Een keer naar de "Velomobiel hemel"

Waar zit het probleempje ?

 Het was al voorspeld, de hele dag regen dus dan is het duidelijk, thuis blijven het is niet anders. Als je dan alles weer eens op een rijtje zet over de afgelopen periode dan mag ik evengoed niet klagen, de meeste dagen kon ik op pad en als ik dan de fiets erbij betrek dan moet daar ondertussen ook iets aan gebeuren. Heel af en toe knippert de verlichting richtingaanwijzer of claxon, net wat ik gebruik, dus er moet ergens een los contact zitten of een breuk in een draad. In de meeste gevallen lukt het me wel om het op te lossen maar deze keer kom ik, op de eerste plaats kennis, en op de tweede plaats vervangende onderdelen te kort, als er al iets vervangen moet worden. Dus heel simpel gezegd een keer op en neer naar de “Velomobiel hemel” in Dronten. Op maandag zijn ze gesloten en dan lijkt het a.s. maandag toevallig net droog te zijn dus een andere geschikte dag afwachten en dan zou het mogelijk zijn. Wordt wel een retourtje van minimaal 160 km maar dat is niet zo’n ramp. En dan ook het schoonmaken, als ik hem goed schoonmaak gaat de slang erop om de wielkasten uit te spuiten en meteen daarna de oliespuit over de meeste draaiende delen. Maar dan moet hij nog wel wat droog zijn wat met dit weer ook niet zo gemakkelijk gaat. Conclusie als ik t.z.t. naar Dronten ga eerst de fiets en dan vooral de wielkasten uitspuiten, smeren en karren maar.

De huidige tellerstand is 32.288 km en als ik de beginstand van 17.139 km er aftrek heb ik tot vandaag met deze  Quest 15.149 km afgelegd en het blijft de meest gezonde ontspanning.

Even de benen strekken.

 Heel even heb ik getwijfeld of ik zou gaan en gelukkig ben ik gegaan, het was maar kort maar “Blijf in beweging” mij ooit geadviseerd door Albert van Dijk uit Kampen,(mijn vriend van langs de weg)  heeft weer zijn nut gehad, het was een verademing. Vanmorgen toen ik buiten kwam miezerde het een beetje en dat leek tot de middag zo te blijven dus dan eerst maar wat andere bezigheden zoeken. En dat heb ik gevonden, afstoffen, dweilen, stofzuigen en ga zo maar door tot slot het beddengoed afhalen en in de wasmachine, het was weer echt een “Miep Kraak dag” (ochtend) . Zo rond de middag was het inderdaad droog, hoewel nog zwaar bewolkt, maar droog en dat is voor mij de bottelnek dat droge weer. Een klein buurtritje moet er nog wel in zitten zo over Wieringen en door het Robbenoord en Sluitgatbos is prima gelukt. Maar wat is het overal nat zelfs stukken weiland staan hier en daar blank en morgen en de komende dagen is er beloofd dat er nog meer neerslag bijkomt. Over Wieringen langs “Het Wad” naar Den Oever.

Alles wat ik tegenkom zijn een paar wandelaars langs de “vloedlijn” zelfs het vaak kenmerkende beeld van veel vogels is vandaag niet aan de orde, het is stil, mogelijk overal de corona gedachte.

Bij Den Oever nog even doortrappen tot aan het monument van de op zee achter gebleven vissers en dan keren en over de haven, waar een vissersboot in dok ligt voor onderhoud, door naar de Wieringermeer.

Hier ga ik door het Robbenoord en Sluitgatbos waar het verbazend nat is, naar de vaste weg richting Kreileroord en vervolgens Wieringerwerf en Middenmeer wat in totaal 48 km op heeft geleverd.

Zij mag vanavond 8 keer na 9 uur naar buiten.

 

Het is weer een prachtige rit geweest vandaag, even op en neer naar de “Zuidoost” daar een potje klaverjassen met z’n drietjes, lunchen en dan weer rechtsomkeert naar Middenmeer. Tiny had haar oudste zus op visite en dan staat klaverjassen altijd voorop en aangezien ik dat ook wel een leuk spelletje bestempel kwam het goed uit dat ik langs kwam.

Toen ik van huis ging was het droog en langs de Alkmaarseweg kreeg ik zicht op een “paar” windmolens in de polder, ik telde er 41 op deze foto en in werkelijkheid waren er nog veel meer te tellen maar die vielen buiten het beeld van de camera.

Het bleef niet droog maar één kort buitje was mijn deel op de heenreis en terug was het een beetje aanpassen aan het weerbeeld om de donkerste wolken te omzeilen wat goed is gegaan, geen spat op de terugweg.

Bij Schardam was het nog even uitkijken m.b.t. de buien die er weer aankwamen maar ook hier ontliep ik ze.

Ik schiet al aardig op naar de thuisbasis als ik bij het begin van Abbekerk een mevrouw zie lopen die de honden uitliet, vanavond mag ze 8 keer in “overtreding” met toestemming. Zo zie je maar ieder nadeel heeft ook zijn voordeel, 8 stuks oftewel 8 keer naar buiten met 1 hond gelijk. De lucht is en blijft wisselvallig en elke keer denk ik dat ik de volgende bui niet kan ontlopen maar ik had geluk vanmiddag. Eenmaal thuis is het toch weer 85 km genieten geweest.

Het is me gelukt.

 

Het is me gelukt al moest ik wel even flink mijn best doen, niet dat het nou zo belangrijk was maar wel prettig om net voor de bui binnen te zijn.

De zon schijnt volop als ik van huis ga en het gras is overal wit van de lichte vorst die op dit moment de zaak nog wat extra koud maakt, het is net -1 C. M’n eerste bestemming is naar broer Ben die op dit moment wat extra steun nodig heeft, enkele jaren geleden is zijn vrouw overleden en sinds een week nu ook zijn partner waar hij weer zo gelukkig mee was, allemaal zeer triest.

In de polder ziet alles wit door de lichte vorst die over de akkers is gegaan en de verwarming van de kassen/warenhuizen geeft prachtige witte “wolken”, het is heerlijk weer zo met de zon erbij.

Na dit bezoek ben ik weer mijn vaste ronde gaan maken, eerst ben ik Medemblik gepasseerd en nu richting Enkhuizen enz. om uiteindelijk Hoorn achter me te laten.

De weervoorspellingen hadden het wel over kans op een winterse bui en inderdaad hier en daar zie ik wel wat “ongerief” maar het is nog steeds zonnig. Door Hoorn gaat ook gesmeerd en dan weer richting Middenmeer met een licht windje op de zijkant. Net voor Hoorn zie ik een wolk hangen die voor mijn gevoel daar leegloopt in een buitje waar ik geen behoefte aan heb.

 Maar steeds vaker zie ik dat soort wolken en als ik bij Abbekerk fiets komt er zoiets opzetten waarvan ik denk dat ik die helemaal niet op m’n “pet” moet krijgen dus maar een tandje bijschakelen. Het is inderdaad zoals ik dacht dat het zou worden, een flinke bui maar ik had geluk en kon het vanuit huis bekijken en dat alles na precies 90 km die ik droog en zonnig heb afgelegd.

Een winderig ritje

 

Gistermiddag kreeg ik een appje van m’n zoon, “Als je morgen een bestemming zoekt, wij zijn thuis voor koffie” ik heb daarop gereageerd “Nee het regent dan volgens de berichten en er staat een flinke storm” . Maar er is niets zo veranderlijk als een mens zeg ik weleens. Ik werd zo rond een uur of 5 wakker van de regen die op de ramen kletterde en een storm waarbij ik bang begon te worden dat er schade zou kunnen ontstaan, wat ging het te keer. Maar toen ik zo rond 7 uur beneden kwam leek de wind wel over en het was ook droog en bij controle van de buienradar bleek de veroorzaker inmiddels richting het oosten te zijn afgedreven en werd er geen regen meer verwacht. Zou ik dan toch nog gaan, eerst even een paar beugeltjes pasklaar maken en gaatjes erin boren en dan weer overwegen, zal ik of toch niet. Het was ondertussen al tegen 11 uur en bij de laatste controle van de weerkaart met windsnelheden bleek die nu op windkracht 5 te staan dus hij was weer verder gezakt dan moet het nu lukken. Nog even wat eten en dan van start richting Alkmaar, het is nog behoorlijk zwaar trappen, alles tegen en iets zijwind maar het is redelijk te doen zonder risico.

Als ik ter plaatse ben bel ik even of ze thuis zijn, inderdaad nou ik sta beneden en dan komt Gerard de automatische deur van de garage openen om mij binnen te laten waarna we met ons drietjes een bakkie doen, Gerard heeft een vrije dag en Marjon d’r school is gesloten, de leerlingen zijn thuis. Na een tijdje de laatste nieuwtjes te hebben uitgewisseld ga ik mijn fiets weer naar huis brengen en dan moet ikzelf ook mee.

Het lijkt wel of er weer wat meer wind is gekomen en dat blijkt inderdaad het geval (zag ik later thuis het is nu windkracht 6) ik zoek een voordelige route waar ik niet of nauwelijks langs het water moet wat niet overal lukt maar dan zit de wind achter me, en kom weer thuis na een kleine 69 km waarbij de snelheid hier en daar behoorlijk is geweest.

Vandaag kon het weer.

 

Ja vandaag ging het weer maar gisteren was echt een regen en stormdag en zat ik toch niet thuis, even op en neer naar Oudemirdum met de auto. Het duurde me gewoon te lang om daar weer een keer heen te kunnen gaan met de fiets dus van armoede maar met de auto. Ik heb ze allemaal weer gezien en gesproken Bianca, Thimo en Fleur, Siebo helaas niet, die was naar zijn werk in Makkum bij “Feadship” aan luxe jachten bouwen. Ik zag wel dat de op de Afsluitdijk druk bezig waren maar dat het ook nog lang niet klaar is, en ik, en velen met mij, hoeven zich geen illusie te maken dat er ook maar iets wordt gedaan om fietsen over deze dijk eerder mogelijk te maken. Er zitten nou eenmaal geen sportievelingen bij R.W.S. het is en blijft een log onhandelbaar lichaam. Maar goed vandaag heb ik weer even kunnen genieten van mijn “verslaving” want zo is het wel een beetje. Maar anders geredeneerd, als jij of jullie de tijd zouden hebben en je thuis zou gaan vervelen dan is er toch niet mooier.

Even op en neer naar Tiny in Zuidoostbeemster was net zo’n stukje afleiding voor deze week er stond wel een pittig windje maar terug had ik dat mee en dat is dan wel merkbaar.

Onderweg naar huis één keer goed in de remmen, zag ik dat goed, inderdaad bloeiende sneeuwklokjes voor mij de eersten dit jaar. Ook de trein heeft me in toom gehouden en dat is maar goed ook, die dingen zijn zo hard lijkt mij.

En de teller gaat nog steeds door met af en toe “ronde” getallen. Voor vandaag waren het 82 heerlijke kilometers.

Even opnieuw mezelf "instellen"

48 km

 Ik moest er even uit, even m’n gedachten weer op de juiste koers instellen. In de privé sector afgelopen weekend een flinke afknapper waarbij de ervaringen van 2004 weer helder voor de geest kwamen. Dus een kort ritje en zien en ervaren dat het leven doorgaat met al z’n ups en downs. Lange tijd heb ik het volgehouden om nergens aan te gaan voor een kletspraatje en een bakkie maar vandaag was ik er even klaar mee en heb m’n route richting Obdam weer een keer opgepakt om bij Tom en Gerda langs te gaan. Mijn eerste vraag bij binnenkomst was, “Is alles hier corona vrij” en dat was inderdaad het geval.

Teun

Gerda, die alleen was, had kinderoppas over drie kleinkinderen, 2 uit Westwoud die in de andere kamer speelden en 1 uit Edam die net 1 jaar is geworden en graag aan oma’s rokken hing.

Op de rit erheen over de Alkmaarseweg viel het mij op dat de bladen van de windmolens behoorlijk doorbuigen als er een flink windje op staat.

En een ander moment zie je zoveel schapen bij elkaar staan dat het gevoel van het kuddegedrag duidelijk wordt.

Als ik na de koffie enz. weer richting Middenmeer ga zie ik weer enorm veel zwanen en meteen stel ik vast dat het toch prachtige vogels zijn.  In de verte zie ik dat de lucht begint op te helderen met de kerk van

Blauwe lucht komt eraan.

En de boom werd al dikker

Deze boom mag niet gesnoeid worden
is "Werelderfgoed" in de Beemster

De Weere op de achtergrond, ik neem nog een stukje omrijden en ga via Twisk waar het hek veel eerder stond dan de boom zo is duidelijk te zien. Zo weet ik in Zuidoostbeemster ook bomen te staan die niet gesnoeid mogen worden want dat is “werelderfgoed”, maar dat ze gevaar opleveren voor omwonenden en weggebruikers is dan niet aan de orde, een vreemd standpunt van de beslissers.

Twisker waterberging

Tot slot nog via de “Twisker waterberging” om over te steken naar de polder en thuis te komen na slechts 48 km.