Heel vreemd
voor mijn doen, ik had vandaag geen zin, althans geen zin om met de fiets weg
te gaan. Maar we weten allemaal dat het “vlees” vaak zwak is en dan gebeuren er
toch weer dingen die je niet had verwacht. Gisteravond m’n lieveling weer opgehaald
van Schiphol en vanmorgen na de koffie huiswaarts, eerst nog wat “lummelen” en
geen zinnige dingen doen, een tijdje m’n dochter aan de telefoon en na nog wat
te hebben gegeten toch even weg met de Quest. Rondje Wieringen leek het meest
voor de hand liggend.
De kerk van Westerland gaat als eerste bij de verzameling
en ik zie wel wat volgt.
Het volgende zou weer een kerk worden maar eerst kwam
er een mevrouw met haar trouwe viervoeter en de laatste zette het op een
blaffen want zo’n ding had hij of zij nog niet eerder gezien en daarna wat foto’s
van “De Heidense Kapel” zoals hij hier op Wieringen vaak wordt genoemd.
Ik zal
de bijgevoegde tekst er ook bijzetten dan wordt het duidelijker.
Daarna langs
het Wad gefietst waar het laag water is en zodoende weinig golfslag in de buurt
tot aan het monument bij de haven. Het is altijd bedrijvig in de haven waar het
onderhoud aan de boten altijd doorgaat.
De coupure is altijd nog de af te
sluiten “poort” naar de zee, of andersom naar Den Oever. De werkzaamheden aan
de Afsluitdijk zullen wel nooit klaar komen met dat stel rekenaars van
Rijkswaterstaat.
Eenmaal in de Wieringermeer is het volgende stoppunt het
monument ter nagedachtenis aan 17 april 1945, de fundering van de boerderij die
in het “gat van de dijk” stond tijdens deze onvergetelijke miskleun van de
bezetter is het enige wat overbleef na de explosie en de daarop volgende water
stroom die de polder weer onder water heeft gezet.
Ook nu weer een aantal
bloeiende tulpenvelden en een speciaal omgebouwde trekker die wordt gebruikt om
het land in te zaaien en voor al deze beelden moest ik slechts 51 km fietsen.
