"Demonstratie bij het busstation in Den Oever ?

Voorbeeld van  "uitzonderlijk" vervoer
over de Afsluitdijk, wel 2 dagen van te
voren bellen.

De bus voor wandelaars en fietsers
gaat op geregelde tijden.

 

Geen fietsweer maar toch even een kort verhaaltje, gister zag ik een berichtje op Facebook van Dirk de Vries, de man die al meer als 1000 keer rondje IJsselmeer heeft gefietst van 200 km op de racefiets. Dirk maakte melding van een “demonstratie” op Den Oever bij de standplaats van de bussen waar ook de z.g. “fietsbus” vertrek die fietsers en wandelaars over de Afsluitdijk brengt. Morgen, dus dinsdag om 10.30 uur, Hart van Nederland van SBS zal ook aanwezig zijn. Als het weer een klein beetje “menselijk” is ga ik er ook even kijken. Voor fietsers met gewone of racefietsen is het nog te doen gezien de mogelijkheid, die bus gaat op geregelde tijden. Als ik over wil met mijn Quest  moet ik 2 dagen van te voren bellen met “loket Afsluitdijk” en dan over Lelystad en Enkhuizen weer terug, ik kan ook afspreken om me weer op te halen bij het Waddencentrum als ik terug ga maar dat is weer erg lastig omdat je dan aan tijd bent gebonden. Zo’n ritje is dan wel, minimaal 175 tot 185 km gezien ik alle keren op wegafsluitingen en omleidingen kom en dan bedenk ik echt wel eens, niet te gek maken je bent geen 20 meer. Dus we zullen zien wat er voor morgen in het vat zit, woensdag lijkt het droog te zijn dus even geduld als het morgen niet zou lukken.

Van alles en nog wat, met rectificatie

 

Ik moet nu wel geloven in “Buienradar” er zou vandaag in het noorden geen neerslag vallen en zoals ik het bekeek dan is het vandaag in de omgeving van Zuidoostbeemster toch heel goed mogelijk. Er zou vandaag een begin worden gemaakt met het vervangen van het brugdek bij Tiny, dus even kijken hoe het gaat.

Als ik van huis ga is het bijna zonnig, de blauwe lucht is er nog een paar wolkjes en dan heet het weer een zonnige dag. Daartegenover, als ik in zuidelijke richting kijk dan ziet het er somber uit, dikke wolken en donker van kleur, een regenlucht. Inderdaad bij Hoorn krijg ik de eerste spatten en omdat ik het rustig aan wilde doen meteen stoppen en de kap erop.

Achteraf is dat veel te warm en hij moet er maar weer af en net als ik zover ben komt mij een ligfietser tegemoet, deze man heb ik nog al eens ontmoet op de dijk langs het Markermeer. Hij wist het nog maar al te goed, ik had zijn fiets een hele verkeerde naam gegeven in mijn onwetendheid had ik er een Mango van gemaakt bij deze de rectificatie het is een carbon Strada die met zijn berijder onderweg was naar Bobeldijk waar zijn “kind” woonde. De kap ging bij mij weer achter de stoel en meteen voelde het beter, niet opgesloten zitten. Het brugdek komt nog niet, de bestelde profiel hardhoutenplanken zijn niet op voorraad dus geduld hebben voor de zoveelste keer. Na de koffie ga ik meteen weer andersom, het miezert af en toe en in het noorden is het nog steeds lichter zo te zien.

Langs de ringvaart van de Heerhugowaard zie ik nog een stukje kano boven water uitsteken, tenminste ik denk dat het een kano is, jammer van dit vaartuig hier worden ze nooit beter van. Bij de molen lopen de haantjes nog steeds vrijuit tot ze onder een auto komen.

Dan weer het zoveelste bord van omleiding wegens werkzaamheden en in de Wieringermeer zaait Luit Bos de wintertarwe nu het nog kan. Als ik onder de brug doorga komt er net een bootje aan wat onder de brug door kan varen en op enkele honderden meters voor het eindstation is Bert te Kloeze druk in de weer met opruimen, een vroeger mede bestuurslid van “Toerclub Zuiderzee” Peter de Wit is bij Bert bezig met een klusje binnenshuis. We kletsen even over de kilometers die gemaakt worden en besluiten daarna weer verder te gaan anders komt de klus niet af, voor mij nog even en het werd net 85 km.

Het is een speciale dag vandaag 26 november 2005 reed ik mijn eerste kilometers in een Quest en dat is nu in totaal 204.867 km. Dat is gemiddeld per jaar 13.657 km en begonnen na mijn 65e.

Er was een lichtpuntje .......

 

Het was vandaag maar een heel kort ritje, deze keer over Wieringen langs het Wad en de haven dus dicht bij huis. Aan het weer lag het niet, de zon scheen en de temperatuur is weer iets lager als de laatste dagen en dat gaat nog lager worden volgens de “weerprofeten”.

Langs ’t Wad is altijd wel wat te zien vooral als het laag water is en dat was het ook op het moment dat ik er langs reed, diverse watervogels en dan zie je ook meteen dat het geen vlak zandstrand zou zijn als het al zo ver zou komen, er ligt genoeg onderwater wat nu zichtbaar is.

Aan het eind volgt de haven van Den Oever, weinig vissersboten de meesten zijn wel ergens op zee om de netten te vullen. Ik sla ook nog weer even af naar de sluis waar ze verder prutsen omdat ze tekort gegevens hebben en het 3 jaar langer gesloten blijft voor fietsers.

Als ik dichterbij kom is er een lichtpuntje, de slagbomen staan al omhoog, (zal wel een vergissing zijn) nu het doorgaande fietspad nog.

Ik besluit door het Robbenoordbos te gaan op weg naar Middenmeer en maak zodoende net 51 km vol voor vandaag.

Er gebeuren vreemde dingen in de polder

 

91 km

Vandaag alleen even op en neer naar de “Zuidoost” achteraf gezien bijna een vast ritje voor de dinsdag. Een vast adres voor een bakkie en we zitten gezellig even bij te kletsen over wat er zoal om ons heen aan het gebeuren is. Tiny heeft net een stuk gewandeld vertelde ze en daarvoor eerst nog even de gymoefeningen via de TV meegedaan en ik fietsen dus je kunt gerust stellen dat we samen fit en gezond blijven (hopen we). Gisteren noemde ik het al, maar hoeveel weg werkzaamheden  en omleidingen er momenteel niet zijn , het is niet normaal en de meesten hebben te maken met kabels enz. aanleggen voor glasvezel voorzieningen, er wordt schijnbaar veel aan verdiend. 

Oostdijk 

Spitten ook al is het een beetje nat

De boerderij aan de Tussenweg
wat er van over is na "zelfontbranding"

Als ik weer richting huis ga heb ik de wind mee en besluit om een heel klein beetje om te rijden en zo kom ik, na de Oostdijk zelfs in Medemblik waar ik de polder in “duik”. Na de Medemblikkerweg sla ik af naar de Tussenweg waar afgelopen nacht zomaar een leegstaande boerderij is afgebrand, tegenwoordig gebeuren er toch rare dingen in een duister gedeelte van de polder want ’s nachts is er vaak heel veel licht bij de kassencomplexen en niet te vergeten de datacentrums naast de rooie lichtjes van de “warme buurt” van de zwaaipalen oftewel windmolens, echt de polder leeft, misschien wel de verkeerde kant op maar het is niet anders. Het ritje van deze bewolkte dag werd net 91 km die weer in goede gezondheid zijn afgelegd.

Rijden op "zonnecellen"

 

Wat weer een prachtige dag, zodra de zon er ook bij is lijkt alles wel in positieve zin te veranderen.

De bieten worden nog volop gerooid langs de Alkmaarseweg in de Wieringermeer deze keer door het loonbedrijf van Bram Dieleman. Ik zou even wat spaarkaarten van een grote supermarkt naar familie brengen in Obdam maar daar was niemand aanwezig dus ook geen koffiestop, dan maar door naar “ik zal wel zien”. En dat is weer een vaste route geworden.

Het is echt onvoorstelbaar wat er allemaal in de grond wordt gestopt, kabels, kabeltjes , leidingen, buizen en ga zo maar door, met gevolg, de éne wegafsluiting of omleiding na de andere, dat heb ik vanmorgen weer ervaren.

Voorlopig is het prachtig zonnig weer en dan is het fietsen langs de dijk van het IJssel/Markermeer een feestrit via Hoorn-Enkhuizen en Medemblik.

Als ik dan later bij de polder weer in ga zie ik alleen nog molens en datacentrums . Halverwege de Oudelanderweg, (tegenwoordig Nieuwlanderweg meen ik)  is de firma Jimmink bezig met machinaal draineren van een perceel.

Iets verder zie ik een vreemd beeld en herinnerde me een bericht van “De Meerpeen” dat er brand was geweest in een kassencomplex, waarschijnlijk aangestoken door wat onverlaten, dus tuig komt overal voor blijkt nu weer eens, maar wel droevig dat de ouders ze niet beter hebben opgevoed.

Als ik bijna weer thuis ben passeert mij een bekende, Roel Haverkamp, even stoppen en weer eens een praatje maken met Roel, we zijn van dezelfde jaargang en dat is tot nu toe een goeie al was het ook 1940 en was de tweede wereldoorlog net begonnen, we zijn er allebei nog en voelen ons prima. En als ik dan even later thuis kom staat de teller toch nog weer op 100 km voor deze zonnige dag in november.

Wat is toeval ?

 

Het heeft me moeite gekost om thuis te blijven, vanmorgen niet hoor, nee toen kreeg ik visite en het regende af en toe behoorlijk dus gewoon binnen blijven. Ik kreeg Jan en Tine Bouma op visite, gewoon gezellig anders is het ook maar stil in je eentje. Jan kom ik geregeld tegen als hij de benen in conditie probeert te houden voor de halve marathons die behalve dit jaar, hier en daar worden georganiseerd. Maar zo tegen de middag leek het wel of het weer min of meer zomer aan het worden was, de zon en geen regen meer. Zal ik, of blijf ik thuis, eerst maar even een paar boodschappen doen en dan bekijk ik het wel opnieuw.

Nee, m’n besluit staat vast, thuis blijven maar dan kan ik wel de Quest schoonmaken en smeren waar nodig dus dan ben ik toch weer onder de pannen. Toen alles weer naar mijn zin was even een rondje om het dorp dan weet ik gelijk of alles weer geruisloos werkt.

Helemaal buitenom is net 4,5 km dus niet de moeite en wie kom ik dan tegen, onvoorstelbaar Jan en Tine, mijn visite van deze morgen, zij lopen ook even om de frisse lucht op te snuiven. Volgende rit is hopelijk weer meer de moeite, dat zien we volgende week wel weer.

Een zonnig ritje

 

Ik zou even naar mijn zoon in Alkmaar gaan met de Quest maar het is achteraf toch een klein beetje uit de hand gelopen. Ja dit krijg je met dit mooie weer dan is een kilometer meer of minder niet belangrijk.

Als ik net het klooster van Nw.Niedorp ben gepasseerd zie ik in de verte een ligfietser aankomen, het is een DF en als ik stop doet deze sportieveling dat ook en dan merk je dat de wereld echt klein is. Hij was ooit collega van zoon Gerard waar ik naar onderweg ben en blijkt ook nog heel wat wederzijdse kennissen te hebben o.a. de familie Vries ooit onze buren in Middenmeer in een inmiddels, ver verleden. Het is Gerard Heinsbroek zijn ouders heb ik wel eens ontmoet bij Dick en Jo Vries, buren die vaak bij ons kwamen, effen samen een borrel doen.

Later bij Gerard een bakkie doen en toen hij vroeg, “Waar ga je verder naar toe” had ik geen idee en eenmaal richting Stompetoren heb ik steeds de route aangepast en dan wordt het er meestal niet korter op. Van bollenplanten in de buurt van Schermerhorn naar surfende mensen bij Schellinkhout.

Het werd daardoor zomaar weer het HEM-rondje wat er aan vast geplakt werd, echt genieten met zulk prachtig weer. Later bij Andijk werd ik nog gevraagd even te stoppen, dan konden een paar paardjes wennen aan de Quest en dat ging wonderlijk goed en zo kwam ik weer thuis na ruim 115 km, een soort “zonnerace”.