Blauw ontmoet geel.

Elke dag is anders, ook vandaag ging het weer anders dan ik vanmorgen in gedachten had, om kwart voor 8 de eerste regen, heel weinig maar het was er wel. In mijn planning was die regen pas voor vanmiddag “besteld”, maar goed het stelde weinig voor dus ben je zoiets ook weer snel vergeten. Als ik meen dat ik lang genoeg in huis ben geweest ga ik me maar omkleden en dan weet ik al waar dat op uitdraaien zal, richting Zuidoostbeemster. Inderdaad het duurde niet lang en ik was onderweg, af en toe een “vals” zonnetje maar het weer viel eigenlijk  best mee, wel kwam er al een stevige wind opzetten. Met een lichte omweg kwam ik bij Tiny in de Zuidoost en was er al heel snel koffie die buiten op het terras gedronken kon worden want het was ondertussen heerlijk weer geworden. Op de heenreis was ik deze keer via een andere route gegaan en heb de hele Nekkerweg uitgereden, langs het z.g. fort, één van de forten van “de stelling van Amsterdam”, het fort is van buiten maar vooral van binnen opgeknapt en bij een open dag van enkele maanden geleden hebben we het van binnen bewonderd, ongelofelijk zo mooi als het geworden is, je kunt daar via sauna enz. enz. verschillende behandelingen ondergaan en weer jong worden als je er behoefte aan hebt, de één gaat fietsen en de ander is liever op een andere manier bezig. Na bij Tiny de lunch te hebben gebruikt ben ik weer verder gegaan, deze keer via Edam en Volendam langs de dijk van het IJsselmeer, het is altijd weer een prachtig gezicht, vooral bij het heldere weer van vandaag. Na Edam kan het “gas” er weer op en blijft geregeld zo rond de 40 tot 42 km hangen. Er zijn vandaag wel wat extra fietsers langs de weg, grotendeels de z.g. “Grijze golf” een uitdrukking die ik jaren geleden bij mijn dochter in Friesland hoorde, allemaal mensen met grijs haar die na de vakantiegolf weer veiliger op pad kunnen als de “jonkies” weer aan het werk zijn. Op een bepaald moment zag ik iets blauws in de verte, “De Blauwe Mango” inderdaad. “Hallo Pé” was de eerste opmerking, het lijkt wel of iedereen mij kent die in een velomobiel rijdt, “En met wie heb ik het genoegen”, was mijn vraag, stomme vraag eigenlijk want de Blauwe Mango hoort gewoon bij Gerrit. We hebben even staan kletsen en ondertussen links en rechts wat foto’s gemaakt en daarna weer verder. Als ik Gerrit zijn mailadres zou hebben dan stuur ik de foto’s die ik heb gemaakt op volledig formaat naar hem toe, ik wacht af. Via Scharwoude kom ik weer op dezelfde route als ik op de heenreis heb gehad maar omdat de lucht toch wel erg bedenkelijk begint te worden ga ik maar zo snel mogelijk op huis aan. Onderweg in de Wieringermeer ben ik zelfs gestopt om de kap erop te doen, een enorme bui die na 5 km weer over was. Thuis gekomen stond de teller weer op 109 km die automatisch het totaal weer verder omhoog heeft gebracht.

Weer "verjongd" op pad.

Vandaag kon het weer, zon, geen regen en een heerlijk windje, echt fietsweer voor een Quest. Na een drukke dag met heel veel visite vanwege het jaarlijks terugkerend jubileum is het nu weer even ontspannen en hoe. Nadat gisteravond, eigenlijk vanmorgen heel vroeg,  alles was opgeruimd en ik de ogen een tijdje had gesloten kon ik vanmorgen weer wakker en uitgerust op pad. Eerst naar Wieringerwerf waar men voor mij een bestelde sleutel binnen zou hebben, nou er was wel een sleutel maar lang niet zo één als ik nodig had en omdat dit de tweede poging was hebben we maar besloten dit op te geven. Vervolgens door naar een heel goede kennis die vandaag haar verjaardag vierde en daarna aan een rondje beginnen. De ronde ging vandaag via Medemblik over de dijk naar Enkhuizen en dan door over diezelfde dijk naar Hoorn, het fietst overal heel prettig en af en toe vraag ik me af of ik nou voor of tegenwind heb, het blijkt tegen op de meeste stukken maar ik merk er weinig van. In de bocht waar nog een kleine signalering op de dijk staat voor de scheepvaart is een kraan bezig in en op het water met een grote “bak” ernaast waar grote basaltblokken in worden gegooid met een grote kraan. Als ik stop om een foto te maken zie ik dat de tekst deze keer, door een gunstige lichtval, redelijk goed is te lezen dus daar ook een foto van knippen en dan weer verder. Op het stukje voor Wijdenes moet ik weer van de dijk af omdat daar nog steeds problemen zijn, als ik langs een weiland kom waar een aantal koeien netjes op een rijtje ligt te herkauwen maak ik daar ook nog een plaatje van en vervolg de rit weer. Door Hoorn weer een stukje langs de dijk tot aan Scharwoude en daar rechtsaf naar Grosthuizen en Avenhorn om zo richting Obdam te gaan waar ik bij Tom en Gerda aan ga, ze waren gisteren wel bij mij maar door het grote aantal familieleden in één vertrek, spreek je meestal “niemand” zulke dagen. Ze zijn met vakantie geweest naar Vietnam en daar had ik nog niets over gehoord maar helaas er was niemand thuis. Dus meteen door naar Middenmeer, maar de weg die ik had gekozen was op een bepaald moment afgesloten voor fietsers dus een ommetje maken langs de A.C.de Graafweg naar Wognum en dan naar de polder. Toen ik het Agriportgebied binnen reed, tegenover de grasdrogerij,lag er af en toe wat puin op de weg maar het werd steeds erger totdat ik heel voorzichtig verder ben gegaan om geen schade op te lopen, het werd een puinpad i.p.v. lekker lopend asfalt. De teller kwam vandaag op 120 km  en tevens is het totaal hiermee op 39.018 km gekomen.

Dit heeft niets met fietsen te maken

En hoe was het weer bij jullie, een algemeen gestelde vraag van de laatste weken als het om vakantie ervaringen gaat, maar hoe het weer het afgelopen weekend was en dan vooral zondag daar kunnen we kort over zijn, gewoon nat en regenachtig. Heb je daar in een Quest nou zoveel last van, nee helemaal niet, maar ik zat niet in de Quest ik stond langs de route van de parade i.v.m. het bestaan van 400 jaar Beemster, één van de “mooiste” polders (is mij ooit een keer verteld door Tiny). Toegegeven, het is een mooie polder en de creativiteit van de verschillende buurtverenigingen loog er niet om. In totaal waren er 44 deelnemende “buurten”, opvallend was voor mij de 100 jaar oude motor die dienst heeft gedaan in de zagerij van Vlug en Oud aan de Purmerenderweg, een kolos die de hele tijd draaide en stond te schudden op een wagen. Voor Jan Geel zou zoiets ook wel wat zijn, prachtig gerestaureerd en in bedrijf, de naam van dit apparaat was voor mij iets nieuws maar de kenners genoten er zeker van, een “Ruston” motor. Na de parade werd de dag afgesloten voor de Volgerweg met een gezellig samenzijn in de kantine van het ZOB sportcomplex met o.a. een zeskamp een barbecue en daar tussendoor hapjes en drankjes, niet te kort, waarbij er een geweldige bijdrage werd geleverd door een mannenkoor onder begeleiding van enkele accordeons die zorgden voor een optimale sfeer. Toen ik gisteravond thuis kwam hing er achter het huis een indringende geur veroorzaakt door de Brugmantie die momenteel volop haar witte kelken  toont waarbij ze ook een heerlijke geur achterlaten. Dit alles heeft weinig met fietsen te maken maar het was wel weer een dag met een gouden randje, zo zeggen wij dat wel eens als het zeer geslaagd en waardevol is geweest. Volgende keer schrijf ik wel weer over een rondje door den lande maar dat wordt op zijn vroegst woensdag, morgen zal ik er aan worden herinnerd dat ik 72 jaar geleden geboren ben.

Zon, zee en Nelis.

 

Het ging weer heerlijk, een rondje “vrij-uit”, alle sores vergeten en proberen een ontspannen ritje te maken en het is gelukt. Vanmorgen eerst thuis van alles en nog wat opruimen en regelen en tegen 1 uur was het zo ver, omkleden en richting Schagen langs de Schagerweg, ik zag dat hij afgesloten zou zijn maar op het fietspad lijkt alles toch in orde. Toen ik bij het afgesloten gedeelte kwam was het duidelijk dat dit nog wel even gaat duren, een mooi fietspad en een verdwenen asfaltlaag op de rijbaan, ik wist dat het slecht was en het opknappen is dus echt wel nodig. Iets verder kon ik er echt niet door, twee jonge knapen hadden de doorgang totaal afgesloten maar toen er een uitvoerder bij kwam kregen ze meteen de wind van voren “Stommelingen, dat fietspad moet altijd vrij blijven dus weg wezen”, blijkbaar ga je zo om met collega’s die het nog moeten leren. En zo kwam ik in Callantsoog en bedacht daar dat in zuidelijke richting ook wel een leuk rondje is te maken dus keren en richting Petten waar de Hondsbossche zeewering altijd weer een uitdaging is, heerlijk langs de buitenkant met een stevige wind vanaf het water. De bovenkant van deze bescherming tegen het zeewater is eigenlijk wel een mooi kunstwerk als je het rustig bekijkt. En aan het einde was de “jutter” niet de enige die over het strand en water keek. Via Schoorl en dan eerst door de duinen waar de heide mooi in bloei staat, ging ik richting Schoorldam en verder naar Zuidscharwoude om zo op de thuisbasis af te gaan. Een paar kilometer voor Middenmeer had ik nog een leuke ontmoeting met een “oude” bekende, oud is in beide gevallen waar, Nelis Bakker is 76 jaar en de laatste keer dat ik hem zag was tijdens de oliebollentocht van 28 december 2011. Nelis was naar Oosterwolde geweest in Friesland, gisteren heen en vandaag weer terug, een retourtje van klein 300 km en dat op zo’n leeftijd. Hij vertelde ook nog dat hij Nel zijn vrouw een “oneerbaar” voorstel had gedaan, “Als jij nou ook zo’n fiets aanschaft met elektrische ondersteuning dan gaan we samen rondje Nederland doen of zo” Weet je wat Nel zei: “Je denkt toch niet dat ik in zo’n ding kruip” en toen was het over, maar Nelis overweegt nog wel om naar familie in Zeeland te fietsen, “Dat lijkt me best leuk” zei hij. Na dit gezellige onderonsje zijn we weer verder gegaan, thuis gekomen stond de teller op 82 km voor vanmiddag.

Mini rondje

Mijn echte “draai” is er even uit, m’n rondjes zijn beperkt. Maandag ging het nog wel dinsdag was het “zo zo “ en vandaag wil het helemaal niet. Eerst naar Wieringerwerf gefietst omdat ik daar al een week of vier geleden een extra sleutel had besteld maar nog steeds geen bericht had dat die ondertussen binnen was, hij was er nog niet, dus weer op huis aan, zal ik nog even verder gaan vroeg ik mijzelf af, ik heb het gedaan heel kort maar het werd een bijna om huis heen ritje, naar Medemblik en weer terug. In de polder is nog volop bedrijvigheid, het graan is er bijna allemaal af en wat je nog ziet zijn voornamelijk aardappelrooimachines, vaak zijn het Grimme rooiers en vandaag zag een voor mij “vreemde eend in de bijt” een “dewulff”. Even verder, vlak voor Middenmeer werd het land waarop tulpen hadden gestaan met een laser gestuurd werktuig nog vlakker gemaakt, mogelijk binnenkort ook een kassencomplex, wie zal het zeggen. Het waren maar 36 km’s en het voornaamste , ik was er toch even uit.

Nazomeren ?????

Hij staat weer in de garage, voor vandaag is het weer mooi geweest, 102 km om het totaal op 38.778 km te brengen en waarvoor eigenlijk. Nou gewoon omdat ik het als heerlijk ontspannend ervaar, een stukje fietsen in de vrije natuur. Na een erg rommelige nacht of beter gezegd een slapeloze nacht, om half 3 nog geen oog dicht gedaan en dan eruit gaan en even later er weer in en dan om half 6 weer wakker en om half 7 zitten “kranten” is niet om te zeggen een goede nachtrust, maar ja sommige dingen hebben een oorzaak laten we het daar maar op houden. Zo tegen 10 uur ben ik even richting Zuidoostbeemster gereden, bij Tiny koffiedrinken en wat kletsen over dit en dat en later het gras nog even gemaaid om rond een uur of 1 weer op te stappen. Via de Purmerenderweg naar het fietspad langs het Noordhollandskanaal en dan via Oost en West-Graftdijk op naar Alkmaar/Heerhogowaard.Het was een vlot rondje zag ik toen ik thuis was, niet overdreven hard gereden maar de teller gaf aan dat het snel genoeg was geweest. Voor ik wegging vanmorgen zag ik dat de 2^e bloei van de Brugmantia al aardig vorm begint aan te nemen en het zit nog vol met knoppen. En onderweg was het opvallend dat de drie molens langs de ringvaart van de Schermer in rouwstand stonden, alles heeft te maken met het plotseling overlijden van de burgermeester die afgelopen zondag tijdens een fietstochtje met zijn  vrouw op 63 jarige leeftijd aan een hartstilstand is heengegaan. Zo zie je maar, leef het leven en geniet waar en wanneer het mogelijk is.

Denemarken-gangers ontmoet op de Afsluitdijk

Het is weer maandag, een nieuwe week met vele vragen wat deze week weer zal brengen, de afgelopen week was bijna helemaal goed, alleen het laatste stukje was slecht. Het was warm en vandaag is het redelijk gezond weer, tijd om weer een keer de dijk over tegaan. Bianca had aangegeven in een mail dat ze het leuk zouden vinden als ik weer eens langs zou komen, we hebben nu nog vakantie maar bel niet te vroeg. Dus vanmorgen niet bellen, eerst van start gaan en toen ik kon berekenen dat ik er rond de koffie wel zou zijn heb ik gebeld. Ik kreeg Siebo aan de lijn en vertelde hem dat ik er rond 10 uur zou zijn voor een bakkie, “Prima, we zullen er voor zorgen”. En zo is de morgen verlopen, koffie koek en nog meer, zo rond kwart voor 1 – 1 uur ben ik weer opgestapt richting N.H. Toen ik de Afsluitdijk was genaderd bedacht ik dat de Denemarken-gangers misschien ook wel in de buurt zouden zijn, de laatste etappe vanaf Groningen, maar mogelijk zijn ze al ver voor en al bijna of helemaal in Den Oever. Het mobiele nummer van Wim heb ik in mijn telefoon staan dus die even gebeld, we zijn net uit Bolsward vertrokken bij Ben Wiggers vandaan dus we komen er aan. Ik heb een poosje gewacht en inderdaad daar verschenen de drie mannen Jan Geel Cees Roozendaal en Wim Schermer, al een hele poos samen en als de rit erop zit zijn ze zo’n 1900 km verder, knap werk en petje of helmpje af voor zo’n prestatie, rondje Denemarken vanuit Noord-Holland, wat doe ik dan met mijn 160 km van vandaag.

Buurt-ritje

Vrijdag, meestal is voor mij dan het weekend al begonnen, soms rustig een ritje maken met de “huistuinenkeukenfiets” samen met Tiny maar die had vandaag een speciale dag met vriendinnen, collega’s van “vroeger” uit de periode dat het dorp Zwaag nog een veiling had. Wat doe je dan, als het programma anders loopt dan gewoonlijk, een stukje fietsen uiteraard met de Quest. Eerst wat boodschappen doen en daarna het “gele gevaar” naar buiten rijden en alles klaar zetten om zo meteen van start te kunnen gaan. Ik wil eerst naar Wervershoof, ik ben al een hele tijd niet bij Ben en Riet geweest dus richting Medemblik. Het meest vertrouwde pad voor mij is nog steeds langs de haven en kasteel Radboud en vervolgens onder langs de dijk. Het is er nog steeds enorm druk en toen ik stopte werd ik op een haar na van achteren getorpedeerd door een jongetje op de fiets dat achter mij aan kwam en met de neus op het voorwiel geen aandacht had voor wat er voor hem gebeurde, ik heb wel even iets gezegd wat niet in het woordenboek voorkomt en of dat geholpen heeft weet ik niet. In Wervershoof waren Ben en Riet net binnen, boodschappen doen een wekelijks terugkerend “evenenment”. Als je daar eenmaal zit ben je niet zomaar weer weg, Ben heeft steeds weer een nieuw verhaal maar na het tweede bakkie koffie lukte het mij toch om op een nette manier  mijn weg weer te kunnen vervolgen. Via Andijk een stukje op de top van de dijk en verder over de weg, bovenop liepen er voor mij te veel honden los dus naar beneden en verder via een paar afslagen richting Zwaagdijk. Bijna aan het eind van Zwaagdijk via het fietspad “Over de leek” naar Nibbixwoud en Wognum waar ik wat binnenpaadjes heb genomen richting Opmeer en Spanbroek. In Wognum zaten nogal wat ganzen op en rond de molen. Toen ik richting Hoogwoud en Opmeer reed bedacht ik dat ik wel via de Dr. Poolstraat kon gaan , even op de claxon drukken omdat Tiny daar vandaag zou zijn, zogezegd zo gedaan, maar amper 1 minuten later werd ik gebeld, ze zaten buiten en zagen mij gaan en of ik even terug wilde komen voor soep of i.d. omkeren en toen naar het onderkomen van Gerard en Rina. En daar zaten de dames Rina, Atie, Gré en Tiny buiten op het terras, voorzien van “een natje en een droogje”, voor mij werd direct ook wat ingeschonken en zo maakte ik even deel uit van het “dameskransje” als ik het zo mag noemen, er zal wel commentaar op komen maar dat hoor ik later wel. Na deze korte pauze ben ik verder gegaan, nog slechts 13 km naar huis waar de 80 km precies vol werd gemaakt.

"Stille Pieter" kwam van Zwaagdijk

Weer was het vandaag een echte zomerdag, niet zo zonnig als gisteren maar ook deze dag kan worden aangemerkt met een ruime voldoende in de serie van zomerse dagen. Omdat er in Oudemirdum geen “volk” bij de werken was ben ik daar vandaag niet heen gereden maar heb het ritje beperkt gehouden tot het regio verkeer in het “Noordhollandse”. Het leek me verstandig om bij Tiny langs te gaan en daar even het gras wat korter te maken met de motormaaier. Zo rond 11 uur was ik daar dan meteen starten en met een half uurtje was alles weer geregeld, vervolgens koffie met koek en de komende dagen op een rijtje zetten, alles vrij simpel en geen bijzondere festiviteiten m.b.t. familiefeesten enz. dus een rustig weekend. Samen hebben we de lunch gebruikt en daarna heb ik bij de fiets even een nieuwe O-ring geplaatst om het kettingwieltje, 5 minuten werk, door mijn lange armen schijnt het probleemloos te gaan, en toen was alles weer gereed om te starten. Meteen terug rijden naar Middenmeer ligt niet helemaal in mijn aard dus even een ommetje maken via Purmerend en Ilpendam vervolgens Overleek en Broek in Waterland om zo richting Monnickendam te rijden waar ik de dijk neem richting Katwoude en Volendam. Net voor Volendam stoppen bij de ijsboer en na het nuttigen van een “Keesie” kon de rit verder worden afgeraffeld. Nou dat afraffelen door Volendam valt met dit weer een beetje tegen, stapvoets en geregeld stoppen. De monumenten op de dijk leveren altijd veel foto’s op zowel in binnen als buitenland, ik moest even stoppen omdat de fotograaf in dit geval één voor één zijn gezin vereeuwigde naast de koperen Volendammer ik heb toen ook maar één van de gezinsleden vereeuwigd. Iets voor de afslag naar Scharwoude zag ik bij boerderij “Stille Pieter” Willem Schilder bezig met een paar kalveren, stoppen en even met Willem praten over de naam op de boerderij, die naam zei Willem, is afkomstig van een oud-oom, afkomstig van Zwaagdijk, een heel verhaal maar wel leuk om te horen, bovendien is de poort ook afkomstig van dezelfde man net als de voordeur, pure nostalgie, dat hij hier zo vereeuwigd zou worden zal Pieter Neefjes ook nooit hebben gedacht, een nieuwe naam op de boerderij die met toestemming van Willem zijn allerliefste Riet uiteindelijk werkelijkheid is geworden. Nadat ook de situatie m.b.t. de gezondheid van mijn broer Piet, Willem zijn beste vriend, ter sprake was geweest konden we beiden vaststellen dat alles beter kan zijn dan zo verder te moeten leven. Na een afscheid onder toeziend oog van twee van zijn kleinkinderen ben ik weer op pad gegaan naar Middenmeer.

Toen ik over de wegen rondom Wognum en Spanbroek reed zag ik nog een heel groot gezin, nu was het een familie zwaan, vader moeder en zes kindertjes en na 119 km was het voor vandaag weer over en uit.

Wereldkampioenschap windsurfen en nog iets meer

Het is vandaag een warme dag dus het rondje moet niet te groot worden heb ik me voorgenomen. Een ritje in de buurt lijkt me het meest voor de hand liggend, richting het natuurgebied achter de grasdrogerij en dan door naar Opperdoes en Medemblik. Ik ga via Aartswoud en neem dan “’t Blôte biene pad”, het bordje met deze “oerwestfriese” uitdrukking is jaren spoorloos geweest maar aan de kant vanaf Aartswoud is het weer geplaatst en aan het einde iets naar links en vervolgen over het ”Pannepad” naar Abbekerk, onderweg naar boven in het uitkijktorentje om een paar foto’s te maken. Via nog wat kleine omweggetjes kom ik in Medemblik en beland weer op de buitenhaven waar de drukte nog gekker is als gisteren toen ik hier langs ging. Even  mijn licht opsteken en toen hoorde ik via de luidspreker die de Russische deelnemers opriep en vervolgens de Israëlische dat het hier ging om het wereldkampioenschap windsurfen voor de jeugd. Dus vandaar die drukte voor dit sportevenement, er was nog niets op het water alles werd in gereedheid gebracht maar daar heb ik niet opgewacht en ben verder gereden naar Onderdijk, even bij zus Lia en Sjaak kijken en na de koffie weer terug naar de Wieringermeer om langs de Zuider en Noorderdijkweg een tijdje volgas te gaan tot aan Den Oever. Bij “De Ambtenaar” ben ik even gestopt om een foto te maken van de voet van de kolos, omdat er een paar auto’s staan heb je weer een beetje een indruk van de omvang van de basis van deze windmolen. Onderweg kwam ik een paar fietsers tegen die tekens gaven om te stoppen, het was heel simpel, “Mag ik een foto van dit voertuig maken” zo gezegd zo gedaan en op mijn vraag waar ze vandaan kwamen bleek hij uit Spanje afkomstig en zij kwam uit Cambodja, internationaal dus. Bij Den Oever heb ik na een portie kibbeling bij de viskiosk de route op huis gericht waar ik na 75 km alles als verleden tijd kon beschouwen. Bij Wieringerwerf passeerde ik nog wel mijn overburen Jef en Trees die ook de benen even strekten met dit mooie weer.

Rondom Westfriesland

Het was een rit zonder doel, ook dat komt voor, het is al tegen 11 uur als ik op pad ga en in mijn hoofd had ik het idee om een “zo maar” rondje te maken, dan zie ik wel waar ik terecht kom. Het ging richting Medemblik langs de “oude” haven en dan via de buitenhaven in het IJsselmeer, waar de meeste jachten liggen richting Wervershoof. Het is er opvallend druk het leek wel een camping bij de buitenhaven, campers caravans en tenten vulden alle beschikbare ruimten naast de wegen die door dit stukje Medemblik lopen. Mogelijk is er internationaal wedstrijd evenement. Het is langs het water nog redelijk verfrissend en dat doet mij besluiten om voor zover mogelijk de dijk te houden voor dit rondje en zo ging ik van Medemblik naar Enkhuizen, waar ik een heerlijk gebakken kabeljauw filet naar binnen heb gewerkt en vervolgens door naar Hoorn. Bij Wijdenes moet er nog steeds een ommetje gemaakt worden om de rit te vervolgen langs het water. Na Hoorn volg ik de dijk nog een klein stukje en stop even bij de boerderij van de familie Schilder, “Stille Pieter” wat de naam verder ook moge betekenen, mij een raadsel en ik heb er ook niet naar gevraagd, de jongste zoon was bezig voor de boerderij dus ik had er achter kunnen komen,  zijn vader is nog steeds een vriend van mijn oudste broer dus de familie is niet onbekend. Hierna ben ik doorgegaan richting Etersheim waar ik rechtsaf ben gegaan naar Oosthuizen en zo weer naar het noorden om via Avenhorn de thuisbasis weer op te zoeken waar ik na 105 km weer ben aangekomen.

Van "kantelmaaien" tot oogstwerkzaamheden

Wat weer een dag, echt weer van noord naar zuid door de provincie, ik had vorige week iets vergeten in Oostzaan en dat heb ik vandaag weer recht gezet en van Middenmeer naar Oostzaan ga je niet met de auto als er ook een Quest in de garage staat. En zo vertrok ik vanmorgen richting Abbekerk, alles zo’n beetje parallel aan de A7, de kortste weg en weinig verkeer. Bij het viaduct was het een moment “kantel” maaien i.p.v. kanten maaien één van de trekkers was geslipt en hing tegen een paar bomen om overeind te blijven maar kon voor nog achteruit tot enkele collega’s hem kwamen helpen. Via Berkhout en Purmerend richting Oostzaan en dan nog wel een stukje door “Het Twiske” en waar ik vorige keer bang voor was gebeurde vandaag op een haar na, een paar mannen op de racefiets namen de bochten binnendoor en daar kwam ik met m’n gele gevaar, ’t scheelde echt heel weinig maar we hadden geluk en konden zonder schrammen en/of bulten weer verder. Aangekomen even het kleinigheidje oplossen en weer verder. Omdat afgelopen zondag Tiny en ik een rondje hebben gefietst door Durgerdam enz. langs “Mokum” en meer van die kleine dorpjes leek het me wel wat om dat rondje vandaag met de Quest over te doen en zodoende reed ik weer langs de dijk van het IJsselmeer tot aan Monnickendam, vervolgens Volendam en Edam en zo kom je langzaan weer richting Westfriesland. Omdat er vandaag een zus van mij jarig is ben ik daar ook meteen maar even langs gegaan waar de koffie met gebak er heerlijk in ging, ik zat toen wel in Wervershoof. Vervolgens richting Medemblik waar bij kasteel Radboud een aantal overjarige auto’s stonden die net vanaf Makkum uit Friesland waren binnen gelopen. Uiteraard even een foto maken van de meest opvallende uit 1930. Na Medemblik de polder weer in waar volop bedrijvigheid heerst, “de polder leeft weer” echt het gevoel van jaren geleden kruipt weer door mijn lijf, tarwe via de combine en volop pootaardappelen rooien. Toen ik de fiets binnen had gereden en de teller weer op nul had gezet zag ik dat de rit van vandaag 153 km was geweest en dat de totaalscore nu op 38.135 km staat, waarvan nog niet één km met tegenzin is afgelegd.