Ik zat echt vast aan de Quest

 

50 km

En weer viel het mee net als gisteren, de regen komt later dan verwacht. Eerst boodschappen doen en daarna toch nog maar even de benen strekken op een andere manier. Het is ondertussen al bijna half 11 en het is nog droog terwijl er aan alle kanten wordt gezegd vanmiddag regen. Het HEM-rondje zou mogelijk  zijn als ik een beetje doortrap, dus op richting Hoorn. Eenmaal bij Wognum begon de lucht toch wel ernstig te veranderen en besloot ik maar een ander rondje te maken, gister had ik al ervaren hoe het is om in de regen te rijden. Dus via Wognum richting Wadway, het kleinste of zeg maar het kortste dorpje in Noord-Holland misschien wel in heel Nederland, als je van het dorpsbord Wadway tot aan het bord dat je het dorp verlaat 100 meter verder bent dan is het wel op.

Het "Theater kerkje" van Wadway

Wel staat er een heel apart kerkje waar een enkele keer artiesten optreden, het theater kerkje.

Suffolk schapen

Een vriendelijke amazone

Weer verder richting Obdam waar ik een vrij groot aantal aparte schapen zie lopen, het zijn geen Texelaars. In Obdam is niemand aanwezig op mijn vaste “koffiestop” en meteen weer op huis af waar ik nog even stop voor een amazone die bedankt en vriendelijk haar hand opsteekt.

Eén schroefje weg en het plaatje "slingert"

... en dan krijg je de schoen niet los.

Als ik eenmaal thuis ben na 50 km kom ik nog even in de problemen, ik krijg mijn rechtervoet niet los van de trapper dus eerst de schoen uit en dan vaststellen dat er een schroefje uit het schoenplaatje is verdwenen. Gelukkig heb ik er nog een paar op reserve en kan ik alles weer goed vastzetten maar wel lastig als je zoiets hebt op een plaats waar je geen reserve onderdelen en gereedschap bij de hand hebt

Kennismaking met "Kermit"

 

60 km

Hoe is het mogelijk, toch nog een rondje weggetrapt in de Quest. Eergisteren was ik bezig om foto’s op mijn blog te plaatsen maar dat was om één of andere reden onmogelijk dus zoeken hoe dat probleem was ontstaan. Het regende gisteren net te veel om met de Quest op pad te gaan dus tijd genoeg, helaas het lukte mij niet meer dus dat verslag ging zonder foto’s op mijn blog.

Duidelijk

Nu hebben we hier op ons dorp een IT-balie waar Arthur en Dammy heel veel problemen kunnen oplossen, één telefoontje gistermiddag en vanmorgen kwam Dammy het probleem oplossen en kan ik weer foto’s uploaden zoals ik dat al jaren doe, dus ook op mijn vorige verslag. Het weer werkt niet mee om ver van huis te gaan maar tussen de buien door wil ik eigenlijk even naar Kees van Hattem in de Heerhugowaard om z’n nieuwe “Kermit” te bewonderen.

Schuilen en de "deksel" erop

Wel mooi maar liever droog

Bij het vertrek was het droog en de buienradar gaf aan dat het ergste was geweest en dat het voorlopig droog zou blijven, nou vertrouw er niet te veel op dat is me nu wel duidelijk. Ik rij eigenlijk nooit met de “deksel” erop maar op een bepaald moment ben ik gestopt onder een viaduct om toch maar verstandig te worden.

"Kermit"

Kees is blij en Peter stelt hem nog even af

“Ingepakt” ging ik verder op naar de Smaragd waar ik Kees met Peter (de Rond) bezig zag met “Kermit” op dat moment zouden de mannen net de inwendige mens gaan versterken, even een paar foto’s knippen en ondanks het aanbod van Kees om binnen te komen ben ik weer huiswaarts gegaan.

Bar wat kwam daar een water uit

De 3 molens 

Er is water genoeg

Een klein beetje omrijden maar achteraf was dat misschien niet zo verstandig, ik reed bijna 20 km in een stortbui, eerst de kap erop dan lichten aan, ook de bril in de tas en het gevoel krijgen dat ik net zo hard reed als de bui voort dreef, het hield maar niet op. Ik werd verder niet nat maar het is niet prettig vooral als je “mooi weer” fietser bent zoals ik. Na 60 km was ik weer binnen en smaakte het genoegen dat het met de “deksel” erop best goed is om een rondje te fietsen.

Dank zei de mannen van RWS niet omrijden

Het is weer alles mee gevallen, de berichten leken gisteren voor de hele week regen te voorspellen maar vandaag is het in ieder geval zeer acceptabel weer. Wel een harde wind en een lage temperatuur maar het regent niet en dat is voor mij het voornaamste. Door alle corona toestanden durf ik ook bijna nergens meer aan te gaan, het is “griezelig” om onaangekondigd ergens neer te strijken. Je kunt er zelf wel niet zoveel moeite mee hebben maar hoe denk die persoon erover waar je dan zomaar voor de deur staat, dus het wordt steeds meer een rondje zonder koffiestop, ook niet verkeerd maar ik mag graag ergens om een praatje gaan. Ik ben van huis gegaan met het idee, even naar broer Ben in Wervershoof, o nee dat kan/mag niet dan rondje-om in de polder of toch maar door West-friesland, of het HEM-rondje ik ben wel 10 keer van gedachte veranderd waar ik nou wel of niet langs zal gaan. Het is uiteindelijk maar 64 km geworden waarbij de GPS maar de helft heeft genoteerd waardoor ik de route nog even met de “plan pijl” moest invullen voor zover hij er niet op stond maar dat is ook weer geregeld.

En dan de nodige omleidingen waarbij ik wel aan moet geven dat een paar mannen van RWS  (Rijks Water Staat) mij zeer ter wille zijn geweest om het hek even open te doen zodat ik niet terug moest langs de Langereis als je er wel door kan en maar 100 meter van de route, die je wil volgen, af bent. Ik had wel het afsluitingsbord gezien maar ja, ik zei tegen de heren, : “Ik dacht dat het alleen voor auto’s gold de afsluiting” “Nee meneer ook voor fietsers maar als U even wacht tot mijn collega klaar is dan doen we het hek wel even open voor deze keer” dus was ik dankbaar. De laatste kilometers naar Middenmeer gingen super snel met de wind schuin achter.

En dan zie je weer dat grondwerk veel los maakt ook voor de meeuwen en dat de windmolens geen mooi beeld vormen in wat eens de “Graanschuur” van Europa was.                     

Omleidingen en afsluitingen

 

92 km

Wind, zon en droog, wat wil je nog meer wordt er wel eens gezegd, nou als ik het voor het zeggen had, dan wat hogere temperaturen. Maar we weten allemaal dat het niet zo werkt, ik ben allang blij dat het droog is. Ik val misschien in herhaling maar het gaat weer een vast rondje worden Hoorn-Enkhuizen-Medemblik, gewoon gaan.

Scharwoude

Willemsweg Hoorn

Een klein beetje afwijken van het vaste pad kan nooit geen kwaad en zo reed ik eerst door Scharwoude om bij de dijk te komen langs het Markermeer richting Hoorn. Na Hoorn de dijk vervolgen en zien dat de afsluiting langs de Willemsweg wel een tijdje zal duren, oude buizen eruit en nieuwe erin. Bij Schellinkhout wordt weer volop gesurfd, er staat wind genoeg vandaag.

Langs het Markermeer

Ed de Boer met zijn vrouw

Surfen bij Schellinkhout

Als ik net weer opgang ga komen zie ik een paar bekenden lopen, Ed de Boer met zijn vrouw. Ed is de kano-man die ik eerder op het water had verwacht maar het zijn mensen die samen ook leuke dingen doen. Zo kwam ik ze al op verschillende plaatsen tegen samen wandelend o.a. op de dijk bij Andijk, maar wat me het meest bij is gebleven is de ontmoeting op Wieringen langs “Het Wad” en laatst nog toen Ed op de motor reed.

De Dromedaris in Enkhuizen

Ietsje omrijden

Na wat kletsen ben ik weer verder gegaan richting Enkhuizen waar ik voor de Dromedaris een beetje om rijden moest, het hek wordt vernieuwd zo te zien.

                                                                  Wat gaat hier gebeuren

en hier ????

Na Enkhuizen via de dijk langs het water, wat hier “nog” IJsselmeer heet en daar zie ik een boot liggen met een paar enorme buizen op het dek en nog verder op het water is men ook bezig, zou hier worden gewerkt aan een begin van de fundering voor een “windmolen”? 

Ze rijden nu wat harder heb ik het gevoel

De Medemblikkerweg is in onderhoud

Nat is het nu genoeg

De tijd zal het leren net als met zoveel dingen, bij Medemblik is de toegang tot de polder nog steeds afgesloten en moet ik een ander weg zien te vinden wat ook weer is gelukt en zo reed ik eindelijk richting Middenmeer waar ook weer omleidingen zijn om echt thuis te komen na ruim 92 km.

Onderhoud met te korte armen

 

Helaas, ik was er al op voorbereid, regen op woensdag en dan wordt een rondje fietsen helemaal niets. Ik heb de verschillende “weerprofeten” bekeken maar na de middag droog zit er echt niet in en als het tegen 14.00 uur droog wordt komt er een stormachtige wind hier in de kop van Noord-Holland.

Gistermiddag zag ik bij thuiskomst dat de stoel niet helemaal vrij op en neer ging even een vluchtige blik toonde aan dat er een boutje los was “gelopen” van de bevestigingsplaat. Mooi klusje voor deze regendag en zo ben ik vandaag toch nog weer prettig bezig geweest. De vraag is dan alleen hoe kom ik er bij, om in de wielkast een ringsleuteltje te plaatsen op het boutje en binnen in de fiets,  met een klein rateltje en passende inbus de zaak vast te zetten, dan zijn mijn armen tekort.

Het is opgelost, het ringsleuteltje eerst plaatsen en min of meer “vastzetten” met een doek om de binnenkant niet te beschadigen en dan als “echte” monteur liggend op mijn rug de ratel met inbus geplaatst en zo kon ik de zaak goed vast draaien en zit  de stoel weer perfect.

Ook de achter binnenband, die lek bleek te zijn, vervangen.

Het besef dat een beetje klein gereedschap wat ik ooit via een Aldi of Lidl, voor heel weinig geld heb aangeschaft, wel heel erg prettig is bij zo’n klusje.

Kees wordt heel langzaam "groen"

 

65 km

Vandaag maar een kort ritje, ik had gelezen dat Kees van Hattem een andere fiets had gekocht en afscheid had genomen van zijn “gele banaan” dus leek het de hoogste tijd om te bewonderen  wat hij nu met een “groene komkommer” gaat beleven, Kees gaat n.l. verder met een groene Quest . Het weer is minder als ik de dag van gisteren erbij vergelijk, af en toe een spatje, het stelt niet veel voor maar toch ……. Op een bepaald moment omkleden en gaan, een klein ritje moet kunnen. Op naar de Smaragd in Heerhugowaard, daar aangekomen zie ik dat de poort open staat dus er is vast iemand aanwezig. Ik zie Kees lopen als ik uit de fiets stap en ik krijg meteen het verzoek voor een bak koffie te komen drinken. Helaas de vervangende fiets is er nog niet, dat wordt volgende week woensdag, hij zal worden bezorgd en de huidige Quest gaat dan mee retour. Dan wordt er nog een Quest opgehaald heb ik begrepen, ook de “kaassie” Quest van Rob Kaag gaat richting het oosten van het land en zal door Peter de Rond worden “opgepoetst” voor een volgende blije rijder. We zitten onder het genot van een bakkie even bij te kletsen over al het geen er in de velomobiel wereld staat te gebeuren.

De bus "sluis"

Het Park van Luna

Het Park van Luna

Het Park van Luna

Het Park van Luna

Het hoogste punt in
het Park van Luna

Als ik mijn tripje weer vervolg ga ik richting Obdam, misschien is de familie thuis en anders op naar Middenmeer. Ik ga via “Het Park van Luna” en “knip” nog een paar foto’s net 

Twee van de drie molens op de dijk

Stoppen op de Obdammerdijk

Een momentje afwezig

als op de Obdammerdijk waar ik af moet remmen voor het naderende “gele monster” van de N.S. Aan het andere eind van deze weg is niemand aanwezig dus kom ik na 65 km en een enkel spatje regen weer thuis in Middenmeer.

Ik heb bewust "gezondigd"

 Het is weer een keer gelukt, ja wat is er gelukt zou je zeggen, nou mijn vertrouwde rondje over de dijken. Daar is vandaag de dag heel wat voor nodig, het begint met de vraag, is mijn dochter thuis, dan is het droog, want aan regen heb ik een hekel en dan moet ik twee dagen van te voren bellen met “Loket Afsluitdijk” om vervoer te regelen om met de Quest over de Afsluitdijk te komen, dus het is niet zomaar wat en daarom ben ik blij dat al die factoren samen vallen om te gaan. Op tijd naar Den Oever om me te melden bij garage Den Das-Post die me dan met de speciale bus overzetten maar de andere kant wat ook vandaag weer perfect was geregeld.

Aan de andere kant bij de parkeerplaats van het “Wadden centrum” uitladen en weer echt fietsen en daar kwam de verleiding om te “zondigen”, ik heb het bewust gedaan en had er geen spijt van toen ik weer op de vaste route stond. Ik las op het bord dat het verboden was en ook “Melden bij de uitvoerder”, ik heb nog gekeken waar of de uitvoerder was maar ik zag hem niet dus ben ik de dijk toch maar over gegaan en zag toen hoe het is geworden aan de “Friesekust”, het begin van het fietspad. Nog even met de veegmachine er overheen en het is perfect. Nu de rest nog en ondertussen weet ik heel veel meer van de chauffeur die me over heeft gezet, reken maar minimaal een jaar extra. Ik heb ook al gehoord dat april 2022 voor het openen van het fietspad niet meer in de boeken voorkomt dat is eind 2022 geworden, maar vervolgens er zijn wat tegenvallers en het gaat wat langer duren en het kost wat meer, we wachten maar af.

Bij Bianca was het gezellig, de kinderen zaten allebei in een aparte kamer de lessen digitaal te volgen, Thimo boven en Fleur beneden. Na een paar bakken koffie en een paar boterhammen ben ik weer opgestapt om de laatste 125 km af te leggen.

In de N.O.P. werden volop bieten en aardappelen gerooid en richting de Ketelbrug stond de brug omhoog maar toen ik daar was kon ik zo doorrijden. Onder de brug door langs de dijk naar Lelystad waar ik de wind alles mee had en kon ik full speed naar Enkhuizen wel moest ik op dit rondje verschillende keren omrijden, bij Lemmer kon ik niet rechtstreeks de N.O.P. in en ook bij Medemblik was dat niet mogelijk.

Alles met elkaar een prachtig rondje waarbij ik vandaag 213 km ben verplaatst en waarvan ik  183,5 km zelf het gefietst en 30 km met de taxibus, speciaal vervoer over de Afsluitdijk.