Heerlijk toertje door de Noordkop

Rondje van 112 km

Het Geestmer ambacht

Richting Koedijk

De Rekervlotbrug over het Noordhollandskanaal

Fietspad door de duinen vanaf Bergen aan Zee

Nog een paar biefstukken die nog niet volgroeid zijn

Ik snap hem niet "Die berg komt er"

Rob's  sportieve buren

Even uitwijken , de vakantiewoning komt weer thuis

Langs het Marsdiep bij Den Helder

Hyacinten in de Wieringermeer langs de Ulkeweg.

Het is de weekafsluiter en het was een hele goeie, mooi weer, droog en heel veel zin om te gaan. Laat ik de “Noordkop” maar weer een keer “onveilig” maken, ik ben al een hele tijd niet die kant op geweest. Banden op spanning brengen een banaan in de tas en gaan met die “banaan” in westelijke richting. Het ging heerlijk en ik kan nu wel gaan beschrijven welke wegen en dijkjes ik allemaal heb gehad, de foto’s zeggen genoeg. Volg via het kaartje van de GPS hoe het rondje liep en via de foto’s krijg je een beeld van wat ik allemaal zag onderweg. Een aparte gebeurtenis moet ik wel even vermelden, toen ik stopte bij de  “Strandjutter” zat daar een meneer bij het beeld en op het bankje zat een ander stel ook met sportfietsen. De mevrouw zei : “Mijn buurman heeft ook zo’n fiets die is altijd te herkennen, allemaal gaten in de kaas en een muisje erin” “Oh Rob” was mijn reactie. Inderdaad Rob Kaag heeft sportieve buren dat is duidelijk. Verder zou ik zeggen bekijk de foto’s en het rondje van ruim 112 km  is volledig uitgelegd.

Slechts 41 km.

Rondje van 41 km

Vier stuks aan een lijntje

Rustig verder zonder honden

Gerrit op zijn rondje

Weer honden dus rustig aan 

Microsoft bouwt nog voort

Er komt steeds mee bij

Links achter het hek is veel drukte

De boortoren die op 2,5 km diepte warm water gaat "halen" van 92 gr.C..

Geen zon, wel regen en een flinke zijwind als ik van start wil, dus thuis blijven. Maar als het eenmaal na de middag droog is en ik nog steeds “wurmen” heb is het simpel, omkleden en gaan. Het zal maar heel kort worden even op en neer naar Wervershoof, broer Ben is gisteren voor nader onderzoek geweest m.b.t. zijn “rikketik” hij krijgt over een goeie week uitslag en ik merk wel hij zit er zo in z’n ééntje flink doorheen. Ik weet hoe dat voelt als je vrouw is weggevallen maar ik heb geluk gehad dat ik Tiny heb leren kennen, dan is de wereld weer een stuk mooier. En als je dan zoals Ben ook nog met je eigen gezondheid zit te “modderen” is het des te zwaarder. Ik had hierna niet zoveel zin meer om verder te gaan en ben via het “Egboetswater” weer richting Middenmeer gegaan. Het leek daar wel een honden uitlaat centrum, oppassen en niet te hard rijden. Halverwege kwam ik ook nog weer familie tegen, zwager Gerrit maakte zijn rondje, stoppen en even bijkletsen. Anders als gisteren toen kwam ik ook familie tegen Gerard en Nel maar voor ik het in de gaten had was ik al voorbij, op het tellertje stond toen iets van 37 km en dan is het zo over. In de polder ben ik weer gestopt in het Agriport gebied waar Microsoft stug door gaat met gebouwen uit de grond stampen, op de achtergrond staat het “hoofdgebouw” maar het nog open terrein staat vol met in gestampte heipalen dus t.z.t. komt daar ook nog wat te staan en dan is de bijna 40 ha vol, onvoorstelbaar en nergens staat ook maar de minste aangeving dat het Microsoft betreft. 

Op en neer naar Marken.

Rondje van 132 km

Helaas ze was er niet .......

Spaans en ongedwongen

"Het Paard"

Het betere fietspad hoewel ????

Voor de Lange brug in Monnickendam, rechts de "palingroker"

Het was mij te vol bij de visboer.

Weer veilig op de basis teruggekeerd na wat omzwervingen door Noord-Holland. Als eerste leek het me leuk om even in Zuidoostbeemster mijn neus om de hoek te steken dus van start in die richting. Helaas de vogel was gevlogen, dan meteen maar door om nog wat zuidelijker te gaan. Via Purmerend naar Ilpendam en Overleek en vandaar naar Monnickendam om de dijk naar Marken te pakken. Ik vind altijd , als je niet bij “Het Paard” van Marken bent geweest dan ben je niet op Marken geweest dus meteen rechtdoor naar dit “monument”. Er zitten een aantal jongeren en één van hen komt meteen vragen wat voor “ding” dat is, ik heb uitgelegd hoe dat “ding” in het Engels en Frans heet en dicht bij huis noemen we dit een “ligfiets” of “velomobiel”. Het woord “ligfiets” bracht ze meteen over naar haar reisgenoten, de hele club kwam bij navraag uit Spanje. Ik neem terug het betere gedeelte van het “rondje” Marken en ga verder over het zelfde pad vanaf Marken naar Monnickendam naar Volendam. Ik meende daar bij de visboer even te pauzeren met een lekkerbekje maar het was er zo vol dat ik maar door ben gereden en zo via de dijk over de “vaste” route naar Middenmeer waar net 132 km is vol gemaakt.

Zonnetoertje van 105 km.

Ritje van 105 km

De eerste bloeiende bollenvelden

De eerste bloeiende bollenvelden

Molen langs de Groote sloot

De nieuwe school van Burgerbrug

De molen in Schoorl

Splitsing bij "De Berenkuil" langs de Schoorlse zeeweg

Wagyu runderen "speciaal" vlees zegt men.

Na wat omrijden en lopen kan ik weer fietsend verder.

Langs de "weg" geen probleem.

Hij ziet nog zat met haar en horens voor de ogen.

Schotse Hooglander als statie portret

Samenscholing

Bloeiende narcissen

Als het riet is gemaaid komen de molens beter uit.

Vandaag een heel kort verslag van mijn ritje, volg de groene lijn op het kaartje en dat was het dan voor vandaag. Daar tegenover heb ik wel een paar foto’s extra toegevoegd en als ik alle foto’s erbij had “geplakt” dan zou het te gortig worden. Het ritje ging vanaf Middenmeer naar Burgerbrug even de school van Marjon op de foto zetten en onderweg zie ik van alles en nog wat.  De eerste bloeiende tulpen in het volle veld en dat op 27 maart super mooi om dit te zien. Wagyu runderen in de duinen even verder de bekende Schotse Hooglanders waar er één bij loopt met de horens voor z’n ogen en alle tijd om ze rustig te bekijken terwijl er op afstand een paar dames staan die er niet langs durfden maar na advies toch maar probeerden. Het was trouwens niet zo eenvoudig om op het fietspad richting Egmond te komen, alles was opgebroken maar met een kleine omweg is het toch gelukt. Later nog weer heel wat percelen met bloeiende narcissen gezien en alweer aardig richting Middenmeer de 3 molens nog maar even vastgelegd. Al met al net 105 km fietsplezier wat gezien het mooie weer net een leuk tripje was voor vandaag.

Bijna non-stop over 91 km

Een rondje non-stop, wel een bekent pad maar dat maakt niet uit het was heerlijk ontspannen toeren. Ik was niet van plan om ergens te stoppen, geen koffiestop onderweg, dus gewoon doorrijden maar dat is niet helemaal gelukt. In Enkhuizen moest ik stoppen voor een enorme dieplader die dwars over het fietspad stond en maar amper de bocht kon maken. Ik zag de chauffeur een paar keer uitstappen om te kijken of alles schade vrij door de bocht kwam en ben toen uitgestapt om hem even te helpen met aan wijzingen zodat hij door kon draaien. Omdat ik toen toch naast de fiets stond meteen de gele boei van Enkhuizen vastgelegd, hij had de juiste kleuren volgens mij. De eerdere en latere foto’s  kwamen al rijdende tot stand en zijn niet eens zo beroerd. In Hoorn was net een boot met toeristen los gelaten dus dat was even opletten maar verder ging het allemaal snel en soepel tot ik in de polder zag dat de bomen uit de “hoek” van de Flevoweg werden opgeladen, even afremmen maar geen problemen en zo zat mijn ritje van vandaag er snel op al was het slechts 91 km.

Heen en terug bijna dezelfde route en onderaan een "toetje"

Het werd weer de hoogste tijd om een retourtje Middenmeer-Oudemirdum-Middenmeer te maken en het weer werkt er heel goed aan mee. Op tijd één en ander in de fiets en van start, na 2,5 km kom ik er achter dat ik geen telefoon bij me heb en dat ook mijn portemonnee nog thuis ligt, remmen, omkeren en meteen ophalen. Op de heenweg heb ik de wind mee en op de Afsluitdijk gaat het ”lekker” en iets voor Breezanddijk meen ik in de verte iemand op de racefiets te zien, heel, heel, langzaam kom ik dichterbij hoewel de teller steeds zo’n 38 tot 40 km aangeeft lijkt hij toch weer uit te lopen. Ondertussen weet ik dat het er twee zijn en dan, na een paar kilometer, kom ik snel dichtbij de gang lijkt er wel uit bij de mannen.

 Na de sluis en het viaduct aan de Friese kant van de dijk weet ik het zeker het zijn de Dirken, Dirk Steltenpool en Dirk de Vries, de éne haast onherkenbaar ingepakt en de ander met flink zweet op de kop. Ik rijd heel even met ze op en ga dan weer verder, vooral nu de wind ongunstig van voren komt zijn zij zwaar in het nadeel dus vlot “vlieg” ik bij ze weg op naar Oudemirdum. Bij Bianca is het net als altijd gezellig en we kletsen over van alles en nog wat. Ik heb nog even overwogen om onderlangs te gaan maar besluit toch om dezelfde weg terug te nemen.

Op afstand even een foto maken van Workum en later op de Afsluitdijk van de ingepakte hefgedeelten van de spuideuren die gereviseerd worden.

Bij Den Oever meteen naar de herplaatste “Rode Vuurtoren” in vaktermen is dit een lichtopstand. Hij staat nu op de “kop” van de haven en het is of hij daar altijd al heeft gestaan. De mannen van de Genie hebben goed werk geleverd.

Als hij binnen staat zie ik dat de GPS  en de teller van de fiets weinig verschil laten zien over 164 km is het verschil slechts 100 meter.

Nu nog iets wat ik jullie niet wil onthouden, dit las ik gisteren op Facebook, ik heb er van genoten het is een uitspraak van "Mijn vriend van langs de weg" de man waar ik vaak over schrijf en waar ik geregeld contact mee heb, Albert van Dijk.