Hoeveel geluk kan men hebben ?

 

Een Quest is een veilige fiets
hiermee kan je niet over de kop

Deze is ook wel veilig, maar hiermee ís
het mogelijk om rechtuit over de kop te gaan.

Het is buitengewoon slecht weer om met een Quest op stap te gaan dus des te meer is er gelegenheid om mijn ervaringen van afgelopen weekend aan mijn blog toe te vertrouwen. Eigenlijk heel onschuldig maar achteraf heb ik 1000 engeltjes op m’n schouder gehad denk ik. Afgelopen vrijdag reden we vanaf Zuidoostbeemster richting Oostzaan op de Purmerenderweg, achter elkaar omdat dit een vrij drukke weg is. Bij een zijweg van rechts heb ik waarschijnlijk niet voldoende, of te laat opgelet. Er kwam een auto van rechts die ik wel aan zag komen maar Tiny die voor mij reed had al geremd en toen ik zag dat ze stil stond kneep ik in een flits in alles wat remmen kon. Ook de voorrem met gevolg dat ik echt recht over de kop ging en op de straat ben beland met de fiets bovenop me. Hoe ik ben neer gekomen weet ik niet maar ik lag onder de fiets die niets mankeerde en zelf ben ik weer opgestaan zonder schaafwonden, kneuzingen of blauwe plekken laat staan botbreuken, de chauffeur van de auto kwam meteen aanrennen en vroeg of het goed ging me met, zeer attent.

De ouderwetse mollenklem

We zijn daarna naar Oostzaan gefietst waar ik een paar mollenklemmen heb gezet waarmee de volgende morgen een mol is gevangen.

Even naar boven lopen.

De kudde steekt over

De topper onder de 
Schotse Hooglanders

Zaterdag een gezellige dag en avond gehad waarbij ik eigenlijk niet meer aan mijn “koprol” heb gedacht en op zondag een wandeling gemaakt in de omgeving van Egmond waar genoeg te zien was, heel veel wandelaars en nog veel meer Schotse Hooglanders die ons pad kruisten. Volgende keer hoop ik weer een echt ritje te hebben gemaakt, maar hieruit blijkt ook weer dat een Quest enorm veilig is daar ga je niet zomaar mee rechtuit over de kop.

Standaard bezig zijn.

 

Met STRAVA kan zelfs een 
Velomobielrit worden geselecteerd

Onderweg ontstaan zo maar startpunten

Het is weer goed gegaan, niet dat ik daar aan zou gaan twijfelen maar gewoon even vaststellen dat de lekke banden achterwege zijn gebleven. Het lijkt dan wel eens erger als dat het in werkelijkheid is, op het aantal gereden kilometers zal je mij niet horen klagen dat ik vaak lek ben gegaan. Ja, als het toevallig een aantal keren vlak op elkaar is lijkt het altijd een “ramp” maar een band plakken als je weer thuis bent is helemaal niet verkeerd om bezig te zijn. Vandaag ben ik even op en neer gereden naar Tiny in de Zuidoostbeemster, gisteren kwam er weinig van fietsen omdat we toen op verjaarsvisite moesten en vandaag kon het dus weer en het weerbericht liet het ook toe, geen regen wel een stevige wind op de zijkant vanuit het westen en als je dan Noord-Zuid als route hebt is het opletten onderweg.

De halsbandparkieten zijn steeds brutaler of vrijer en zijn zelfs niet meer bang voor de gele ligfiets, de nootjes zijn zeer in trek.

Het wolkendek breekt af en toe even open en het is prima fietsweer.

In Middenbeemster wordt al langere tijd “driftig” gebouwd en net na de kerk ga ik rechtsaf naar het fietspad wat me richting Avenhorn brengt.

Later zie ik bij de afslag richting Alkmaar dat er al omgereden zou moeten worden door fietsers en dat blijft voorlopig ook zo. Ik ga rechtdoor richting Avenhorn en heb daar weinig oponthoud door.

Eenmaal weer in Middenmeer kom ik bij de laatste afslag, 50 meter van huis, twee buurvrouwen tegen die de stokken voor de dag hebben gehaald om nog even flink in beweging te gaan. Ik stop dus en zie dat het zowel heen als terug 40 km is geweest samen weer de standaard 80 km welke kant ik ook langs ga.

Fleur maakte mijn dag nog mooier

 

De route is het enige wat overbleef, 
een nieuwe GPS is in bestelling

zo had het moeten zijn dit was de vorige keer 

En weer is het gelukt, een rondje over de dijken, dat is dan tegenwoordig 206 km verplaatsen waarvan er 30 km in de “Speciaal vervoer” bus over de Afsluitdijk. Alle keren een heel gedoe om dat rond te krijgen, eerst hoe wordt het weer op die dag, is Bianca thuis, loket Afsluitdijk bellen om vervoer vast te leggen wat na overleg met telkens een ander persoon weer is gelukt en dan een bericht afwachten van Garage Den Das en Vos uit Den Oever en dan is het geregeld en maar hopen dat het weer niet veranderen zal de komende dagen. Maar goed het is gelukt zoals ik al aangaf en het ging weer geweldig, weinig wind en droge wegen.

Nergens fietsers of wandelaars

Het GALAMA Akwadukt 

Je passeert zoals gewoonlijk diverse kleine gehuchtjes langs de dijk waar weinig verandert.

Fleur wacht op de bus en ......

Als ik dan Oudemirdum in rij zie ik in de verte bij de bushalte een jonge dame staan, het lijkt op afstand wel alsof het Fleur is, inderdaad ze staat te wachten op de bus om op weg te gaan naar school voor een tentamen.

zag opa ....

 ... al van ver aankomen ...

Fleur zag opa al op afstand aankomen rijden

Ze zag mij al op afstand aankomen en zo spreken we elkaar nog heel even. Deze ontmoeting maakt mijn dag nog veel mooier, ik hoopte dat ze nog thuis zou zijn maar ging daar niet vanuit en dit maakte alles weer goed.

Het laatste stuk wordt ook zwart

Lemmer

De Ketelbrug

Boven, het hoogste punt

Het begin van de dijk naar Enkhuizen

Enkhuizen is in zicht

De kassen "vreten" stroom

Bij Bianca koffie met koek en kletsen, rond 11 uur stap ik weer op om het rondje compleet te maken, via Emmeloord en de Ketelbrug op naar Lelystad en dan naar Middenmeer en zoals ik in het begin al schreef 206 km verplaatsen waarvan 30 km met de speciale bus.

Ik moest stoppen bij Microsoft

 

90 km

“Ze moeten mij aldoor hebben” zo’n gevoel kreeg ik vanmorgen even, ik denk dat ik de laatste paar weken al zeker 4 of 5 lekke banden heb gehad en vandaag was de zesde.

Even op z'n zij leggen

Zoeken werd snel beloond.

Gelukkig de meeste keren als ik weer van start zou gaan dan kon ik ze thuis meteen vervangen maar die van vandaag was amper 6 km van huis, in de berm voor Microsoft. Zo erg is het nou ook weer niet maar het is gewoon een beetje oponthoud maar daarna kon ik weer vrolijk verder. Even het HEM-rondje afraffelen en dat met somber, maar wel windstil weer. Het is betrekkelijk rustig langs de weg en bij het GGD prikstation bij Agriport is het stil, de “poortwachters” hebben zelfs tijd om te zwaaien als ik passeer. Door Hoorn geen oponthoud en dan via de dijk langs het Markermeer richting Enkhuizen.

Geen surfers wel ganzen

Bij het surfstrand van Schellinkhout is geen surfer te zien, het is ook windstil en nu kunnen de ganzen weer dicht langs de kant dobberen.

De bermen weer wat opvullen

Tegen Broekerhaven, een paar kilometer voor Enkhuizen, nog wat geknutsel en wegonderhoud dus even wachten tot er wat ruimte is om te passeren.

"Werkplaats" jammer voor de fietsers

Even verder op het fietspad wordt serieus gewerkt om weer een stuk pijp onder de grond te werken en dan is een fietspad een ideale “werkplaats” dus weer even uit de fiets om veilig te passeren. Langs de dijk via het dorpje Andijk, ga ik niet boven op de dijk rijden, zo rond 12 uur half 1 lopen er vaak mensen met honden en de nodige wandelaars maken het er ook niet veiliger op, dus beneden “dijks” door het dorp. Dan nog even via Medemblik de polder weer in en naar Middenmeer waar de 90 km precies is rondgemaakt. Met een speciaal lensje nog even close in beeld gebracht, en zeg nou niet dat die hele band gaar is .......... 

Zo'n band krijgt er wel van langs lijkt mij......
maar ik vond wel snel het lek.

 

Eén buitje was genoeg

 

Dorpentocht

Eén buitje

Je zal het niet geloven maar m’n grootste afknapper vandaag was één enkele bui en die was zodanig dat ik meteen de koers heb gewijzigd om weer zo snel mogelijk thuis te komen. Vol goede moed van start gegaan hoewel ik het wel erg fris vond, maar als het droog blijft lukt het wel. Maar nog geen 4 km van huis kwamen de eerste spatten gevolgd door een heel kort stukje hagel en dat heeft me bekeerd, als ik prettig wil blijven fietsen moet ik nu beslissen en die beslissing bestond uit twee keer linksom en dan ben ik weer thuis en zo is het een “dorpentocht” geworden Middenmeer – Wieringerwerf – Slootdorp 15 km en ik ben weer thuis. Volgende keer beter want dit stelt eigenlijk weinig voor.

Kleintje op en neer naar de "Zuidoost"

 

De voorspellingen hebben het over “Vanmiddag regen” en als je dan een mooi weer fietser bent past dat helemaal niet in mijn programma. De oplossing is dan om op tijd een rondje te maken wil je “droog” blijven. Ik had een speciale antenne besteld via internet omdat de digitale radio ontvangst met het z.g. kastje van Ziggo niet paste op de radio bij Tiny die nog maar een paar jaar oud is en als die antenne dan binnen is wil ik dat meteen aansluiten dus op naar de “Zuidoost”. 

Ik wist dat er niemand aanwezig zou zijn maar ik red me wel en zo kwam ik aan vervolgens even prutsen en proberen, het lijkt zowaar beter als het was maar dat moet ik nog verder uitzoeken. En dan meteen weer huiswaarts want straks gaat het regenen en daar heb ik een hekel aan. Ik zie net een app van mijn zoon dat hij thuiswerkt vandaag en dat er koffie is maar daar kom ik vandaag dus niet aan toe. Als ik alles weer heb afgesloten en de fiets van de rem af neem zie ik dat rechtsvoor totaal leeg is dus lek, meteen omwisselen en thuis even plakken.

De lucht ziet inderdaad matig in westelijke richting en er staat een stevige wind. Na een aantal kilometers lijkt de lucht wel te breken en zie ik dat het een stuk lichter wordt, straks de zon is mijn vermoeden.

Inderdaad hoe verder ik kom des te zonniger wordt het maar het is helaas niet van lange duur want even later is het weer over en ben ik bang dat ik niet droog thuis zal komen, het is allemaal mee gevallen en na 80 km stond alles weer veilig binnen en op ’t droge.

En dan de lekke band, het lek opsporen was voor een "blinde" bijna te doen er stak bijna een "kei" in de band die even een gaatje had geprikt, binnenband schuren solutie erop en na een kwartiertje de plakker erop en ik kan weer kilometers vooruit.

Veilig terug naar huis.

 

Hoe is het mogelijk, zo’n klein stukje fietsen en toch zo veel foto’s erbij geplaatst. Het is simpel uit te leggen, vanmorgen ging ik ervan uit dat ik thuis zou blijven vanwege de mist maar toen de zon erbij kwam en hier in het dorp alles helder leek te worden was mijn plan al snel veranderd. Bakkie koffie en dan omkleden en zo ging ik heel spontaan op pad.

Net buiten het dorp zag het er nog redelijk uit en als ik dan een route kies waarbij ik bijna overal op het fietspad kan rijden dan zal het wel meevallen.

Helaas, het werd steeds minder en toen de zon ook nog verdween was het voor mij “einde oefening”. Als ik echt 100 wil worden en dat wil ik nog steeds, moet ik omkeren en veilig naar huis rijden.

Dus zodoende een kort ritje waarbij ik, nadat ik twee auto’s tegen kwam zonder verlichting, mijn eigen verlichting heb gecontroleerd en weer tevreden ben ingestapt op de parallelweg waar ik niets en niemand ben tegen gekomen en zodoende na 13 km weer thuis was. Volgende keer beter zullen we maar zeggen.