Gewoon een kort rondje

Men geeft voor vanmiddag wat regen af en ik ben bij voorkeur een mooi weer fietser dus ik moet dan eigenlijk vanmorgen wel gaan als ik nog wat wil. En ik wil altijd wel dat is ondertussen wel duidelijk, eerst wat regelen en bellen en vervolgens bestellen via internet en nu maar afwachten wanneer het komt maar dat is voor later. Ik heb me vervolgens omgekleed en de fiets uit de garage gereden, richting Alkmaarseweg en dan via Aartswoud weer eens kijken of er alweer een bordje is geplaatst bij het z.g. “Blôtebienepad”, nee hoor dat is en blijft jammer want zoiets in het echte Westfriese taalgebruik vond ik altijd leuk. Ik besloot daar rechtsaf te gaan en niet via het “Pannepad” te gaan dus kwam ik in De Weere terecht, oversteken en via de Beatrixlaan weer naar de doorgaande weg door het dorp richting Abbekerk. Kom ik net thuis en bij het controleren van de mail zie ik een licht verwijtend mailtje dat ik niet ben aangekomen bij Arnold en Git voor de koffie op die bewuste Beatrixlaan, ik heb al gereageerd dat ik volgende keer zeker een koffiepauze zal inlassen. Maar goed, ik ging verder via allerlei vertrouwde wegen en paden naar Zwaagdijk bij Gerrit en Marian langs en daar wel om de koffie. Na deze stop weer verder en toen door de polder richting Andijk waar ik ongeveer op een paar honderd meter voor vuurtoren “De Ven” op de dijk uit ben gekomen. Vervolgens links op de dijk naar Medemblik waar ik gewoonlijk langs Ted de Lange fiets aan het eind van de haven en wat zie ik daar, “Juf Katje”, stoppen en even bijkletsen. Martje heeft een hernia en kan niet met de Strada fietsen, een tweewielige ligfiets gaat ook niet en nu heeft ze een 2e hands “Rider” aangeschaft in de hoop dat het daarmee t.z.t. weer mogelijk is om te fietsen, ze kwam nu wat materiaal uitzoeken om aan de Rider te vervangen of te veranderen. Na deze zoveelste stop door Medemblik naar “De Meer” rechtsaf langs de dijk en bovenop nog een paar foto’s maken van de stoomtram die net stoom aan het afblazen was voor de trip terug naar Hoorn. Door de Wieringermeer nam ik het Wagenpad en zag tot mijn verbazing dat daar de “Opperdoezerronden” al een behoorlijk gewas vormen waar alweer heel snel de eerste aardappelknollen zullen verschijnen. Zo zie je maar dat niet alle Opperdoezerronden in Opperdoes groeien, waar de opbrengst goed is worden ze geplant, dus ook in “De Meer” . Na de laatste kilometers te hebben afgelegd stond de teller op 76 km en weer was het een heerlijk ritje, eigenlijk te kort maar de volgende keer doen we weer wat extra.

Een nieuwe item, een "dichtgeknepen" vuist

Mijn maag is weer op orde denk ik want alles voelt weer prettig om zo te zeggen. Al vrij vroeg werd ik gebeld en werd mij gevraagd of ik vandaag nog naar Oudemirdum kwam met de fiets. Dat doe ik een andere keer wel weer heb ik gezegd, vandaag maar een korter ritje omdat ik gisteren niet zo’n geweldige dag had en stel dat ik in mijn overmoed denk dat ik wel weer even 160 km weg kan trappen en halverwege de “tol” moet betalen, nee, vandaag een klein ritje. En zo ging ik vanmorgen opgewekt even richting de “Zuidoost” om bij Tiny koffie te drinken en later weer op huis aan te fietsen, maar als ik plannen maak moet je oppassen, het loopt vrijwel altijd anders dus ook vandaag. Het was gezellig, even kletsen over de ervaringen van gisteren en daarna koffie en later een broodje en tegen 1 uur denk ik, ben ik weer opgestapt en reed richting Purmerend. Zal ik rechts of links gaan, stoppen en Kees even bellen dan kan ik altijd die kant op gaan waar hij eventueel fietst en dan zie ik wel. Kees was op dat moment bij Jan Geel en die zouden na een “bakkie” richting Hoorn gaan waar we elkaar zouden treffen. Op de heen weg had ik net na Scharwoude een foto gemaakt van het fietspad waar Kees Schouten alle dagen overheen gaat en toen ik later op Jan en Kees stond te wachten in die zelfde omgeving zag ik nog een eend met 14 “pullen” dus een moeder met een groot gezin. Toen het duo was gearriveerd hebben we de fietsen omgekeerd en zijn richting Scharwoude gereden om zo langs het IJsselmeer over de dijk naar Hoorn te fietsen, door Hoorn naar het fietspad langs de Provincialeweg en zo naar Enkhuizen. En toen is er een nieuw item geboren, Jan brulde iets en bleek nodig aan een sanitaire stop toe te zijn, meestal is Kees degene die vaak van alle gelegenheden gebruik maakt om zijn geslacht te controleren, dus stoppen en even wachten. Kees vroeg hoe kunnen we dit aanduiden als we onderweg zijn met een groep, ik heb toen voorgesteld om een dicht geknepen vuist omhoog te steken ten teken dat het “knijpt” en zo is het nieuwe item dus voor een sanitaire stop onder “onze” groep velomobielrijders voortaan met één beweging duidelijk. Na enkele kilometers reden we Enkhuizen binnen waar Jan aangaf dat hij een koffiestop wel op prijs zou stellen dus aan de kant en de fietsen om de hoek geparkeerd waar meteen de nodige nieuwsgierigen op af kwamen die van Jan de nodige uitleg kregen. Na de koffie was het meteen weer raak toen een vrij grote groep op het zelfde terras neer streek en weer kwamen de vragen zoals waar zit de motor en hoeveel ondersteuning heb je met zo’n ding enz. enz. Het is alle keren weer vermakelijk op zo’n ritje door de stadjes langs het IJsselmeer. Via de dijk richting Medemblik, op Andijk zag ik nog een vroegere schoolmaat die als zo vaak alle zorg aan zijn tuin besteed. Via Medemblik op naar Middenmeer waar Jan linksaf naar de Cultuurweg ging om zo Oostwoud weer op te zoeken en Kees nog even meer reed voor een glas fris om daarna ook weer huiswaarts te keren, de teller gaf aan dat het 120 km was geweest als ik nog 200 meter verder had gewoond.

Foto's van rondje Texel op de Balgweg

Hier nog even wat foto’s van afgelopen vrijdag, m.b.t. “Rondje Texel” van uit Twisk. Mijn zoon was als hulp met groep 8 van de lagere school uit Middenmeer een aantal dagen op Texel geweest en op de terugreis kwamen we hem tegen en heeft hij een aantal foto’s gemaakt die ik hierbij alsnog aan mijn blog toe zal voegen voor de liefhebbers.

Tot vier keer toe is nog geen scheepsrecht

De zomer blijft nog even zo lijkt het, in elk geval hoorde vandaag weer bij de vroege zomer van 2011.Ik was van plan om vandaag bij Tiny even een klusje af te maken dus ging ik rond 10 uur richting Zuidoostbeemster. De eerste bijna botsing moest ik ervaren bij de afrit van het viaduct bij Abbekerk. Ik reed rechts van de weg op het fietspad wat beneden links mee draait met de weg die voorrrang heeft op verkeer van rechts uit het dorp, zo ook het fietspad. Een automobilist die naast mij reed en rechtaf het dorp in wilde remde af en stopte om mij door te laten, netjes niets aan de hand, maar uit het dorp kwam een bestelauto met een bestuurster die op dat punt juist voorrang nam, volop in de remmen en op de claxon zag ik een met zonnebril versierd gezicht wat een beetje bleek leek te worden maar ze reed wel door. Na zo’n 5 kilometer het tweede geval, rijdende door Wognum over het fietspad ging alles goed totdat ik de uitritten van links liggende doodlopende straatjes passeerde daar kwam een auto uit bestuurd door wederom een “dame” die de rode driehoek aan haar laars lapte en eerst half op het fietspad stond en daardoor 2 fietsers het leven zuur maakte door niet achteruit te gaan, ze konden nu met een flinke bocht het obstakel omzeilen maar toen ik er aan toe was trok ze op en weer moest ik vol in de remmen en zat de schrik er weer een beetje in voor beide partijen. Eindelijk reed ik op een weg waar niet zou kunnen gebeuren, dacht ik, op de Hoornsejaagweg kwam mij een auto tegemoet die linksaf richting Beets wilde gaan, hij gaf netjes richting aan en wachtte op mij, gelukkig zag ik achter deze auto een wielrenner aankomen en waar ik bang voor was gebeurde, hij passeerde de stilstaande auto met een ruime bocht, want veronderstel dat hij op zou trekken en kwam toen precies in mijn rijrichting vlak voor de Quest opduiken, met een ruk aan het stuur en een claxonsignaal van mij liep ook dit weer goed af. In de Zuidoost heb ik wat klusjes gedaan en ben daarna weer richting huis gegaan, Tiny was vandaag niet aanwezig dus moest ik zelf voor één en ander zorgen, geen probleem. Ik voelde me de hele dag al niet zo geweldig en ben eigenlijk met een lege maag weer richting huis gegaan, gelukkig bleef ik wel allert want de vierde “grap” van vandaag bracht me weer helemaal tot stilstand. Een postbezorgster van TNT reed met haar brommertje en post in haar handen van links zo de weg op en weer ging het goed, : “Meneer U bent te laag” “Nee mevrouw U keek niet goed uit” “jawel” was haar reactie “Want als U een vlaggetje had gehad kon ik het wel zien” Ik weer, “Dus alles wat onder zo’n vlaghoogte op de weg rijdt is voor jou onzichtbaar” Ik wel werd wat geïrriteerd en heb als laatste gezegd: “Ga maar naar een oogarts trut en let volgende keer een beetje op” Dit laatste was op de Spierdijkerweg gelukkig al dicht bij huis want het zat vandaag niet helemaal mee ook niet na 83 km.

Quest op het menu

Het zal je maar gebeuren, een fietstocht organiseren en het weer van vandaag erbij cadeau krijgen. Het was vandaag een heel speciaal rondje Texel, ooit begonnen door de voltallige “Twisker ligfietsclub” 2 man sterk en volgens de laatste gegevens van Nico is het ledenbestand constant gebleven. Maar de deelname is weer gegroeid, 21 deelnemers waarvan 3 dames en 18 heren.Het begon allemaal in Twisk bij Matthijs aan de Beukenlaan, de één na de ander druppelde binnen en rond de klok van 9 uur zijn we vertrokken richting Den Helder, onderweg kwam Cees Roozendaal erbij en bij de boot volgden Katinka en Yvonne. Toen we enige tijd stonden te wachten verschenen er 3 deelnemers heel uit Friesland, geweldig. Het rondje ging weer als vanouds, binnendijks, buitendijks en op naar de koffie met appelgebak en slagroom. Kees de motor onder vele velomobiel activiteiten is vandaag jarig, 60 jaar en bovendien werd hem door Elly een mini quest van speksteen overhandigd, gemaakt door Jules. Iets mooiers was er voor Kees op dat moment niet te bedenken. Daarbij komt nog dat Kees alle geconsumeerde koffie, cappuccino, thee, chocomel en alle gebak voor zijn rekening nam, alles ter ere van zijn verjaardag. Na deze stop zijn we weer verder gegaan richting de boot, alles door de duinen en de bossen, werkelijk een schitterende rit. Bij de boot nog even wachten en vervolgens aan boord en op naar Middenmeer waar een groot deel nog bij mij koffie of iets anders heeft genoten waarna een ieder het laatste stukje naar huis heeft vol gemaakt. Voor mij was het vandaag net 138 km een leuke afsluiter voor deze week.

Onderweg passeerden wij groep 8 van de lagere school uit Middenmeer, één van de begeleiders was mijn zoon Gerard die met auto en bagagewagen reed en ook van ons nog wat foto’s heeft gemaakt, ik ben benieuwd.

Kijk uit met paarden langs de weg

En weer ben ik veilig thuis gekomen, twee keer geen voorrang genomen waardoor ik ook twee keer geen aanrijding heb gehad en dat is toch weer een mooie score zo vlak voor de Paasdagen. Laat ik het er maar ophouden dat beide chauffeurs druk waren met hun werk en dat ze zo ijverig bezig zijn dat ze de rest van de wereld even vergeten, ik heb geluk gehad, nee ik nam niet waar ik in de zin van de wet recht op had en dat is me goed bevallen. In eerste instantie was ik van plan om een rondje Medemblik, Enkhuizen, Hoorn, te doen en dan mogelijk met afronding via Alkmaar of zo, dat zou dan later wel blijken, maar amper van start was het plan alweer volledig omgedraaid, ik weet nog een klein klusje op zo’n 40 km van huis, laat ik dat eerst maar eens doen. Dus mijn route liep langs de A7 en daar zag ik ze bezig met een slijptol op de wieken van een “zwaaipaal”, ja ik heb goed geleerd, foto maken, één keer op afstand en ook een keer inzoomen maar het blijft hoog. Het vervolg langs de A7 geeft na het viaduct bij Abbekerk een fietspad richting Benningbroek en Wognum. Tussen Benningbroek en de A.C.de Graafweg kreeg ik een hele show voorgeschoteld van een willige amazone met een onwillig paard. Heel langzaam naderen en meteen ging het beest rechtsomkeert, even verderop stoppen in het gras en kijken of dat “gekke gele ding” dichterbij komt, ja hij nadert mij, dus de weg op en op de gladde hoefijzers proberen of ik een spreidstand kan maken, bijna gelukt. Gelukkig bleef de jongedame de situatie volledig meester en wist uiteindelijk het beest te kalmeren en zo kon ik heel langzaam de viervoeter passeren zonder kwade gevolgen voor beide partijen. Ik moet eerlijk toegeven zo erg heb ik het nog niet gehad, laatst passeerde ik ook een amazone met paard en die keek achterom en zei: “Kom maar gerust hoor er zal niks gebeuren” inderdaad het beest keek in dat geval op nog om en dan ga je denken ben ik altijd te voorzichtig geweest, nee hoor, ik ben weer genezen, vertrouw er nooit op dat paarden rustig blijven, alles is mogelijk. Op mijn verdere tochtje kwam ik na Zuidoostbeemster in Purmerend, Ilpendam en Overleek om na Broek in Waterland af te buigen naar Monnickendam en Katwoude waarna automatisch Volendam aan de beurt komt. Ik ben de dijk blijven volgen tot Scharwoude en heb daar mijn “vertrouwde” route weer opgezocht via Berkhout en Wognum naar Middenmeer waar de teller net 120 km aangaf. Het totaal staat nu op 19.196 km en het lijkt wel of het steeds gemakkelijker gaat, nooit problemen en altijd “gaan met die banaan”.

Super zonnig

Het kan maar niet op, weer zo’n prachtige zomerdag in april. Nadat ik een paar boodschappen had gedaan heb ik Kees gebeld en gevraagd of hij vandaag nog een rondje ging maken, dat zat er wel in dus na koffie omkleden en op naar”De Waard”. Kees zou klaar staan als ik aan zou komen en inderdaad alles stond in de startblokken en we konden zo verder. De bestemming deed er niet toe als we maar even langs Oostzaan zouden gaan. In een rustig tempo volgde Kees de ingevingen van dat moment, links rechts en zo ging dat maar door tot we aan de andere kant van Wim zijn meer stonden, nou ja Wim zijn meer, laten we zeggen De Woude lag aan de andere kant van het water waar Kees even poseerde voor een tegenlicht opname. En verder ging het weer, een deel van de forten route werd afgeraffeld en eenmaal op de weg voor het Noordzeekanaal hebben we gekozen voor richting Krommenie. In mijn spiegeltje zag ik op een bepaald moment een lila Strada aankomen die ons met hoge snelheid naderde, het was Katinka Fransman die onderweg bleek te zijn naar haar werk. Even verder op het fietspad langs deze weg stond een hoogwerker die ons de totale doorgang blokkeerde, toeval wil dat één van de mannen bij het werktuig de Middenmeerder Kees Dekker was een bekende dus, even kletsen en dan lopend met de fietsen erom heen en dan weer door. Katinka nam bij de splitsing een andere route en wij zijn samen door gegaan naar de “Zaanse Schans” waar het al aardig druk begon te worden en die drukte vertaal ik dan in het langzaam rijden en als foto object dienst doen voor de vele oosterlingen. Toen we eenmaal weer opgang kwamen waren we allebei even de juiste koers kwijt maar na wat zoeken en vragen vonden we de weg naar Oostzaan, in de bocht zwommen een aantal ganzen met een hele kroost er achteraan, wat zal het weer een volle boel worden als die ook weer groot zijn. Eenmaal in Oostzaan hebben we bij “oppas” oma Tiny een bakkie gedaan waarna we weer huiswaarts zijn gegaan, al met al een prachtige rit, door “Het Twiske” en overal mensen in de zon, wat zal er weer een hoop vlees verbranden zeg ik dan altijd, veel bloot en niet te veel smeren. Na 153 km was ik weer binnen en kon ik soft ijs gaan halen wat onderweg niet te krijgen was.

Hard fietsen op je "nuchtere maag"

Wat een zomer hebben we nu al, temperaturen van 25 ºC en meer, ongekend voor deze periode. Maar het smaakt naar meer zullen we maar zeggen, jammer dat het zo droog is voor de land en tuinbouw want waar mogelijk zie je beregeningsinstallaties, ’t woord is bijna net zo lang als de waterstralen zelf. Ik was vandaag niet ver van huis een retourtje van 85 km is niet verontrustend en tussen het heen en terug reis heb ik me nog een beetje verdienstelijk proberen te maken door met de kwast “Picassoachtige” neigingen te vertonen. Gelukkig bleef het maar bij één kleur dus veel kwaad kon het niet hoewel het resultaat er mag zijn vond ik zelf. Toen ik vanmiddag weer naar huis reed zag ik op heel veel plaatsen dat ze druk bezig waren in de tulpenvelden, ziek zoeken o.a. virusplanten en dat in die prachtige kleurenvelden. Dit perceel met een speciaal kleurtje voor 30 april zal die dag wel niet halen hoe toepasselijk de kleur ook is.De snelheid van vanmorgen mag ik nog wel evenn noemen, 49,5 km met tegenwind, oorzaak een "kalf" van een hond zag mij en mijn fiets aan voor iets lekkers en ik had geen trek in een hondse ontmoeting.In mijn ooghoeken zag ik dat hij naast me rende en ik kon niet harder, hij gelukkig ook niet en gaf het als eerste op.

Even sleutelen

Nog even een klein stukje toe, vanmiddag al een verslagje geschreven over de rit van vandaag maar toen ik vanmorgen weg zou gaan leek er rechts voor wel een licht piepgeluidje uit de schokbreker te komen, later had ik daar geen erg meer in, vooral niet op de geasfalteerde wegen en paden maar zodra er klinkers “genomen” moesten worden was het niet helemaal zoals ik dat graag zou willen. Thuis gekomen had ik de fiets achter het huis staan en er geen aandacht meer aan gegeven maar toen ik hem net binnen zou zetten hoorde ik weer dat geluid wat ik liever niet wil horen dus meteen fiets op zijn kant en aan de slag. Ik begon rond een uur of 7 en om iets over half 8 zat alles weer in elkaar en was het irriterende geluid verleden tijd. Met wat goed gereedschap en gewoon aanpakken is er heel wat te verhelpen dat is wel duidelijk.

Rondje over de dijken.

Gisteravond bedacht ik onverwachts dat ik vandaag wel eens een keer rondje IJsselmeer kon gaan doen, op tijd weg en dan ben ik ook weer redelijk binnen de marges thuis. Dus vanmorgen toen ik wakker werd de standaard rituelen verricht en vervolgens de krant doornemen en daarna wat eten en tegen 8 uur omkleden en om 5 over 8 reed ik weg richting Enkhuizen. Het zonnetje erbij en een matig windje tegen, dat zou later op de dijk naar Lelystad meer lijken op een stevige wind, maar goed je wilt wat dus niet zeuren. Alles ging voortreffelijk en eenmaal op de dijk vanaf Enkhuizen naar Lelystad kon ik zonder enig levend menselijk wezen tegen te komen zo naar de andere kant racen. De zonnebril had ik uiteraard op en bij het nemen van de eerste foto leek het wel of alles nogal donker was, klopte precies met zo’n verduistering op je gewone bril zie alles wat “somberder” zullen we maar zeggen. Als eerste ging de Flevocentrale op de “kiek” meestal zie je de twee pijpen altijd op grote afstand maar nu eens een keer van dichtbij en uit een andere hoek. Enige tijd later bij een sanitaire stop heb ik de molens, sorry, ik ben terecht gewezen, het zijn “zwaaipalen” ook een foto gemaakt van alles wat ik al was gepasseerd, 26 molens want er kwamen er nog 2, dus er staan 28 molens op een rij in het water langs de dijk van de Flevopolder gerekend vanaf Lelystad naar de Ketelbrug. Bij de bocht onder de brug door kwam ik een hele groep enthousiaste vogeltellers tegen, tenminste de eerste meneer die ik aansprak en vroeg wat er gaande was vertelde dat hier grote aantallen vogels overtrekken en dat die dan worden “geteld” lijkt me stug dat zoiets lukt maar het zal wel. Weer verder door de Noordoostpolder richting Nagele en Emmeloord en alles rechtdoor naar Bant en Lemmer, met de bruggen enz. ging het aardig goed alleen in Lemmer even wachten en verder was alles zonder slagbomen te nemen. Om 5 over 12 was ik in Oudemirdum en had er toen 122 km opzitten, bij Bianca wat eten en drinken en meteen droge kleren aan. Ze vroeg nog wel of ik niemand mee had kunnen krijgen voor dit rondje, maar als je het zo laat bedenkt moet je er geen ander mee lastig vallen. Na het eten moest Fleur uiteraard nog even op de pony maar eerst moest opa de rapporten bekijken, geweldig, Fleur had één zes en Thimo had meen ik één 7 en de rest was allemaal hoger en veel hoger en deze resultaten mocht opa honoreren, vervolgens konden er wat foto’s gemaakt worden van een kind wat zo blij is met de “leen”pony van Elda en Ado uit Middenmeer. Zo rond 1 uur ben ik weer vertrokken voor de laatste 80 km naar Middenmeer wat ook nergens oponthoud heeft gegeven en met de voordeligste wind was ik rond half 4 weer thuis met een gemiddelde van 32,8 km p/u over 202 km. Morgen maar wat schilderen denk ik, je kan niet alle dagen fietsen.

Weekend bezigheden zonder fiets.

Vandaag niet met de Quest op pad maar wel heel nuttig bezig geweest vind ik zelf. Bij Tiny moest er iets gebeuren in de tuin en als je daar dan af en toe komt moet je wel eens de handen uit de mouwen steken. Vandaag was zo’n dag, de uitloop van het kippenhok moest worden voorzien van nieuwe plaatjes en een beetje repareren omdat er bij eerdere werkzaakheden één en ander door de bovenkant was gegaan, onder het antieke tuinbankje moesten wat steentjes worden gelegd, dus stratenmaker spelen en vorige week is er nieuwe bekisting om de buitenbloemenbak gezet een klusje wat ik samen met Remco heb geklaard. Alles kon niet op één foto maar de tweede bloembak was ook wat verzakt en is weer tip top doordat de randen weer waterpas zijn gezet, al met al nuttig werk en best de moeite waard om een keer niet te fietsen. Volgende melding zal wel weer over een ritje door den lande gaan.

Ochtend ritje

Het is vandaag bij een kort ritje gebleven, 63 km uit en thuis. Ik was al een hele poos niet bij de familie in Westwoud geweest dus van morgen even naar ’t Zittend, zo heet die weg nou eenmaal. Thuis ging het oventje zijn gang wel om weer een glutenvrij brood te bakken wat bij thuiskomst wel ongeveer klaar zal zijn, dus omkleden en de fiets uit de garage rijden en van start gaan. Het weer was redelijk, niet zonnig maar droog en geen wind. Door de Wieringermeer gaat altijd even rap, brede wegen geen stoplichten en meestal is alles goed te overzien als je een kruising nadert. Na de polder richting Twisk via het Waagpad en dan even linksaf om bij de eerste weg rechts naar Midwoud te gaan. Daar heb ik het fietspad genomen met de naam “Leien”, het zegt mij verder niets en aan het einde kom ik op het fietspad richting Hauwert. Net voor Hauwert meende ik links een nieuwe route te zien maar kon moeilijk beoordelen of de brug die ik zag naar een natuurgebied gaat of toegang geeft naar een nieuwe boerderij die daar staat. Later kwam ik via de Tuinstraat en de Boekert in Westwoud waar Githa mij al had gezien en meteen de koffiepot had ingeschakeld. Even bijkletsen over van alles en nog wat en daarna had ik het plan opgevat om bij Kees langs te gaan in “De Waard” die “knutseldag” heeft vandaag maar onderweg ben ik toch maar eerder op huis afgegaan, ik heb me de laatste tijd al vaak verwonderd over het grote aantal zwanen wat in deze regio zit te broeden en op vele plaatsen vlak langs de weg. Vroeger was zoiets heel bijzonder maar na de ganzen en aalscholvers zullen de zwanen de volgende vogelsoort worden die overlast zal gaan geven. Bij thuiskomst op de diverse kaarten gezocht en inderdaad er is daar een stuk nieuw fietspad richting Egboetswater als ik dat goed heb bekeken, het Kerkepolderpad en het Sluispolderpad.