Bij de grootste ster stond de woning
en bij de kleine het monument
Vandaag zou ik niet weg gaan met de fiets, de harde wind van gisteren had me geleerd dat niet alles verstandig is wat ik doe, gewoon thuisblijven.
De fiets even naar buiten om veilig de garage in te kunnen met wat groter materiaal en een paar foto’s maken. Maar ja, de wil is goed maar het vlees is zwak en dat had deze keer een oorzaak. Heel vaak ga ik via Aartswoud langs een monument en alle keren denk ik dan aan de ramp die hier verband mee heeft. Gisteravond zat ik op de pc te zoeken hoe het ook alweer precies zat, ik was een jaar of 5 getrouwd en woonde in Middenmeer en altijd druk met m’n werk en in die tijd kwam ik ook bijna niet buiten het dorp. Via een vertegenwoordiger van het bedrijf hoorde ik toen wat er allemaal was gebeurd, vreselijk. Hieronder een kort stukje van een verslag wat ik vond via Google.
Omdat ik geen recente foto had ben ik er toch even heen gefietst het is maar amper 9 km vanaf mijn huis. Dus een verklaarbare “zondiging” om toch even met de fiets van huis te gaan, het waait inderdaad pittig.
In de bocht naar de Wieringermeer waar de woning en het stoomgemaal stonden |
De woning waar deze ramp zich toen afspeelde was ooit een bedrijfswoning waar de man woonde die het stoomgemaal beheerde, het stoomgemaal was toen al niet meer in gebruik en werd nu bewoond door de familie Schaafsma. Het heeft me toen aangegrepen en als ik alles nu doorlees is dat weer het geval.
2 opmerkingen:
Het volledige bericht van deze rampnacht, https://www.hoochhoutwout.nl/2002/het-liefst-zouden-wij-zwijgen
Een reactie posten