Ontmoeting is weer bij het water, net als toen.

Als je een grote familie hebt is er alle weken wel iemand jarig en dat is ook vandaag het geval, dus niet fietsen en op naar Bovenkarspel. Toen ik zo rond 1 uur weer thuis was bedacht ik dat het eigenlijk wel gezond zou zijn als ik nog even een klein rondje zou gaan fietsen. Eten, omkleden en gaan met die …. ja je weet wel “die banaan”. Richting Slootdorp en dan langs de “bovenkant” van Wieringen naar Den Oever, het weer is prachtig en het gaat als vanouds. Als ik langs de dijk ga moet ik eerst door een poort, uitstappen, poort open, fiets erdoor duwen, poort sluiten en weer verder.

Als ik na enkele kilometers omhoog moet en over de dijk verder ga stop ik even om een paar foto’s te maken, het is laagwater en hele stukken liggen droog.

Na een paar kilometer vlak bij Vattrop moet ik “steken” om de bocht te maken en zie in de verte een paar mensen zitten die dit opstand aanschouwen, ze zitten samen genieten van de rust langs het water.

Als ik dichterbij kom staat de man op en komt in mijn richting, “Pé Koomen” vraagt hij “Ja” “We hebben elkaar enkele jaren geleden ontmoet toen ik met de kano het IJsselmeer opging” en dan is het ijs gebroken en volgt een kort maar wel leuk gesprek, hij gaat nog geregeld met de kano op dezelfde stek het water op maar moet wat rustig aandoen door wat hartklachten. Hij leest nog geregeld mijn blog en toen ik vertelde dat ik hun foto vanmiddag zou plaatsen, wel wat veraf, werd meteen actie ondernomen om een beter plaatje te krijgen, zodoende een paar van hetzelfde soort, veraf en dichterbij.

Dan nog even over de haven in Den Oever waar nog een peilschaal huisje staat wat niet zo opvalt als het huisje wat aan de andere kant van het eiland staat omdat er vaak materiaal van de scheepswerf voor staat. Na 46 km staat alles weer op zijn plaats en gaan we over tot de orde van de dag, glimlachen naar de toekomst is het beste medicijn.

Het leven gaat door ondanks de sloop.

Weer was het een mooie fietsdag en er komen er meer is ons beloofd.

Mijn eerste trip voor deze morgen is naar de sloop, eerst het kantoor en misschien aan het eind van de dag de woning en anders morgen zei de kraanmachinist. Mijn ritje van vandaag gaat even op en neer naar de “Zuidoost” , ben al een aantal dagen niet in die omgeving geweest en dan wordt het weer hoog tijd.

Ik zie dat de laatste windmolen van een serie bijna is gedemonteerd, ze zijn weer verkocht aan Polen hoorde ik laatst en hier komen t.z.t. betere zegt men.

Als ik de polder uit ga zie ik een mooie wolkenlucht met nog heel veel windmolens die nog niet aan de sloop toe zijn, de subsidie houdt ze overeind.

Langs de Langereis heeft het laatst ook flink gewaaid waardoor deze boom het niet meer heeft gehouden, maar als je het beter bekijkt is hij van binnen ook behoorlijk hol dus weinig “body” om de wind te doorstaan. Bij Tiny is er koffie en later een broodje en wat vooral belangrijk is, bijkletsen.

Op de terugweg neem ik een andere route via de Oostdijk en Oosthuizen naar Berkhout enz. langs de parallelweg van de A7 wordt bloemkool geoogst via een bandje naar de verpakkers in de wagen, heel anders als ik ooit heb gedaan bij mijn vader op het land, één voor één snijden, blad eraf kappen en in de bak, 6 stuks per bak en dan sjouwen naar de schuit enz. enz.

Op het laatste stukje van deze weg draai ik aan het einde naar rechts waar tegenover de grasdrogerij van Wil Hartog (De Witte Reus) een maaiboot door de sloot gaat die de waterplanten inkort.

Zo kom je onderweg weer van alles en nog wat tegen, kort voor Middenmeer zie ik weer een bekende aankomen Jan Bouman moet de spieren weer wat los maken door deelname, afgelopen weekend, aan de “Dam tot Dam loop”.

Tot slot nog weer even bij de sloop kijken, het einde nadert met rasse schreden, gelukkig nog niet voor mij want na deze 84 km hoop ik er nog vele duizenden aan toe te kunnen voegen, het gaat nog zo lekker.

Kort maar de moeite waard.

Het was vanmorgen eerst de zaak nog wat aankijken, blijft het droog of wordt het regen, op dat moment was het droog maar ik werd wakker van de regen, dus alles is mogelijk.

Tegen 11 uur ben ik toch maar van start gegaan, eerst even kijken bij de sloop. Toen ik daar een paar foto’s had gemaakt kwam er een kennis van mij ook even kijken en een praatje maken, het duurde niet lang toen stonden we met z’n vieren, klaverjassen, was de eerst volgende vraag, het bleef bij gezellig oude situaties ophalen van wat ook zij hier hadden meegemaakt en dat was heel veel. Uiteindelijk toch maar verder gegaan naar Wervershoof, ik was van plan even bij broer Ben aan te gaan, proberen om hem uit de “put” te krijgen.

Via de Koggerandweg die nog nat was van de regen op naar Medemblik.

Net voor Medemblik ben ik maar even gestopt langs de kant van de weg wat niet erg werd gewaardeerd door wat voorbij kwam, “Rij door met dat stomme ding” werd geregeld geuit. En ik dacht juist, ik laat die paarden niet schrikken dus stoppen, wat meestal positieve reacties oplevert, helaas bij deze groep zeker niet. Bij Ben was het super, ik ben al maanden niet zo optimistisch bij hem weg gegaan. Ik heb het gevoel dat hij er weer helemaal aankomt en toen ik weer vertrok ging hij zich meteen omkleden om ook een rondje te gaan fietsen.

Ik ben via het Egboetswater nog even bij Jan Geel aangegaan in Oostwoud, die buiten stond en zijn verbouwde/gerestaureerde carbon Quest aan het spuiten was met een grondlaag, “Hij moet straks geel worden”, zei Jan.

Na Oostwoud via Twisk en het natuurgebiedje, waar onderhoud werd gepleegd aan een “vogeleilandje” op naar de polder.

En tot slot weer even langs de sloop, waar de achtermuur van het graanpakhuis nu ook is verdwenen, ook na deze 46 km kan ik zeggen dat het zeker de moeite waard was.

Vandaag storm maar gisteren was het genieten.

Omdat er vandaag door de harde wind niet gefietst, kan en mag worden, ben ik achter de pc gaan zitten en heb nog een stukje film van gisteren bij elkaar “geschooid”, waarbij ik de wind nogal gunstig had, zoals blijkt uit de gemiddelde snelheid. In het begin is het beeld helder later wordt het wat meer “wazig” door wat condens op de behuizing. Volgende keer moet ik hier opletten en ook zal ik het geheel proberen anders te monteren op de fiets door er een paar rubberringen tussen te plaatsen, mogelijk dat de trilling dan minder gaat worden. Het is een stukje van mijn zoveelste H-E-M rondje (Hoorn, Enkhuizen, Medemblik) over de dijk waar over het algemeen weinig verkeer is en slechts een paar opgangen naar deze dijk vanuit een paar dorpjes die ik passeer en dat is dan altijd links. Als alles gaat zoals ik hoop dan zou door te klikken op onderstaande link het filmpje via Youtube te zien zijn.                   https://youtu.be/NCCzRN9PPsI

Het leven is mooi als je het wilt beleven.

Wat is geluk, er zijn diverse verklaringen voor maar ik beleef elke dag als geluk, gezond maar arm, dan ben je rijk zegt men weleens, maar met droog weer een rondje kunnen fietsen maakt een mens altijd blij, gelukkig en rijk.

En weer had ik alles mee, eerst maar even naar Obdam via de Berkmeer en daar maakte ik de eerste foto van een molen waarbij meteen het idee werd “geboren” om vandaag van alle molens die ik passeer een foto te maken en zo is het gekomen dat er vandaag een paar extra molens op mijn blog staan, dient wel vermeld te worden dat de molen bij Medemblik er bij is ingeschoten, jammer. In Obdam kom ik op een leeg nest dus kan ik meteen weer verder en besluit het “HEM rondje” (Hoorn Enkhuizen Medemblik) maar weer te maken dat is altijd leuk, geen zijwegen en altijd de ruimte om lekker door te kunnen rijden. De lucht lijkt er steeds beter uit te gaan zien en de buien worden wat minder, ik stop toch even aan het begin van de weg naar Bobeldijk omdat het in die richting nogal heftig lijkt met een flinke bui.

En als ik goed en wel weer in beweging ben zie ik een blauwe Mango in de verte, kan haast niet anders of dat moet Piet Kunis zijn, inderdaad het klopt helemaal, dus staan we al gauw naast elkaar alle wetenswaardigheden uit te wisselen. Het is echt een gezellig onderonsje waarna we weer ieder onze eigen weg vervolgen.

Hier en daar pik ik nog een molen mee en zie ook nog weer een zeiler op het IJsselmeer, ja ik weet wel het heet tegenwoordig Markermeer maar denk maar zo “een ouwe hond leer je geen kunstjes” voor mij is de zee vanaf de Afsluitdijk tot aan Amsterdam gewoon het IJsselmeer.

In Enkhuizen besluit ik weer even van de visboer gebruik te maken, tegenover het station is het bij Peter Visser altijd voor elkaar en de kibbeling smaakt ook deze keer weer verrukkelijk. Zijn dochter met vriendinnetje hebben belangstelling voor de fiets dus even mee naar buiten en de meiden erbij op de foto. Toen ik ze vertelde dat “hun” foto op mijn blog zou komen vanavond gingen ze juichend naar papa om dat te vertellen. Blije kinderen is altijd een heerlijke ervaring dat hebben Tiny en ik het afgelopen weekend ook ervaren met Bram, Boris en Thomas.

Via de vaste route naar Medemblik waar ik een laatste foto maak van een donkere lucht boven het IJsselmeer, ja hier heet het echt zo, IJsselmeer en dan nog 10 km naar huis waar de eindscore net 106 km is geworden.

Een beetje regen kon ik wel hebben.

Na de weervoorspelling van gisteren ging ik ervan uit dat er deze week geen dag bij zou zitten dat er gefietst zou worden, alle dagen neerslag en dat is funest voor een mooi weer fietser zoals ik ben. Maar de eerste dag hebben we al “overleefd” het was kort slechts 54 km maar wel ontspannen en bijna droog.

Op de parallelweg langs de A7 ter hoogte van Abbekerk was het zelfs heerlijk zonnig op mijn tochtje naar Zwaag en Zwaagdijk, eerst een foto naar Leo en Riet gebracht en daarna naar zus Margriet. Op het eerste adres koffie met koek en later bij Margriet nog eens.

Ik wil het niet te lang maken want af en toe regent het al en vanmiddag zal het nog minder worden dus  vrij vlot weer verder richting Medemblik waar een paar moedige zeilers toch nog even het ruime sop hebben gekozen. Dat zag ik vanaf kasteel Radboud waar de treurwilg flink door elkaar werd geschud door de vrij stevige wind.

Bij de ophaalbrug is een nieuw leugenbankje geplaatst door de harddraverijvereniging “Prins Hendrik” vanwege het 175 jarig bestaan. Vanuit de Wieringermeer is de skyline van Medemblik altijd leuk om te zien.

Zoals de laatste tijd gewoon is geworden ga ik ook nog even in Middenmeer langs de sloop van mijn voormalige werkplek. Niet met bloedend hart maar wel heel veel herinneringen aan de bouw van een groot deel van dit totale complex. Ik sta versteld van de vorderingen, vorige week zag ik nog een groot geraamte van de siloloods en nu leek hij al helemaal weg. Het sloopbedrijf van H.Kuijper heeft net een nieuwe kraan met een hydraulische kniptang, onvoorstelbaar maar de dikste stalen balken worden geknipt alsof het takken zijn, volgens de man in de kraan scheelt dit een hele hoop tijd en dat geloof ik graag.

Op het dak van het pakhuis wordt juist gestart met het afhalen van de golfplaten en dan zal ook het volgend bouwwerk zal verdwijnen.

Grasmaaien en fietsen

99,98 km

"Springschans"bij Noord-Beemster

Noord-Hollands kanaal bij Graftdijk

Lag zomaar op de Quest

Grasmaaien, klein maar fijn.

Ik ben haast geneigd dit de weekafsluiter te noemen, maximaal 4 keer per week fietsen is het meest voorkomende “recept”, dus met dit verslagje is de week weer voorbij m.b.t. fietsen. Het gras was vanmorgen droog, geen dauw of neerslag dus kon er meteen gemaaid worden, nou is dat bij mij niet zo’n ramp als het toevallig wat langer zou worden want maaien is voor mij met 5 a 10 minuten bekeken met een klein grasveldje voor en achter. Bij Tiny probeer ik het ook op acceptabele lengte te houden en daar is het meer de moeite, voor, achter en opzij ben je gauw een half uur tot drie kwartier bezig. Dus na thuis m’n best te hebben gedaan op naar de “Zuidoost”. Ik ga via Middenbeemster en zie bij Noordbeemster dat men de “springschans” heeft gemarkeerd met gele verf en 6 schrikborden. Ik ga vaak over deze weg en heb diverse keren ervaren dat het fietspad hier op 3 plaatsen behoorlijk omhoog komt met alle gevolgen van dien. Tot er ongelukken gebeuren, als er een ouder iemand komt te vallen met de fiets of lopend is dit wel de goedkoopste oplossing, een lik gele verf en een paar borden, we wachten af. In de “Zuidoost” aangekomen meteen de motormaaier gestart en aan de “bak”. Het gras is ook droog maar de ondergrond is nog behoorlijk nat door de regen van de afgelopen periode en de zware klei die niet zo gemakkelijk doorlaat, maar na goed drie kwartier is het allemaal weer aan kant, opruimen en weer naar Middenmeer. Tiny heeft haar eigen bezigheden en is nog niet thuis als ik weer vertrek om met een klein ommetje de thuisbasis weer op te zoeken. Via Oost en West-Graftdijk langs het Noordhollands-kanaal “loopt” het heerlijk en dan langs Alkmaar om weer te eindigen in Middenmeer na 100 km.