Die "verdomde" Afsluitdijk

 

Zo was het 222 km

Mooi weer en niet met de fiets op pad geweest, hoe is het mogelijk zou je zeggen. Gistermiddag “moest” ik bij Fort Resort Beemster een iPad ophalen die mijn jongste zus daar had laten liggen. Het weer was toen niet zo mooi als vandaag met van alles wat ik liever niet had. En ik heb toen aangegeven dat haar iPad in Middenmeer was waar ze hem op kon halen en daar kwam een reactie op :” Is het goed als we hem morgenochtend op komen halen en gelijk koffie drinken” Dat leek me heel gezellig dus een akkoord dat ik zou zorgen voor koffie enz. Hiermee wel beseffende dat er van fietsen niet veel terecht zou komen, de vooruitzichten leken me ook niet zo geweldig wat achteraf juist anders om was, prachtig fietsweer. Toen de ochtend al aardig naar het eind begon te lopen was ik weer alleen en ontbrak de zin om een klein rondje te maken. En wat ga je dan doen, eerst een broodje en daarna de lekke band van gisteren even plakken zodat ik weer veilig rond zou kunnen gaan. Hierbij dacht ik aan het geliefde rondje over de dijken, wanneer zou dat weer mogelijk zijn ? Ik vond toen ik daar aan dacht nog een artikel wat ik nog eens serieus heb doorgelezen, conclusie, zal ik ooit nog een keer de dijk over gaan over het fietspad, het is twijfelachtig er komen steeds jaren bij met de aannemers van de Afsluitdijk. Ik zet de link hierbij die al een tijdje in omloop is en hoop dat ik zo rond m’n 86^e nog fiets dan is er misschien een kans. 

Komt dit ooit nog klaar

 Pas in 2025 weer fietsen over de Afsluitdijk. Wielrenners protesteren met #Odeaandeafsluitdijk. ’Dat nieuwe pad lijkt me geweldig, maar dan moet ik dus wel 82 worden’

Vijfhonderd fietsers reden begin 2019 voor de laatste keer over de Afsluitdijk.© Archieffoto George Stoekenbroek

Marten Visser

Maandag 30 november 2020 om 17:40

DEN OEVER

Nog drie jaar langer niet fietsen over de Afsluitdijk, omdat het werk aan de dijk vertraging oploopt. Wielrenners zijn ’not amused’: ze protesteren dinsdagmorgen in Den Oever.

Het is geen ’wereldprobleem’, erkent Rens Muller, chef-redactie van het fietsblad Bicycling, dat de ludieke actie organiseert. ,,Maar dat geldt natuurlijk voor 99 procent van de zaken waar we ons met z’n allen druk over maken. Het betekent niet dat je het zomaar over je kant moet laten gaan dat het werk drie jaar langer duurt.’’

Andere organisaties, zoals de Fietsersbond, protesteren virtueel tegen de vertraging. Zij roepen mensen op om met de ’hashtag’ #Odeaandeafsluitdijk via social media hun ongenoegen kenbaar te maken.

Het veel gebruikte fietspad langs de Afsluitdijk is sinds vorig jaar afgesloten. Fietsers, maar ook wandelaars en hardlopers, kunnen niet over de dijk en moeten gebruik maken van de speciale pendelbus.

Forse vertraging

De bedoeling was dat het fietspad in 2022 weer open zou gaan, maar dat wordt nu waarschijnlijk 2025. Door een ontwerpfout bij de nieuw te bouwen en te renoveren spuisluizen loopt het werk aan de dijk forse vertraging op.

(Tekst gaat door onder de foto)

Dirk de Vries rijdt begin 2019 met een paar fietsmaten over het pad langs de Afsluitdijk. Fietsen over de dijk is er tot 2025 niet meer bij.© Archieffoto mediahuis

En dat is een forse streep door de rekening van alle die mensen die graag op de fiets over de Afsluitdijk trappen. Zoals Dirk de Vries uit Wervershoof, ’de koning van het IJsselmeer’.

Duizend keer

Hij fietste in totaal meer dan duizend keer rond de grote plas. En moest de laatste keren noodgedwongen met de bus over de Afsluitdijk. ,,Ik heb altijd gezegd dat ik graag nog een keer over dat nieuwe pad zou willen fietsen, dat straks aan de kant van de Waddenzee komt’’, zegt De Vries. ,,Dat lijkt me geweldig. Maar met dat uitstel moet ik dus wel 82 worden wil ik dat nog meemaken, want ik ben nu 77 jaar.’’

Lees ook: Dirk fietst al voor de 981e keer rond het IJsselmeer en het is evengoed weer puur genieten

Dat probleem heeft Pé Koomen ook. Hij is nu ’vier keer twintig’, zoals hij het zelf uitdrukt. ,,Ik hoop wel dat ik over vijf jaar nog een keer echt een rondje om het IJsselmeer kan, maar tegen die tijd ben ik wel 85 jaar natuurlijk.’’

(Tekst gaat door onder de foto)

Pé Koomen uit Middenmeer heeft inmiddels bijna 200.000 kilometer 'ge-ligfietst'.© Archieffoto Marc Moussault

Koomen gaat nog regelmatig met zijn ligfiets vanuit Middenmeer naar zijn dochter in het Friese Oudemirdum. ,,Even een bakkie doen, bijkletsen en weer terug.’’ Een rondje van een kleine tweehonderd kilometer, maar het is nog steeds geen probleem voor de tachtiger.

Al is het allemaal wel wat bewerkelijker dan voorheen. Omdat Koomen zo’n aerodynamische ligfiets heeft met een omhulsel kan hij niet met de pendelbus, maar moet hij via Rijkswaterstaat een speciale bus regelen.

(Tekst gaat door onder de foto)

De ligfiets gaat achterin een busje de Afsluitdijk over.© Foto aangeleverd

,,Dat is geen probleem, maar ik moet wel twee dagen van tevoren bellen. Spontaan op pad gaan is er niet bij.’’

Vertrouwen

Dirk de Vries vindt het plotselinge uitstel maar een vreemde gang van zaken. ,,Door een paar fouten duurt het zomaar jaren langer. Je vertrouwen in de overheid gaat toch helemaal weg zo?’’ Koomen: ,,Als zoiets in het bedrijfsleven gebeurt sta je binnen de kortste keren op straat, maar bij de overheid gaan we gewoon verder.’’

(Tekst gaat door onder de foto)

Pé Koomen uit Middenmeer.© Archieffoto Marc Moussault

Het wordt een klein protest deze dinsdagmorgen, vertelt Muller van Bicycling. ,,We hebben bewust voor dinsdag gekozen, want dan wordt er in de Tweede Kamer gepraat over de vertraging van het werk aan de Afsluitdijk. Vanwege corona moet de actie kleinschalig blijven. We hebben een paar fietsers uit de buurt gevraagd te komen, met wat spandoeken.’’

Wat willen jullie precies bereiken met deze actie?

Muller: ,,Dat het fietspad een paar dagen toch open wordt gesteld voor fietsers en hardlopers is toch wel het minste wat ze kunnen doen. Volgens mensen van Rijkswaterstaat kun je over hele stukken van dat pad al prima fietsen. En we willen met deze actie ook laten zien dat we niet zonder meer accepteren dat het pad nog een paar jaar langer dicht blijft.’’

Vijfhonderd fietsers

Toen de Afsluitdijk begin vorig jaar dicht ging voor wielrenners hield Bicyling al een symbolische ’Afsluitrit’, waaraan vijfhonderd fietsers meededen.   

Het zat niet mee vandaag.

 

Het zat vandaag niet erg mee, maar alles is weer op z’n pootjes terecht gekomen. Toen ik wakker werd regende het dus de eerste tegenvaller, na het ontbijt was het weer droog en de weerman, Jan Visser vertelde zojuist dat het vanmorgen heel misschien nog een buitje zou vallen maar dan in de zuidelijke helft van de provincie. Ik was van plan om even naar Tiny te rijden dus dat zit goed, thuis nog een bakkie koffie doen en inmiddels het fietspak aan om te vertrekken. De fiets naar buiten, deuren afsluiten en instappen dacht ik, maar toen zag ik dat ik links voor plat stond. Meteen maar plakken dan houd ik de reserve band achter de stoel voor een andere keer. Eenmaal klaar kon ik dus van start wat in het begin soepel is verlopen, de lucht vertrouwde ik toch niet, die donkere wolken konden weleens wat nattigheid brengen. Hier en daar omrijden door graafploegen met kabels, ik denk weleens, als alle kabels en leidingen omhoog zouden komen, zou je je dood schrikken zoveel er dan boven de grond zou komen te liggen. Eindelijk was ik in de Zuidoost waar Tiny vreemd op keek, ze had me niet verwacht met dit barre weer en inderdaad het was ondertussen” beestenweer” geworden, ik heb de primeur gehad voor deze herfst, de eerste natte sneeuw over een kilometer of 8 – 9. Het was zodoende al later geworden dan ik had verwacht en was het tijd voor een broodje wat er ook vlot in ging.

Tiny had vanmorgen, tegen de middag, een telefoontje gehad van mijn jongste zus, ze had wat laten liggen bij Fort Resort Beemster en of zij dat eventueel op wilde halen dan zien we verder wel hoe ik het weer in Andijk krijg. Ik ben toen daar naar toe gereden om het op te halen dus een kleine omweg.

Ondertussen was de lucht zo “zwart” geworden dat ik verwachten kon dat dit regen of weer natte sneeuw zou worden. Het duurde niet lang, stoppen en de kap er overheen, de bril in de tas en verder. Het heeft een tijdje geijzeld de scherpe stukjes “sneden” in m’n gezicht en ik was blij toen het weer droog was. Net voor ik thuis was voelde ik dat linksvoor weer lek was meteen stoppen en vervangen en zo kwam ik toch nog thuis na 84 km.

Het Nesbos staat onderwater.

Wat een dag, vanaf de start volop zon en zo goed als geen wind of regen, zou de weerprofeet in de war zijn.

Vanmorgen vroeg was het al helder en zag ik de volle maan en toen het nog lichter werd kon ik m’n geluk niet op. Na de koffie een ander “pak” aan en een rondje fietsen, ik dacht in eerste instantie richting Den Helder te gaan maar ik zou nog wat echte pepernoten, voor ons “moppen”, halen in Wervershoof bij bakker Swart dus niet om de Noord.

Door Medemblik richting Onderdijk en Wervershoof en toen knipperde ik even met de ogen, zie ik dit wel goed. Het z.g. Nesbos bij Onderdijk stond onder water, het IJsselmeerwater was over het dijkje gekomen en zie hier het gevolg. Nog nooit eerder is dit voorgekomen, het fietspad was een klein stukje afgesloten maar ik kon er nog wel door, het stond griezelig hoog. Dus stoppen en wat foto’s maken en er werd volop gepompt maar voorlopig is dit nog niet klaar.

Eerst naar de bakker toen naar broer Ben maar die was niet thuis en vervolgens even naar Aad en Ans, Aad was niet erg lekker maar zorgde wel voor koffie dus het viel toch wel mee met hem. Daarna richting Zwaagdijk en binnendoor naar de dijk om via  Oosterleek op de Zuiderdijk te komen om richting Hoorn te fietsen.

De z.g. lichtopstand is weer opgeknapt één af andere belhamel had jaren geleden het opschrift wat overgespoten met zwarte verf maar nu was het weer te lezen.

En zowaar er zijn om deze tijd nog zwemmers, mijn dochter in Friesland doet dit heel frequent en hier is ook al een liefhebster, haar partner zat alweer in ’t pak en was bezig z’n sokken weer op te ”hijsen”.

Eerst nog een stukje dijk en dan door naar Hoorn,  in Scharwoude de trein voorrang verlenen zo’n ijzeren “bulldozer” is mij te hard, en zo kwam ik na 81 km weer in Middenmeer na een heerlijk zonnig ritje. 

Een terug blik, en dankbaarheid.

 

Een gelukkig mens.

Wat zou je moeten of kunnen schrijven over, weer niet fietsen, een regen periode, overgaand in winterse buien met alle ellende die daarbij hoort. Ik heb nog weer een “voor mij” interessant onderwerp gevonden, mijn staat van “dienst” het afgelopen jaar.

Het ging niet altijd goed.

Hoe lig je nu, liggen is anders.

Techniek van onder tot boven
en van voor tot achter.

Even naar buiten voor de foto.

Waarom dit jaar en datum zou je zeggen, maar 26 november heeft voor mij iets speciaals, ik reed voor de eerste keer in een Quest  op 26 november, 18 jaar geleden, ik was in augustus 65 geworden en een aantal maanden later was het zover. En zo’n lange periode later, ben ik er nog zo blij mee als kind, maar er is heel veel veranderd in die jaren en dan vooral het laatste half jaar. Heel onverwachts raakte ik tot 2 keer toe in het ziekenhuis vanwege problemen met m’n “rikketik”.  Ik heb in het begin vaak getwijfeld of ik ooit nog weer een vertrouwd rondje zou kunnen maken in de Quest maar na die “ongeluksdag” de 10^e juni, is alles weer redelijk op de “rails”. In die tussen liggende periode ben ik behoudens het miserabele weer, redelijk opgang gekomen en heb in de afgelopen maanden alweer 3.441 km weg getrapt. Met één uitschieter het rondje over de dijken van 205 km inclusief met 30 km speciaal vervoer over de Afsluitdijk, wat de mooiste overwinning was na de ziekenhuis toestanden en mijn twijfels. Ik reed dit jaar 4.740 km minder, door al het voorgaande en het slechte weer want ik ben en blijf een mooi weer fietser. Ook het gemiddelde zoals ik in de “bovenste tekst” van mijn blog aangaf zal ik aanpassen. Het gemiddelde na deze sores is geen 14.370 km gemiddeld per jaar meer maar is gezakt naar 14.105 km per jaar vanaf mijn 65^e.

Gewoon onderweg.

Ook "soms"zonnig.

Langs het IJsselmeer.

Zij mag niet snoepen.

En als ik dan verschillende foto’s in de screensaver voorbij zie komen, kan ik alleen maar blij zijn om het vele moois, wat ik in al die jaren heb gezien en beleefd. Ik ben dankbaar dat het weer zo goed met me gaat. Als het weer beter zal worden ga ik weer volle kracht vooruit

Mooi weer doet wat met je.

 

En weer een klein rondje, oorzaak, ik had andere plannen en die hadden voorrang.

De dubbelwandige platen di op mijn aanbouw liggen zijn dik aan onderhoud toe, ze waren zo groen als gras zou je haast zeggen. Het platte dak op met een emmer sop en het nodige materiaal en dan min of meer schrobben met de zachte kant, inderdaad het resultaat is verbluffend ze zijn weer als nieuw, helder als glas en weer doorschijnend. Dan nog maar even in beweging met de Quest, een paar boodschappen kan ik straks nog wel halen, nu ga ik even naar Obdam bij Tom en Gerda kijken.

Als ik de polder uit ga zie ik hoe men moet “modderen” om de oogst binnen te krijgen. Vreselijk en dan te bedenken dat er nog heel wat in de grond zit, waaronder ook aardappelen, en de tulpen die weer de grond in moeten om komende zomer weer bloeiende bollenvelden te kunnen zien. Het zit de agrariërs niet mee.

Via Aartswoud enz. richting A.C. de Graafweg en jawel hoor afgesloten, en dat is al maanden bij de oversteek, dus omrijden via de Oosterboekelweg richting Langereis waar de weg ook nog een keer is afgesloten voor auto’s en bijna ook voor fietsers met een Quest.

Als ik bij m’n geplande adres arriveer is er meteen koffie met koek en zitten we gezellig na te praten over het feest van zwager Adri en zijn broer Jan, de tweeling die 80 jaar is/zijn geworden en nog steeds een echte tweeling is.

Op de terug rit kom ik de zoveelste opstopping tegen in Spanbroek er is van alles langs de weg te doen.

Dan via de parallelweg langs de grasdrogerij van Wil Hartog en dan de Wieringermeer weer inrijden waar de kooloogst, tussen de kassen, weer voortgang vindt met handwerk en opslagkisten op de wagen. En dit alles weer op zo’n klein ritje van 47 km uit thuis.

Even op en neer naar Alkmaar

 Het is er vandaag toch nog van gekomen, ik moest vanmorgen eerst naar de implantoloog  omdat ik gedeeltelijk “uit elkaar begon te vallen” één los schroefje, maar het is weer opgelost.

Ik heb het vermoeden dat Gerard mijn zoon, vandaag thuis werkt dus even een appje die kant op en er kwam positief bericht, dus op naar Alkmaar. Het is vrij fris zoals ik dat aanvoel maar eenmaal ter plekke was er koffie met iets erbij en kon hij het cadeautje uitpakken.

A

 

Echt de lekkerste “moppen” kruidnoten of hoe je ze ook noemen wil, ze zijn echt top van Bakker Swart uit Wervershoof of is het nou Wevershoof. Nee wees gerust het blijft zoals het was alleen een klein foutje van …… dat blijft geheim het zijn toch de inwoners die uiteindelijk betalen. Na de koffie ben ik zonder noemenswaardige om weg weer naar huis gegaan met lichte regen, het zal vandaag snel donker worden het is nu al “somber”.

Als ik wegga maakt Gerard nog wat foto’s van de vertrekkende velomobiel rijder die thuis kwam na 59 km.