Prachtig weer maar een kort ritje

 

De zwarte lijn is de afgesloten
Cultuurweg

Met dit weer kan je niet thuis blijven, nog even een klein rondje voordat ik even de o-ringen ga vervangen, ze geven te kort bescherming om geruisloos te rijden. Laat ik even op en neer gaan naar de Obdammerdijk waar altijd koffie en gezelligheid is. Inderdaad Tom en Gerda zijn allebei aanwezig en dan is er altijd wat te bepraten.

Langs de Alkmaarseweg

De zon is volop aanwezig en langs de Alkmaarseweg is het relatief rustig. Als ik weer huiswaarts ga neem ik uiteraard een andere weg anders is het te eentonig.

Tulpen planten

Men is hier en daar nog volop bezig met bollenplanten, in dit geval weer tulpen met dezelfde plantmachine die ik een paar dagen geleden ook zag.

Wat eens een agrarische bestemming had ....

Als ik de polder weer inga vanaf Lambertschaag dan zie je weer heel duidelijk dat de polder niet meer is wat het was, toen ik jaren geleden inwoner werd van de Wieringermeer zag je bij entree van de polder grote rode daken van de boerderijen en een zee aan ruimte.

is nu omgetoverd tot schande van de bewoners
van de Wieringermeer

Tegenwoordig is het meer een schrikbeeld van verloedering en merk je dat de gemeente meer belang heeft bij geld dan leefbaarheid en natuur in de polder. Je ziet nu alleen maar windmolens en “industrie” in de vorm van voornamelijk Microsoft en Google met hun datacentra en als je dan na een paar kilometer ook nog een

Afsluiting ter ere van Microsoft

afsluiting van de Cultuurweg tegenkomt is de maat eigenlijk wel vol. Maar het is net als de verkeersregelaar zei bij deze afzetting “Er zal wel een hoop geld mee gemoeid zijn”.

Volgende week matig vooruitzicht

Ik hoop volgende week weer een normaal rondje te kunnen toeren maar het weer moet wel goed zijn en daar lijkt het nu nog niet op al was het vandaag maar 47 km.

Hoe oud is een mini-auto ?

 

89 km

Gister kwam het er niet van en vandaag leek het in eerste instantie ook niets te worden maar gelukkig werd het al gauw droog en was ik klaar met een bezoekje aan de garage waar ik een prachtig voertuig zag staan wat meteen op de gevoelige “kaart” moest.

Mijn zoon stuurde een appje dat hij eventueel koffie had dus laat ik dan meteen maar richting Alkmaar gaan. Nog een paar spatjes onderweg maar dat stelde niet veel voor en zo zat ik al snel aan een bakkie in de “Kaasstad” op het randje van Sint Pancras.

Op de terugweg ben ik via een bekende route gegaan en zag dat er hard werd gewerkt zo links en rechts en dat alles met een stevige wind en langs de dijk gaat het ook deze keer weer voortreffelijk en ben ik na 89 km weer thuis, een prettig ritje zonder problemen.

Wat is zwerfafval ?

 

90 km

Toch nog gegaan, ik was in de veronderstelling dat het vandaag geregeld wel een beetje zou regenen dus niet met de fiets weg. Het is allemaal mee gevallen. Nadat ik een paar boodschappen had gedaan werd het droog en na controle op “Buienradar” was ik er van overtuigd dat het wel droog zou blijven en inderdaad geen spatje gehad onderweg. Even het HEM-rondje had ik al in m’n hoofd en dus eerst op naar Hoorn.

Kooloogsten

Ik ben net onder het tunneltje van de A7 door en zie op het land daar tegenover dat er met 2 ploegen de kooloogst wordt binnengehaald, een koud klusje met dit sombere weer lijkt mij.

Ook na Hoorn is het op het Markermeer somber te noemen, nergens een boot of bootje te bekennen.

Een klein bootje

.... gaat bij oud vuil is zwerfafval.

Zo halverwege zie ik een auto met een hele lange “arm” die iets uit het water lijkt te vissen. Ik stop even en de man vertelde dat dit echt zwerfafval is, als de mensen het kwijt moeten is het water heel gemakkelijk en een ander ruimt het dan wel weer echt op, zo gaat dat tegenwoordig.

Somber zeilweer.

Als ik al aardig richting Broekerhaven fiets zie ik toch nog een boot in de nevel opduiken, ondanks dat hij groot is blijft het een somber beeld.

Langs de "Dromedaris"

In Enkhuizen zijn ze bezig met de sluisdeuren en moet ik ietsje omrijden en kom bij de Dromedaris van de andere kant en dat is ook te doen.

Dit was zondagmiddag bij Castricum

Ja en als ik dan het weerbeeld van vandaag vergelijk met een beeld van gisteren dan is het een duidelijk verschil naar het negatieve toe met die bewolking ook tijdens de 90 km van vanmiddag.

Windschermpje op de ligfiets

 

Zo zag het er uit op 22 sept 2021

....... en zo vandaag

Gisteren niet gefietst, ( wel een “feesie” van een zus van me die 80 jaar is geworden)  vandaag niet fietsen en morgen , zoals het nu staat, ook niet fietsen. Het is droevig gesteld zou je haast zeggen. Eigenlijk is dat ook zo, maar toch, zit er niet over in, ik ben nog steeds gezond maar het weer is simpel de spelbreker. Vanmorgen regen en vanmiddag is de wind zodanig dat ik het gevoel heb dat ik thuis veiliger zit. Ik schrijf dit stukje waarbij ik nog even terug kom op het windschermpje op de Quest. Ik was 22 september bij Wim Schermer en al gaande het gesprek kwam toen het windschermpje ter sprake, Wim had net een stelling gemaakt om het materiaal waar hij de schermpjes uit knipt, veilig en praktisch op te bergen en ik had mijn schermpje net binnen in de fiets gelegd omdat het me meer stoorde dan ik er voordeel van had.

Omdat Wim zich toen verbaasde over de hoogte van het scherm kreeg ik bij Wim een lager exemplaar mee, 10 cm terwijl die van mij 13,5 cm was. Na een aantal ritten moet ik toegeven dat dit minstens zo goed bevalt, op den duur wordt het scherm steeds minder doorzichtig en met de zon erop is het helemaal “gokken” waar je heen fietst. Dit lagere scherm geeft altijd net zoveel windafbuiging als het hogere maar over deze 10 cm kun je altijd heen kijken ook als het erg vuil is of met zonneschijn waarbij het wat craquelé wordt. Dus ik ben weer wat wijzer geworden en zo zie je maar weer “Je bent nooit te oud om te leren”

Rondje zonder doel

 

71 km

Maandag 18 oktober 2021, vandaag voor de eerste keer de collant aangetrokken, bij vertrek stond de thermometer op 10,2 graden en dat was voor mij net de grens, ik moet zeggen bij thuiskomst, het is goed bevallen. Zonder een vooraf geplande route van start en als heel snel bedacht dat ik wel even naar de Obdammerdijk kon gaan om bij Gerda en Tom langs te gaan en zo is het gegaan. 

Grasland wat doodgespoten is voor bollenteelt

Doodgespoten grasland bewerken
voor het bollenplanten

Het machinaal bollenplanten

Onderweg zag ik ze druk bezig met het planten van de tulpenbollen op verschillende plaatsen en opvallend is dat er zoveel percelen grasland zijn doodgespoten om er tulpen te planten. Op het koffieadres is Tom nog alleen en even later is zus Gerda er ook en dan weet je van te voren dat de “kletsmachine” in de hoogste versnelling gaat en dat was nu ook het geval, wel gezellig overigens en zo is de “koffiepauze” snel achter de rug.

Rood is wit geworden

Ik had ondertussen een belletje gehad van de garage dat m’n bestelde witte kentekenplaten binnen waren dus meteen maar even langs de garage. Ja inderdaad de rode is wit geworden na bijna 197.000 km op de teller leek het me verstandiger om maar in te ruilen voor een jongere uitgave, zodoende. Het vervelende is dat de 2 bestelde nummerplaten nogal wat voeten in de aarde hebben, al 2 keer mijn wensen kenbaar gemaakt is er eindelijk 1 plaat en morgenochtend de 2^e, och het is mensenwerk en een ieder maakt weleens een foutje.

De molen van Wervershoof

Opvallend op het IJsselmeer
bij Medemblik

Kasteel Radboud Medemblik

Na deze stop bij de garage nog ietsje verder omrijden om via Wervershoof in Medemblik te komen en dan naar Middenmeer waar de teller op ruim 70 km is blijven staan.

Een eenling van heet dichtbij

Meerderen op afstand langs
de Flevoweg

Langs de Flevoweg stonden nog wat opvallende herfst attributen waar ik even een paar foto's van heb gemaakt.

Koerswijziging onderweg.

 

En weer is de fietsweek aan z’n eind gekomen, nou ja zo erg, maar de komende dagen krijgt de “gekko” rust zullen we maar zeggen. Ik had eerst nog het plan om naar Oostzaan te rijden, Bram is vandaag 18 geworden dus genoeg aanleiding om daar even heen te karren.

Maar onderweg kreeg ik, het was maar heel even, een klein beetje regen en toen bedacht ik dat het morgen nog wel wat slechter zou kunnen worden volgens de berichten dus meteen het plan wijzigen en eerst grasmaaien in de “Zuidoost”, zaterdag gaan we toch ook al naar Bram op verjaarsvisite. Ik wist dat Tiny met de auto weg was dus even omkleden en in het werkpak de grasmaaier starten en na een half uurtje was ik overal weer rond geweest.

Op de rit naar huis heb ik weer een vertrouwd ommetje gemaakt langs het Noordhollands Kanaal over de Zuiddijk en later Westdijk waar het altijd opvalt dat er in de Beemster liefhebbers zijn van spierwitte koeien i.p.v. de echte zwartbonte.  Er staat een stevige wind en dan is het behoorlijk zwaar trappen op deze dijken.

Als ik alweer aardig richting Middenmeer ben zie ik in Oude-Niedorp een paar opvallende “pollen” Pampasgras, het blijven mooie planten vooral als de pluimen er volop bij staan.

Even verder haal ik een paar dames te paard in die blijven praten tegen de viervoeters terwijl ik langzaam passeer, geen vuiltje aan de lucht, zo kan het dus ook.

Als laatste zie ik ook nog weer echt zwartbont Hollands vee en dat zie ik toch liever als die gebleekte “albino’s”. Alles met elkaar was de rit van deze dag goed voor ruim 97 km waar ik weer van heb genoten.

Kleintje door N.H.

 

Het ritje van deze woensdag gaat als eerste richting Alkmaar om even bij mijn zoon een bakkie te gaan doen. Zo lang de Afsluitdijk niet toegankelijk is voor fietsers “moet” ik toch een andere rit bedenken om naar de kinderen te gaan dus een ritje Alkmaar komt dan als eerste aan de beurt.

Onderweg bij Oude-Niedorp een eerste en achteraf het enige buitje, niet van betekenis dus een bijna droge rit is het geworden.

Na de koffie ben ik m’n rondje af gaan maken, door Sint Pancras naar Stompetoren en daar zag ik een witte ligfiets aankomen. Stoppen en even kletsen, het bleek Roelof Jansen te zijn, de man die ik al eens eerder had ontmoet, ik herkende hem niet direct maar langzaam kwam hij bovendrijven in m’n grijze geheugen. Roelof was patiënt van de gevreesde ziekte maar begint de laatste tijd weer echt op krachten te komen, de conditie is weer voor een groot deel terug vertelde hij en vooral trots, “Ik kan weer wielrenners inhalen en passeren” zo zie je maar een ligfiets geeft je mogelijkheden om te herstellen.

Weer verder richting Oosthuizen en dan naar de dijk waar ik het tandem fietsende echtpaar uit Abbekerk passeerde.

In de polder zag ik nog een paar fazanten die meteen weg vluchten en een ijverige landbouwer die in één gang het land bewerkte en wintertarwe zaaide. Alles was samen goed voor 98 km gezondheid.