Gewoon even heen en weer

De laatste dag van oktober en opnieuw was het heerlijk fietsweer, anders als gisteren hoewel het voor mij toen meegevallen is. Vandaag maar even een ritje op en neer naar Oostzaan, daar ben ik ook al een poosje niet geweest dus dat mag wel weer en het is de dag dat Tiny nog voor oppas oma speelt, dus op naar de Rietschoot. De omleidingen zijn nog weinig anders als een dag eerder en als je het weet stel je jezelf er toch een beetje op in. De rit erheen heb ik de minst voordelige wind, niet dat er veel wind staat maar de stukken dat ik hem op de zijkant heb is duidelijk merkbaar en zakt de snelheid toch een beetje. In Oostzaan omkleden in een droog pak en dan is er koffie met koek. Het is er gezellig en tegen de middag gaat Tiny kleinzoon Thomas even van school halen. Hij heeft een vriendje mee en met ons viertjes eten we een broodje waarna de “mannen” naar boven om een spelletje te doen en ik me gereed maak voor de terugrit naar Middenmeer.

Ik ga via “Het Twiske” altijd een mooi stukje, hoewel snel fietsen daar niet mogelijk is , het is te bochtig. Ik neem de afslag naar Landsmeer dan door Den Ilp en verder naar de volgende afslag richting Ilpendam om daar met de pont over het Noord-hollands kanaal te gaan naar Monnickendam.

Ik heb nu de dijk te pakken langs het water tot aan Scharwoude maar eerst passeer ik dan nog Volendam en Edam evenals Schardam en het bijna  Duits aandoende Etesrheim, het is weer een super rondje aan het worden.

Als ik bij Schardam de bocht zal maken zie ik op het Markermeer nog een partyboot die net uit Hoorn is vertrokken. Thuis gekomen staat de teller op 125 km niet gek voor zomaar een dag door de week zullen we maar zeggen.

Ik erger me aan de vele omleidingen

Slechts 82 km

Wat ben ik blij dat ik toch ben gegaan, de berichten voor vandaag waren ronduit slecht zodoende had ik al ingecalculeerd dat het een dag thuisblijven zou worden. Zo rond een uur of 10 begon het droog te worden en de buienradar had voorlopig niets meer in de aanbieding dus begon het te knagen, zal ik of zal ik niet, even heen en weer naar Tiny leek me best te doen en zo is het gekomen. Het is alleen moeilijk om een route te vinden waar niet aan of langs de weg wordt gegraven of iets in die geest.

Gestuurd boren stond op de auto's 

Het begon al langs de Alkmaarseweg dan ben ik nog maar 7 km van huis, uit de fiets en een stukje lopen langs de weg, gelukkig zag ik dat er 100 meter verder weer een tweede onderbreking was dus bleef ik wat langer op de weg rijden.

Borden die ik langzaam begin te haten

Borden die ik langzaam begin te haten

Dan niet door Aartswoud vanwege een omleiding, dus weer een stukje omrijden, het volgende obstakel was door Zandwerven, hierdoor ging ik via Obdam en werd staande gehouden door een automobilist, “Waarom ga je niet op het fietspad” we hebben achteraf gezellig staan kletsen waarbij ik hem heb uitgelegd dat ik voor mijn eigen veiligheid kies en dat ik op de weg mag rijden, via het fietspad loop ik altijd risico bij elke uitrit vanaf een erf. Hij was het helemaal met mij eens en gaf toe dat hij zelf ook die instelling had, “Je let wel op de weg maar het fietspad sla je over” Na dit oponthoud ging ik verder richting de “Zuidoost” waar ik rond 12 uur aankwam. Tiny had een kleine handicap en zodoende kon ik nog even nuttig zijn wat het ritje meteen zinvol maakt. Later een broodje en dan weer op huis aan en nu via een andere route.

Molen 5

Molen 1

Ik nam me voor om bij de "windmolenbouw" even te zondigen tegen de verkeersregels om een paar foto’s te maken, ze zijn bezig met nummer 5 dus deze afbouwen en dan nog één. Er stond geen grote auto met onderdelen zodoende kon ik vrij doorrijden zonder omrijden deze keer.

Verkeerslichten langs de Flevoweg

Werken voor Google

In de polder wordt druk gegraven om heel veel kunststof in de grond te stoppen voor Google en er komt zelfs een nieuwe in/uitrit op de Flevoweg met verkeerslichten.

 Oorzaak een scherpsteentje

De gang raakte er langzaam uit het leek steeds zwaarder te worden, even voelen en jawel hoor rechtsvoor was behoorlijk slap dus lek. Nog even volhouden om hem thuis te plakken en dat is gelukt na 82 km.

Koude start

De eerste dag dat ik weer in “ ’t lang” heb gefietst hoewel het maar kort was, wat een “beeldspraak” maar een goed verstaander heeft maar een half woord nodig zeggen ze altijd. Toen ik vanmorgen plannen begon te maken en op de thermometer keek temperde mijn illusie om naar Oudemirdum te fietsen, 3,2 °C. is wel erg fris vond ik. Even later een app van Bianca of ik al in de fiets zat , nee dus, een andere keer maar weer en ze vond dat ik gelijk had.

Maar toch maar een klein rondje maken, door de vele omleidingen kwam ik geregeld anders uit, rechtstreeks naar Berkhout ging ook al niet en zo ging ik met een omweg via Midwoud en Wognum waar de ezeltjes goed vertegenwoordigd zijn en de ganzen nog in veel grotere aantallen over het grasland foerageren.

Als ik later langs de weg richting Obdam ga vraag ik me elke keer af wat of die twee nieuwe loopbruggen toch voor nut hebben, bij zwager Tom maar eens informeren als ik daar ben. Nou het antwoord is simpel, “Gewoon voor een rondje wandelen dan kunnen de mensen daar veilig oversteken maar het zijn wel kostbare objecten in een simpele wandelroute” , zegt Tom.

Na koffie met koek stap ik weer op en ga nog even langs “Kippen Dam” echt zoals het er staat “Dam een begrip in Kip”.

Even verder zie ik een boerderij die volledig in revisie gaat, het “vierkant” staat nog en dat is bij elke Westfriese stolp het” hart en de ziel” van een Westfriese boerderij, vier zware houten staanders met verbindingsbalken en daarom heen is vroeger de boerderij gebouwd, de stallen plus het woon en slaap gedeelte. Op het laatste stukje naar Middenmeer toch nog weer een omleiding via de berm omdat er gegraven wordt en alle werktuigen op het fietspad staan, een fietser is echt een tweederangs verkeersdeelnemer zo heb ik het verschillende keren ervaren vandaag, steeds is het fietspad de uitwijkplek voor de bedrijven maar ondanks alles was het toch weer een heerlijk ritje wat na 70 km ophield.

Hoe verplaatst een boer zijn hekken.

En weer viel het mee, geen regen onderweg, ja wel een paar spetters motregen maar dat mag geen naam hebben dus ik heb weer een heerlijk rondje weggetrapt. Wel een standaard rondje maar dat is geen probleem, het enige nadeel is als je vaak over hetzelfde pad gaat dat er weinig nieuws onderweg is te ontdekken. In de polder wordt behoorlijk snel gewerkt aan een hele serie woningen voor buitenlandse werknemers in het Agriport gebied.

Wel ergernis, ik was nog maar net 10 km van huis en bedacht dat ik deze keer niet over Twisk wilde omrijden vanwege de windmolenbouw langs de Parallelweg bij de A7, door Twisk heb je een klinkerweg en dat fietst niet prettig dus dan ga ik via Lambertschaag en Abbekerk. En dan ben ik net door Lambertschaag en staat de volgende wegafsluiting voor me, weer een stukje omrijden en dan door De Weere waar eveneens klinkers als hoofdstraat zijn neergelegd, weer rammelen. Op het detailkaartje heb ik aangegeven hoe het is verlopen, de rode lijnen waren afgesloten, door Twisk was achteraf beter geweest.

Dan de min of meer vaste route door Wognum, Bobeldijk, Berkhout, Scharwoude , Hoorn en dan de dijk naar Enkhuizen waar ik stevig werd afgeremd door een boer in dubbel opzicht, wie gaat er nou zo met hekken over de weg rijden, ja inderdaad deze boer. Rustig er achter blijven ik kon toch geen kant op en hij sukkelde voort.

Bij Enkhuizen blijft de “Dromedaris” altijd een speciaal punt en dan op naar Medemblik.

In de Wieringermeer  neem ik als bijna laatste  afslag de Tussenweg waar op de vroegere bedrijven van Metselaar en Sturm behoorlijk hard wordt gewerkt aan het nieuwste datacentrum van Google, van de 70 Ha wordt voorlopig 27 Ha bebouwd tot een hoogte, die hier en daar rond de 40 meter zal komen. Als ik weer binnen ben voel ik af en toe een spatje motregen dus het was een “droog” rondje van 95 km.

Een ander Nieuwesluis dan in mijn diensttijd

Ik had zelf andere plannen maar een klein verzoekje om even voor “oppas” te spelen hebben de rijrichting de andere kant opgestuurd. Geen probleem, vanmorgen nog een heel klein beetje neerslag en vanmiddag was het droog en kon ik zelfs op en neer met de Quest. Het ging vandaag richting Breezand en terug via een ander route, dat is een “aangeboren afwijking” denk ik maar ik heb er vrede mee.

De lucht begon wel wat donker te worden boven het Oude Veer bij AnnaPaulowna maar regen kwam er niet van.

Na Anna Paulowna kwam ik in Wieringerwaard en dan langs Nieuwesluis. Als ik die naam lees of hoor denk ik altijd nog aan de tijd dat ik mijn dienstplicht moest vervullen, lichting 59-6, al 58 jaar geleden. Op een dag, dat er weer een lichting afzwaaide in “De Oranje kazerne” in Schaarsbergen, werden de spullen ingeleverd bij de foerier in de z.g. rustkamer, ik zie het nog zo voor me. Wim Engelfriet bijgenaamd “Midas” stond voor de deur bij de foerier toen de kaptein verscheen, “Wat gaan we doen Engelfriet”, “Inleveren Kaptein” en toen kwam het “Dat dacht ik niet jij gaat eerst nog een maand naar Nieuwesluis wegens slapen tijdens je wachtdienst”. Ik heb nog nooit iemand zo zien schrikken hij zakte terplekke bijna in elkaar met tranen in de ogen. Zodoende vergeet ik die naam nooit meer, zo ging dat in die tijd en later was ik zelf hulpfoerier en heb echt de “rustkamer” meegemaakt. Even verder werd er nog land omgewerkt met de hakenfrees en de meeuwen ontbreken dan niet, na 41 km was ik weer thuis en heb toch nog even genoten.

Met de gele "zeilboot" langs het Wad

Ik weet niet of het vandaag harde wind was of storm volgens de weerprofeten, maar ik heb het ervaren als storm categorie hard, anders ga je niet met een snelheid die, zonder één trap te geven, telkens afgeremd moest worden langs het Wad omdat de teller ver boven de 40 km gaat op niet helemaal vlak terrein.

Vanmorgen waren de berichten nog dat het af en toe zou kunnen motregenen maar na de middag was het nog steeds droog en leek het ook zo te blijven dus omkleden en even uitwaaien. Nou dat heb ik gedaan het was echt er uit waaien, tjonge wat ging dat hard, het stuur goed vasthouden en af en toe vlug met een schuine blik de teller in de gaten houden, 35, 36 , 37 , 40 , 43 remmen want het gaat “springen” en ik wil wel graag zelf weten waar ik heen ga. Het was maar heel kort, maar wel lang genoeg, 41 km van Middenmeer naar Slootdorp dan via de Haukes en Westerland naar Den Oever langs Het Wad aan de noordkant van Wieringen en uitkomen bij de haven.

Onderweg nog even een foto gemaakt van een wegwijzer die we de laatste tijd meer zien, “Wandelnetwerk Noord-Holland” ik kan het iedereen aanraden. Als het fietsen minder wordt door minder ideaal weer, is lopen via dit netwerk een prachtig alternatief .

En toen ik vanwege een sanitaire stop om me heen keek zag ik dat er nog heel wat bloeit in de berm. Ik hoop volgende keer weer wat langer onderweg te zijn dan die 41 km van vandaag.

Het "Noorden is niet zo bar"

De weken volgen elkaar op net als de maanden en jaren en zo is het vandaag alweer 22 oktober maar nog steeds is het vreemd dat de zon zich weer volop laat zien in het “barre Noorden”, oftewel de kop van Noord-Holland. Maar dat het prettig is kan ik een ieder verzekeren, heerlijk even een klein rondje wegtrappen.

In Middenmeer worden de sloten netjes gemaakt met speciale voer/vaartuigen. Ik was al een poos niet bij Kees van Hattem geweest dus even op en neer naar de Smaragd in de Heerhugowaard. Nou ja, op en neer wordt bij mij meestal met een extraatje, anders is het maar een goeie 40 km heen en terug en dat is wel erg karig met dit mooie weer.

Kees had het rijk alleen, Marian was niet aanwezig maar koffie had hij binnen de kortste keren. De tuin en toebehoren hebben bij Kees vaak prioriteit, van alles en nog was is er in een groeistadium van jong tot volgroeid daarnaast heeft Kees ook een toom kippen van diverse pluimage. Als ik weer opstap geeft Kees nog aan: “De Middenweg is afgesloten hoor dus je moet omrijden” geen nood er gaan vele wegen naar “Rome” en zo kwam ik weer eens op een ander pad dan de standaard route. Na enige omzwervingen kwam ik weer op herkenbaar terrein, langs de ringvaart naar Avenhorn.

Op de Walingsdijk passeer ik een lange smalle brug die de Mijzerdijk en Walingsdijk met elkaar verbinden. Het leek me rustig genoeg om te onderzoeken of ik, als dat zo uit zou komen, met de Quest hier gebruik van zou kunnen maken. Al passende en draaiende staat het voor mij vast, hier loop ik gewoon vast met de Quest geen doorkomen of draaien mogelijk. Bij Heerhugowaard omrijden, bij Avenhorn omrijden bij Twisk omrijden, ze zijn overal in de weer om het verkeer te ontregelen en het lukt ze ook nog.

Door deze wijzigingen kwam ik langs natuurgebied Twik/Oostermare waar laatst nog weer iets is “bijgebouwd” ten behoeve van de natuur, de betekenis heb ik “helaas” niet onthouden al stond het in de krant. Alles met elkaar een zonnige rit van 72 km door het “Barre Noorden” zoals sommigen soms denken, het was heerlijk en niet bar.