Ruim 100 km genieten

 

En zo kwam er ook weer een eind aan het ritje van woensdag en tevens de laatste rit in september want morgen is het alweer 1 oktober, ze zeggen weleens de tijd vliegt en dat lijkt nog waar ook. Het weer bleef vandaag onder de maat van wat men ons had beloofd, pas heel laat in de middag kwam het zonnetje even om de hoek kijken en de temperatuur was ook belangrijk lager als gisteren. Maar toch nog weer een leuk ritje gemaakt, eerst naar de Obdammerdijk waar Hugo was met vrouw en kind bij z’n moeder om een bakkie terwijl zijn tweeling broer druk bezig was met het weer opbouwen van een ingestort schuurtje.

Maar dat opbouwen gebeurde in Middenbeemster waar hij hulp had van zijn vader. Dus mijn ritje ging via wat omwegen naar de “klussers” maar eerst via Graft en De Rijp om in Middenbeemster te komen.

Toen ik meer richting Middenmeer ging bedacht ik dat ik wel weer een keertje zou kunnen kijken of de aardbeienteler al los was voor dit seizoen.

Puur geluk, ze staan er weer dus meteen ruimte maken in de fiets om een paar bakjes mee te nemen, onderweg ruiken ze heerlijk. Als de teller op 102 km staat is de rit voor vandaag weer ten einde en heb ik weer genoten onderweg.

Gezond door Noord-Holland

103 km

 Wat was het weer een prachtige dag, zon en weinig wind en daarbij goeie zin om een heerlijk stukje te fietsen, even op en neer naar Tiny in de Zuidoost is het eerste waar ik dan aan denk en zo ging ik na de koffie meteen in die richting. Het is verbazend hoe vaak ik om moet rijden er wordt op zoveel plaatsen gegraven in en om de wegen en fietspaden, de ene keer voor kabels en de andere keer vanwege onderhoud maar afzettingen zijn heel gewoon.

Langs de Middenweg in de Beemster liggen bij “Hertenhof” verschillende mooie beestjes in de wei. Eén ervan heeft nog een acceptabel gewei dus die is goed genoeg voor een plaatje. Bij Tiny is er cappuccino en later de lunch en we kletsen nog even over de laatste corona maatregels die nu weer actueel zijn.

Ook de passieflora bloeit nog volop waarbij de bloemen toch verschillend kunnen zijn. Als ik weer richting Middenmeer ga neem ik zoals gebruikelijk een omweg via Edam naar Volendam en dan over de dijk in noordelijke richting.

In de haven van Volendam ligt alweer een poosje, zoals ik dat noem, “Het Schip Van Bijleg”, “De Halve Maan”. Eerst liet Hoorn zich een "poot uitrukken" door miljoenen te betalen om dit schip in de haven te hebben als trekpleister voor toeristen en nu is er een nieuw slachtoffer gevonden en ligt hij in de haven van Volendam.

Als ik “de Dijk” in Volendam verlaat zie ik de drijvende “sigarenroker” ook weer, alle keren een aparte gewaarwording.

Verder via de dijk langs het Markermeer waarbij ik in de laatste bocht zwager Frans zie aankomen op de racefiets dus stoppen en even bijkletsen, Frans vraagt nog hoe het nu voelt als 80 jarige, nou net zoals 20 jaar geleden toen ik 60 was, er is weinig of niets veranderd in de loop der jaren en ik hoop dat dit nog jaren zo zal blijven ook na de 103 km van vandaag.

Een klein wereldje

91 km

 Het was vandaag een kleine wereld maar het bleef droog en dat is minstens zo belangrijk. Het werd daardoor een vast ritje over de dijk. Dan weet ik in ieder geval dat er over het grootste deel van de rit geen verkeer van rechts kan komen en dat ik de minder overzichtelijk stukken ondertussen op m’n duimpje ken.

Nog steeds de goedkoopste oplossing
om verantwoordelijkheid af te schuiven

De rest van de "Ambtenaar" zit hoger

Hij ziet geen barst mist of helderweer 

Valt niet tegen

Klein maar fijn

Duidelijk op afstand te herkennen

Hoorn op de achtergrond

Het eerste stuk naar Scharwoude is achteraf het minst nevelige stuk geweest, alles was toen nog redelijk helder maar langs de dijk was het echt laag hangende bewolking en zodoende voelde ik me daar toch redelijk veilig temeer omdat ik een paar kleine lichtjes van voren had en achter drie rooie “stippen” die goed zichtbaar zijn. Er was bovendien heel weinig verkeer en door Hoorn, Enkhuizen en Medemblik zoek ik altijd de wegen waar zo wie zo weinig of geen verkeer langs komt. Alles bij elkaar een leuk toertje wat thuis gekomen ruim 91 km op de teller heeft gebracht.

Kort en snel.

 

53 km

Nog even een kleine afsluiter van de fietsweek waar ik niet voor had gerekend, zo zie je maar er is niets veranderlijker als het weer. Het zou geen lange rit worden want ik had me voorgenomen om rond 12 uur uiterlijk half 1 weer thuis te zijn en dat is prima gelukt. Ik sta er alle keren weer versteld van dat zo’n Quest zo gemakkelijk boven de 30 km komt zonder dat je er een extra inspanning voor doet. Ik rijd meestal met een gangetje tussen de 30 en 35 km en als het gunstig gaat dan is dat ook wel eens wat hoger net als vanmorgen. Een mooi wegdek geen zijwegen en ook nergens andere verkeersdeelnemers te bekennen dan staat de teller zomaar zonder inspanning boven de 40 km en dat vind ik hard zat.

En toen verdween de zon

Rusten en herkauwen

Bij vertrek scheen de zon heerlijk maar aan het eind van de Alkmaarseweg schoof er een “zak” voor de zon en bleef hij een hele poos weg, achter de wolken.

Jan Geel in zijn hobbykamer

Even via de Obdammerdijk, een bakkie doen en dan door naar Oostwoud om vast te stellen dat Jan Geel nog steeds doorgaat met knutselen, een grote liefhebberij van Jan. Na deze korte stop door naar Middenmeer met slechts 53 km op de teller.

Voor de regen binnen

67 km

Om niet in herhaling te vallen, deze keer een andere start die niet direct over het weer gaat hoewel dat erg meevalt. Ik zat wat te klooien met de nieuwe vorm van, waarop ik een verhaaltje op mijn blog kan plaatsen en zag toen bij toeval hoe vaak ik ondertussen, in al die jaren, iets heb geschreven 2457 keer, dus dit is het 2458ste verhaaltje over die verslavende hobby van mij, fietsen met een Quest. Juist omdat de berichten wat minder hoog aangeschreven staan de komende dagen had ik me voorgenomen om vandaag even langs mijn oudste zus en zwager te gaan die laatst niet thuis waren.

Toch maar afremmen

een waterig zonnetje

Een waterig zonnetje lijkt niet veel goeds in “petto” te hebben. Deze keer waren ze er wel en zwager Piet, ook een tachtiger, kon en kan zich nog steeds niet overgeven aan alle maatregels door de corona, ondanks dat hebben we gezellig zitten kletsen over de gevaren langs de weg doordat niemand tijd lijkt te hebben om een ander voor te laten gaan, mogelijk heeft dat ook met corona te maken dacht Piet. Na de koffie heb ik mijn weg vervolgd door om te rijden door de verkaveling, overal graaft men in bermen en wegen.

Knol begonia's

Knol begonia's

Knol begonia's

Op Zwaagdijk zag ik hele grote percelen met kleurige begonia’s van John Groot, die nu nog volop in bloei staan en kort voor de Lekermeer zwommen weer de nodige zwanen.

Kleintjes worden groot

Heerlijk en vers

Meerkoeten kolonie ? 

De mannen zijn "uit gezeken"

Nog een paar honderd meter en ik weet of er nog aardbeien zijn, puur geluk ze zijn er nog steeds, dus stoppen en een paar bakjes in de fiets, heerlijk zo vers van de plant. Ik ga via het kronkelende fietspad naar de Lage Hoek waar het net verzameltijd is van meerkoeten en iets verder zijn de mannen “uit gezeken” of het pompje is uitgeschakeld.

Aardappels rooien trekt meeuwen aan.

Als ik weer thuis ben was het een kort rondje van 67 km, alles droog en af en toe zon hoewel het nu een beetje regent.

Nog één zomerdag dit jaar

 

108 km

Zal het de laatste mooie dag zijn geweest vandaag, geen wind veel zon en vanmorgen een beetje mist die snel optrok.

Morgen regen en verder deze week ook

Ik ben bang van wel als ik de “weerprofeet” bekijk voor de komende dagen.   We zullen wel zien maar vandaag heb ik weer genoten van alles wat ik onderweg ben tegen gekomen. Eerst even naar mijn zoon in Alkmaar dat is wel eens treffen omdat hij vaak onregelmatige diensten heeft op de meldkamer, met wat appjes over en weer wist ik dat hij vanmorgen thuis zou zijn dus op naar de “Kaasstad” hoewel hij voor mij gewoon in Sint Pancras woont, meer een echt Westfries dorp, maar ja met die stadsuitbreiding weet je het soms niet meer. Als je bij hun op het terras staat en je zou slecht kunnen gooien dan komt het geworpen voorwerp altijd in Sint Pancras terecht en toch heet het Alkmaar. Het was wel behoorlijk mistig toen ik van huis ging, in het dorp ging het nog wel maar daar buiten was het toch wel hevig.

Rodekool oogsten

Windstil achter Sint Pancras om

Het trok al snel op en toen was het weer een stralende dag met weinig of geen wind, geen golfjes op het water wel hard werkende mannen die bezig waren met het oogsten van rodekool, 4 man snijden en op de wagen twee man om ze in kratten te stapelen. Bij Gerard koffie en op het terras zitten kletsen daarna nog een bakkie en toen meteen maar even door naar Tiny in Zuidoostbeemster.

Even stoppen voor deze fazantenhaan

Nog één keer met de boot weg

Onderweg een bootje en daarna vlakbij een fazantenhaan die even later opvloog. Tiny had de bridgemorgen met een aantal dames en was rond half 1 klaar en door wat langzaam te fietsen kwam ik niet te vroeg en zat ik nog even met de dames aan tafel maar het spel was toen dus over.

Heerlijk Elstar appels

De waterberging achter Twisk

Nog volop in het blad

De eerste suikerbieten liggen alweer
klaar voor afvoer naar de fabriek

Na de lunch weer op huis af, eerst langs de aardbeienstal waar het bordje “op” was te zien dus meteen door naar Wognum bij de appelen teler langs te gaan en zie, de Elstars waren weer volop aanwezig 5 kg voor slechts € 6,- groot en vers zo van de boom. Dan door Nibbixwoud en Midwoud naar Middenmeer waar de dagteller vandaag is blijven steken op 108 km.