Geurende hyacinten

Woensdag, zonnig weer, alles lijkt geschikt voor een rondje door de noordkop van de provincie en dan als het zo uit komt langs de bollenvelden. Niet dat alles nu al in bloei staat maar mogelijk dat de narcissen en hyacinten behoorlijk kleur geven aan het ontluikende voorjaar.
Eerst de banden nog even controleren, (gistermorgen stond de achterband plat) en dan inladen, telefoon, watervoorraad in de camelbak, digitale camera en standaard een tas met reservematerialen om indien nodig een band te kunnen vervangen of plakken en nog wat kleine sleutels, je weet maar nooit, en standaard ligt er ook altijd een tas met reserve kleding en een jas. Zo zie je maar dat het inwendig een vrachtvoertuig begint te worden wat bij nader inzien dik boven de 40 kg totaal gewicht komt, neem alleen de watervoorraad maar in de camelbak (4 ltr.)
Als ik me heb omgekleed en nog wat heb gegeten ga ik op pad, de straat is nog steeds niet zo ver dat ik zo weg kan rijden, het trottoir is vanaf mijn woning wel aangelegd dus een stukje lopen en dan echt op weg. De kap ligt achter mijn stoel en in korte broek en een shirtje lijkt het net al echt zomer. Ik besluit om eerst maar via de Alkmaarseweg richting Broek op Langedijk te gaan, het zoeft er over, alles met de wind schuin achter, bij Noordscharwoude ga ik rechtsaf om bij het plaatsje Schoorldam het Noordhollandskanaal over te steken en mijn route te zoeken richting Schoorl.
Door Schoorl en Groet is het niet direct vol gas door een bochtige weg met de nodige zijwegen waardoor extra voorzichtigheid is geboden, als ik het dorp uit ben volgt al na korte tijd Hargen, even boven op de dijk kijken maar een korte blik op de Noordzee is voldoende om weer andersom te gaan en deze keer via de Hondsbosschezeewering verder naar het noorden te gaan, al snel kom ik door Petten en ga aan het eind linksaf richting via de Westerduinweg op naar Callantsoog. Kort voor Callantsoog ben ik rechtsaf gegaan omdat ik in de verte verschillende kleurige percelen zag staan. Wat een kleurenpracht enorme oppervlakten bloeiende hyacinten en narcissen, je zou de geur in de foto’s mee moeten kunnen nemen. Diverse keren ben ik gestopt om er in alle rust van te genieten, wat kan het leven weer mooi zijn, vervolgens linksaf langs het Noordhollandskanaal en toen bij de helihaven in Den Helder even kijken maar wat in het verleden wel mogelijk was, heli’s bekijken die starten en landen, bleek nu niet meer het geval te zijn , alles is in en weggebouwd. Vanaf Den Helder terug over het kanaal naar de bloemen in Breezand en omgeving, met een laatste ommetje via van Ewijcksluis kom ik aan de zuidkant van het Amstelmeer waar druk wordt gewerkt aan ophoging van de dijk, na een paar kilometer ben ik weer in de Wieringermeer en ga via de Ulkeweg en later via de Schagerweg weer op huis af en sta na een kleine 90 km weer thuis.

Samen uit, samen thuis

De datum nadert met rasse schreden, 6 april goede vrijdag, de vrijdag voor de Paasdagen wat wil dat allemaal zeggen. Gewoon dat er op die dag een toertocht wordt georganiseerd door de man op bijgevoegde foto. Vanmiddag kwam ik Matthijs Leegwater tegen in Abbekerk, we waren beide op weg naar huis, hij terug van zijn werk in Heerhugowaard en ik op de thuisreis van een dagje helpen in de tuin bij mijn vriendin. Omdat we onlangs wat intensief mailverkeer hebben gehad was het logisch dat we even zijn gestopt om bij te praten. Matthijs heeft een mooie en een lelijke kant, beter gezegd een goeie en een slechte kant, hoe dat zit ?
Heel eenvoudig om daar zelf achter te komen, kom 6 april ook naar Medemblik (bij de ophaalbrug) en sluit je aan bij de, om half 9 koffie-slobberende groep ligfietsers en fietsters die na de koffie van start gaan voor de Texeltoer van ongeveer 150 km. Voor aanmelding van deze tocht kijk op de site van Ted de Lange http://www.teddelange-ligfiets.nl/ en iets naar onder staat het mailadres van Matthijs Leegwater de man achter dit nieuw op te starten gebeuren. Was u nooit eerder op Texel, dit is de gelegenheid om in een rustig tempo ook eens van de rust op het eiland te genieten want er geldt één belangrijke regel: “Samen uit, samen thuis”

Kris kras - Noord Zuid

Rondje van noord naar zuid zou je het ritje van vandaag kunnen noemen, van morgen gestart vanaf middenmeer en dan gewoon draaien en fietsen in die richting die op dat moment in je op komt. Na een uur fietsen was ik ruim 30 km verder maar nog vlak bij huis, heel simpel van Middenmeer naar Wieringerwerf en dan langs het Robbenoordbos even langs de dijk, de haven “Oude Zeug” aandoen om te zien of er nog speciale activiteiten plaats vinden, wat niet het geval was, en dan door over de Ooster en Westerterpweg,een praatje maken bij Ben Tops, de man achter een speciaal polderevenement zie de volgende site http://www.poldertourinkar.nl/ en dan weer door.
Toen ik in de buurt van Middenmeer kwam ben ik thuis aan gegaan om iets te eten en rond 1 uur weer voor het tweede deel gestart, zulk mooi weer is geweldig, korte broek en geen kap op de Quest, echt zomers. Na de middag ben richting Obdam gegaan om daar het laatste nieuws te vernemen m.b.t. het Westfrieslandspel, het loopt allemaal geweldig maar wat zit er een werk aan, echt onvoorstelbaar en dat dit alles door een paar mensen met een drukke baan tot stand wordt gebracht, ik blijf me verbazen. Vanaf Obdam ben ik richting Hoorn gegaan en was van plan om via Zwaag te rijden maar de massale colonnes scholieren hebben me op andere gedachten gebracht, 3 soms 4 breed over de weg slechts reagerend op auto-claxons ook nog niet altijd, nee dan maar een andere weg. Zo kwam ik via Zwaagdijk in Wervershoof en Onderdijk daar nog langs mijn jongste zus die niet thuis bleek te zijn en dan het laatste stukje via Medemblik weer naar huis, net 104 km waardoor het totaal nu op 13.061 km is gekomen. Een geweldige dag door de natuur in het Hollandse landschap.

Alles wordt of is anders

Vanmorgen las ik een stuk in het NHD “In het spoor van de nachtfietser” het onderwerp is uiteraard de fiets en in dit geval de man die er op zit.
Dirk de Vries uit Wervershoof, een gewone “Westfries” die z’n “moerstaal” nog onverbloemd spreekt maar daarnaast een groot fanatiek wielerhart heeft. Dirk wil voor z’n 65e levensjaar 500 keer het IJsselmeer rond hebben gereden en dat zal hem bij leven en wel zijn zeker lukken.
In het verleden heb ik wel eens een paar keer met Dirk en z’n maats mee gefietst, op de racefiets, en dan was ik een enkele keer wel eens blij als er iets voorviel waardoor er gestopt moest worden, het kon een lekke band zijn of een brug die open ging even op adem komen, maar echt stoppen zonder reden was er nooit bij, Dirk had altijd haast.
Maar zoals hij zelf al aangaf in het verslag, alles is aan het veranderen, ook bij mij is dat het geval. Dirk fietst 15.000 km per jaar en ik kom niet verder als een goeie 10.000 km, een ander veel groter verschil is, ik wil graag met hem en zijn kornuiten mee fietsen want voorheen was het een soort strafexpeditie als ik probeerde te volgen maar nu zou ik de confrontatie graag aangaan, hij op zijn super de super lichte racefiets van nog geen 9 kg en ik met mijn Quest van incl. bagage wel ruim over de 40 kg.
Echt de tijden zijn veranderd, Dirk is 63 jaar en wordt in december 64 en ik ben nu 66 jaar en hoop in augustus 67 te worden en toch hoop ik dat ik Dirk en z’n maats een keer achterop rij om zo ook een keer aan te tonen dat ik sneller kan door de veranderde techniek.
Echt er is in de wielersport niets mooier dan met een plezierig gangetje anderen achter je te laten vooral als dat tegen een behoorlijke wind in gebeuren zou.

p.s.Bijgevoegde foto is tijdens de Telemark Tours genomen toen ik nog weg was van de racefiets net als Dirk (2e van links)

Ligfietstocht rondje Texel

Nu een keer iets over wat gaat komen, nooit eerder was ik van plan om in groepsverband een ritje te gaan maken maar het gaat er wel van komen als alles gaat zoals ik en hopelijk velen met mij gaan beleven. Ik heb ooit een keer in mijn verhaaltjes op internet geschreven over onderdelen die ik mee had gekregen vanaf Velomobiel in Dronten naar Matthijs Leegwater in Twisk een vriendelijk dorpje niet zo ver vanaf mijn woonplaats, Middenmeer.
Die zelfde Matthijs is zo’n enthousiaste velomobieler dat hij op vrijdag 6 april net voor de Paasdagen een tocht heeft gepland naar en over het eiland Texel.
Door een aantal toevalligheden gingen er een paar mailtjes over en weer en was het voor mij ook zover dat ik er warm voor ben gelopen. Ooit heb ik voor de Fiets-Toerclub in de Wieringermeer een z.g. Texeltoer op papier gezet toen ik nog fanatiek met de racefiets bezig was en het lijkt me hartstikke leuk om nou eens met anderen ook weer die kant op te gaan.
Ik zet hieronder de aankondiging zoals ik hem vond op internet, dus laat iedereen zijn best doen om mee te fietsen en zo dit evenement te laten slagen en er, indien mogelijk een jaarlijks terugkerende toertocht van te maken.


Ligfietstocht rondje Texel.Op goede vrijdag 06-04-2007 gaan een aantal ligfietsers een rondje Texel fietsen (150km). Ze vertrekken om 9.00 uur vanaf Ted de Lange ligfietsen Vooreiland 1b Medemblik.De koffie staat vanaf 8.30 uur klaar. Eten en drinken voor eigen rekening.Wij zijn om 18.00 uur weer terug in Medemblik. Wilt u meefietsen geef u dan opbij Matthijs Leegwater: leegwater1966@quicknet.nl

Veilig op de dijk ?

Hollands weertje vandaag, vanmorgen mist en weinig zicht en vanmiddag weer volop zon. Voor vandaag stond maar een kort ritje op de “rol” de fiets wegbrengen naar een veilig onderkomen achter slot en grendel en daarna weer naar huis om eindelijk weer eens wat aan de tuin te doen. Niet dat dit mijn grootste hobby is maar het moet er toch wel wat netjes uitzien. Allereerst langs de zijkant, een smalle strook omgespit langs de woning en daarna het zelfde langs het schuurtje en tot slot een beginnetje gemaakt met het stuk achter de woning.
Omdat alles redelijk was opgedroogd heb ik ook het gras gemaaid en later geverticuteerd waarbij zakken vol met mos los zijn gekomen en nu maar hopen dat ik niet te rigoureus ben bezig geweest. Als het weer zo blijft zijn er straks weer mogelijkheden genoeg om weer wat langere ritten te maken en zo nu en dan fanatieke wielrenners achter je te laten.
Gistermiddag in Friesland was dat het geval evenals op de heenweg in Abbekerk, jonge jongens/mannen die de snelheid van de Quest nog niet kennen en dan verwoede pogingen doen die al na enkele honderden meters tot het verleden behoren.

Eén keer naar De Woude

Bijna tweehonderd kilometer en een foto buiten de route hoe zit dat, heel simpel, twee dagen op een fiets verschillende locaties en zo is het gekomen. Doordat er nog steeds flink gerommeld wordt bij mij in de straat verblijf ik wel eens een dagje op een ander adres en vanaf die plaats hebben we zondag gefietst op “gewone” fietsen, ja, wat is gewoon tegenwoordig, maar een ieder die dit leest begrijpt het wel. Vanaf Zuidoostbeemster langs het Noordhollandskanaal richting Oost en West-Graftdijk en na wat gedraai op het fietspad aangekomen richting Alkmaar, na een kilometer linksaf de autoweg oversteken als de stoplichten ons toestemming verlenen en dan nog een kilometertje naar het pontje van
De Woude.
Wat zoek je in hemelsnaam op De Woude heb ik nu zelf ook geconstateerd. Maar Wim en zijn vrouw vinden daar juist datgene waar ze naar hebben gezocht, ik, wij hebben het nu een keer “in het echt” gezien, ’t wordt echt formidabel, maar de plek ………… nee wij zouden hier niet kunnen wennen hebben we bedacht, maar als watersportliefhebber is het best te doen denk ik, hélaas ik ben een echte landrot en mijn laatste wens zou iets met een boot of iets dergelijks zijn maar daarvoor zou ik nog 1000 andere wensen kunnen bedenken. En dan ook nog even opsteken in een echt “bruin café” waar de chocomel met slagroom van uitmuntende klasse was, en dat mag zeker worden genoemd, hélaas was de cappuccinomachine kapot zei men.
Vervolgens nog even Marken-binnen bezocht omdat ik dacht dat er ook een klein weggetje door het land liep om zo weer op de route naar Spijkerboor te komen en vandaar naar Purmerend maar dat was er niet en toen zijn we iets verder naar de brug gereden waar we overheen en later onderdoor konden om zo onze weg te vervolgen. Een leuk ritje waar we beiden van hebben genoten vooral ook omdat het zulk geweldig weer was.
En dan die kleine 200 km, vanmorgen ben ik naar mijn dochter en kleinkinderen gefietst in Oudemirdum en als je dan begint in Zuidoostbeemtser en je rijdt vervolgens langs Middenmeer en Wieringerwerf en je houdt maar niet op dan sta je na 120 km op de plaats die je wilde bezoeken, een kleinzoon die grote verhalen heeft over zijn fietsprestaties, de laptop en de gewone pc, daarnaast een kleindochter die zich al had omgekleed om straks pony te gaan rijden, wat is dat toch heerlijk zulke blije vrolijke wezentjes.
Iets na 1 uur ben ik weer richting Noord-Holland gegaan en dan maar eens zien of ik thuis onderdak kan komen. De terugrit verliep net zo mooi als heen en toen ik ’s middags thuis stond, want zowaar het is gelukt, stond de teller op 198 km precies en gaf het apparaatje ook aan dat het gemiddelde 36,8 km was geweest, het totaal staat nu op 12.743 km.

Wordt dit een toekomstige Quest-rijdster ?

Het weekend staat weer voor de deur zoals dat zo mooi heet, voor mij(voor ons) is het altijd weekend lijkt wel. Als je niet meer in het dagelijkse werkproces zit heeft het leven nog meer mooie dingen dan wanneer je nog bij de werkende klasse behoort.Vanmorgen weer een keer een leuk ritje gemaakt, niet direct ver maar gewoon even een 80 km om niet te veel te ontwennen, afgelopen week was het weer ook voor mij net even te slecht en te nat om veel met de Quest rond te toeren. Doordat ik niet veel heb gefietst de afgelopen dagen kwam ik op het idee om de buitenkant maar een keer onderhanden te nemen want een gladde glimmende bolide vraagt af en toe om een vertederende zachte hand om tot dat glimmen te komen en dus met een emmertje en een spons aan de slag, nadat ik hem had gewassen en afgelapt leek in de was zetten echt niet nodig, hij glom aan alle kanten weer als nieuw. En toen proberen mijn vriendin zover te krijgen dat ze er in zou gaan zitten en misschien zelfs zou gaan rijden want wie weet komt er zo misschien weer een nieuwe Quest-rijdster bij, nee het zit er niet in, ze vond en vind het maar een griezelig en gevaarlijk voertuig waarbij je te veel risico’s loopt dat er brokken van kunnen komen en er minimaal een ziekenhuis opname in het verschiet ligt. Dat leuke ritje van vanmorgen ging gewoon langs de Purmerenderweg naar Oosthuizen en vandaar richting Hoorn waar ik gewoonlijk voor Hoorn richting Berkhout neem, om de drukte van het stadsverkeer te ontlopen, en dan via Bobeldijk en Wognum richting Middenmeer op zoek, parallel aan de A7. Thuis gekomen moest ik de laatste 100 meter lopen en de Quest voorzichtig achter me aan slepen om zo op mijn eigen pad te komen. Er ligt nu een “bed” van zand en hoogovenslakken waarop de eerste auto’s alweer geparkeerd stonden in de straat, maandagmorgen moeten ze allemaal weer elders geparkeerd staan omdat er dan weer groot materiaal door de straat moet maar het begint weer ietsje veiliger te worden zoals ik dat heb bekeken. Weer terug naar Zuidoostbeemster, via de zelfde weg en toen kwam ik hem weer een keer tegen Kees van Hattem in zijn witte Mango, de man uit Heerhugowaard. Even stoppen en kletsen natuurlijk, Kees vertelde trots dat hij wat aanpassingen had laten verrichten aan zijn fiets en één daarvan is een Rohloff-naaf waar hij koning te rijk mee is, begrijpelijk zo’n aanpassing is wel kostbaar maar geeft ook veel comfort, na een korte pauze zijn we weer ieder onze eigen weg gegaan en was ik na een paar uur weer in Zuidoostbeemster. Het totaal wat de teller op dit moment aangeeft is 12.545 km en nog steeds dezelfde achterband die ondanks alles nu 4 keer lek is geweest.

Zomaar een ritje

Het is vandaag de 5e maart en de berichten zijn matig tot slecht te noemen maar als ik buiten kijk valt het allemaal erg mee. De zon zie ik zelfs af en toe en de wind is ook nog acceptabel dus ik denk er over om toch maar alles zo te regelen dat een rondje fietsen er weer in kan zitten.
Eerst wat boodschappen gedaan om wat in huis te hebben dat als warme maaltijd kan worden gebruikt en dan op naar mijn vriendin waar mijn gele “banaan” (dat zeggen de kleinkinderen) onderdak heeft gevonden zolang er bij mij in de straat gegraven wordt. De vorige keer heb ik me op vreemd terrein begeven, d.w.z. in de omgeving van Purmerend en zuidelijker en dan speciaal de “binnenlanden” in, dat is niet goed uitgepakt en dus heb ik besloten om vandaag weer een bekender pad te volgen maar nu eens in omgekeerde volgorde.
Niet van Middenmeer naar Zuidoostbeemster en dan met een omweg weer naar huis maar vandaag eerst met de auto naar Zuidoostbeemster en vervolgens daar van start voor een leuk ritje met de Quest. Eerst richting Obdam, even horen hoe het loopt met de voorintekening van het Westfrieslandspel, mijn zus Gerda vertelde trotst dat ze al ruim 1650 voorinschrijvingen hadden en daar was ze druk mee bezig alle namen en adressen in de computer te zetten.
Ik verbaas me elke keer weer over de hoeveelheid werk die er aan vast zit, eerst hebben ze al die vragen met antwoorden op een rijtje gezet en nu de organisatie van de bestellingen, eerlijk petje af voor zoveel inzet en het resultaat.
Maar goed ik ben fietser en geen spelletjesmaniak dus na de koffie weer op pad, laat ik eens kijken of ik bij mijn huis kan komen, vanmorgen lagen er nog een aantal tegels van het trottoir en stond de hele “handel” bij mij voor de deur, wie weet misschien lukt het nog een keer en dan kan ik meteen even wat eten en vervolgens weer op de retour omschakelen.
Het is gelukt, onderweg kwam ik er wel achter dat de wind af en toe toch “pittig” begon te blazen van de zijkant dus een beetje extra controle op de rijrichting was af en toe wel nodig. Gelukkig is alles goed gegaan en ook met een klein ommetje kwam ik om kwart voor 3 weer aan op het startpunt en stond er 120 km op de teller, het totaal staat nu als ik het goed heb gezien op 12.420 km. Ook de overige gegevens heb ik genoteerd vanaf de GPS, het bewogen gemiddelde stond op 33,7 km p/u en het maximum is ergens 53 km geweest, dus alles werkt nog redelijk en ik heb weer een geweldige dag gehad.

Waterland

Het weer zou vandaag zonder meer slecht zijn, maar het viel eigenlijk erg mee tot vanmiddag zo rond 3 uur toen begon het weer te regenen. Mede doordat het vanmorgen toch wel goed was kon ik de verleiding niet langer weerstaan en ben vanmiddag dus een stukje gaan fietsen met de Quest. Omdat hij door omstandigheden niet thuis staat eerst met de auto naar mijn vriendin en dan ben je niet zomaar weer weg, koffie “effe” kletsen en dan een broodje eten en daarna toch maar omkleden en op pad.
Alle keren rijd ik vanaf dat adres de zelfde route maar nu ben ik eens een andere kant opgegaan. In Purmerend over de brug en meteen rechts aanhouden en na een paar bochten over de 2e brug de stad weer uit richting Neck en alles waar ruimte is. Nou ik heb het geweten, geen enkele beschutting meer van beplanting of bebouwing dus lekker in het open veld.
Maar ondertussen begon de lucht wat te betrekken en de wind ging af en toe over naar stormkracht, recht tegen wind in was geen enkel probleem en een aantal keren passeerde ik mensen die waren gaan lopen omdat ze niet tegen de wind in konden fietsen terwijl mijn tellertje zonder problemen op 34 a 35 km stond. Omdat ik in een voor mij onbekende omgeving was ben ik gewoon hier en daar een afslag ingegaan en zou wel zien waar ik uit zou komen. Na een aantal kilometers en over ook een aantal bruggen had ik geen idee meer waar ik terecht zou komen, over de volgende brug waarbij ik niet te hard durfde gaan omdat de wind me flink bang begon te maken en er enorm veel water in mijn omgeving was had ik toch nog weer een beetje geluk.
Omdat dit stukje wat voorzichtiger ging en ik boven op de brug pas zicht kreeg op mijn te volgen route was flink remmen de enige remedie. De weg hield op en ging over in een modderig pad met plassen en als ik me goed herinner stond er een bordje met zoiets als “Jisperveld” en nog een naam die me ontgaan is maar verder fietsen was vanaf hier niet meer mogelijk, dus achteruit laten zakken en keren. Op de weg terug ging de wind zo hevig te keer dat ik heb besloten om dit, overigens mooi landschap, te verlaten en richting startplaats te gaan.
Volgende keer beter zullen we maar zeggen, in een nieuwe omgeving is wel mooi maar het moet wel veilig zijn m.b.t. de weersomstandigheden en dat was me nu wat te …..