Zondvloed onderweg

Een rustige dag in het vooruitzicht, tenminste zo ziet het er wel uit, de zon schijnt weinig of geen wind en de koffie smaakte weer goed dus klaar voor een rondje trappen. Eerst even naar broer Ben, niet thuis wat mij niet verwonderd sinds hij een “beetje” een vriendin heeft. Dan door naar Margriet waar de koffie met koek er weer vlot ingaat om vervolgens te bedenken dat ik wel via Hoorn enz. het vaste rondje kan gaan maken.

Na Scharwoude kom ik op de dijk en kort voor Hoorn begon de lucht wat te betrekken waardoor er even later een paar grote druppels vielen. Eén blik opzij leerde me om de kap maar op te zoeken en daardoor het hemelwater buiten te houden. Toen ik stilstond en was uitgestapt om de kap te pakken bleek het een “nieuwe zondvloed” te zijn, voor ik weer binnen zat stonden de plassen al in de Quest, wat een stortbui, niet normaal. Even na Hoorn was het weer droog en veranderde alles weer in een soort tropische situatie, warm en zonnig.

Bij Enkhuizen een bakkie kibbeling om de “motor” van brandstof te voorzien en bij de haven een paar foto’s maken van een paar “Ouwe brikken” die nog voldoende drijfvermogen hebben. Ook zag ik de sluizen op de dijk naar Lelystad weer eens van een andere kant en later was het uitzicht op de dijk richting Andijk haast onwerkelijk blauw na zo’n enorme hoosbui rond Hoorn.

Thuis bleek dat hier ook flink water was gevallen, 13,2 mm regen is weer mooi meegenomen, net als de 105 km van vandaag waarbij ik onderweg een foto heb gemaakt van de teller op dat moment, 20.000 km plus de 100.000 km die hij al had verzameld waarna hij opnieuw begon te tellen, onvoorstelbaar 120.000 km met deze fiets en hij rijdt nog als nieuw.

"Om de Noord"

De week is weer goed begonnen, bij thuiskomst gisteravond zag ik dat de regenmeter 7,6 mm had verzameld en dat is best een plas als het al zolang droog is. Maar je ziet er verder nog niets van en het blijft hopen op nog eens een paar zulke “plasjes”.

De rit van vandaag ging echt over de “noord” dus van start richting Slootdorp en dan naar Wieringen, aan het eind van de Slootweg net voorbij de Schelpenbolweg zie ik wat extra mensen op het fietspad bivakkeren, och het zullen vogelaars zijn. Inderdaad, stoppen en vragen wat voor bijzonders er is te zien, een sporenkievit, nooit van gehoord of gezien, “Ja maar meneer als U zo laag zit zie je ook niks” . Ja wat moet je daar nou op zeggen, gewoon verder fietsen.

Bij Den Helder is meer beweging, de boot komt net binnen met een “vracht” vakantiegangers richting het vaste land. Verder zie ik verschillende boten op het Marsdiep/Noordzee en tot twee keer toe een aantal kanoërs die liever op zee “sporten” i.p.v. de sloten binnendijks.

Bij Petten heel even naar de “strandjutter” en dan verder door de duinen, bij elke aansluiting naar de zee is het druk van de fietsers en zo tot Bergen aan Zee en verder richting Egmond waar ik afgeslagen ben om met een kleine omweg via Alkmaar weer naar huis te gaan waar de teller 124 km aangaf.

Even de buurt op

Het is warm vandaag maar het begint te wennen moet ik zeggen, voldoende drinken mee en een paar bananen voor het geval de “hongerklop” zich zou melden en dan voel ik me best prettig. Tiny krijgt vanmiddag de dames van de gym op visite dus vanmorgen kan ik daar nog wel even langs gaan, tussen een hele groep vrouwen begin ik misschien zenuwachtig te worden en ga extra zweten en dan kan ik maar beter weg zijn is mijn idee.

Als ik voor vertrek achter het huis in de schaduw een bak koffie naar binnen werk bekijk ik de Quest en constateer dat het toch wel een heel voertuig is met z’n bijna 3 meter maar niet zo erg veel later zit ik bij Tiny weer aan de koffie en die merkt dan op “Het is toch wel een heel gevaarte hoor, zo’n Quest” zo zie je maar, we groeien steeds meer naar elkaar toe zou je denken. Na de koffie met koek volgt later de lunch en niet veel daarna ga ik weer richting huis.

Ik neem weer een keer een andere route en aan het eind van de Nekkerweg wordt een paard flink in het zweet geholpen en bij de kruising die volgt ging het niet helemaal goed met de tegemoet komende fietsers. De man stopt voor de kruising waar ik net over ben gegaan en roept naar zijn vrouw ”Pas op een auto”. Maar die mevrouw had meer oog voor dat malle gele ding waar ik in zat en reed pardoes op de achterkant van de man waarop ik wat gerinkel en brekend geluid hoorde gevolgd door iets wat op woorden leek die niet in het woordenboek voorkomen.

Net na de bocht zit een man op een gitaar te spelen zonder last van de zon te hebben maar hij zat er vorig jaar ook al en is niets veranderd. Via wat omwegen kom ik op de dijk en sla af naar de Vrouwenweg, de weg waar Piet Kunis ooit het daglicht voor het eerst heeft gezien, maar dat is al een mooie tijd terug.

Weer enkele kilometers verder kom ik via De Weere in de Tropweere , net voor ik die afslag zal nemen wordt mijn aandacht getrokken door een paar “waterzwijnen” of misschien gewone hangbuikzwijnen, maar wel apart dat ze zich tegoed doen aan de waterplanten en het kroos en geregeld met de snuit onderwater.

Aan het eind bij de splitsing linksaf naar het “Blôtebienepad”  richting Aartswoud. Het is lang geen “Blôtebienepad”  want het is alles schelpen en steentjes.

Thuis zie ik dat het inderdaad lekker weer is als ik op het weerstation kijk, en dat alles na ruim 92 km.

Fietsen met code ORANJE

 Code oranje of is het al rood, ik weet het niet meer met de weervoorspellers de hele planning loopt is de soep. Zo erg, nee zo erg was het niet hoewel ik wel degelijk de plannen had bijgesteld vanmorgen. Het was mijn bedoeling om vanmorgen eventueel weer rondje om te gaan maar als de “deskundigen” dan waarschuwen dat vooral ouderen moeten oppassen met dit warme weer dan ga zelfs ik nadenken. Als het echt 35 graden wordt dan moet ik het niet opzoeken dus dan zou ik ook heen en terug over de Afsluitdijk kunnen gaan maar is dat dan wel verantwoord, ik weet het niet en zo zakte ook dat plan door het ijs. Laat ik maar een klein rondje gaan maken in de buurt en zo ging ik vanmorgen van huis in de volle zon. Maar wat een blijdschap, na een kleine 20 km werd het bewolkt en ik heb geen zon meer gezien tot ik thuis was maar toen was het rondje niet meer klein of in de buurt.

Na wat omzwervingen kwam ik in de buurt van Broek op Langedijk waar men al bezig was met de kooloogst en later zwierf ik ergens langs het Noordhollands-kanaal bij Oost en West-Graftdijk waar de plezierbootjes richting Alkmaarder-meer gingen.

Weer later en verder passeerde ik Kwadijk en zag het zonnepanelen landschap, de toekomst ? Langs deze dijk ligt een prachtig fietspad en waar ze de bermen hebben aangepast staan heel wat prachtige tuinplanten waar ik in het verleden meerdere euro’s aan heb besteed en nu gewoon in de berm, prachtig. Ik kom steeds verder van huis en pas de koers een beetje aan door via de dijk in Noordelijke richting te gaan en dan wordt het als afsluiter het HEM rondje als toetje.

Vanaf de dijk zie ik later de boot met toeristen richting Enkhuizen gaan die vertrokken is van af Medemblik, alles met elkaar een onderdeel van de toeristische attractie.  Met de stoomtrein vertrekken in Hoorn naar Medemblik daar overstappen op de boot naar Enkhuizen en weer terug naar Hoorn met de gewone trein van de NS. De combine die nu stilstaat zal mogelijk binnen niet al te lange tijd verder gaan met de tarweoogst, ik moet nog een paar kilometer om thuis te komen en zie dat het een flink rondje is geworden met code oranje, 155 km.

Een klein toetje

 Waar is de Sluiskolkkade, even de link aanklikken en het wordt meteen duidelijk, het is de "blindedarm" bij de kop van de Afsluitdijk.

https://www.youtube.com/watch?v=1QkweC5aqjs

Koel langs het water maar het water was weg.

Ik ben er weer na een dag verzuim, maar verzuim met een gegronde rede, Tiny vierde haar verjaardag en dan is het een klein beetje “hooitijd” d.w.z. er komt heel veel familie, vrienden en kennissen en dan loop je wat af met koffie, gebak enz. enz. om kort te gaan het was een geweldige dag en allemaal in de tuin van ’s morgens vroeg tot in de late uurtjes. Dan, als iedereen weg is, opruimen afwassen enz. zodat er ‘s morgens geen spoor meer van de vorige dag te zien is en even nagenieten onder het genot van een bakkie koffie.

 Toen het vanmorgen zo ver was om de fiets uit de garage te halen was het middaguur niet ver meer en besloot ik een klein rondje te maken langs het water, leek me met dit warme weer een redelijk koel vooruitzicht, helaas er was geen water alleen een vieze gore stank van rottende planten of i.d. op naar Den Oever. Het was laag water maar zo laag zag ik het nooit eerder. Hier en daar lag nog een “sloep” op het droge zo ver als ik kon zien geen water. Op het stuk waar een betonnen waterkering is gemaakt ben ik even het wad opgelopen, waar normaal water staat kon ik nu een heel eind het Wad op. Later in de Wieringermeer nog een stuk langs de haven van Oude Zeug gereden waar nu ander bezigheden zijn als bietenladen.

De akkerranden zijn op vele plaatsen ingezaaid met verschillende bloemenzaden wat een kleurig geheel geeft. Eenmaal thuis was het net 55 km, toch nog weer even de benen kunnen strekken.