Niet meer naar de camping

Het echte zonnige campingweer is over en uit, wat is dat …… campingweer, voor mij zou dat zijn, veel zon en een lekker temperatuurtje. Mijn op één na laatste camping bezoek was bij Wim en Lida op de camping in Heemskerk.

Maar ja, het is nu helemaal over het zomerse weer, nou ja, het weer met een zomers karakter. Dat zou voor mij dus zijn, weer zijn met een beetje zon, een beetje bewolking en vooral geen regen. Hélaas, vandaag is het echt over, gisteren viel eigenlijk nog wel mee, veel wind maar ’t was droog. Het zit er voor vandaag waarschijnlijk niet in, ik moet eigenlijk nog wel even naar Bovenkarspel vanwege een verjaardag van een schoonzus maar het zal wel met een ander vervoersmiddel worden. Als we de zomer nog eens terug draaien is hij nogal wisselvallig geweest, meer regen als vorig jaar, minder zon als vorig jaar, lagere temperaturen als vorig jaar en ga zo maar door. Maar we moeten niet vergeten dat de zomer van 2006 een beetje afweek van wat in ons landje normaal is. Die zomer was, als we eerlijk zijn, te warm, te droog soms te hoge temperaturen en ga zo maar door, ……………… Wanneer is het eigenlijk goed, ik kan hieruit maar één conclusie trekken, “’t Is maar goed dat wij er niets aan kunnen regelen”.
In het ritje van gister liep ik het toch weer een keer op, de achterband gaf te kennen dat hij toch wel erg dicht bij zijn einde komt, een klein steentje heeft er zo lang ingezeten dat hij er na een aantal kilometer doorheen wist te komen en de gevolgen zijn dan duidelijk, de snelheid gaat er uit en het koersvaste gaat ook wat minder dus stoppen en verwisselen of plakken. Laatst heb ik ook al een keer melding gemaakt van een lekke achterband en daarbij opgemerkt dat een 26” band oppompen met zo’n klein “rot”pompje wel wat van een mens vraagt, prompt daarop kreeg ik een mail van Eduard Botter met het advies om maar een gewone full-size pomp te gebruiken van Halford, licht en super snel, ’t klopt ’t werkt snel en licht en weegt weinig meer dan het standaard handpompje.

Kort en toch warm

Vanmorgen een ritje gemaakt van 86 km, niets bijzonders maar wel weer een nieuwe ervaring opgedaan. Toen ik van start ging was het droog maar de temperatuur was nog maar net boven de 10 graden en dat leek net te fris zonder kap op de Quest. Dus van start met de “deksel” er op. Na zo’n kleine 20 km kreeg ik toch het gevoel dat het zonder ook mogelijk moest zijn, ik kreeg het behoorlijk warm, dus bij het vervolg van de rit de kap weer opgeborgen en als vervanger een apart kledingstuk aangetrokken. Ik zou haast zeggen zelf ontworpen, maar zo ver wil ik niet gaan, wel is het een eigen creatie gemaakt van een oude sweater. Omdat ik, elke keer, als het nog te warm is om de kap er op te hebben, maar eigenlijk te fris om zonder te rijden, last kreeg van behoorlijk koude schouders en bovenarmen heb ik enkele maanden geleden een kledingstuk gezocht wat ik met eenvoudig knipwerk geschikt heb gemaakt voor het doel wat ik voor ogen had. De mouwen mochten er grotendeels wel af en de rug en voorkant konden ook behoorlijk ingekort worden en wat overbleef is precies wat ik nodig had. Deze “creatie” heb ik dus later aangetrokken en verder zonder kap gereden, ik moet zeggen, het is geweldig, geen koude bovenarmen en schouders meer en toch niet te warm gekleed bij lagere temperaturen, wie weet kan een ander hier ook nog zijn voordeel mee doen, heel simpel maar wel zeer doeltreffend.

"Op dut fietspad moet je belle"

De weersberichten voor vandaag beloven slechts regen vanuit het Noord-Westen van het land dus dat zal wel geen fietsen worden. Dat was vanmorgen, maar tegen 10 uur leek het me nog steeds redelijk, een paar lichte buitjes met wat motregen dus omkleden en gaan. Op de Alkmaarseweg kwam ik er achter dat het toch wel wat meer regende en had geregend dan ik eerst dacht. Ik haalde aan het eind van deze weg een wielrenner in die meteen probeerde aan te pikken maar dat staat gelijk aan “zelfmoord” zoiets is gewoon niet mogelijk, ja, een paar honderd meter en dan laat toe nu toe iedereen los. Een Quest is gewoon niet bij te “benen” met een racefiets. Toen ik hem net kwijt was begon de fiets te “dweilen” ik voelde dat de achterband snel leeg liep, gewoon lek. De man met de racefiets stopte meteen en vroeg of ik spullen bij me had, dus iemand uit het goede hout gesneden was mijn oordeel, maar ik heb over het algemeen genoeg mee om me te redden dus ook nu was het een simpel op onthoud van een 5 tot 10 minuten. Verder richting Lambertschaag, Hoogwoud en Opmeer, op het fietspad na de Koningspade in Hoogwoud/Opmeer passeerde ik een meneer op de fiets, hoewel er nogal wat aan te pas kwam voor het zover was. Eerst bellen en omdat er geen reactie was ook maar de claxon erbij gebruiken, nog geen reactie dus tot aan zijn achterwiel flink lawaai maken met bel en claxon en ja hoor daar ging hij opzij. Iets verder bij de oversteek van de A.C.de Graafweg moest ik stoppen voor rood en kwam de man naast me staan en zei toen in “puur” Westfries: “Baai ôôs moet je op dut fietspad belle en niet toetere want ik docht dat jij een auto wazze”. Zo zie je maar elk geluid langs de weg is autoweg of fietspad gebonden, een claxon hoort op de weg en een bel op het fietspad. Na een rondje, wat flink werd ingekort door de nu toch wat veelvuldig vallende regen, was ik na ruim 40 km weer thuis en is het totaal nu 19.108 km

Een klomp met een zeiltje

Heerlijk rustig weer als ik dat vergelijk met een dag eerder. Alleen de zon ontbreekt maar daar is overheen te komen. Welke route zal ik vandaag kiezen, maar een keer niet naar of langs familie hoewel dat moeilijk is als je rond gaat rijden in Noord-holland waar de meeste wonen en je bovendien ook nog een enorme grote familie hebt, ik zal maar geen aantallen noemen anders komt er vast commentaar. Een beetje toelichten mag wel, familie van mijn overleden vrouw, mijn familie, familie van mijn vriendin en familie van haar overleden man dus samen echt behoorlijk de moeite. Maar goed ik was op weg om een rondje te bedenken eerst maar eens de polder uit en dan zie ik wel, zo gezegd zo gedaan, het is echt een rondje geworden in één stuk maar nu een keer van het midden van de regio naar de buitenkant en die buitenkant is dan de dijk langs het IJsselmeer. Ik keek er van op dat er nog zoveel boten op het IJsselmeer te zien waren en een heel deel voer betrekkelijk dicht langs de omringdijk. Op een bepaald moment zag ik op grote afstand een zeilschip dicht langs de kant gaan en kwam het idee in mij op om een foto te maken van de Quest met het zeil van die boot er achter om zo het idee te creëren van “Een klomp met een zeiltje” de foto is wel gemaakt maar het zeil was toch verder weg dan ik in mijn hoofd had, maar het is toch een leuk plaatje geworden vind ik zelf. Via Hoorn was ik hier gekomen en via Enkhuizen en Medemblik heb ik mijn rit vervolgd, slechts een enkele fietser kwam ik tegen en verschillende keren moest ik serieus beredeneren waar de wind vandaan kwam, het ging allemaal zo gemakkelijk en na 110 km stond ik weer in Middenmeer met een totaal op de teller van 18.936 km.

Storm en regen

Vandaag de storm en regen getrotseerd en op pad gegaan, vanaf Middenmeer naar de Alkmaarseweg en dan de Langereis in, alles voor de wind of een beetje schuin achter, het lijkt wel steeds harder te gaan waaien. De snelheid is acceptabel niet te hard en ook niet te “truttig”. Aan dit einde van de Langereis de A.C.de Graafweg oversteken wat behoorlijk oppassen is, het is net wat drukker als normaal lijkt wel, maar op een bepaald moment is de weg vrij en kan ik verder. De kap moet er nu toch maar op, het begint plotseling vrij hard te regenen maar als ik goed en wel weer op weg ben is het alweer droog. Aan het einde bij de T-splitsing ga ik rechtsaf en kom na nog een paar keer rechts en linksom op de Obdammerdijk, bij nr. 1 stop ik even voor een praatje en dan komt er bijna standaard koffie aan te pas. Als ik weer verder ga sta ik er voor om terug te gaan of door te rijden naar Zuidoostbeemster, ik kies voor het laatste, anders zit ik straks thuis toch maar weer achter de pc en dit is leuker werk ondanks het minder leuke weer. Op de lokatie in Zuisoostbeemster is niemand thuis wat geen verrassing is dus na deze korte stop weer terug. Ik ga via een andere route dan ik gewoonlijk altijd ga en deze keer kom ik uiteindelijk op de Westdijk langs de Beemsterringvaart. Aan het einde van deze weg kwam ik in Schermerhorn, de storm leek wel steeds krachtiger te worden en het liefst zou ik alleen maar recht tegen wind in fietsen, af en toe op de zijkant komt bij mij wat griezelig over, het zwiept soms behoorlijk en ik moet heel attent blijven met het sturen om redelijk veilig op de “baan” te blijven. In Schermerhorn werd of wordt iets gevierd, het straatje dat ik in ga om onder de dijk langs naar Ursem te kunnen gaan is “versierd” en ook vanaf de kerktoren hangt één en ander naar beneden hoewel dat hier en daar toch los lijkt te zijn geblazen door de wind. Via Ursem en een deel van mijn heenreis route kom ik weer in de Wieringermeer, de lucht is ondertussen redelijk, slechts af en toe nog wat gespetter maar aanvaardbaar weer, alleen de wind doet nog goed mee, ook na 91 km nog.

"Droevige" molen

Dinsdagmorgen, vanmorgen was ik van plan om een “Westfrieslandspel” weg te brengen naar een adres in Wormer anders zou het als pakketpost verzonden moeten worden naar Rijssen en omdat een dochter van de bestellers in Wormer woont en ze daar waarschijnlijk spoedig wel zullen komen is dit de kortste klap. Dus op weg voor een ritje van ongeveer 60 a 65 km heen dus ook zoiets terug. De eerste regenbuien heb ik thuis nog afgewacht en daarna toch maar van start, het ging heel voorspoedig doordat ik de wind behoorlijk van achter had.
Na Wognum leek het zomaar wel wat zwaarder te trappen, het had onderweg een paar keer flink geregend, maar dat kon de oorzaak niet zijn of misschien juist wel, stoppen en banden controleren en inderdaad de achterband was bijna leeg dus vandaar dat de snelheid er helemaal uit was. Fiets op zijn kant in het gras en even het lek opzoeken en meteen plakken, tijdens dat klusje begon het opnieuw te regenen maar gelukkig was één en ander zo gerepareerd en kon ik de band oppompen, dat viel niet helemaal mee, zo’n klein “rot”pompje en dan ook nog zo’n dikke 26” achterband, maar goed na wat extra inspanning leek hij me redelijk om de tocht voort te zetten. Op mijn route ging ik langs mijn vriendin en daar heb ik de band van wat extra lucht voorzien wat wel weer een stukje meer snelheid gaf. Dat was na 40 km, vanaf het “pompadres” nog zo’n kilometer of 12 a 13 en ik was op mijn voorgenomen bestemming. Ruud was thuis en na mijn boodschap te hebben gedaan ben ik meteen weer vertrokken omdat ik om half 12 weer teug zou zijn en dat lukte bijna.
Na een broodje en een drankje en wat bijkletsen ben ik weer vertrokken, deze keer via Middenbeemster naar De Rijp en Graft vervolgens langs de Groeneweg en aan het einde rechtsaf weer langs de dijk en door tot aan Zuidschermer dan Schermerhorn en alles langs diverse dijken met verschillende molens en dan kom je ook een molen in opbouw of verval tegen en ook de wieken nog in een speciale stand, geen vreugde stand volgens mij maar als dit geen rouwstand is zoals op de foto is te zien, ik weet het niet “rouwig” zou ik er wel van worden van zo’n molen, die wieken stralen niet veel blijdschap uit zoals ik dat heb bekeken. Aan het einde van de rit stond er net 130 km op de teller en had ik er een prettig gevoel bij.