Een zinnig ritje

 

58 km

Ik zou vandaag thuis blijven, de weerprofeten hadden voor de hele dag regen beloofd in de kop van Noord-Holland en gisteren had ik al genoeg gehad dacht ik. Dus eerst in huis voor “Miep Kraak” spelen en met stofdoek en stofzuiger door de hele “tent” en als je dan een “vroeg spook” bent begin je op tijd en voor je het beseft ben je klaar. En dan zie je dat het nog steeds droog is, zou ik dan toch maar even een klein rondje doen. Ik bedenk dat we morgen op verjaarsvisite gaan bij zwager Leo die als het goed is 84 kaarsjes uit mag blazen en zijn vrouw Riet had laatst al gezegd “Als je weer om aardbeien gaat houden wij ons aanbevolen” dus als ik nu kijk of ze er zijn breng ik gelijk een paar bakjes voor z’n verjaardag en heb ik meteen een mooi ritje voor de boeg. Maar ja als je dan niet in de weerprofeten geloofd en je gaat van start dan loop je het altijd op en dus ik ook, nauwelijks de polder uit begon het voorzichtig te regenen. Even volhouden en dat heb ik gedaan tot ik in Zwaag was daar was het droog en bij de familie even een bakkie gedaan en mijn presentje afgeleverd waar Riet gelijk van begon te snoepen.

"De Oude School" mijn geboortehuis

Hierna weer op huis af via een kleine omweg via Zwaagdijk waar ik voor het eerst moest stoppen voor de oversteek met stoplichten op de plaats waar mijn geboortehuis, “de Oude School” staat. Ooit was dit een school en woonden wij in het rechtse gedeelte en waren er 2 klaslokalen, later is dit omgebouwd naar 3 kleine woningen.

Warmwater diep uit de grond halen
voor de kassen

Even stoppen voor de eenden familie

Een klein stukje Google

Via Wervershoof en Medemblik naar de polder waar ik op de “Nieuwlanderweg” moest stoppen voor een eenden familie die de weg overstak. Iets verder wordt gewerkt aan de warmwater voorziening voor de kassen wat diep uit de grond wordt opgepompt en op de hoek van de Tussenweg ben ik nog even gestopt om een foto te maken van één van de omstreden gebouwen die de polder ontsieren, in dit geval is het Google.

Thuis is ie op z'n best

Thuis nog maar even een prettiger plaatje van de beginnende bloei van de hortensia samen met de Quest die vandaag weer 58 km heeft bijgedragen aan menselijk geluk.

Regen en nog meer regen

 

80 km

Ik heb al vaak beweerd dat ik een mooi weer fietser ben, op z’n minst moet het dan droog zijn, helaas, ik ben een beetje van m’n geloof gevallen. Het was de bedoeling om langs het aardbeien verkooppunt te gaan en een paar bakjes naar Tiny te brengen, zo gezegd zo gedaan maar vraag niet hoe.

Het lijkt somber in de verte

Hier en daar is het wel erg nat

Ik ging van huis met eigenlijk droog weer ik zag later op de fiets een paar spatjes maar dat stelde niets voor dus het zal wel meevallen dacht ik. Hoe verder ik van huis kwam des te donkerder werd de lucht als dat maar goed komt dacht ik. Aangekomen op de t-splitsing van de Lekermeer en de Grootweg waar gelukkig aardbeien in het stalletje stonden begon het min of meer stevig te regenen en heb ik de “deksel” meteen maar opgezocht en ben in afgesloten “kuip” verder gegaan. Wat een water, tot aan de kruising op een km voor mijn adres waar Tiny blij was met de “zomerkoninkjes” bleef het spoelen, ondanks de afgedekte opening van de Quest dreef ik bijna. Gelukkig heb ik altijd reserve kleding bij me dus omkleden en genieten van koffie met koek. Na de lunch was het wat minder gaan regenen en ben ik weer huiswaarts gegaan en heb op de terugweg bijna geen regen gehad.

Nog een paar bakjes .....

.... en dan is het weer op.

Op de thuisreis heb ik nogmaals de aardbeienstal bezocht om zelf ook te genieten van deze super gezonde en verse traktatie.

De Berenklauw

De schuren zijn al bijna gesloopt .....

.... tot meerder eer en glorie van
Micrsoft

In de polder ga ik langs de Cultuurweg en stel vast dat er de laatste maanden weinig is veranderd aan het nieuwe project van Microsoft voor het zoveelste datacentrum, wel is de dichtbij zijnde boerderij met schuur al grotendeels gesloopt en wordt het huis vermoedelijk bewoond door arbeidsmigranten. De berenklauw doet het in de polder ook goed echt een plant om afstand van te houden. Dit regenrondje eindigde vandaag na 81 km en was toch best de moeite waard.

Even een "kort" oefen rondje

 

102 km

Vanmorgen dacht ik heel serieus, ik ga een klein rondje maken om weer te wennen na zo’n lange periode niet in de Quest te hebben gereden. Maar ja de wil is goed maar het vlees is zwak zullen we maar zeggen want om als openingsritje al over de 100 km te gaan is eigenlijk niet wat in de planning zat, maar ja ’t is niet anders. Het weerbericht heeft me eigenlijk een beetje opgenaaid, het zou zo rond de middag wel eens kunnen gaan regenen met onweer enz. dus nog even “vlug” een rondje zoals ik zo vaak maak over de 3 Zuiderzee stadjes Hoorn Enkhuizen en Medemblik.

De kerk van Almersdorp stond hier

Ik ging van start richting Opperdoes omdat ik had gelezen dat er een monument was geplaatst op de rotonde bij dit dorp op de rand van de Wieringermeer. Na “diepgaand” onderzoek van een aantal jaren geleden is komen “vast” te staan dat het dorp Almersdorp, wat door verschillende waternoodrampen door de toenmalige Zuiderzee steeds een stukje meer landinwaarts is herbouwd en uiteindelijk is verdwenen. Volgens de mensen met kennis van opgravingen enz. zou ooit de kerk van Almersdorp precies op de rotonde hebben gestaan, vandaar dit monument. Dan naar Medemblik en verder langs de dijk naar Enkhuizen.

Zondags rust ?????

Na Enkhuizen zie ik al snel een heel aantal nieuwe verkeersborden, de ergernis van de motorrijder, ze mogen op zaterdag en zondag niet over de dijk gedurende een aantal maanden door actie van bewoners die te veel lawaai ervaarden.

Familie de Boer

Familie de Boer

Bij het haventje stonden een aantal auto’s en bij het passeren werd ik erop geattendeerd dat men mij had herkend, remmen en keren. Het zijn Ed de Boer en zijn vrouw die mij al van ver hadden gespot, echte natuurliefhebbers. Ze vroegen ook nog naar het adres van het zomerhuisje in Oudemirdum waar wij laatst een week enorm hebben genoten, ik moest het even opzoeken maar dat is www.vakantiehuisje-gaasterland.nl  uiteraard weer even bijkletsen en dan weer verder. Mijn rondje gaat verder door Hoorn en later via de Wogmeer om eventueel aardbeien mee te nemen op mijn vaste adres. Toen ik aankwam haalde de mevrouw net de lege bakken weg en op de vraag, ik ben dus te laat, kreeg ik als antwoord “Of te vroeg over een kwartiertje zijn er weer nieuwe” maar ja wachten is niet mijn sterkste kant dus door naar huis.

Zus Gerda gek van bloemen

George 

Bij Middenmeer staat de brug "open"

Via Obdam om bij Tom en Gerda even langs te wippen en dan het laatste stukje naar Middenmeer en daar kwam ik George Krüg  nog tegen dus stoppen en kletsen en zo kom ik altijd mensen tegen waardoor ik van een kleine ervaring weer een heel verhaal kan schrijven ook na 102 km

Even grasmaaien nu het nog droog is

 

Vanmorgen werd ik verrast door een hele colonne mieren in de keuken die een vaste route hadden gevonden van de afvalbak naar een piep klein gaatje bij de plint. Er is dan maar één oplossing meteen aanpakken, de stofzuiger voor de dag gehaald en alles opzuigen en na een geregelde herhaling van mijn ijver was er na de laatste controle van een uur later geen mier meer te bekennen, en bij thuiskomst is nog alles mier vrij, gelukkig. Ik ga straks even naar de “Zuidoost” had ik me voorgenomen om bij Tiny even het gras te maaien het lijkt erop dat zoiets morgen mogelijk wat moeilijker zal worden i.v.m. regen die wordt verwacht. Dus op naar de “Zuidoost” waar ik met een kledder nat lijf enz. aankom, het is warm en ik drink vaak te kort en zo verlies je dubbel op.

Tiny is verrast en gaat meteen koffie zetten en even later komt er nog meer visite, Co en Elze komen ook even langs, bij hun is het boven in het appartement “bloedje heet” en even opfrissen in de tuin is dan ideaal. Als de visite weg is start ik de motormaaier en ben met een goed half uur klaar en ziet het er allemaal weer redelijk uit. Na de lunch weer start klaar voor de thuisreis deze keer via Middenbeemster en De Rijp.

Er is weinig spectaculairs te zien onderweg, heen zag ik reclame voor kajak of kanosport met een figuur in een kano boven op een auto en op de terugweg gaf één van de bewoners van een molen op de Schermerdijk aan dat hij de Nederlandse voetbal wel erg hoog heeft zitten anders bind je geen vlag aan een wiek om in de wijde omgeving je keus kenbaar te maken. Al met al was de rit van vandaag goed voor 97 km gezondheid.

Even de benen strekken

 

Ik weet ondertussen dat ik beter tegen de kou kan als tegen de warmte en het minst tegen regen, zo dan is het er maar uit en weten jullie gelijk dat ik niet echt een zonaanbidder ben. Zo zag ik vandaag op verschillende plaatsen mensen languit op een ligbed naar de hemel staren of naar de pet of krant die ze over hun hoofd hadden getrokken, hoe houden ze dit vol vroeg ik me af. Even het HEM-rondje doen en dan is het klaar al is het nu toevallig eerst naar Medemblik dus in tegengestelde richting.

Eenmaal boven op de dijk viel deze zeilboot meteen op hel blauw met wit en dan een lekker windje en dat alles tegen een blauwe achtergrond van “hemelsblauw”.

In Enkhuizen moest ik even wachten omdat de brug omhoog ging en er een zeilboot naar de binnenhaven ging. Als ik daar sta te wachten zie ik de veerboot net vertrekken naar Stavoren en vraag me af of ik daar ooit gebruik van zal/mag maken. Ik heb al een keer gehoord dat ligfietsen op de laatste plaats komen als het voller wordt aan boord. Als ik weer op de dijk fiets speur ik de horizon af naar een man met de kano, Ed de Boer moet eigenlijk ergens te bespeuren zijn want ik meen dat zijn auto met kanobeugel bij het Broekerhavenstrandje stond.

Pas heel veel verder zag ik iets vreemds deze keer geen klomp met een zeiltje maar een kano met zeiltje en ik weet niet of het Ed was, de afstand was te groot om een scherp beeld te krijgen, toch maar een paar keer afdrukken dan zie ik wel.

Bij Hoorn gaat de waterpolitie vol gas van start en zie ik later richting Obdam een zeer groot perceel met bloeiende pioenrozen, onbegrijpelijk dat er niet geoogst werd. In Obdam even bij Tom en Gerda aan waar ik werd getrakteerd op een broodje zoute haring, heerlijk.

Ik werd er ook op attent gemaakt dat men in het kader van de E.K. voetbal de witte brug had omgetoverd naar oranje, wie zal dat betalen als hij weer normaal wit moet worden. De bewegingen van deze dag leverden uiteindelijk 99,9 km op en nergens last of problemen met de temperatuur.

Een aardbeien ritje.

 

En ook vandaag was het bijzonder mooi weer, hier in de kop van Noord-Holland was het de hele dag zonnig en gelukkig wat minder warm als gisteren. Gister kreeg ik een app van mijn zoon dat hij vandaag thuis zou zijn dus als ik zin had in koffie dan kwam dat goed en zo ging ik vanmorgen van start richting Alkmaar. Net toen ik de polder achter mij liet en er verkeer van links kon komen uit de richting Medemblik hoorde ik iemand heel hard roepen, remmen en stoppen.

Het was Dirk de Vries met zijn fietsmaat Jan Kolenberg dus even bijkletsen en dan weer verder ze gingen ook naar Alkmaar en zo bleef ik er een aantal kilometers achter hangen. Toen ik weer op de rechte weg kwam en passeren via de weg mogelijk was heb ik “gas”’ gegeven en heb de mannen niet meer gezien.

Bij Gerard mijn “bolide” in de garage en dan koffie met koek op het terras. We zaten gezellig te kletsen en vertelde Gerard dat onze caravan was verkocht door Bianca aan mensen die ze kende in Oudemirdum. Eenmaal weer voldaan en voorzien van al het nodige werd de stalen garage deur weer geopend en kon ik de vrije wereld weer in.

Via wat omwegen naar de Lekermeer waar op de T-splitsing Grootweg-Lekermeer weer aardbeien aan de weg staan als het lukt. Inderdaad er staan weer voldoende bakjes op liefhebbers te wachten. Een paar bakjes in de Quest en deze doorbrengen naar Tiny in de “Zuidoost”. Het gaat allemaal goed en het eindresultaat is zoals ik had verwacht, Tiny niet thuis en ik weer na afleveren van de doosjes met zonnekoninkjes naar Middenmeer.

Eerst nog even een foto maken van de bloeiende Allium, een sier ui die opvalt.

Tussen Bobeldijk en Berkhout moet ik uit eigen veiligheid even in de berm wachten tot het tegemoet komende verkeer voorbij is. Het paard werd meteen onrustig toen hij dat gele “ding” zag.

Maar alles kwam goed, mijn bijna laatste stop was om het gezin Bergeend goed op de foto te zetten en in de polder nog een foto van het in aanbouw zijnde bedrijf wat een groot deel van zijn “eigen” melk verwerkt “Klaver Kaas” een grote veehouder hier in de regio. Thuis gekomen was het toch weer een hele afstand terwijl ik me had voorgenomen om vandaag wat rustiger aan te doen en ik weet niet of 116 km nou garant staat voor “rustig aan doen”.