De laatste ronde

Nog maar een keer proberen, zojuist een nieuw verhaal geschreven maar bij het "posten" is er iets fout gegaan waardoor het niet werd toegevoegd maar wat ik veel erger vind is dat ik het nu opnieuw moet schrijven.
Het afgelopen jaar is voor mij geweldig geweest, iets meer dan een jaar een fantastische vriendin waardoor het leven weer extra zin heeft gekregen in vergelijking met de periode daar voor en dan ook alweer ruim een jaar in een Quest rond fietsen, het is allemaal geweldig.
De laatste ronde dus in twee opzichten, het jaar 2006 is bijna ten einde en de laatste ronde in de Quest ging over de dijk.
De vraag is dan welke dijk, deze keer eens een rondje wat ik ooit heb bestempeld als de z.g. HEM-ronde wat zoveel wil zeggen als Hoorn-Enkhuizen-Medemblik alles over de dijk langs het IJselmeer. Starten in Middenmeer en dan dit rondje maken is iets meer dan 80 km. Ik had me voorgenomen om het nu eens een keer rustig aan te doen en ik mag zeggen dat die opzet redelijk is geslaagd. Volgens de GPS reed ik dit rondje van 81,5 km in 2 uur en 26 minuten waarbij er ergens een maximum snelheid is gereden van 45,7 km en het eind gemiddelde stond op 33,4 km per uur, allemaal binnen de perken om zomaar te zeggen. Het totaal aantal kilometers met de Quest is in mijn ogen behoorlijk voor een "bejaarde" (zo heet iemand toch die bijna nog van voor de 2e wereldoorlog is) 11.119 km en dat in 13 maanden. Het mooie aan dit alles is dat er geen kilometer met tegenzin is afgelegd, nee, vaak als ik ergens was geweest ging ik met een omweg naar huis, alleen al omdat het zo'n heerlijk vrij gevoel geeft in zo'n superfiets met de naam QUEST.

Rondje over dijken.

Heerlijk rustig weer geen wind en een beetje zon, als ik 's morgens van start ga staat de zon om deze tijd van het jaar erg laag en ik trek de klep van mijn pet extra diep over mijn ogen om zo toch veilig m'n rondje te kunnen maken.
Ik ga eerst richting " 't oude land" weer zo'n uitdrukking die alleen in de polder te horen is, de polder is ondanks z'n ruim 60 jaar, sinds de tweede keer dat hij droog werd gemaakt, altijd nog het nieuwe land. Dus wat buiten de polder ligt heet 't oude land.
Die richting is dan voor mij meestal eerst via Lambertschaag en Abbekerk en zo door Benningbroek en Wognum naar Berkhout enz. na een paar oversteken en bochten ga ik op het fietspad en vervolg mijn weg naar Oosthuizen waar ik de dijk neem om zo in Zuidoostbeemster te komen.
Na 40 km is er m'n vaste "routestop" waar ik altijd hartelijk wordt ontvangen en goed verzorgd. Zo rond half 2 vervolg ik m'n weg weer en ga deze keer ook weer voor Purmerend rechtsaf langs het kanaal. Als ik bijna in de buurt kom van Spijkerboor moet ik uit de Quest om hem voorzichtig door de berm te duwen langs een grote trekker met kiepwagen en een kraan die samen in de grond staan te "roeren" die uit het kanaal is gebaggerd. Als ik richting Alkmaar ga zie ik dat het bord wat aangaf dat de Oostdijk was afgesloten, is verdwenen. Dus meteen rechtsaf om te constateren wat men allemaal heeft verbeterd, nou aan het wegdek is niets verbeterd, alleen maar slechter geworden volgens mij, maar langs de hele Oostdijk hebben ze veel grond aangevuld op het talud van de dijk en wat volgens mij nog niet klaar is. Maar ik ben ook geen persoon die hier met verstand van zaken over kan oordelen dus de tijd zal het leren wat er verder nog gaat gebeuren.
Aan het einde van de dijk wel iets opvallends, ooit, nadat ik het heb opgezocht zag ik dat het 15 maart 2004 is geweest, had ik een foto gemaakt van wat toen nog een bouwval was en waar de verbouwing maar niet wilde vlotten.
Afgelopen zomer had ik al het idee om hier nog een keer een foto te maken, er staat nu echt iets leuks wat toen haast onmogelijk leek. Rechts op de schuur die er achter staat is in de dakpannen nog het nummer 47 te zien als bewijs dat het dezelfde bouwlokatie is. Toen ik later thuis kwam zag ik dat het net een rondje was geworden van 100 km waardoor het totaal nu op 10.995 km is gekomen.

Mobiel op laag niveau.

Een mens is een simpel wezen, ook als je in een Quest rond gaat rijden. Gister vertelde ik dat ik via ZO Beemster een rondje had gemaakt langs de Langereis enz. en dat ik daar een kennis was tegen gekomen.
Vandaag heb ik ook weer even een klein rondje gemaakt en nu werd het slechts 66 km. Toen ik gistermiddag weg ging bij mijn vriendin zocht ik een moment naar mijn mobiele telefoon, vast ervan overtuigd dat ik hem bij me had toen ik van huis ging.
Hélaas hij was toen niet te vinden, niet in mijn tas, niet in de Quest, echt nergens te vinden. Waar zal ik hem hebben laten slingeren, in de garage gekeken in en om huis ook op het gras waar de Quest op z'n kant had gelegen bij het banden pompen.
Onvindbaar, ja wat nu, waar moet ik nu zoeken. Met de gewone telefoon mijn mobiel bellen leek me de oplossing, inderdaad hij ging gewoon over in de garage, dus dacht ik die ligt op de werkbank of daar in de buurt. Ondertussen had ik hem alweer uitgedrukt wat tot gevolg had dat ik het spoor meteen weer bijster was. Dus weer opnieuw bellen en ja hoor ik hoorde de "noodkreet" en wel uit de Quest, dat kon toch niet ik had al zo serieus gezocht.
Wat bleek nu, gistermorgen met het licht smeren van de ketting had ik de beschermkap iets te ver naar voren er weer opgezet en onderweg in de buurt van Abbekerk was ik gestopt om het storende geluid op te lossen, even de beschermkap los getrokken en weer opnieuw, en nu op de juiste plaats, terug gezet. Tijdens deze handeling is mijn mobiel van af z'n vaste plaats in de kettinggoot onderin de Quest gegleden en werd pas ontdekt na een paar telefoontjes en tientallen kilometers later.
Met een doek heb ik hem weer wat opgepoetst en geconstateerd dat er een klein gleufje in de body is gesleten door de ketting maar hij werkt nog en zal voortaan geen kans krijgen om op zo'n laag niveau mee te rijden.
Gelukkig heb ik hem onderweg niet nodig gehad want hij was wel enige tijd echt spoorloos

Langs de Langereis

Klinkt leuk, maar wat is de werkelijkheid. Vanmorgen was het eindelijk weer een keer ideaal fietsweer, weinig wind denk ik, en een heerlijk zonnetje erbij. Eerst de banden even nakijken en bijpompen, voor 7 atm. en achter 5. Nadat dit geregeld was nog even wat eten en drinken en dan van start. Het is ondertussen wel tegen 11 uur maar ja wat wil je, eerst de kerstboom optuigen en hier en daar wat ophangen en neer zetten om wat van de Kerst-sfeer in huis te krijgen en dan op pad.
Ik had ondertussen een telefoontje gehad van mijn vriendin dus was de route snel vastgesteld, richting ZO Beemster. Na 40 km precies stond ik achter het huis en kon ik m'n inmiddels natte plunje vervangen door iets droogs, ja zweten is in de Quest zo klaar. Vooral omdat het nog steeds geen winter wordt en de temperaturen veel te hoog zijn is het vaak te warm in de "gele bak".
Over het algemeen kleed je jezelf vaak te warm voor zo'n ritje, het zou best nog in de korte broek kunnen maar als je dan uitstapt staat het ook zo raar om deze tijd van het jaar, in de zomer oké maar tegen Kerstmis, nee dat zou niet mogelijk moeten zijn.Na op m'n pauze-adres even iets te hebben gegeten en gedronken ben ik met een kleine omweg weer naar huis gereden. Dat omrijden gaat dan net voor Purmerend rechtsaf langs het kanaal op een mooi fietspad, langs Spijkerboor richting Oost en West-Graftdijk en dan een paar keer helemaal rechtsom en omhoog richting Alkmaar, daar schieten ze nog steeds niet erg op met de wegen en ook voor de fietsers blijft het bedroevend slecht, aan alles is te merken dat een fietser een soort derde rangs verkeersobstakel is. Parkeren doe je als wegwerker en automobilist naast de rijbaan dus op een fietspad en die lummels die dan niet met een auto gaan moeten maar niet zeuren.
Vanaf Alkmaar richting Stompetoren en net voor Schermerhorn linksaf via de Noordschermerdijk langs Ursem en bij Rustenburg rechtsaf steeds langs de ringvaart tot Heerhugowaard via de Plemdijk enz.naar de Langereis.
Weer een weg langs het water, Nederland is per slot van rekening niet voor niets een waterland. Aan het begin van de Langereis is bovenstaande foto gemaakt, net toen ik daar mee klaar was kwam er een bekende op een sportfiets aan rijden, Arnold Schalkwijk uit Wieringerwerf. Al diverse keren hebben we elkaar ontmoet, voorheen onder zakelijke omstandigheden en tegenwoordig allebei als "fietsfanaten", dat kan ik gerust ook van hem zeggen, kom ik met de Quest op een ruime 10.000 km per jaar hij gaat ver over de 13.000 km per jaar, dus ik ben maar een beginneling.
Thuis gekomen stond het gemiddelde op 35,5 km was de max. snelheid 54,5 km en was de rit deze keer 103 km lang geweest wat het totaal op 10.729 km heeft gebracht.

Harde wind en de Quest.

Ja daar zit je dan, met dit weer is zelfs een Quest niet het meest ideale vervoersmiddel. Harde wind, en dan van opzij is toch een beetje link en vooral als je dan ook nog over dijken en langs brede sloten en vaarten fietst. Schreef ik vorige week nog dat ik die week nogal wat kilometers had gefietst, deze week ben ik eigenlijk nog niet weg geweest, nou ja 35 km naar m'n jongste broer in Wervershoof dat is alles.
Vandaag en ook de komende dagen zal ik niet in de gelegenheid zijn om de Quest van "stal" te halen, voor onderhoud is dat uiteraard wel mogelijk.
Maar welk onderhoud, een druppeltje olie op de trappers en de ketting heb ik ook al een hele tijd niet meer gezien dat is dan eigenlijk het enige. De buitenkant wordt met regelmaat netjes gehouden met de autowasborstel en als het enigzins nodig lijkt ook nog een beetje was er over om hem te laten glimmen.
Het grotere tandwiel voor bevalt mij prima, standaard was er een tandwiel gemonteerd van 52 tanden dat is nu vervangen voor een 57 tands en dat is wel wat zwaarder om te trappen maar nu gebruik ik de achterste tandwielen van de derailleur tenminste (voor deze aanpassing fietste ik bijna altijd op de 52x12 of 52x11) en staat hij meestal op de z.g. 6e of 7e versnelling wat neer komt op 57x14 of 57x13 dan heb ik als het wat vlugger "moet" altijd nog twee mogelijkheden over n.l. 12 en 11 op de cassette van het achterwiel. Kenners zullen vast wel zeggen, "Veel te zwaar" het zal best waar zijn maar ik kan niet licht fietsen, ooit in de beklimming van de Alpe d'Huez, toen nog met de racefiets, passeerde ik twee Fransen en boven gekomen werd er driftig gekeken en gecontroleerd wat voor versnelling ik reed, "Combien des dents" toen ik zei dat er voor 52 en 42 tanden zaten en achter was toen mijn grootste tandwiel 23 was hun reactie "C'est impossible" .
Hard fietsen heb ik altijd gezegd, dat kan ik niet, maar op de grote plaat lang volhouden gaat me prima af en mogelijk dat dit op latere leeftijd ook nog een tijdje zo zal blijven.

Onbeperkt fietsen met GPS ?

Vandaag 1 december 2006 een rustig weertype hoewel het volgens alle deskundigen veel te warm is voor de tijd van het jaar. Afgelopen week zijn er wel wat extra kilometers gemaakt heb ik achteraf wel gezien, maandag ruim 100 km, dinsdag ruim 100 km, woensdag naar Oudemirdum 160 km en gistermiddag nog weer even een ruim rondje wat tot resultaat heeft gehad dat de totaalteller nu op 10.590 km staat. Toen ik gistermiddag thuis kwam zag ik op de GPS (Garmin 60CS) dat het "bewogen gemiddelde" ook netjes aangaf hoe mijn gem. snelheid was geweest over zo'n 81 km, 35 km per uur, de teller van de fiets gaf 35,2 km aan dus de tellingen gaan echt wel serieus. Sinds kort heb ik een GPS aangeschaft, meer een "speeltje" met aan de andere kant de ervaring dat ik een paar keer in een aantal grotere plaatsen totaal de weg kwijt was en aangezien draaien en keren met de Quest niet direkt eenvoudig is leek me een GPS wel ideaal. Hoewel, een aantal kilometers omrijden is ook nooit een probleem, maar als je niet weet of je naar het centrum gaat of naar de buitenkant van een stad dan is zo'n stukje techniek wel aan te raden.
Maar dan, welke kan er redelijk lang zonder aparte voeding.
Zodoende is mijn keus gevallen op het voornoemde apparaat wat zo'n 20 uur op 2 penlite's werkt. En met oplaadbare-batterijen is één en ander lang vol te houden. Dus op zoek via Marktplaats.nl en het resultaat is duidelijk en tot volle tevredenheid. Daarnaast hoop ik dat we er tijdens onze vakantiewandelingen ook dankbaar gebruik van kunnen maken in de bergen via de topografische kaarten.