Langs het "Stradsstrand" van Hoorn.

 

Alles is weer goed gegaan, meerder keren zelfs, afgelopen weekend met de e bike en vandaag met de hobby fiets, oftewel de Quest. Goh wat was het weer geweldig vanmorgen hoegenaamd geen wind en een niet al te scherp zonnetje, gewoon heerlijk fietsweer. Ik wist dat de aardbeien bij Tiny bijna op waren dus maar even naar de “Hofleverancier” misschien is er weer nieuwe voorraad. Inderdaad er was weer zat maar ik moest wel meteen inslaan want er stond bijna een file, er waren op dat moment zeker 10 fietsers en nog een paar auto’s, ze weten allemaal dat ze uitzonderlijk lekker zijn met gerekend naar het formaat van de aardbeien zijn ze echt uitzonderlijk. Dus even naar de “Zuidoost” om ze af te leveren waar Remco vanwege de vakantie even bij z’n moeder op de koffie was en waar ik dus mee kon genieten van koffie en koek. De lucht leek af en toe wat “bonkig” net alsof er een flinke bui aan zat te komen maar slechts 2 keer onderweg kreeg ik een paar spatten waarvan je na een uur nog niet nat zou zijn. Ik had al bedacht dat ik over het nieuwe fietspad langs het nieuwste stadsstrand van Hoorn zou gaan dus dat heb ik gedaan, een heel ander wereld, waar eens het IJsselmeer was en wat later het Markermeer werd genoemd ligt een nieuwe fietspad wat je zeker een keer moet beproeven.

Al fietsende achter de Park Schouwburg langs bedacht ik dat ik nog wel een klein stukje de dijk on houden en dan sla ik wel af als ik het nodig zou vinden, “helaas” was dat pas bij Enkhuizen dus werd dit rondje wat groter dan was voorzien. Het ging al snel via Oosthuizen en Etersheim langs het schooltje van Dik Trom waar ooit de boeken zijn geschreven over een kwajongen in die tijd net als Pietje Bel wat later.

Langs de dijk lijkt alles wel vanzelf te gaan en in  no time was ik in Enkhuizen dan nog maar even naar Medemblik en zo kwam ik weer thuis na 116 km echt weer te hebben genoten.

De Westfriese Omringdijk zonder water.

 

Als afsluiter van de week een klein rondje gemaakt, niet te ver van huis maar wel een leuk rondje.

De eerste voor vandaag

Als ik nog maar net onderweg weg ben staat het eerste gele bord er alweer, gelukkig kan er ik nog door en ga via Abbekerk richting Hoorn. Na Benningbroek ben ik van gedachten veranderd en sla af richting de A.C.de Graafweg die ik helemaal uitrij en ga verder richting Schagen.

Je moet niet zomaar een band weggooien 

Als ik eenmaal weer door kan “karren” besluit ik even te stoppen, er is iets met het rechtervoorwiel wat opgelost moet worden. De fiets op z’n kan en de zaak serieus onderzoeken, inderdaad hoe durf ik met zo’n band van huis te gaan, ik had binnen de kortste keren een klapband kunnen krijgen. De enige oplossing is vervangen voor ik verder ga en dat is snel geregeld met een half opgepompte reserve achter de stoel.

Leuk met zo'n kleintje

Maanden revalideren door een ongeval
en niet kunnen fietsen op de racefiets

Als ik nog maar net weer opgang kom zie ik een meneer staan bij een paar alpaca’s zo te zien moeder met een jong die net geschoren zijn. Ik maak een paar foto’s en klets ondertussen met de meneer die er staat. In zijn verhaal komt naar voren dat hij kort geleden bij een ongeval was betrokken waardoor verschillende spieren waren doorgesneden en hij maanden uit de roulatie is dus ook niet fietsen wat hij zo graag doet. Ik vervolg mijn weg weer en kom over wegen waar ik nooit eerder heb gefietst, het blijft verrassend.

Bloeiende velden 

Weer verder begin ik op bekent terrein te komen en zie zelf nog bloeiende percelen met voor mij onbekende bloeiende bloemen. Als ik weer thuis ben was dit ritje goed voor 76 km uit en thuis. Een kort stukje van deze rit hier op video.           https://youtu.be/Lo8GbMlRJ5Y

Rust roest maar niet bij mij.

 

89,7 km ??

Ik ben weer thuis, uitgerust en wel. Vanmorgen mezelf willen overtreffen door meteen in de tuin aan het werk te gaan, maar echt niet, doe maar gewoon dan doe je gek genoeg. Van half 8 tot half 10 mezelf uitgesloofd en dan moet ik de tol daarvoor betalen, ik ben meteen gestopt en heb me na de koffie omgekleed en met een appje naar m’n zoon in Alkmaar wist ik dat ik daar welkom was.

Nieuw brugdek

Sinds een hele poos weer over het bruggetje bij ’t Verlaat waar een nieuw dek op is geplaatst. Bij Gerard is er koffie met koek en na  wat kletsen over het ophalen van een ander caravan en de komende vakantie ben ik weer opgestapt om m’n fiets weer thuis te brengen.

Kool oogsten

Op het land wordt hier en daar kool geoogst, nog niet machinaal maar wel geautomatiseerd met zoveel handen en wat transportbanden.

Dit fietspad krijgt t.z.t. een vervolg

Een eenvoudig zitbankje

De gedenkplaat

Al dwalende kom ik toch weer bij de dijk uit langs het Markermeer even de dijk op en het bord lezen waarom deze plek zo speciaal is.

Herkouwers

In de wei liggen de koeien te herkauwen om meteen weer verse melk te produceren, bijna alles ligt. Thuis een selectie maken van de foto’s die ik wil houden en de rest kan weg na 87 km. Ontspanning.

Bijna thuis gebleven gezien de afstand

 

Wat is het toch weer een zaligheid dat dat getik weer helemaal over is, het is goed dat ik even in Dronten ben geweest waar Theo het euvel snel verholpen had. Na verschillende “langere” ritjes te hebben gereden de afgelopen weken/dagen was m’n zin een beetje op en dan maak je maar een klein rondje.

Het was allemaal in de buurt want Wieringen is vlakbij evenals het Robbenoordbos . Langs het Wad staat toch een stevig windje op de zijkant dus voorzichtigheid is geboden bij de haven van .

Den Oever is het ook rustig net als in het Robbenoordbos. 

Ik rij nog even naar het fietspad wat al zolang afgesloten is voor fietsers, al sinds 1 april 2019 en heel misschien in 2030 gaat het weer open maar de “Knutselaars” konden zelfs dat nog niet garanderen.

Dan door het bos, van Robbenoordbos naar het Sluitgatbos waar ik net voor dir tweed bos nog een stel heb ontmoet waarbij de man geïnteresseerd was in de Quest, een man die wist waar hij het over had, hij fietste zelf nog 3 tot 4 keer per week op de racefiets en was ook geen 18 meer. Aan mijn kleine ritje kwam een einde na 48 km ontspanning.

Weer een keertje naar Marken

 

Vanmorgen werd ik wakker van de regen, niet verwonderlijk de berichten zijn matig tot slecht voorspeld gisteravond maar even later was het droog alleen wat extra wind en daar is overheen te komen. Het bleef verder de hele dag droog en zelfs af en toe zon. Zal ik noordwaarts gaan of iets anders, ja ik weet het, eerst langs de aardbeienstal en mogelijk staat er al wat dan door naar de Zuidoost om de aardbeien daar af te leveren en via Purmerend naar Monnickendam en Marken. En zo is het gegaan alles met de wind zijdelings en achter, zeg maar helemaal voor de wind en terug zie ik wel weer .

Af en toe wat groot geweld op het fietspad maar bijna overal kan ik gewoon doorrijden.

 

Eenmaal op Marken zie ik iets vreemds, een stuk wit op de dijk als ik al vlakbij “Het Paard” van Marken ben. Het werd al snel duidelijk er liep een herder met wel 100 schapen op de dijk.

De dijk aan de andere kant vertrouwde ik ook niet er stonden nogal wat trekkers en keepwagens, we zullen wel zien als ik terug ga.

De wind was behoorlijk en het enkele bootje wat er langs ging showde graag z’n onderkant als hij het bootje wat schuin in het water had. Het werd me daar duidelijk dat beide wegen over de dijk afgesloten waren dus terug dezelfde weg. Dus dat doen we dan maar ik zal toch weer naar Middenmeer moeten, een boer die enkel maar chocolade koeien had is toch een apart gezicht.

De monnik en Monnickendam even vastleggen en dan stoer doortrappen naar Middenmeer waar 131 km op de dagteller kwam te staan.

Een zondagmorgen ritje

 Min of meer onverwachts had ik vandaag een “vrije dag” dat klinkt gek als je alle dagen vrij hebt want als je tegen de 85 loopt zijn er niet veel bazen die je nog kunnen gebruiken. Heel simpel, Tiny was vandaag en morgen met de bridge dames een paar dagen naar Texel en ik hoefde niet mee.  Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt door een rondje met de Quest op pad te gaan. Eerst iemand blij maken met een doosje aardbeien, je weet wel van die grote verse “zomerkoninkjes”. 

Verser kan haast niet

Zonder op of om te kijken
en ik volop ie de remmen
(een beeld uit mijn filmpje)

 Maar ik moet eerlijk toegeven het was hand op z’n kant of ik was er niet gekomen, zo’n “lieverd” die nog nooit van verkeersregels heeft gehoord had me bijna te pakken, gelukkig zijn de remmen goed en blijf ik attent op elke kruizing  ook al komt ze van links en ziet en zag totaal niets.. Het is maar een klein rondje geworden, eerst de Medemblikkerweg waar ik een goed beeld kreeg van wat mijn verleden was, aardappelen en graan en allemaak dank zei Agrico. 

Aardappelen en graan het beeld van vroeger
als ik de polder binnen reed

Begonnen bij de ZWM en na fusies  Zuiderzeepolders
 en als afsluiting AGRICO

Gelukkig is hij net uitgeschakeld ....

...... want water gaf hij zat ......

Verrde weer op huis aan en langs de Medemblikkersluisweg in de Wieringermeer was het nog even “link” maar ik had geluk, het waterkanon voor de beregening werd toevallig net uitgeschakeld en kon ik droog verder en na 53 km kon alles weer opgeborgen worden.