Via de Hondsbosschezeewering

Woensdagmorgen, alles lijkt rustig in en om huis dus de mogelijkheid om een stukje te “Questen” zit er wel in. Het is droog maar wel een dichte wolkenlucht en ik heb het plan om zoveel mogelijk wegen en weggetjes te zoeken waar ik al een hele poos niet ben geweest en sommige misschien nog nooit eerder heb gereden. Eerst maar richting Zuidoost, dat wil zeggen langs de Alkmaarseweg richting Oude-Niedorp en vervolgens de Leijen, Zijdewind, De Rijp en vandaar richting Sint Maarten om vervolgens een stuk van de Westfriese - omringdijk te nemen. Ik passeerde onderweg ook nog de z.g. Mennonietenbuurt, nooit geweten dat die daar te vinden was, na een aantal kilometers kwam ik in de buurt van Petten en heb toen de Hondsbosschezeewering opgezocht om daar aan de buitenkant langs de Noordzee te fietsen en bij Hargen/Camperduin weer in wat rustiger “vaarwater” te komen. Toen ik vanaf de zee weer langs de polderwegen en weggetjes reed ben ik eerst gestopt om mijn bril schoon te maken, het was net alsof er een mistlaag op de glazen zat, heel simpel eigenlijk, het was gewoon een laagje zeezout wat met de harde wind in de lucht wordt geblazen en zo ook op mijn bril terecht kwam. Met wat omwegen kwam ik weer langs de weg Den Helder - Alkmaar en ben toen bij Schoorldam het kanaal weer overgestoken. Net voor Koedijk linksaf door het Geestmerambacht om vervolgens via Broek op Langedijk de weg te vervolgen naar Heerhugowaard , de Langereis en Aartswoud. Hier vandaan is het nog zo’n 10 km recht uit naar Middenmeer waar ik op de heenreis ook al had gereden maar dan uiteraard vanaf Middenmeer. Achteraf gezien een heerlijk ontspannen ritje waarbij ik genoten heb van het stukje buitendijks bij de Hondsbosschezeewering.

Klei op de wegen

Twee keer lek op 116 km, vanmorgen van start gegaan en een beetje serieus gezocht naar “schone” wegen. Gister was ik ook even op pad en toen ik thuis kwam heb ik de Quest op zijn kant gelegd en aan de onderkant en in de wielkasten flink de waterslang met spuitstuk gebruikt om hem weer een beetje toonbaar te maken. Omdat het hier en daar flink had geregend was het landbouwverkeer de grote veroorzaker van alle ellende. Zo uit het land de weg op zonder de wielen schoon te maken is dan de meest gebruikelijke vorm van wegvervuiling met klei en dat lag er nog al wat. Vanmorgen ging ik dus een beetje voorzichtiger van start in de hoop dat ik wat schoner thuis zou komen, hélaas het was niet veel beter, ging ik op pad over zoveel mogelijk fietspaden, ook die zijn plaatselijk bijna geblokkeerd door dat overstekende trekkers met wagens er gewoon een dam van klei achterlaten. Toen ik via Heerhugowaard richting Schermerhorn ging nam ik daar deze keer niet de Molenweg maar de Westdijk en dan na een paar kilometer de Wormerweg en daar was het weer extra slecht, hele stukken niet harder als 25 tot 30 km omdat het er op een hoop plaatsen gewoon glibberig was, bovendien had het daar ook nog flink geregend wat het geheel nog minder aantrekkelijk maakte. Ik kwam uiteindelijk in Zuidoostbeemster en heb daar een flinke pauze ingelast en een broodje gegeten. Toen ik er rond 1 uur weer ben vertrokken ben ik via Purmerend gegaan en dan langs het Noordhollandskanaal richting Alkmaar, vanaf Alkmaar richting Stompeteren, Schermerhorn enz. Iets voorbij Stompetoren voelde ik dat het achterwiel wat begon te “swingen” dus stoppen en de binnenband wisselen, de buitenband controleren op eventuele scherpe steentjes o.i.d. en dan weer verder. Toen ik de fiets later thuis zou binnenzetten was de achterband weer leeg dus ook die binnenband plakken en de buitenband minutieus onderzoeken en ja hoor nu vond ik het, een klein stukje glas was de veroorzaker want ook deze tweede binnenband was op de zelfde plaats lek geprikt. Toen ik het tellertje controleerde zag ik dat het totaal na twee lekke banden en 116 km op 20.570 km stond.

Somber herfstweer

Het Nederlandse weerbeeld is om deze tijd van het jaar niet altijd even mooi, als de zon er nog een beetje bij is lijkt alles toch een stuk aangenamer. Maar vandaag is het echt “goor hufterig herfstweer”. Toch de fiets maar weer gepakt en na, maandag 160 km, dinsdag maar 38 km, woensdag 116 km, werden het er vandaag 87 km. Een wisselend patroon van meer en minder kilometers maar dat is geheel afhankelijk van wat ik onderweg tegenkom of waar ik naar toe ga. Vanmorgen eerst naar een winkel met het idee om een nieuwe pc aan te schaffen waar alles op en aan zou zitten. Gisteravond nog op internet gekeken hoe laat de winkel open is, half 9, dus als ik er voor die tijd ben komt het goed. Mooi niet, ik stond om 5 voor half 9 in de winkel en vroeg aan de chef waar ik de pc’s kon vinden, “Meneer die zijn allang al uitverkocht, er stond een hele rij voor de deur vanmorgen” nou daar sta je dan en kan je met lege handen weer naar huis. Niet getreurd er zijn er nog genoeg en de mijne werkt nog, hoewel …….., het wordt af en toe zeuren. Thuis gekomen eerst dan maar een rondje fietsen en dus richting Medemblik, Enkhuizen, Hoorn en vandaar weer via allerlei omwegen weer naar Medemblik. Het is een rondje geworden van 87 km maar wat het meest tegen viel was de temperatuur, mogelijk iets te warm gekleed waardoor er extra wordt gezweten en als dan de wind uit een andere hoek waait als je weer eens links of rechts af gaat dan voelt het net wat te fris om zo door te gaan, dus even stoppen en het afgeknipte shirt aangetrokken, echt het helpt prima en maakt het allemaal net weer wat aangenamer.

"Geen strobreed voor de wielen"

Weer een nieuwe ervaring, nee niet echt, het is simpel dat ik de 20.000 km grens vandaag ben gepasseerd met de Quest. Na een aantal dagen, niet met de fiets op pad te zijn geweest, was het vandaag weer uitgesproken mooi weer en dan moet je het meteen ‘pakken’. Vorige week donderdag was weer een keer een afwijkende oppasdag in Oudemirdum maar omdat het weer toen nogal slecht was, en ik ’s morgens in donker al om kwart over 6 zou moeten starten om op tijd te zijn, heb ik de auto genomen. Maar vandaag leek het me gewoon een ontspannen ritje van 160 km, heen was het gem. 36,2 km p/u en terug stond hij op 36,5 km p/u dus niet echt spectaculair gewoon een lekker ritje. Met zulk weer is elke rit een ontspanning, helder blauwe lucht en een zonnetje wat bij de start nogal laag stond maar dat komt later vanzelf wel weer goed. Onderweg weinig of geen slechte ervaringen opgedaan, als ik lees dat Kees een ontmoeting had met 4 “dienders” die hem alleen maar probeerden te beschermen omdat ze zelf de regels niet kenden, dan kan ik nog steeds melden dat ik tot nu toe alle medewerking krijg uit die hoek. Vandaag en ook al een aantal keren eerder maak ik bij de Galamadammen in Friesland over een stuk van ongeveer 1 km gebruik van de rijbaan waar normaal gesproken alleen auto’s komen, niet dat ik me dan sneller kan verplaatsen, maar de oversteek vanaf het noodfietspad is aan het einde niet te nemen met een Quest, waarschijnlijk om iedere fietser te dwingen af te stappen en de fiets dan bij te draaien in de goede richting het is echt een scherpe hoek die met de gewone fiets ook al niet te nemen is, laat staan met een Quest. Maar tijdens mijn “bewuste” overtreding werd er vriendelijk gezwaaid door de geüniformeerde eenheid en werd mij geen “strobreed voor de wielen gelegd”. Later dacht ik, misschien kennen zij de regels wel na het programma “Blik op de weg” want dat heeft wel heel wat los gemaakt heb ik wel begrepen.

Gewoon even op pad

Het weer lijkt alle dagen mee te vallen, weinig wind redelijk zonnig, hoewel …… ’t was vandaag af en toe toch wat herfstachtig. Gisteren kwam ik er niet aan toe, samen met mijn broer, even bij mijn vriendin wat in de tuin proberen op te ruimen. Het is gelukt, 3 karren vol met struiken, bomen en afval weg gewerkt en daarna tot de conclusie komen dat we wat meer die spieren moeten oefenen die nu wat weerspannig zijn geworden, of misschien heeft het toch met de leeftijd te maken. Vandaag was het dus weer zo dat ik onbekommerd een rondje kon maken. Omdat ik al een tijdje niet aan de Obdammerdijk was geweest en ik het 2e bestelde Westfrieslandspel zou gaan betalen leek het mij verstandig om die kant op te gaan. Nadat ik niet helemaal de kortste weg had genomen kwam ik toch op het bedoelde adres, het leek me verdacht stil zo rond half 11, het is dan toch nodig koffietijd, inderdaad er was niemand aanwezig dus dan maar een nieuwe route uitstippelen, dat uitstippelen is bij mij meestal erg simpel, je stapt weer in de fiets en bij een bocht ga je een kant op en dan zie je vanzelf wat het gaat worden. Via diverse heerlijke rustige landelijke weggetjes kwam ik in De Goorn en Avenhorn en vandaar richting Middenbeemster en daar linksaf naar Zuidoostbeemster. Ik was nu in de gelegenheid om rustig te bekijken wat we gisteren allemaal gesloopt hadden, inderdaad het valt wel op, maar er staat nog genoeg en dit werd gewoon tijd. Omdat ik al wist dat er niemand thuis zou zijn was het bezoek maar van heel korte duur en via de Purmerenderweg ben ik later afgeslagen naar de Westdijk vervolgens naar het Verloren Einde richting Kwadijk en dan afslaan richting Hobrede om dan uit te komen in Oosthuizen. In dit dorpje de weg oversteken en verder richting dijk langs het IJselmeer, je komt dan uit bij Etersheim, (het klinkt bijna Duits) daar linksaf naar Schardam en doorrijden tot aan Scharwoude. Na dit dorp, waar ik even moest wachten voor de spoorwegovergang, is het nog maar een paar kilometer naar Hoorn, ik neem echter altijd de weg via Berkhout omdat ik dan alle drukte op de fietspaden rond Hoorn ontloop. Het is maar een paar kilometer om maar altijd ruime wegen en geen school gaande jeugd, die het over het algemeen niet zo nauw nemen met de verkeersregels. Vanaf Berkhout, Bobeldijk, richting Wognum en het laatste stukje naar Middenmeer is allemaal simpel en kan volop worden gereden, behalve in de regio waar men nog steeds druk bezig is met de bouw van warenhuizen met alles er op en er aan is het uitkijken, ook omdat er nogal wat wegen worden verlegd. Als ik thuis ben staat de teller op 91 km en is het totaal 19.901 km, nog maar 99 km en de 20.000 km wordt “geklokt”

"Blik op de weg"

Het programma, “Blik op de weg”, heeft naar mijn mening een zeer positieve werking gehad op vele weggebruikers. Als ik mijn ervaringen van vanmorgen zo na ga kan ik het volgende melden, in Abbekerk een klein dorpje op een 10-tal kilometers van huis werd ik als eerste door een mevrouw gegroet met de woorden, “Kijk dat is er ook één” even verder kwam er een 45 km voertuig uit een uitrit bij een woning en daar bleef ik netjes achter rijden wat tot gevolg had, dat een jongeman die ons aan zag komen, schreeuwde, “Kom op, dat ding van jou kan veel harder zag ik gisteravond op TV” Wie de uitzending heeft gemist, kijk op het programma op de pc,”Uitzending gemist” en alles komt in de tweede helft van het filmpje nog eens aan je voorbij waarbij er door W.Jakobs keurig netjes uit de doeken wordt gedaan, het hoe en het waarom van zo’n ligfiets. Ook de agent van politie die toelichting geeft op de vragen van de verslaggever is duidelijk en zeker niet negatief in zijn beoordeling van de ligfietser in het algemeen, hij noemt mensen met een ligfiets zelfs de “wat serieuzere fietser” en dat hoor ik graag maar ik ben het ook helemaal met hem eens. Het is en blijft opletten en daardoor fiets je toch altijd wat defensiever denk ik.

Banden wisselen

Wat is de waarde van Wim’s banden onderzoek en testen van binnen en buitenbanden, ik zou het niet weten, voor mij is het belangrijk dat een band “lekker” zal rijden en niet te snel lek mag raken. In het vorige stukje schreef ik over de achterband die net geen 20.000 km heeft gehaald en maandagmorgen heb ik voor vertrek de twee voorbanden gewisseld, die hadden er ook al zo’n 12.000 km op zitten. Dus over het algemeen mag ik helemaal niet klagen over de levensduur, lek rijden, nou ja, ik heb wel eens een lekke band gehad over de afgelegde kilometers. Als ik dat allemaal serieus probeer te reconstrueren zal ik over de totaal afgelegde 19.646 km naar schatting zo’n 15 keer een lekke band hebben gehad denk ik. Als ik de plakkers tel op de binnenbanden zit ik aardig in de goede richting, is dat veel ? Ik weet het niet, van al die keren lek stond ik zeker wel een keer of 6 thuis en bij vertrek kwam ik dan tot de conclusie dat ik wat lager op de banden stond dan wenselijk, dus even plakken.
Maandagmorgen zou ik vertrekken naar Oudemirdum voor een paar dagen oppassen, toen ik de weersberichten hoorde vertelde men dat dinsdag in de loop van de dag regen werd verwacht en met banden die toch al wel ver versleten zijn leek het mij verstandig om meteen maar te wisselen, zo gezegd zo gedaan en na een korte uitstel van start, richting Friesland. De kinderen hadden vrij van school en speelden bijna de hele dag buiten, vanmiddag met hun buurjongen Stan die nog nooit in een Quest had gezeten dus dat moest even gebeuren. Vanavond ben ik weer terug gefietst en was voor het eerst binnen 2 uur thuis, om kwart voor 5 ging ik weg en om 14 minuten over half 7 stond ik achter het huis in Middenmeer, de afstand is precies 80 km en de meter gaf aan 1 uur 59 min. , en gem. 40 km p/u, zou het in de nieuwe banden zitten, ook dit weet ik niet. Het fietst gewoon super met een Quest, en als je dan de 18 al ruim bent gepasseerd en nog zo van snelheid geniet ben je nog lang niet klaar voor achter de geraniums denk ik.

Bijna 20.000 km met één achterband

Het moest er een keer van komen, als je een Velomobiel hebt aangeschaft en je fiets er af en toe een stukje mee dan weet je dat er een moment komt dat er banden moeten worden gewisseld. Eindelijk was het dan ook zover met de achterband, standaard gemonteerd door de mannen van Velomobiel in Dronten is er een Schwalbe Marathon Slick op de 26” uitvoering geplaatst. Toen ik de fiets op 26 november 2005 heb opgehaald in Dronten heb ik gelijk een extra achterbuitenband aangeschaft, gewoon als reserve en nu zo’n 22 maanden later bij een kilometerstand van 19.409 km was hij aan vervanging toe. Hij had best nog een tijdje meegekund op droge wegen maar gistermiddag ging het op een 50 km 2 keer mis en dan ben ik er klaar mee. Bij controle zaten er nogal wat kleine scherpe stukjes split in de band en bij verwijdering van één van die steentjes was er meteen een scheur te zien dus nu is het over maar een band die zolang mee gaat is toch wel uniek lijkt mij. Dus vanmorgen de nieuwe band van het zelfde type er omheen gelegd en weer een rondje gemaakt van 77 km. Eerst richting Noord-Scharwoude en vanaf dat punt door naar Schoorldam. Het Noordhollandskanaal over en rechtsaf richting Den Helder. Bij de Kooybrug weer naar de andere kant van het kanaal en via de Balgweg en Korte-Afsluitdijk naar het Dorpje Haukes op Wieringen. De laatste etappe ging van het eiland Wieringen via Slootdorp naar Middenmeer.

Geen Quest op Kreta

Al lange tijd niet bezig geweest met de Quest, af en toe wel in gedachte, maar niet wezenlijk op pad met de fiets. Oorzaak, een weekje vakantie en zelfs vliegen, niet met de Quest maar echt met een “quest” met echte vleugels. Een "hele" week,

8 dagen naar Kreta met temperaturen tussen de 28 en 33 graden is best leuk voor een keer, veel gelopen ondanks de warmte, o.a. de Samariakloof en veel langs strand en boulevard. Heel toevallig kwam ik in de bus, naar de start van de wandeling door de Samariakloof, een stel tegen waarvan de man ook een beetje gek was, en nog is, van ligfietsen, een echte M5-er. Ik heb zijn naam niet gehoord maar volgens zijn zeggen had hij mijn blogspot al eens gelezen, mogelijk dat hij nog een keer terug komt dan weet hij nu mijn mail-adres en zou kunnen reageren. Maar als alles goed blijft gaan wil ik morgen weer voorzichtig proberen of het nog gaat. Dus de volgende “uitgave” in de serie wordt mogelijk wat meer in de richting van Questen in de buitenlucht maar zonder vleugels.