Niet naar de "Velomobielhemel"

 

87 km

Vandaag wat dichter bij huis gebleven, ja wat is dicht bij huis, voor de één is 20 km al heel wat en voor de ander is 100 km gewoon. Voor mij is dichtbij huis even op en neer naar Tiny in de Zuidoostbeemster een beetje ruim over de 80 km zoals ik dan ga met wat omwegen.

Net na Abbekerk zag ik een plantmachine staan, wat een apparaat, in mijn tijd was het plantjes aangeven en één voor één achter het schopje in de grond, gelukkig is het nu anders.

Langs de Volgerweg was weer van alles, halsbandparkieten in de boom maar ook een nijlgans op grote hoogte geland op de knoesten en ook nog een fazant die het op een lopen zette. Bij Tiny was het weer als vanouds gezellig met alles wat daar bij hoort. Eenmaal weer op de thuisreis bedacht ik dat als, ik thuis kom dan moet ik eerst aan de fiets knutselen. Maandag en dinsdag op mijn retourtje Oudemirdum zat ik af en toe te “klieren” met de schakelaar net wel op een ander tandwiel en dan weer net niet, ik kon het maar niet goed krijgen. Verder eigenlijk niet meer aan gedacht totdat ik vanmorgen weer op pad ging, er is iets wat ik niet kan vinden. Ik begon al te denken aan afgebroken tanden of een kapotte ketting, heel vreemd en misschien wordt het wel een ritje naar Dronten om het in de “Velomobielhemel” na te laten kijken.

Dus thuis gekomen vanmiddag meteen aan de slag, de drie boutjes losdraaien en daar zag ik de vermoedelijke oorzaak van het vreemde schakelen, het gesealde artikel met het wetsartikel dat je met de Quest in bepaalde gevallen op de weg mag rijden, dat artikel heb ik al diverse keren aan de politie laten lezen en in de meeste gevallen gaven de mannen dan meteen toe dat ze dat wetsartikel niet kenden. Laat dat stuk nou tussen de kap/spatbord van het achterwiel door zijn gegleden en af en toe de kettingloop  bij de derailleur zat te “pesten”. Daarna nog even een proefstukje rijden en tot mijn genoegen is hij weer zoals het hoort dus vanmiddag de laatste 87 km met “storing” gereden, hij is weer geruisloos.

Heen en terug naar Oudemirdum

 

De rit terug vanaf Oudemirdum
 naar Middenmeer

Laat ik het kort houden, maandag was ik in Oudemirdum en vandaag kwam ik weer terug. Om heen over de Afsluitdijk te gaan om het rondje te maken heeft me de laatste keer wat afgeschrikt m.b.t. het vervoer, de Quest in een auto waar hij eigenlijk lang niet in past en dan met het oog op beschadiging maakt me wat huiverig. De vervoerder had wel een aantal dekens ter voorkoming van …. maar toch.

Op de heenreis de eerste foto

Middenmeer Oudemirdum 
via Lelystad en Emmeloord

Oudemirdum Middenmeer
via Urk en Lelystad

Omdat er bij mijn dochter slaapplaats was deze week ben ik heen en terug “onderlangs” gegaan. Heen via Enkhuizen , Lelystad, Emmeloord en Lemmer en vandaag terug via Lemmer en dan langs de dijk richting Urk en dan Lelystad en Enkhuizen en dan de afstand je zou het niet willen geloven een paar honderd meter verschil.

Fleur wilde weten of het paard
zou schrikken van de Quest

Soms in draf maar ook af en 
toe rustig

De Quest in de tuin 
bij de vijver

Schapen en lammetjes op de heenweg

Het was in Oudemirdum als het ware een paar vakantiedagen, rondje wandelen door het “Jolderenbos” met Fleur mee naar paardrijden en genieten van de ontmoeting van de kleinkinderen en ook mijn schoonzoon weer een keer ontmoet. Andere keren kom ik en ga ik weer voordat hij thuis komt van z’n werk.

Urk monument van de 
slachtoffers die op zee zijn gebleven

De vuurtoren op Urk

Van Lemmer naar Urk ......

....... liepen ook lammetjes genoeg

Heel veel scholeksters

Heel veel scholeksters

Diep geladen

Mijn privé nachtverblijf

Heen een behoorlijk harde wind vaak van opzij en vandaag weinig wind en volop zon het was een fantastische uitje ondanks en totaal 250 km want dat stelt zo ook niet zoveel meer voor als je het in twee keer mag afleggen.

28 molens van de Ketelbrug
richting Lelystad

De Ketelbrug

En dat als je vanaf Lelystad de dijk opgaat
richting Enkhuizen

Wel een “paar” extra foto’s deze keer.

De zon doet wonderen

 

92 km

Ik zag de zon heel langzaam verbleken maar was toen alweer thuis van m’n “ochtend gymnastiek” . Heerlijk wat doet die zon toch veel, mijn voornemen was om vandaag maar eens naar Breezand enz. te gaan, mogelijk dat er al flink wat in bloei staat. En dan kan ik gelijk wel even rondje over Den Helder maken, ik ben toch onderweg. Via Slootdorp naar De Haukes op Wieringen en dan via de “Korte Afsluitdijk” naar Breezand, tenminste de wegen die daar rondom liggen.

De eerste bloeiende tulpen 

Paarse krokussen

Paarse krokussen

Witte krokussen

Witte krokussen

Kleine narcissen

Inderdaad er bloeit al heel wat kleine narcissen, krokussen in verschillende kleuren en ik zag zelfs een heel klein stukje tulpen in bloei staan en dat is wel heel speciaal.

Onderhoud met de kwast

Eenmaal in Den Helder was het even stoppen vlak bij de aanlegplaats van de boot naar Texel omdat men met onderhoud van de brug bezig was.

Heerlijk langs het Marsdiep

Ook hier heel veel ganzen

Vooral Rotganzen

Het gaat allemaal gesmeerd zo langs het water en het geeft me weer even het gevoel zoals het voorheen was als ik over de “Hondsbossche zeewering” reed wat helaas niet meer mogelijk is. Er zijn ook heel veel ganzen op de kleine stukjes “strand” bij de strekdammen, ik zie vooral veel Rotganzen met hun donkere kop.

Vanaf fort "Kijkduin"

Ook bij het fort Kijkduin is het rustig, even een foto maken van vuurtoren de “Lange Jaap” die ik nu van de andere kant kan bekijken en dan weer door. De bewolking neemt heel langzaam toe en het zonnetje is wat aan het “verwateren” mede daardoor wijzig ik mijn route en neem de afslag richting het oosten om via wat omweggetjes weer in Middenmeer te komen na 92 km “ochtend gymnastiek” inclusief gezondheid.

Hogedruk reiniger

 

Later op de dag werd het beter, maar toen ik vanmorgen vol goeie moed van start zou gaan was het allemaal heel anders. Op de eerste plaats lek, toen ik de fiets zag staan helde hij iets te veel naar links en daardoor stond het meteen vast, linksvoor lek. Meteen wisselen en de binnenband plakken wat allemaal vlot verliep. En dan die mist bij het opstaan rond 7 uur scheen de zon en toen ik zou vertrekken was het dichte mist, even heb ik nog getwijfeld om te gaan maar na controle op de mist van buienradar bleek het plaatselijk te zijn en niet ernstig.

En het was nog maar half 9, je zal je afvragen wat moet je ook zo “vroeg” op pad als gepensioneerde 80-tiger. In de “Zuidoost” de straat achter het huis ook met de hogedrukreiniger schoonmaken, ik had een begin gemaakt en het verschil was nogal heftig dus dan moet de rest ook. Aangekomen bij Tiny eerst omkleden en koffie met koek en daarna aan de bak. Het was nog een hele klus en toen het klaar was kon Tiny ramen enz. lappen, want het spettert enorm dat was al eerder vast gesteld. Na gedane arbeid is het goed rusten maar ik moest daarvoor nog wel als eerste 40 km fietsen en dat is ook al een vorm van rusten vind ik zelf.

Onderweg nog een zilverreiger gespot die rustig door de sloot liep en af en toe naar voren dook om iets naar binnen te slikken.

Als ik thuis ben blijkt het een retourtje te zijn geweest van ruim 82 km.

Rondje "De Woude"

 

100 km

De nieuwe week is weer op de kalender verschenen 22 maart 2021, ’t telt zomaar door en langzaam worden we ouder en ouder en steeds denk ik dat het nog komt, ja en even later denk ik dan dat ik m’n meeste brood wel gegeten heb, maar gelukkig komt er steeds weer een nieuwe dag waar ik volop van ga genieten. Ik had al een paar weken geleden gereageerd op een reactie van Wim Schermer en toen aangegeven dat ik binnenkort weer een keer langs zou komen mits er af bericht zou komen maar dat kwam niet, dus vandaag op naar De Woude.

Er is al een nieuwe sloot gegraven

De eerste foto die ik maak zegt zo op het eerste gezicht niets, maar het zijn de eerste voorbereidingen van het veiliger maken van de kruising van de N239  met de Langereis en de Westfriesedijk, het zal een hele verbetering worden.

Een mooi grondje om .....

ruggen te maken.

Met het juiste materiaal ,,,,,,,

.....is het zomaar klaar.

 In de buurt van de Omval op het randje van de Schermer wordt het land bewerkt zodat er mooie ruggen ontstaan die binnenkort zullen worden ingezaaid met, naar ik aanneem, wortelenzaad. Het is dan “doorstomen” langs de Westdijk naar de oversteek richting De Woude waar het pontje aan de overkant ligt maar zodra ik wordt gesignaleerd komt hij me ophalen voor de oversteek naar Wim en Marian Schermer op De Woude. Als ik er ben zijn er op dat moment ook een paar zussen van Marian die net opstapten en afscheid namen van de familie. En hoe is het met Wim was mijn vraag, ik kreeg toen uitleg dat het met Marian op dit moment een “beetje” sappelen was en dat Wim half april weer verder in het behandel en onderzoek circuit terecht zal komen. Het is afwachten hoe één en ander verder zal gaan, ondertussen had Wim voor koffie gezorgd en kwam Marian met een stuk heerlijk appelgebak aan. Een poosje kletsen en even later mijn weg weer vervolgen richting “ik weet het nog niet” uiteindelijk werd het verder zuidwaarts en kwam ik bij Purmerend uit en dan even bij Tiny om het hoekje kijken die juist op dat moment gereed was voor vertrek naar de tennisbaan om met haar vaste maatje een balletje te slaan.

vlak bij De Woude

Ook aan de Volgerweg .....

... lopen momenteel paarden en pony's.

Ik ben meteen verder gegaan richting Middenmeer en kwam zowel vlak bij De Woude als langs de Volgerweg in de Beemster paarden en pony’s tegen die mij er niet van hebben weerhouden om precies 100 km vol te maken, een gezond begin van de week zullen we maar zeggen.