Zon in het Egboetswater

Wat een prachtige zonnige dag, ik reed vandaag door het Egboetswater van west naar oost richting Wervershoof. Een klein stukje video kon na bewerking nog wel geplaatst worden. Klik op de onderstaande link.

https://youtu.be/jw6QjPWycPE

Waar aan herken je iemand na 60 jaar.

Jan Geel

Richting Egboetswater

Links Jaap Kuin en rechts de oorlogsveteraan

Langs de ringvaart van de Heerhugowaard

Bijna in Obdam

Aurora in Opmeer

Op de schoorsteen van de vroegere melkfabriek

Tussen de Groene en de Korte Wuiver.

Ik denk dat ik een “gevoelsmens” ben, ja waarom denk ik dat, nou het is één dag mooi weer en ik heb gelijk het gevoel dat ik de hele wereld weer aan kan terwijl ik gisteren diverse keren het raam uitkeek en dacht, wat een trieste wereld, harde wind en regen, er is geen donder aan.  Een zaterdag is schoonzus Riet jarig en of ze het viert hangt wat af van haar gezondheid die wel eens erg wisselend is hoewel de laatste berichten positief zijn. Een telefoontje had ook gekund maar ik fiets er wel even naar toe. Onderweg in Oostwoud liep Jan Geel nog met z’n hondje, helemaal vreemd, als ik bij Jan kom is hij meestal bezig met aanpassingen van voertuigen, of zijn Quest of oude auto’s of motoren. In Wervershoof  is geen mens aanwezig dus dan weer door, ik ga maar eens naar mijn oudste zus en haar man, Piet en Joop die iets verder wonen.  Net voor de Dorpsstraat zie ik een man lopen die me direct deed denken aan iemand die uit Andijk kwam en waarmee ik gelijk op de Tuinbouwschool heb gelopen, het figuur en zijn loop, het zou kunnen. Hij ging linksom en ik moest ook die kant op, ik keek nog eens opzij en remde af en sprak hem aan ”Zie ik het goed, Jaap Kuin”,  “Ja dat klopt, dat zie je goed”, was zijn reactie. Hoe is het mogelijk, zoiets verwacht je niet en ook dat je een vroegere klasgenoot, die je al zo’n 60 jaar niet meer heb gezien aan z’n loop thuis brengt als zijnde één van de mannen uit Andijk. Hij herkende mij niet maar na uitleg was alles duidelijk. We hebben even staan kletsen en meteen kwam er nog iemand bij die hele verhalen wist op te hangen over zijn militaire loopbaan, hij had ik Korea gezeten en schrik niet, de man is al 87 jaar en dat zou ik hem niet geven. Ik ben weer verder gegaan naar het volgende koffieadres en heb alles de revue weer laten passeren bij zwager Piet en zus Joop. Toen het weertijd was om op te stappen heb ik mijn rondje voltooid door via Zwaagdijk en later Obdam en Opmeer naar huis te fietsen. Met zo’n heerlijke zonnige dag is het altijd leuk om een paar foto’s te maken, o.a. van het monument van de vroegere melkfabriek in Opmeer. Later kwam ik net na de Gouwe langs de berm over een kleine 100 meter wat extra sneeuwklokjes tegen en ook de “boomchirurgen” doen hen best in dit jaargetijde. Zo zit deze zonnige trip er weer op na 80 hele kilometers waarbij je als je thuis komt bedenkt dat het eigenlijk veel te kort is geweest.

Met een omweg op verjaarsvisite.

Het was vandaag een “mindere” dag als gisteren, minder zon en hardere wind. Ik ga vandaag op visite vanwege de verjaardag van schoonzus Nera, even naar Zwaag een ritje van ruim 20 km, maar ja wie mij kent weet dat het dan meestal wat meer wordt als ik weer huiswaarts keer. Als eerste een paar boodschappen doen en daarna koffie, omkleden en gaan. Het was moeilijk om rustig te rijden, ik wilde niet bezweet zijn als ik daar aan zal komen. Maar zoals zo vaak moest ik diverse keren een beetje afremmen om dat te voorkomen. Het is uiteindelijk redelijk goed gekomen en de koffie met gebak gingen er vlot in en ook wat daarna nog allemaal kwam. Ik weet niet meer hoe laat ik ben vertrokken maar vanaf Zwaag richting Hoorn en dan de dijk nemen naar Enkhuizen en verder naar Medemblik ging als gewoonlijk, lekker snel met de gunstigste wind. In Hoorn nog even gestopt om een foto te maken van de ophaalbrug die de verbinding vormt tussen de Grote Oost en de Kleine Oost met een ruime honderd meter verder de Oosterpoort. Eenmaal na Enkhuizen merk ik dat de wind behoorlijk begint te zwiepen en ik ga benedendijks rijden dat is net iets veiliger denk ik dan bovenop. Op een bepaald moment komt mij een busje tegemoet en ik zie de lichten knipperen, ik dacht eerst aan de zoveelste verkeersremmer waardoor de bus wat meer op en neer gaat maar nee, hij stopt en zie daar is de chauffeur, Hans de Weerdt, heel even kletsen want Hans moet verder en zo is de rit toch weer anders als normaal. Thuis gekomen staat de teller voor vandaag op 86 km die droog zijn afgelegd maar waarbij ik wel moet zeggen dat de rukwinden al “pittig” aanvoelden.

Zo'n klein rot ventieltje

Als de weerberichten goed zijn moet je niet te lang twijfelen maar gewoon gaan, zo verging het mij vandaag ook. Gisteren had ik me al een beetje voorgenomen, ”als het weer goed is dan ga ik retourtje Oudemirdum” en het weer was goed. Zo rond een uur of 8 van huis en rond 3 uur weer onder de douche en de haren weer netjes, nou ja dat laatste lukt niet ze erg meer maar dat mag de pret niet drukken. Ik had wel de vracht op de heen rit, een zak met zo’n 5 kg Elstar apppelen mee en dan de vaste bagage, het was knap vol in de buik van de Quest. Toen ik vanmorgen van start zou gaan heb ik eerst de banden even nagelopen of er voldoende lucht in zat, het was nog donker en toen ging het een klein beetje mis, bij het losdraaien van het ventiel kwam het binnenwerk mee en met één sisser was de band leeg en het ventiel weg, gelukkig had ik nog wel reserve onderdeeltjes en ook een nieuw ventiel, dat er in gedraaid en toen kon ik na wat lucht van start. Een kilometer of 15 voor Oudemirdum heb ik even een belletje gepleegd en dat was meteen raak, ze was thuis dus snel koffie en koek bij aankomst en gezellig zitten kletsen. Toen ik weer weg zou gaan na de middag zag ik achter het huis op grote afstand de hele serie windmolens of “zwaaipalen” bij Urk in het IJsselmeer staan, inzoomen en afdrukken. En als je dan aan de andere kant van het huis kijkt loop ze zo het “Jolderenbos” in, een prachtig stekkie om hier te wonen. Bij Workum stond een bord waar ik uit op kon maken dat ik nog precies op tijd hier langs kon zonder omrijden en even verder liep een grote kudde schapen met het stadje Workum op de achtergrond. En zo kom je steeds dichter bij de Afsluitdijk en de Wieringermeer, omdat daar nog steeds de brug in het fietspad langs de A7 door het Robbenoordbos in onderhoud is en er geen fietsers door kunnen moest ik op de terugweg ook weer omrijden en ben toen maar over de, Den Oeverseweg gegaan en zag dat de brug bij de Schelpenbolweg er ook al uit ligt voor vernieuwing, je kan het op nogal wat plaatsen oplopen heb ik nu wel weer gezien. Thuis gekomen na 163 km even kijken of ik het weg geschoten ventiel toevallig nog zou kunnen vinden in het gras, inderdaad binnen 10 seconden zag ik het liggen dus weer in het onderdelen bakje, je weet maar nooit.

Vandaag maar niet.

Het besluit staat vast, al heeft het wel wat voeten in de aarde gehad, ik ga vandaag niet op pad. Ik was vanmorgen even naar de supermarkt om een paar boodschappen en heb toen ervaren dat het plaatselijk nog behoorlijk glad is. Niet dat ik onderuit ben gegaan maar het glibberde wel en dan is het daarbij ook nog “hufterig” koud, nee niet mijn weer. Hier en daar wat aangevroren beelden in de tuin en dan besluit ik om een “rustdag” in te lassen. Volgende week zien we wel weer want het is en blijft een leuke bezigheid.

Een nuttige dag

Weer een dag genoten van diverse dingen, op de eerste plaats een heerlijk ritje naar Oostzaan, een trainingsapparaat in elkaar zetten en nog een paar kleinigheden, echt een superdag. Toen ik wakker werd was het redelijk weer maar toen ik eenmaal beneden zat te kranten kletterde de regen tegen de ramen en begon ik al te denken dat het vandaag allemaal de mist in zou gaan, voor wat betreft mijn plannen om naar Oostzaan te fietsen. Het is allemaal erg meegevallen, wel een paar kleine buitjes onderweg maar dat mag geen naam hebben, dus op naar Tiny in Oostzaan die vandaag dus weer voor oppas-oma speelt. Eenmaal ter plaatse was er eerst koffie nadat ik mezelf had voorzien van droge kleding, ik zweet altijd of het nou boven of onder nul is. En dan eerst een kleinigheidje in de keuken oplossen en dan naar boven, een grote doos uitpakken en alle onderdelen op een rijtje zetten en leggen. En dan begint het serieuze werk passen draaien en meten en de juiste schroeven aandraaien en zowaar na enige tijd was het apparaat klaar om gebruikt te worden. Voor de eerste trainingssessie heb ik Tiny uitgenodigd die graag even proef wilde “draaien”, alles werkt en de computer op het apparaat moet door de gebruikster zelf maar worden ingesteld. Ondertussen zijn de jongens uit school en die keuren het geheel goed, na de lunch ga ik weer verder naar Middenmeer uiteraard via een klein rondje “Twiske”, onderweg nog een paar foto’s en via de Oostdijk naar huis waar ik na precies 110 km weer onder de douche kon, een bijzonder nuttige dag.

Ik was bang voor het weer.

Ik ben nu weer thuis en vraag me nu af in hoeverre ik kan vertrouwen op allerlei weerstations en programma’s. De verwachting was dat er na de middag wat neerslag in het Noord-Westen zou kunnen vallen in de vorm van wat regen of natte sneeuw en toen ik die laatste vermelding hoorde zat ik aan de koffie in Zuidoostbeemster. Ik heb toen meteen maar besloten om richting het Noorden te gaan, vorst in de grond en dan een beetje regen dat zou in mijn theorie spiegelglad worden. Ik ben dus weer vlot richting “de stal” gereden en reed zowaar na enige tijd in de zon, niks regen of natte sneeuw. Ik ging via Hobrede, bijna net zo lang of kort als de standaard route en bij de kruising valt dan altijd dit bord op, of dat ook echt zo is, betwijfel ik wel eens. Het weer lijkt langzaam wel steeds mooier te worden, hier en daar blauwe lucht. Als ik over de parallelweg langs de A7 ga is het aan de overkant net als de laatste jaren een drukte van belang, Microsoft bouwt voort, de hele 40 ha. komt waarschijnlijk vol. Ik ga onder de 3 viaducten door naar het fietspad richting Middenmeer en net als ik wat “knappe” foto’s probeer te maken komt George Krug vanaf Wieringerwerf, dan is het uiteraard kletsen en alles op een rijtje zetten. We wisselen dus onze leuke en minder leuke gegevens uit en komen tot de slotsom dat wij nog steeds geluk hebben. Als we ieder weer onze route vervolgen maak ik nog een foto van het enorme “gevaarte” alles in één gang, land bewerken en zaaien. Thuis gekomen staat de dagteller voor vandaag op 83 km afgelegd zonder slippers of ander ongemak.

Van alles en nog wat.

Het is vandaag allemaal heel kort, het ritje, de familie bezoekjes en de slecht begaanbare stukken weg. Ik was van plan om vandaag alleen even naar Wervershoof te rijden om bij Ben en Riet de uitslag van de laatste bezoeken aan de oncoloog enz. te vernemen. Ik ga tegen half 11 van huis en ervaar het als redelijk fris en ga richting Medemblik en vandaag maar weer eens langs de Medemblikkersluisweg, de naam is bijna net zolang als de weg en er ligt nog een laagje sneeuw waar ik geen problemen van ondervinden zal. Bij Onderdijk zie ik dat het ijs al sterk genoeg is al is het maar voor een meerkoet. Bij Ben en Riet is de stemming goed, de uitslag in het ziekenhuis was positief en hoop doet leven. Na koffie met koek ben ik weer opgestapt en heb gelijk nog even een bezoekje gebracht bij Aad en Ans omdat ik had gehoord dat ze een boek hadden over de stamboom van mijn familie. Nou dat boek is in mijn ogen niets waard, je kijkt dan als eerste bij je eigen voor en nageslacht en wat zie ik dan, ik ben het enige kind van mijn ouders, de andere 8 broers en zussen zijn onbekend. Tot overmaat van ramp hebben ze mij al als overleden bestempeld met de geboorte datum van mijn vrouw en tevens haar overlijdens datum, om kort te gaan een waardeloos werk van éne meneer Koomen uit Medemblik.  Ik maak een klein ommetje via wat binnen weggetjes en zie heel veel natuur, meerkoeten eenden ganzen een zilverreiger en schapen. In Middenmeer aangekomen is het net 42 km, dus eigenlijk niet de moeite maar ik heb er wel van genoten ondanks dat bij mij in de straat voorzichtigheid geboden is, het is en blijft glad omdat strooien in gemeente Hollandskroon iets is, wat vrijwel nergens nodig schijnt te zijn tot er echt ongelukken gebeuren.

Quest 402 op de Obdammerdijk

Nog even een kort filmpje van afgelopen woensdag, over de Obdammerdijk naar zwager Tom en zus Gerda.Lichte motregen maar verder een snel ritje.

https://youtu.be/uUVx2OQXLW8