Onderhoud van remmen tot spaken

Remmen schoonmaken en draaiende delen smeren

En toen zag ik de eerste gebroken spaak

Zo ziet een velglint eruit na bijna 100.000 km

Jeffrey die spaken op maat heeft gemaakt van 17,5 cm

Ik zou haast zeggen “Wat een klote dag vandaag” maar het is achteraf een nuttige dag geworden. Door de te verwachten mist van vandaag had ik me gisteravond al voorgenomen om vandaag de remmen weer een keer onder handen te nemen, ze bleven af en toe hangen als ik genoodzaakt was om een noodstop te maken zoals gistermiddag door een achteruit rijdende automobilist die het fietspad kruiste. De auto naar buiten en de kleden uitrollen om vervolgens de Quest op z’n kant te leggen. Omdat de meeste handelingen blindelings worden uitgevoerd door het regelmatig nalopen van bepaalde onderdelen was het vrij snel “gepiept” en vooral wat belangrijk is, het juiste gereedschap. De lagertjes zoals ik eerst dacht zijn nog prima dus dan de remmen, één en ander uit elkaar halen, schoonmaken, smeren en weer in elkaar zetten, geen probleem. Na de eerste “proefrit” bleek dat ook de andere kant uit elkaar moest, weer dezelfde handelingen en toen zag ik, dat bij het eerste wiel een gebroken spaak niet was opgemerkt. Dan kom je er achter dat ik niet van deze maat spaken in voorraad heb, op naar Wieringerwerf waar ik spaken heb meegenomen van 17 cm, 18 cm leek me te lang. Thuis gekomen weer aan de bak en er achter komen dat 17 cm te kort is, het moet 17,5 cm worden, de fietsenmaker had al gezegd als ze niet passen kom je maar terug dan maak ik wel een stel passende spaken. En zo ging ik weer naar Wieringerwerf waar ik prettig en vlot werd geholpen door, als ik het goed heb gezien op z’n shirt, ene Jeffrey. We kletsten over dit en dat tot hij vroeg wat voor fiets of ik reed. Nou een hele vreemde zei ik toen, “Nou ik ken bijna alle fietsen en merken wel” reageerde hij en toen ik hem een kaartje liet zien met een afbeelding van de Quest was het nog frappanter, “Ja die ken ik ook, mijn schoonvader rijd ook in zo’n fiets” en wie is je schoonvader als ik vragen mag, “George Krüg” ja en dan sta je wel even versteld. George is met Cees onderweg vanaf Dronten wisten we allebei en dan wordt het gesprek toch weer heel anders. Thuis gekomen de spaken gemonteerd en daarna een proefritje van enkele honderden meters, remmen werken perfect en hij is weer gereed voor ……… de tijd zal het leren.

Van de zon naar dichte mist.

84 km

Zonnig maar ......

De zon is af en toe fel.

Toekomstige Velonaute ?

Wel blij in zo'n "ding"

Een krantenfoto van de nieuwe situatie bij Schardam

Mist

Mist

en nog eens mist.

"Nevel"ganzen.

Het blijft extra uitkijken

Bijna thuis.

Hoe wonderlijk kan het lopen, gisteren bij Velomobiel wat lagertjes besteld om de voorwielen, en vooral rechtsvoor, weer geruisloos te maken en vandaag tot de conclusie komen dat het “euvel” zich al rijdende heeft opgelost. Hij was vandaag weer muisstil, oorzaak drank,  kan niet, want ik ben niet van de blauwe knoop maar overdadig drank gebruik komt bij mij zeker niet voor, gelukkig, nu geen sleutelwerk maar ik zal hem wel extra controleren de komende tijd je weet maar nooit. De lagertjes liggen in de gereedschapskist en mocht het nodig zijn dan heb ik ze alvast. Bij vertrek is het heerlijk zonnig en de berichten zijn ook niet verkeerd hoewel de wolken wat vreemd aandoen als ik dat zo bekijk. Eerst even naar Ben en Riet en later nog naar Andijk bij mijn jongste zus Lia langs. Als we even zitten kletsen komt haar dochter Iris met de kinderen en bij vertrek wil haar dochtertje wel even in de gele “banaan”. Ik ga ook nog langs Margriet en vervolg mijn weg richting Zwaagdijk –West om dan te bedenken dat ik wel even in Schardam kan gaan kijken of de weg nu echt open is zoals een foto in de krant liet zien. Het is allemaal waar, een nieuw wegdek en een super lux gemaal met gebouwen er omheen. De laatste 5 km is het onverwachts enorm mistig geworden, zoveel zon als ik vanmorgen nog had, zo slecht is het zicht op dit moment. Ik maak een paar foto’s en ga weer naar huis, de ganzen vliegen niet eens op zo dicht is het nu, onderweg wordt het niet veel beter en ik ben blij als ik Middenmeer weer voor me zie hoewel nog wel in de mist maar ik ben bijna thuis na 84 km. Op amper 1 km vanaf de thuisbasis wordt ik nog bijna “plat” gereden door een automobilist die vanaf een uitrit achteruit de Alkmaarseweg opgaat en totaal geen aandacht had voor het fietspad waar ik op dat moment zo rond de 37 km p/u aan kwam snorren, de claxon en volop in de remmen voorkomen erger en de man opent zijn raam en zegt nog “Sorry meneer ik heb U echt niet gezien” ik heb hem maar een verder goeie reis gewenst, hoewel ik eerst andere uitlatingen in “petto” had, en datzelfde wenste hij mij, toch nog weer 2 blije mensen.

Oefenen na de Kerstdagen.

Na de feestdagen weer heel even geoefend of het allemaal nog ging, geen nood bij mij komen de kilo’s er eigenlijk nooit aan. Dus geen overgewicht en nergens last van en gewoon even een heel klein ontspannen rondje. Bij Tom en Gerda was ik al een tijdje niet meer langs geweest dus even naar Obdam, koffie drinken en kletsen over de afgelopen dagen. Net aan het begin van de Obdammerdijk heb ik de fiets maar even “gestald” in de berm omdat er een paard onder begeleiding aankwam lopen, het ging allemaal weer goed en de meisjes bedankten me dat ik even was gestopt. Na de koffie door naar …… ja waar zal ik heen gaan. Ik heb de dijk gevolgd richting Heerhugowaard en zo een rondje gemaakt om uit eindelijk weer in Middenmeer uit te komen na 68 km in heerlijk zonnig weer. Onderweg nog wel even met Velomobiel in Dronten gebeld en Allard gevraagd 4 lagertjes te sturen naar Middenmeer voor de voor wielen, ze lijken wel wat onregelmatig te kraken, beter mee verlegen als om verlegen zegt men in zo’n geval, straks maar eens kijken wat er precies loos is.

Standaard rondje

Ja toch nog weer even een klein rondje gemaakt, gisteren ging ik er vanuit dat er vandaag voor mij te veel regen zou vallen en omdat ik nog steeds een mooi weer fietser ben, zou ik niet fietsen.  Hoe anders is het weer geworden, ik hoorde weerman Jan Visser vanmorgen zeggen dat in Purmerend het eerste waterige zonnetje al te zien was dus dat was voor mij min of meer ”groenlicht” om te gaan. In het begin had ik nog mijn twijfels en dat heeft heel lang geduurd want toen ik weer bijna thuis was kwam de zon er echt bij. Ik heb mijn vaste rondje maar weer gereden en zag langs de dijk dat de “vluchthaven Wijdenes” met parkeerplaatsen  al bijna klaar was. Door Enkhuizen gaat meestal vrij vlot en vooral omdat er heel weinig verkeer was kon ik overal doorrijden. Ik ben nog wel even gestopt bij het Wilhelminaplantsoen om een paar leuke foto’s te maken van een paar emoes en wat hertjes waarbij het gewei van de enige “man” wel erg opviel. Aangekomen op de “thuisbasis” kwam de zon er echt door en was het in één woord prachtig weer maar ik heb er wel 91 km op moeten wachten.

Heen en terug, meer niet.

Het laatste ritje met de Quest voor de Kerstdagen was kort en buiten verwachting niet koud. Misschien omdat het maar kort was maar ik werd net niet nat van het zweet,” ’tis weer mooi gaan” een gezegde van iemand die er allang niet meer is .Ik wilde voor de feestdagen nog even naar Wervershoof om bij Riet en Ben langs te gaan, het blijft onzeker met mijn liefste schoonzus, al een hele poos leven in onzekerheid vreet aan een ieder die je liefhebt, maar ja we staan machteloos en wachten af hoe het de komende tijd weer zal gaan. Ben zei nog “Jij weet er alles van” inderdaad maar dat is al bijna 13 jaar geleden. De berichten geven aan dat het vanmiddag mogelijk wat zal gaan regenen en zowel op de rit heen als terug was het al niet echt droog maar toen ik thuis kwam leek het even wat harder te gaan maar het stelde niet veel voor en zodoende werd het een ritje van slechts 36 km.

Vroeg voorjaar ?

Nog maar enkele dagen en het is Kerst en aan de buitentemperatuur en de zon zou je eerder denken aan een vroeg voorjaar, het is weer een prachtige dag. Ja en wat ga je dan doen zo’n nieuwe “werkweek” eerst even de wasmachine vullen met datgene wat een wasbeurt kan gebruiken en daarna omkleden en gaan met die “banaan”. Laat ik maar een keer op en neer naar Zuidoostbeemster karren dat is net zo’n “benen-strekkertje” en als ik niet te veel om ga rijden zal het altijd een 80 km worden, het werd ietsje meer. Als ik na Scharwoude het fietspad neem zie ik enorm veel ganzen dus al fietsende de camera gepakt en in de aanslag maar toen ik stopte waren ze gelijk in beweging en weg, allemaal de lucht in. Als in de “Zuidoost” aankom is Tiny druk in de tuin, ja, ze heeft nou eenmaal z.g. groen vingers en dat vraagt wat van een mens, ook als het nat en koud is, een lieve en stoere vrouw. Ik doe een bak koffie en kondig aan dat ik niet blijf voor de lunch d.w.z. dat ik weer vrij snel richting Middenmeer ga. Ik neem nu de route via Middenbeemster en bedenk dat het nog maar een paar weken duurt en dan is er weer een nieuw familieadres in de Beemster, Ruben en Cristel zijn per 1 jan. a.s. de nieuwe eigenaars van een huis vlak naast de kerk aan de Rijperweg in Middenbeemster. Via De Rijp en Graft gaat alles in sneltreinvaart richting Grootschermer waar flink onderhoud wordt gepleegd aan de sloot langs de weg. Ik zie er een blauwe reiger staan met een paling in zijn “snavel” of is dat ook gewoon “bek”. Maar voor ik het fototoestel in de aanslag had vloog hij al zo ver dat het geen zin meer had om een foto te maken. Later zag ik hoewel op grote afstand een zilverreiger en een blauwereiger, nadat de zilverreiger een aantal keren was opgevlogen lukte het nog net om ze in één beeld te vangen. De teller werkt nog steeds onberispelijk, na 87,38 km is er maar 50 meter verschil met de GPS die 87,33 km aangeeft, het was weer heerlijk, even weg langs de weg.

Waren alle hondenbezitters maar zo.

Klein slechts 42 km

Mist , bijna motregen.

De aarde was in beweging, die mol dus ook.

Troosteloos

Het enige wat kleur geeft is de Quest

Knap van deze hondenbezitter, alles onder controle.

Het weer viel vandaag tegen, de berichten gaven aan dat het vanmiddag helder zou worden en mogelijk zelfs een beetje zon maar helaas het is hier mistig en er is geen verandering te zien. Het was de bedoeling om alleen even op en neer naar Wervershoof te gaan omdat ik dit gisteren ook al van plan was. Riet, Ben zijn vrouw lag weer in het ziekenhuis en ik zou even bij mijn broer langs gaan maar toen ik me in een ander pak aan het hijsen was kreeg ik telefoon dat Riet weer naar huis mocht, zodoende vandaag maar even langs om het laatste nieuws te vernemen.  Het is beter als de eerste berichten deden vermoeden maar het is niet goed dat is duidelijk, dus afwachten. Op de terugweg ga ik via het "Egboetswater" en besef dat het niet beter is geworden m.b.t. de mist, tijdens een sanitaire stop maak ik nog een paar foto’s, niet helder maar dat zal hem in het weer zitten denk ik. Aan het einde als ik een scherpe bocht naar rechts maak zie ik een meneer met twee honden aankomen, toen hij mij zag was één bevel naar zijn viervoeters voldoende om mij zonder problemen langs te laten gaan. Ik ben even gestopt en heb een praatje met hem gemaakt en hem geprezen dat hij z’n honden zo goed onder controle had dat zie je vaak juist andersom, dan krijgt die gele “stomme” fiets altijd de schuld. Het ritje was dus kort met 42 km was ik weer thuis.

Witte zwanen zwarte zwaan .........

Het is een klein wereldje als ik vanmorgen  zo rond een uur of 7 de eerste blikken naar buiten werp, dat wordt geen fietsen vandaag was mijn eerste gedachte. Gelukkig is het goed afgelopen al was het maar kort, gisteren de hele dag niet echt in beweging en nog zo’n dag, nee, dat zou te gek worden. Gisteravond de accu volledig opgeladen dus er moet licht genoeg zijn om een ritje te maken ondanks de mist. En als ik dan zoveel mogelijk de fietspaden opzoek en wegen waarvan ik weet dat er weinig auto’s rijden dan moet het veilig lukken. Nog maar net van start even stoppen om te zien of er voldoende licht is, dat zit wel goed dus veilig verder langs het fietspad van de Flevoweg waar een paar zwanen mijn pad kruisen en met een beetje afremmen beide partijen tevreden stellen. Bij Medemblik is de molen wel te zien maar de mist is toch wel flink aanwezig. Dan via Wervershoof en Zwaagdijk, waar ik uiteraard weer even bij familie langs ben geweest en de nodige koffie weer naar binnen heb gewerkt, ga ik via het Egboetswater weer richting Middenmeer. Via wat omwegen fiets ik naar Twisk, waar een paar jagers nog een haas of fazant willen verschalken voor het kerstmaal, om dan door het natuurgebiedje weer uit te komen achter de grasdrogerij van Wil Hartog. Hier zie ik een zwaan met een  “afwijkend” verenpak, zwart dus heel anders als de eerdere ontmoeting van vanmorgen. Als ik de “handel” weer binnen zet en de kilometerstand naar 000,0 zet zie ik dat het totaal, met de 44 km van vandaag,  op 99.037 km is gekomen, nog maar een kleine 1.000 km en de “ton” is vol.