20 januari 2009

Fietsen met aan het eind een schaatstverhaal



Wat weer een dag, niet direct overmatig zonnig, maar zeer geregeld was er een glimp van het hemellichaam te ontwaren achter en tussen de wolken. Na mijn tweede bakkie koffie en even een telefoontje naar mijn vriendin ben ik me om gaan kleden in het vrijetijdspak oftewel fietsoutfit. Het was de bedoeling om vandaag eens langs één van mijn zes zussen te gaan, die woont alleen en is soms wel eens thuis, inderdaad soms, dus vandaag niet en dan is het volgende adres één van mijn …tig schoonzussen die een paar kilometer verder woont. Deze was wel thuis, Gerrit, haar man, was er niet die was ook met zijn hobby bezig vertelde ze, zij was met nog twee dames bezig met het uitzoeken van adressen en herinneringen ophalen om als er voldoende animo zal zijn een reünie te organiseren van/voor een vroegere groep handbalsters van Zwaagdijk. Omdat ik wel begreep dat ik ze met mijn bezoek volledig uit hun concentratie had gehaald ben ik maar weer snel verder gegaan en heb mijn weg vervolgd richting Hoorn, Bobeldijk, Avenhorn en dan richting Middenbeemster, allemaal wegen waar er heerlijk doorgefietst kan worden, geen stoplichten of gevaarlijke oversteken. Toen ik toch al zo ver was leek het me niet onverstandig om even langs mijn vriendin te fietsen hoewel ik er van uit ging dat ze niet thuis zou zijn. Wat ik dacht is helaas waarheid geworden, ze was er niet. Omdat het weer langzaam steeds gunstiger leek te worden m.b.t. de zon ben ik verder gegaan richting Purmerend en daar langs het Noordhollandskanaal richting Oost en West-Graftdijk en zo op naar Alkmaar, omdat de wind uit het Zuid-Westen kwam had ik op een bepaald moment alles de wind mee en hoewel ik op de heenweg af en toe naar de golfjes in het water moest kijken om te zien of ik nou voor of tegenwind had kon ik wel heel goed merken dat ik nu in het voordeel was, de teller stond steeds boven de 40 km en dan besef je weer dat je een enorme bofkont bent dat je zomaar rond kan toeren en dat het leven zo kwaad nog niet is. De Boekelerdijk richting Alkmaar is een soort racebaan voor fietsers en vooral voor Questrijders, goh, wat vlieg je daar over. Bij Alkmaar slechts één stoplicht bij de oversteek van de Noordervaart en dan over de nieuwe weg richting Slingerdijk dan rechtsaf, eerste weg links vervolgens eerste weg rechts en verder langs de Noordschermerdijk tot aan Rustenburg en dan langs de Oostdijk naar Obdam waar ik aan de Obdammerdijk weer even een bakkie ben gaan halen, bij weer één van die zes zussen die wel thuis was. Na wat bijkletsen over van alles en nog wat en vooral het lezen van een stukje puur Westfries ben ik verder gegaan naar huis, nog maar klein 20 km en daarmee was de 123 km vol en is het totaal hiermee op 37.867 km gekomen.
Dat stukje puur Westfries van mijn zus, het gedeeltelijke brein achter het Westfrieslandspel, zal ik in een apart verhaal weergeven.

Geen opmerkingen: