Het ging weer heerlijk.

 

Een nieuwe dag en een nieuwe kijk op wat mogelijk is met de Quest, de maan was gisteravond helder en dat was beter als op dit moment, gisteren stond er te veel wind om veilig langs de weg te gaan met een licht voertuig van bijna 3 m. lang. Voor vandaag heeft men ook nog wel wat wind overgehouden van gisteren dus we zullen kijken hoe het gaat. De start is vrij goed zal ik maar zeggen richting Alkmaar moet kunnen tegen wind in valt meestal wel mee en dan zien we wel hoe het verder gaat. Ik kreeg bericht dat er thuis gewerkt werd en dat er koffie zou zijn dus op naar Alkmaar, echt op het randje van Sint Pancras. De deur van de parkeergarage werd net geopend door een bewoonster en zo kon ik meerijden naar binnen waar mijn zoon ondertussen ook al was gearriveerd om de deur te openen. Koffie met koek en de gebruikelijk verhalen en verhaaltjes over het wel en wee in de wereld.

Na deze korte stop ben ik weer verder gegaan en maakte de eerste foto van de “portier” bij het verlaten van de stalling.

Richting Schermerhorn met wat bochten en draaiingen waarbij een helikopter zoveel lawaai maakte dat de ganzen en voor op de vlucht gingen en in een breed water hun heil zochten.

Iets verder zag ik een paar Nijlganzen die rustig rond bleven lopen toen ik dichterbij kwam.

Kort voor Stompetoren werden de spruiten geoogst met een speciale machine en voldoende handen zo te zien. En toen moest ik afslaan omdat de borden mij de weg versperden om richting Hoorn te gaan.

Eindelijk kon ik oversteken naar Oudendijk, de N243 is nog maanden uit de roulatie dus omrijden alleen hier met moeite oversteken.

Ik ga alweer redelijk de juiste kant op en sta versteld van de weersverandering heen net aan droog op een paar spatten na en teug wordt het steeds mooier met de zon erbij.

Als op 3 km van huis ben merk ik dat er rechts iets niet in de “haak” is, stoppen band wisselen en 5 minuten later weer verder fietsen. Thuis de band plakken en vast stellen dat ik er toch maar een paar nieuwe buitenbanden onder moet zetten, als ik band was zou ik me ook niet zo lang laten pesten met al die prikgaatjes, dat zag ik nu bij nadere inspectie. Thuis was het net 81 km geworden en werd er achter me hard gewerkt om het dak onder de pannen te krijgen.   

Korter kan haast niet.

 

Nog nooit is m’n ritje zo kort geweest, ik kon de verleiding niet weerstaan en ben na wel 10 keer gedacht te hebben “zal het kunnen” in de Quest gestapt en van huis gegaan. In het dorp viel het wel mee dus ik werd al enthousiaster maar eenmaal op de rechte weg achter de bomen rij kreeg ik steeds meer problemen met de zijwind en dan vooral op de open stukken waar geen bescherming was. Na een paar kilometer zag ik wat takken van de bomen afwaaien en ben gestopt en weer rechtsomkeert naar huis, je moet het niet opzoeken. En zo stond alles weer binnen na 8 km en had ik “huisarrest” tot er betere tijden aanbreken.

De "Tesla" onder de ligfietsen

 

En dan is de “werkweek” al weer voorbij, niet dat ik zo hard heb gewerkt de afgelopen dagen maar voor mijn gevoel is het klaar. Morgen de auto naar de garage, er is nog zo’n liedje van Robert Long, “Morgen de auto in het sop” enz. maar die van mij geeft op het dashboard “Systeem fout” aan en dat zal men in de garage oplossen hoop ik. Gelukkig kan ik nog steeds zeggen dat de Quest nooit zulke fratsen heeft, die gaat nog steeds geruisloos door het leven en af en toe denk ik het is de “Tesla” onder de ligfietsen, tenminste als je hem netjes onderhoud, dus geruisloos. Vanmorgen even naar broer Ben in Wervershoof nadat ik bij zus Ans en zwager Aad niemand thuis trof. Bij Ben hoorde ik dat Aad weer naar het AvL in Amsterdam was voor een injectie tegen de gevreesde ziekte.

Heen langs Lely en daar via het pad boven op de dijk naar Medemblik om te stoppen bij “De Beste Stuurlui” van Jan van Velzen. Het is voor mij echt pure herkenbare kunst.

Als ik weer huiswaarts ga na mijn bezoek in Wervershoof, is de route via het “Egboetswater” , waar de natuur begint te ontwaken, om naar Oostwoud te gaan en even bij Jan Geel aan te wippen. Een ongelukkig moment merk ik achteraf ze zitten net aan tafel waarbij ik ook meteen werd uitgenodigd om mee te eten maar dat heb ik afgeslagen. Met de gezondheid is het wat rommelen bij de familie, Jan zijn vrouw Annie, gaat zeer binnenkort onder het mes voor een nieuwe heup en Raymond de zoon, die ook toevallig aanwezig was, heeft zware rugproblemen en moet ook binnenkort naar het ziekenhuis, dus Jan kan straks aan de bak als mantelzorger.

Ik moest even meelopen met Jan, hij toonde trots zijn zelfgemaakte benzinetankje van een oude fiets met hulpmotor, zelf helemaal uitgeklopt en in model getikt met een ijzeren geduld, het is echt vakwerk.

Het laatste stukje naar Middenmeer ga ik via het Waagpad en Marepad ik moest nog één keer stoppen voor Oostwoud waar een auto met kraan de sloot aan het uithalen is. Vandaag dus korter dan kort met 42 km maar wel ontspannend.

Even om een bakkie naar Alkmaar

 En weer was en is het een sombere dag, geen helder moment, de hele dag zwaar bewolkt en een lichte nevel wat het nog somberder maakt en de temperatuur is hier op dit moment 1,8 gr C. en het is nu 14.00 uur. Ik had m’n zoon vorige week nog gevraagd of hij nog wel eens thuis werken kon of dat hij voortaan op z’n werk was in Amsterdam. En dat was vandaag toevallig zo dat ik langs kon komen om een bakkie en meteen even bijkletsen.

Het was omdat ik mezelf eigenlijk had uitgenodigd dus ik ben gegaan maar eigenlijk was het veel te koud vond ik toen ik eenmaal van huis was.

Weinig zicht in de verte en geen “kop” langs de weg, nou ja autoverkeer zat maar wandelaars of fietsers waren nergens te bekennen. Bij zoonlief koffie met koek en alles weer even doornemen van wat er zoal was gebeurd de laatste weken.

Na de koffie zou ik rechtstreeks naar Middenmeer gaan maar heb toch nog een heel klein ommetje gemaakt waardoor ik  bij thuiskomst 68 km op de teller had staan.

Middenmeer - Zuidoostbeemster - Middenmeer

 

85 km

Laat ik maar beginnen met het weer, het is veel kouder als gisteren, “hufterig” weer, waterkoud, of hoe je het ook maar wilt noemen.

Slechte afwatering

Maar ja nog even en het wordt weer echt voorjaar en dan gaan de temperaturen weer omhoog. Vanmorgen was het simpel, een heen en weertje naar de Zuidoost stond op het programma.

Bomen inkorten .....

... bij de achterburen.

Meteen even een blik werpen op de tuin van de achterburen waar een aantal bomen wordt ingekort met groot materiaal. En ook de achterband van Tiny’s fiets even plakken omdat die gisteravond leeg stond toen ze naar huis zou fietsen. Helaas ze is “slachtoffer” geworden van enkele jeugdigen die de band leeg hebben laten lopen, tenminste ik had hem eruit gehaald en twee keer door een emmer water gehaald en beide keren geen borrelende plaats waar het lek zou kunnen zitten dus afdrogen en de band weer naar binnen gewerkt en oppompen. Na de lunch ook even naar de diepvries gekeken die niet laag genoeg stond ingesteld en hier en daar wat producten liet ontdooien wat niet wenselijk is.

De meeste jaren loopt het onderwater .....

... en hebben de watervogels extra ruimte

Toen ik weer huiswaarts ging vond ik het weer koud bij het instappen maar dat was na een paar kilometer weer over en voelde ik me weer prettig en nog altijd zonder schuimkap die alleen gebruikt wordt bij harde regenbuien. Als alles weer aan kant is staat de teller voor vandaag op 85 km en morgen zien we wel weer.

Klusreis zonder resultaat.

 

En weer is het maandag, de zoveelste vrije dag, ja dat krijg je als je van bijna voor de 2^e wereldoorlog bent. Het is bewolkt en volgens de berichten blijft dat vandaag zo. Waar zal ik heen fietsen was mijn gedachte vanmorgen toen ik net beneden was en de krant op tafel had gelegd. Even later ging mijn mobiel en belde Patricia hoe het met me was enz. en of ik nog een rondje ging fietsen, inderdaad, “Nou ik heb een paar TL lampen die flikkeren wat” nou dan is voor mij de route gepland, op naar Oostzaan wie weet kan ik het verhelpen.

Het is heen zo’n 55 km en terug zie ik wel, m’n eerste stop is bij de Tussenweg amper 4 km van huis, een drietal grote vrachtwagens met begeleiding kwamen op de kruising af dus maar even voor laten gaan.

Verder was het richting Oostzaan betrekkelijk rustig, toen ik door “het Twiske” reed zag ik dat het vee zich verzameld had op een hogere en drogere voerplek, hoewel dat drogere wel echt met een korreltje of pond zout moet worden genomen, het was bagger. Aangekomen bij mijn bestemming was het meteen lunchtijd en daarna heb ik geprobeerd het euvel te verhelpen, helaas, 4 korte nieuwe buizen en 4 starters leken mij de kortste klap, alles zit er al lange tijd in en als de ene brandde flikkerde da andere of viel helemaal uit, jammer het is niet gelukt.

Daarna via de “Zaanse Schans” op naar Zuidoostbeemster, maar eerst langs de tennisbaan in Neck daar zou Tiny mogelijk druk in actie kunnen zijn, niets te zien dan even langs haar huis, ook daar geen beweging dus meteen door naar Middenmeer waar ik na 118 km ben aangekomen en waar de koffie ook weer goed smaakt.