Voor de regen binnen

67 km

Om niet in herhaling te vallen, deze keer een andere start die niet direct over het weer gaat hoewel dat erg meevalt. Ik zat wat te klooien met de nieuwe vorm van, waarop ik een verhaaltje op mijn blog kan plaatsen en zag toen bij toeval hoe vaak ik ondertussen, in al die jaren, iets heb geschreven 2457 keer, dus dit is het 2458ste verhaaltje over die verslavende hobby van mij, fietsen met een Quest. Juist omdat de berichten wat minder hoog aangeschreven staan de komende dagen had ik me voorgenomen om vandaag even langs mijn oudste zus en zwager te gaan die laatst niet thuis waren.

Toch maar afremmen

een waterig zonnetje

Een waterig zonnetje lijkt niet veel goeds in “petto” te hebben. Deze keer waren ze er wel en zwager Piet, ook een tachtiger, kon en kan zich nog steeds niet overgeven aan alle maatregels door de corona, ondanks dat hebben we gezellig zitten kletsen over de gevaren langs de weg doordat niemand tijd lijkt te hebben om een ander voor te laten gaan, mogelijk heeft dat ook met corona te maken dacht Piet. Na de koffie heb ik mijn weg vervolgd door om te rijden door de verkaveling, overal graaft men in bermen en wegen.

Knol begonia's

Knol begonia's

Knol begonia's

Op Zwaagdijk zag ik hele grote percelen met kleurige begonia’s van John Groot, die nu nog volop in bloei staan en kort voor de Lekermeer zwommen weer de nodige zwanen.

Kleintjes worden groot

Heerlijk en vers

Meerkoeten kolonie ? 

De mannen zijn "uit gezeken"

Nog een paar honderd meter en ik weet of er nog aardbeien zijn, puur geluk ze zijn er nog steeds, dus stoppen en een paar bakjes in de fiets, heerlijk zo vers van de plant. Ik ga via het kronkelende fietspad naar de Lage Hoek waar het net verzameltijd is van meerkoeten en iets verder zijn de mannen “uit gezeken” of het pompje is uitgeschakeld.

Aardappels rooien trekt meeuwen aan.

Als ik weer thuis ben was het een kort rondje van 67 km, alles droog en af en toe zon hoewel het nu een beetje regent.