Zandwerven in 3 minuten

Nog een kleine aanvulling op vanmiddag, slechts 3 minuten met de Quest door Zandwerven. Waar ligt Zandwerven, het ligt in West-Friesland en is de verbindingsweg tussen Spanbroek en Spierdijk. Klik op onderstaande link en fiets heel even mee.

https://youtu.be/OJOuwfn_30E

Bijna 1100 km in "verboden tijd"

Gisteren was het precies 6 weken na de operatie en zou ik weer mogen fietsen, ja en hoe is het mij vergaan. Het is jammer dat de ligfiets in het algemeen zo weinig bekendheid heeft, ook niet in de medische wereld, dan zou men de voorschriften volgens mij drastisch aanpassen naar 4 weken niet fietsen, mits het een ligfiets is. Ik ben begonnen net binnen de 4 weken en als ik alles van de laatste twee weken bij elkaar optel dan zit ik op 1098 km, die 91 van vandaag meegerekend. Wat een zalig gevoel alle keren genieten van een rondje “uitsloven”, ik zie de tegenstanders van een ligfiets gelijk beamen zo van “Zie je wel, uitslovers zijn het” ik kan het kort samenvatten “onbekend maakt onbemind” vooral m.b.t. ligfietsen en vergeet niet, ook jezelf jong voelen. Vanmorgen ben ik even op en neer gereden naar de “Zuidoost” , het grasmaaien, omdat er morgen meer kans is op neerslag en voor zaterdag lijkt het nog een tikkeltje minder. Het is weer opgeknapt en na de koffie en een broodje enz. als toetje nog een heerlijke bak met bessen voorgeschoteld krijgen wat niet te versmaden is.

Op de heenreis een wegblokkade toen een trekker met kiepwagen dwars over het fietspad stond, even geduld en weer door. Het grasmaaien verloopt ook voorspoedig en als ik weer op thuisreis ben krijg ik toch nog een klein buitje, niet veel water maar wel zo’n pestbuitje, bril af en het schermpje geregeld aflappen met een klein stukje wat ik van een zeemlerenlap heb afgeknipt.

Ik neem deze keer een afwijkende route en ga via de Vrouwenweg en Schermerhorn naar Ursem, niet helemaal door vreemd gebied maar dit is niet in de standaard route opgenomen en zo kom ik bij de Langereis om over te steken.

Weer een wegblokkade een paar auto’s besluiten achteruit te rijden en ik kan voorzichtig net tussen de kraan en de vrachtauto door om mijn weg te vervolgen.

Na nog een blik op de vele waterlelies te hebben geworpen kwam ik weer veilig thuis na 91 km en zoals ik in het begin al schreef heerlijk, bijna 1100 km in 2 weken, geheel gereviseerd.

Kort regen-ritje.

Vandaag is het een “sof-dag” geen zon wel veel wolken en af en toe regen, nadat ik de buienradar had bekeken dacht ik dat een “op en neertje” naar Wervershoof toch wel mogelijk moest zijn. Ik neem de Flevoweg en zie dan wel of het Wagenpad al open is na het vernieuwen van de vaste brug, in de bocht staat een bord dus niet over het Wagenpad maar langs de nieuwe weg Wagenweijdt genaamd die op de Medemblikkersluisweg uitkomt. Helaas zonder dat er iets is aangegeven kom ik voor een stapel tegels te staan en moet weer terug om richting Medemblikkersluisweg te gaan om in Medemblik te komen. Ik kom Jan Postma tegen die de zelfde kant op wilde gaan dus keren en ook naar de andere route. Bij broer Ben is er koffie en we kletsen even, de regen is nog niet van plan te stoppen dus dan maar met de kap erop en via het Egboetswater naar Oostwoud. Even bij Jan Geel kijken hoe het gaat met zijn Carbon Quest die Jan in stukken heeft gekocht, hij lag echt helemaal in elkaar, en nu met vaardige hand aan het restaureren is. Met een kleine omweg ga ik naar Middenmeer en zie nog een moeder eend met 4 pullen die zich vermaken in het “eendenkroos”. In Middenmeer hebben een aantal moeders enorm hun best gedaan om een groot veilig speelterrein te realiseren voor de jeugd met allerlei speelattributen en het is werkelijk de moeite waard, sinds kort is er een bord is geplaatst met de namen van alle sponsoren. Het was bijzonder kort vandaag net 44 km.

Ik was ooit op de Mont Ventoux

Rondje van 89 km

Mensen wat vliegt die tijd toch voorbij, ook de dinsdag is weer bijna ten einde voor wat betreft “bezigheden buitens huis”. Ik ben wel weer even weg geweest en dacht even heen en weer te gaan naar Tiny in de “Zuidoost” maar ja, omwegen zijn mij niet onbekend en als ik dan daar toch ben kan ik meteen nog wel even een kleinigheidje proberen op te lossen.

Eén van de tuinlampen

Ik heb n.l. iets met lampen, soms doen ze het maar soms is er geen licht in te krijgen, misschien omdat ze in de tuin staan, maar m’n gepruts is beloond, de meesten geven licht er daar ging het om. Als ik later naar huis ga hoor ik een paar keer “ping” er is iets gemeld via de mobiel even stoppen en mijn nieuwsgierigheid wordt beloond.

Wat is er mooier, een vader met zijn 3 zonen
hebben de top van de Mont Ventoux gehaald.

En dan smaakt een biertje des te beter na afloop

De jongste broer van Tiny, Frans, is samen met zijn vrouw, Carin en hun 3 zonen, Freek Joost en Sjoerd, vandaag in Frankrijk de Mont Ventoux opgegaan met de racefiets en met succes naar de top. Zelf ben ik daar ook verschillende keren geweest, de eerste keer gestart in Malaucène naar boven, afdalen naar Bedoin en toen omkeren en weer omhoog om naar de auto te gaan, toen was ik dus al een beetje “gek”. Met mijn gedachten af en toe bij de fietsers, zwager Frans, Freek, Joost en Sjoerd,  ben ik toch weer veilig in Middenmeer aangekomen na 89 km over vlakke wegen.

Bloeiende aardappelen

Bloeiende aardappelen

Pootaardappelen selecteren

Onderweg zag ik nog wel verschillende aardappelgewassen in bloei staan met “blauwe” en “witte” bloemen maar ook werd er geselecteerd in de aardappelen vanaf de selectiewagen terwijl men vroeger dagen door een baan aardappelen liep met de zak op de rug met verwijderde planten.

Machinaal tulpenbollen oogsten, z.g. nettenteelt.

De tijden zijn veranderd net als met het oogsten van de tulpen, nu met nettenteelt en vroeger op regels van 1 meter breed netjes op “bedden” en dan zegt men soms nog “die goeie ouwe tijd” gelukkig zijn de tijden niet meer zo als toen, anders had ik nu geen Quest gehad. 

"Sail Den Helder"is echt achter de rug.

Maandag “wasdag”, zo ging dat vroeger altijd, hoewel ik vandaag ook als eerste de was heb gedaan en aan de lijn gehangen, geen probleem. Maar vervolgens begint het weer te kriebelen en al heel snel na de koffie ga ik in het andere “pak”, fietstenue noemt men zoiets over het algemeen. De “Noordkop” heb ik al een tijd niet meer gezien dus laat ik vandaag maar weer een keer richting Den Helder gaan, na het Sail gebeuren zal het nu wel weer rustig zijn. En zo ben ik vertrokken richting Den Helder het is vrij rustig langs de weg en met de zon erbij gaat het allemaal zeer voorspoedig en ben ik ondanks de wind op kop in no time in de “Marinestad”. Het is hier ook buitengewoon rustig weinig vakantieverkeer en ook bij de boot naar Texel geen wachtenden.

Ik steek over bij de aan- rijbanen naar de boot en kom op de “Zeepromenade” en maak hier de eerste paar foto’s van boten die ver en nog wat verder op het Marsdiep varen of voor anker liggen. Iets na de vuurtoren draai ik linksaf omhoog en meteen rechts om door de duinen mijn weg te vervolgen tot aan Schoorl via petten enz.

Bij Hargen even stoppen bij de “Strandjutter” waar deze keer wat dier/lucht/vaar/voertuigen “zwabberden”. Er was ook nog een groep in de branding bezig om een rubberboot in zee te krijgen wat nogal wat moeite heeft gekost.

Via Broek op Langedijk naar Oude-Niedorp waar de fietsbrug bij het “Verlaat” van nieuwe leuningen wordt voorzien waardoor passeren met wat passen en meten net goed is gegaan. In de Wieringermeer ga ik via de parallelweg en rij een tijdje gelijk op met een serie auto’s omdat de voorste zwaar beladen is en niet zo snel optrekt en meteen gaan er raampjes open en verschijnen er fototoestellen en mobiele telefoons om dat gekke gele ding vast te leggen. Maar als hij weer in zijn vaste onderkomen staat geeft de teller voor vandaag 104 km aan en die zijn eigenlijk veel te kort, ’t blijft een heerlijk vermaak, een simpel rondje fietsen.

Het is bijna een afkick rondje.

Wat vliegen de weken toch snel voorbij, je bent oud voor je het eigenlijk beseft. Nog maar amper ben ik weer van start gegaan met de fiets na mijn ziekenhuis bezoekje, of er zijn alweer 770 km onder de wielen van de Quest doorgegaan, haast onvoorstelbaar. Het is me nu wel duidelijk dat, als je de consignes krijgt na zo’n ingreep om 6 weken niet te fietsen, dat het in een fauteuil van een Quest na 4 weken lang zat is geweest, “I am happy”. Deze morgen besloten om een klein rondje te maken, eerst naar Frans en Carin om ze een prettige vakantie te wensen, ze gaan met hun 3 zonen de Mont Ventoux beklimmen met de racefiets, stoere familie dat staat wel vast. Vanaf de koffie bij de vakantiegangers richting Hoorn om er toch nog een acceptabel rondje van te maken. Op de dijk kwam ik vriend Jan Imming weer tegen die ondanks zijn handicap dagelijks zorgt voor voldoende beweging. En in Enkhuizen even pauze bij de visboer voor een bak kibbeling. De haven ligt er overvol met plezier jachten en meer van dat spul, niet mijn keus. Er waren daar nogal wat bezoekers van over zee, puur Engels, waarbij een stel zeer geïnteresseerd was in het “gele geval”. De rit ging verder via de “vaste” route door Enkhuizen op naar Wervershoof om bij Ben even mijn neus om de hoek te steken, daarna het laatste stukje naar Middenmeer via Medemblik waar de vele bloeiende bloemen in eigen tuin opvallend waren, ook na 87 km nog.

Zes minuten meerijden in Quest 402

Een korte aanvulling op het berichtje van vanmiddag, de laatste 5 a 6 km naar Middenmeer via de Cultuurweg is altijd veilig, geen zijwegen slechts een paar bewoners dus nooit veel kans op verkeer. Op onderstaande link klikken en je bent “aan boord” van Quest 402 die al meer dan 105.000 km heeft afgelegd.

https://youtu.be/dinaXvveGd8

Ietsje minder mag ook wel.

En weer is het een vervolg van de warme zomer, heerlijk temperatuurtje en super om een stukje met de Quest op pad te gaan. Tiny heeft vandaag weer haar wekelijkse oppasdag in Oostzaan en dan heb ik gelijk weer een doel, normaal een retourtje van 110 km maar met mij weet je het nooit en zelden is het heen en terug via dezelfde route. Patricia was nog net even thuis en moest naar Zwolle maar Tiny had de koffie al klaar en ik kwam weer niets tekort. Een paar kleinigheidjes verhelpen, dan doe ik ook nog weer een keer iets nuttigs en zo vliegt de tijd, een broodje, wat drinken en weer klaar maken voor de terugreis. Uiteraard zoals was te verwachten via een andere route, stukje Twiske, Landsmeer, Monnickendam en dan Overleek waar ik de meeste koeienrassen bij elkaar zag staan, tenminste zo leek het, alle kleuren waren vertegenwoordigd. Langs de dijk naar Volendam waar het behoorlijk druk was en dan langs Edam waar de brug omhoog was om een zeiljacht door te laten. Niet veel bijzonders onderweg en zo kwam ik weer vlot in Middenmeer waar de teller voor vandaag 128 km aangaf.

Weer een echt rondje, super.

“Mooi gaan moid” echt op z’n Westfries, “het is mooi gegaan meisje” en dat is het, weer een keer het echte rondje over de dijken. Op tijd vertrokken en zodoende ook weer op tijd thuis, om goed 7 uur ben ik van huis gegaan eerst even naar de Avia-pomp om bij Fred een cadeautje op te halen voor Bianca en Siebo, wel extra ballast aan boord maar het is voor een goed doel.

Ik ga eerst over de dijk Enkhuizen - Lelystad en zie als ik na enkele kilometers over de dijk naar het water ga dat er enorme aantallen zwanen zwemmen en dat er hier en daar leuke lila bloemetjes bloeien op de dijk.

Lelystad is snel weer achter de wielen en langs de dijk richting Ketelbrug kom ik weer de vaste bekenden tegen o.a. Johan van Dijk de steenzetters die in mijn ogen heel zwaar werk verzetten en dan is koffietijd een moment om even aan jezelf te denken. Even later onder de Ketelbrug door, die deze keer omhoog staat en dat heeft tot gevolg dat er een behoorlijke rij auto’s boven mij staat te wachten, maar als ik het rondje heb gemaakt is de weg weer vrij en is alles weer in beweging.

In de Noordoostpolder zie ik diverse banen aardappelen staan en Kees van Arendonk heeft weleens gezegd “eenmaal een “pieperhart” altijd een “pieperhart” en dat blijft zo” of dat met mij ook zo is, ik weet het niet maar een foto maken is wel een teken dat ik niet helemaal alles kan ontkennen als het op aardappelen aankomt.

In Oudemirdum is Bianca af en toe ijverig bezig om kikkers te vangen in de vijver om ze ver van huis weer uit te zetten, ze maken zo’n herrie, maar het lukt slecht, zelfs vanuit de betonkuip springen ze zo weer in de vijver, gezonde springers is mijn oordeel.

Na omkleden en een paar bakken koffie stap ik weer op en net van start kom ik Fleur tegen die stage loopt op de lagere school waar ze zelf ooit is begonnen.

Langs de dijk moest ik de laatste keren omrijden maar nu ligt er weer een mooi stuk asfalt en langs de kant hier en daar enorme Berenklauwen, een mooie plant maar probeer hem niet zonder handschoenen aan te pakken zijn sap geeft “prachtige” blaren.

Dan de Afsluitdijk, even stoppen bij het waterballet om de brug te koelen, ik heb geluk hij gaat niet omhoog maar het is nu nat zat denk ik. Gisteren was ik taxichauffeur, mijn zus had gevraagd of ik haar naar Drachten kon rijden voor een medische controle en toen werd er ook al flink met water gemorst, zodoende van gisteren geen fietsverslag. Maar vandaag, met nog een laatste stop bij de sluizen waar een bord is geplaatst wat ik nog nooit eerder had gezien, was het gaan met die banaan, op de dijk alles met een gunstige wind op Den Oever aan

waar een zeilboot net het ruime sop kiest en ik de afslag naar Middenmeer neem om na 205 km alles weer als afgedaan te beschouwen, een super mooi ritje.