Ik begon na mijn 65e met deze verslavende hobby. Op 26 november 2023 reed ik 18 jaar met een Quest en heb in die periode 258.738 km afgelegd en nog steeds met heel veel plezier, laat je nooit weerhouden dat leeftijd een beperking is. Gemiddeld reed ik 14.105 km per jaar en geen kilometer met tegenzin, alle keren genieten en het is de beste manier om fit en gezond te blijven. Bovendien hoop ik dit nog jaren vol te houden. WIE ZOEKT KENT DE QUEST NIET, WIE DE QUEST KENT ZOEKT NOOIT MEER
10 november 2009
Tussen de 200 en 300 km in de regen
Het begon allemaal zo mooi, geen wind geen zon, dus geen verblinding door laagstaande zon, maar wat hadden we wel, veel zin en een hoopvolle start. Wim Schermer was gestart vanaf De Woude en ging eerst naar Kees van Hattem in de Heerhugowaard en vandaar samen naar Yvonne van der Stok, ja juist “De Muis” . En daar ging het allemaal om “De Muis” wilde graag een nieuwe persoonlijk record vestigen door liefst boven de 250 km te fietsen op één dag. Samen met de escorte van Wim en Kees ging het van Burgerbrug naar Bugervlotbrug en zo naar Anna Paulowna en Ewijcksluis en dan de “Korte Afsluitdijk” over naar Wieringen met als eerste stop de parkeerplaats bij Den Oever waar Marian van Hattem ondertussen al koffie en thee had klaar staan. Zelf was ik gestart vanaf Middenmeer, naar de buitenkant van de polder en dan via Ewijcksluis naar het punt waar ik mogelijk bij het drietal aan kon pikken. Toen ik daar was zag ik niemand en ben toen alvast maar naar Den Oever gereden, maar voor ik bij Marian (en vooral de koffie) was, stond er iemand net naast de oprit van de Afsluitdijk met een gele Quest. Ik riep nog naar hem, “Iets verder moet je zijn” en na een paar minuten stond hij ook bij de camper en stelde zich voor als Marcel Prins. Hij was al vanaf de andere kant gekomen, hij woont iets ten noorden van Leeuwarden en had er al zo’n “dikke”70 km opzitten meen ik. Even later kwamen de andere 3 ook binnen en nadat iedereen had genoten van de drankjes die Marian had klaar gemaakt zijn we met vijf Questen van start gegaan, helaas in een licht motregen wat onderweg op het eerste stuk ook af en toe al was gevallen. Kees vertelde dat er straks nog een Mango aan zou sluiten en inderdaad op het laatste stuk van de dijk kwam de witte Mango in zicht en sloot voor in de rij aan, dit was Ben Wiggers uit Nijland, ook al zo’n “dolle” als het op fietsen aankomt. Dus nu met 6 velomobielen door het Friese land, op naar Oudemirdum waar de volgende stop was gepland. Onderweg wees ik Wim nog op een uniek verkeersbord, later hoorde ik van Kees dat Wim zo in eens was gestopt voor dat bewuste bord om het even vast te leggen. Op de inrit bij mijn schoonzoon en dochter stond de camper alweer te wachten op de kleine colonne “natte aasgieren” want langzaam wordt alles toch natter, buiten van de nog steeds vallende regen en binnen door de warmte en de condens die daardoor langs de binnenkant van de Quest loopt. Ik heb nog even om de hoek gekeken bij de kleinkinderen die deze dag onder de middag bij Paake en Beppe verblijven als de ouders naar hun werk zijn. Na het vertrek richting Lemmer bleek dit voor Ben de laatste etappe samen met ons te zijn, hij ging na Lemmer een andere kant op en wij vervolgden onze weg naar Emmeloord en later door Nagele naar de Ketelbrug waar we aan de andere kant afscheid namen van Marcel die richting Dronten ging om wat onderdelen voor zijn fiets op te halen. Wij zijn daar linksom onder de brug door gegaan en langs het water naar de brug bij Lelystad gereden waar Marian weer klaar stond voor de persoonlijke verzorging, het was droog bij de camper, hij stond veilig geparkeerd onder de brug waar alleen wat lekwater van het viaduct af naar beneden kwam. Na deze laatste verzorgende stop zijn we de dijk op gereden en na 26 km hebben we nog even een pp genomen voor we de laatste kilometers zouden gaan maken. Ik naar Middenmeer en Kees en Wim hadden Guus, de vriend van “De Muis”, beloofd haar veilig thuis af te leveren dus die zijn nog wel even onderweg naar Burgerbrug en dan naar Heerhugowaard en Wim weer naar De Woude. Marian zou ze daar opwachten en als ik net op de teller keek zag ik dat die voor mij 221 km aangaf, “De Muis” zal rond de 250 komen, Kees schat ik op een goeie 300 km en Wim wordt topscorer met ruim boven de 300 km. De vraag is of Marcel Prins vanaf Dronten nog weer naar huis zal fietsen anders gaat die nog weer ruim over Wim heen, maar mogelijk lezen we dat op de blog van Marcel. Het was een prachtige rit allen die regen was een tegenvaller maar volgende keer zoekt Kees een andere weervoorspeller, want hier klopt toch nooit iets van.
p.s. Toch nog een foto door Kees toegezonden omdat ik mijn "kiekkast" was vergeten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten