Mooi weer en nog mooiere ronde

Hoera wat weer een geweldige dag, zon, wind en water alles was aanwezig maar gelukkig geen hemelwater simpel gezegd geen regen. De regenmeter heeft bij mij 42,8 mm bij elkaar gespaard, een barre dag, ik had echt huisarrest.

Maar vandaag kon alles weer, eerst even kijken of de sloop van mijn vroegere werkplek al is gevorderd, ooit ZWM toen Zuiderzeepolders en tot slot Agrico, nog een paar weken en dan is alles weg. Nog in gedachten hoe ik hier ooit ben begonnen en de hele opbouw heb meegemaakt ben ik richting Medemblik gegaan om m’n vertrouwde rondje te maken.

Er is op dit moment nog geen zon maar de wolken geven toch al prachtige beelden vooral met de windmolens die synchroon lijken te draaien (de rechtse staat stil) maar dat is niet te zien op de foto.

Na Medemblik kom ik bij Onderdijk, omhoog via het fietspad en dan volle snelheid naar beneden, helaas deze keer flink in de remmen, zo’n mortelwagen is even te zwaar om opzij te drukken.

Dan via Wervershoof naar Andijk waar een lieve oma met de wandelwagen aankomt waarin ze de meisjes-tweeling van het mooie weer laat mee genieten.

De route gaat steeds door en bij Enkhuizen staat momenteel een bord wat menig fietser niet erg kan waarderen, ik ga er nu al vanuit dat die periode ruimschoots zal worden overschreden, er is per slot van rekening nog maar weinig van dit soort grotere werken van Rijkswaterstaat op tijd klaar gekomen.

Bij de Hoornse haven is alles rustig en ook bij de Hoofdtoren is weinig tam tam.

Dan nog even een klein ommetje via Scharwoude naar Grosthuizen waar een aantal on-Nederlandse bomen staan.

Bij de “ingang” van de Wieringermeer heb ik nog even oponthoud van een sportieve fietser, de man maakt een week-trip door noordelijk Nederland en komt uit Istanboel en is nu op weg naar Friesland.

In Middenmeer nog even kijken hoe het bij de slopers gaat en jawel hoor weer een hoop platen verwijderd. Deze keer was de rit net geen 100 km de teller bleef op 99 km staan.

Wel ouder, niet wijzer ?

Het is weer voorbij, die mooie hete zomer enz. nou dat bedoel ik eigenlijk niet, die 28^e augustus is weer voorbij. Ik kan het voorlopig niet omdraaien om me jonger voor te doen twee zevens daar is weinig eer aan te behalen laten we het daar maar ophouden. Iedereen bedankt via deze weg voor de reacties, het was een drukke dag die ’s morgens om 10 voor 10 begon en eindigde om iets rond 00.30 uur en na telling bleek dat er zo’n ruime 40 familieleden van een “natjes en een droogje” hebben genoten. Nadat de restanten gisteravond laat en vanmorgen de rest waren opgeruimd leek het alsof er niets aan de hand was geweest en kon ik, nadat ik Tiny naar de “Zuidoost” had gebracht, weer even denken aan een rondje trappen. Op de terugweg in de auto hoorde ik de weerman, Jan Visser, vertellen dat het morgen een erg natte dag zou hunnen worden, tot wel 50 mm neerslag in onze regio. Dan moest ik vandaag het gras bij Tiny nog maar even gaan maaien, dus thuis gekomen wat was in en uit de wasmachine, omkleden en weer naar de “Zuidoost” maar nu met de Quest. Grasmaaien en na een hapje en een drankje weer rechtsomkeert naar Middenmeer. Het is nog zonnig maar er komen al wel meer wolken en er zit nu al verandering in de lucht, mij benieuwen hoe erg het zal worden. Het is nu in elk geval nog heerlijk zomerweer en er zijn nog volop bootjes op het water. Bij Alkmaar zie ik dat de Leeghwaterbrug niet meer op eigen kracht kan “open” of dicht gaan en in de takels is weer eens wat anders. Langs de Alkmaarseweg is en blijft het allemaal snel gaan, ruimte en geen ander verkeer op de parallelweg en zo staat de teller thuis nog weer op redelijke cijfers voor een 77 jarige zelfs naar een kleine 100 km.

Vast rondje

Weinig nieuws onder de zon vandaag, een kleintje heen en weer naar Tiny om het gras weer even te maaien maar verder geen uitspattingen.

Als ik zal beginnen zie ik drie witte bollen op het gras liggen, bij nadere inspectie blijken het 3 paddenstoelen te zijn van boven zijn ze flink aangevreten, mogelijk slakken, maar ook aan de onderkant zien ze er niet op z’n voordeligst uit. Als ik klaar ben en net mijn fietsschoenen weer aan heb komt Tiny thuis en dan blijf ik uiteraard nog even, kletsen en samen een broodje eten en daarna richting Middenmeer. Ik ga via Middenbeemster en mogelijk is zwager Tom bezig in het huis van zijn zoon, later bleek dat hij er niet was.

Als ik op het fietspad langs de Rijperweg rijd zie ik een dame afstappen en met haar fototoestel in de aanslag wat opnamen maken. Ik stop even en hoor en zie ook een enorme rups, ik schat tussen de 8 en 10 cm, voor mij een onbekend exemplaar, niet dat ik zo thuis ben in dat wereldje, maar ik vind dit een hele grote en aparte kleuren.

Even verder zie ik nog een haasje tussen de koeien en schapen, het is “mikken” om het beestje alleen op de foto te krijgen. In mijn rondje passeer ik de Obdammerdijk en ga even bij Tom en Gerda langs, “Nu de deur wel vast” vraag ik, ze moeten er allebei om lachen.

Gerda vraagt nog wel of ik onbespoten pruimen wil, ze heeft al tientallen emmers weggegeven maar bij mij is geen interesse hoewel er nog genoeg liggen. Uiteindelijk ben ik weer opgestapt en kom na 87 km weer in Middenmeer waar ik bedenk dat het leven toch wel mooi is.

Half zonnetje.

Ik had mooier weer verwacht vandaag, het was al rond 12 uur toen ik voor het eerst in de zon kwam te rijden, steeds bewolkt geweest. Het ritje van deze dag ging over een vaste route maar nu andersom Medemblik Enkhuizen en dan Hoorn. Eerst in huis wat extra werk verzetten i.v.m. komende maandag, dan is het weer zover. Ik ga van huis en neem dan achtereenvolgens de Westermiddenmeerweg dan de Oostermiddenmeerweg en na de eerste 9 km ben ik bij de dijk langs het IJsselmeer richting Medemblik.

Bij de Ambtenaar is belangstelling uit het buitenland gezien de uitrusting van deze fietsers.

Bij kasteel Radboud zit een meneer die het kasteel op papier probeert te zetten wat al aardig lukt, ook op de kop van de haven is weer drukte genoeg en heel ver op het IJsselmeer zie ik heel veel kleine zeilbootjes, te ver om er een foto van te maken.

In Enkhuizen staat, of eigenlijk zit, Paulus Potter altijd nog op zijn vaste stekkie. Ik maak mijn rondje en hier en daar ga ik vaak automatisch de vaste route op.

Later als ik door Bobeldijk ga, die weer open is na de langdurige “operatie” , het enige wat ik hiervan merk, de snelheidsremmers, je kan er niet met de fiets achterom rijden als er tegenliggers aankomen. Ik ga nog met een kleine omweg naar Obdam waar ik een nieuwe ervaring heb opgedaan, bij Tom en Gerda is de deur los, helaas ze zijn niet thuis maar als ik binnen sta en roep of er iemand aanwezig is begint er een klere herrie van het alarm. Gelukkig weet ik zus Gerda aan de telefoon te krijgen en ze komt hals over kop terug fietsen, “Ja”  zegt ze, “Even vergeten de deur af te sluiten”.

Later ga ik via de Korte Wuiver  en zie ik een boomgaard met enorme hoeveelheden peren, zo te zien zijn het “Conferencen”.

Op het hoekje van de Wieringermeer denk ik een moment dat ik in Frankrijk kom, een veldje zonnebloemen, helaas dit jaar zat het er niet in, volgend jaar maar weer. Als de fiets binnen staat geeft de teller 106 km aan net leuk voor vandaag.  

Zomerzon en weinig wind

Komt de zomer nog of heet dit al nazomer, het zal het laatste wel zijn maar zulke dagen zijn onvergetelijk. Als eerste vanmorgen de wasmachine voeden daarna een glutenvrij broodbakken en vervolgens koffie met koek en omkleden. Even op en neer naar de “Zuidoost” Tiny weet dat ik langs zal komen dus bellen is niet nodig.

Het eerste wat mij onderweg opviel was de Friese wimpel in het dorpje Oosthuizen in Noord-Holland, ik denk dat dit echte Friezen zijn die hier wonen. Als ik bij Tiny kom staat haar elektrische fiets achter het huis klaar om schoongemaakt te worden. Afgelopen week zijn we een dag of 4 naar de Veluwe geweest en hebben daar alle dagen een stuk(je) gefietst en in zo’n zandgebied neem je allicht wat mee als het onderweg ook af en toe nog wat regent.

Even de waterslang er over en schoon is hij weer, ook mijn “hustuinenkeukenfiets” moest er aan geloven maar hij is weer als nieuw na de wasbeurt. Een tijdje gezellig bijkletsen en na de lunch weer verder of terug naar Middenmeer en dan begint het gedonder weer, mijn retourtjes gaan altijd met een omweg en ook vandaag weer.

Net buiten Kwadijk zie ik een behoorlijk perceel zonnepanelen, of dit nou mooier is als windmolens voor energie ik betwijfel het, maar smaken verschillen.

Op naar de dijk langs het water via Volendam en Edam waar ik, na de drukke “Dijk” in Volendam, nog even deze zeilboten “mee pik” mooi gezicht vind ikzelf.

Eenmaal dichterbij huis neem ik de afslag via de Lekermeer, mogelijk zijn er nog aardbeien, ik heb geluk een heerlijke volle bak voor € 2,50. Echt landelijk hier ’t stikt van de koeien onze melkleveranciers, er lopen en liggen er zat.

Als ik de polder in ben gegaan via Lambertschaag wordt ik achtervolgd door een motorrijder, als hij naast me komt zie ik wie het is, Matthijs Leegwater. Stoppen en even kletsen, foto maken nog even kletsen en weer verder. Matthijs keert om naar Twisk te gaan en ik moet nog ongeveer 8 km naar

Middenmeer en passeer nog een aardappelrooier die net wat pech heeft, hij staat stil en er komt geen product meer over de band. Nog heel even en de rit van vandaag is weer ten einde met ruim 104 km

Middenmeer Afsluitdijk Oudemirdum en terug.

Ik had vandaag geen zin om over de dijken te gaan dus werd het een retourtje over de Afsluitdijk. Op tijd van huis en zodoende koffietijd in Oudemirdum, het was windstil en er leek wel niemand wakker te zijn, of men slaapt uit vandaag of men is nog met vakantie, wat een rust.

Bij het monument toch maar even in de remmen, de zon staat zo mooi achter Cornelis Lely dat geeft vast een leuk effect. Aangekomen in Oudemirdum staat Bianca bij de waslijn en even later met een ragebol achter de spinnen en webben aan. Siebo komt even later ook bij de koffie met koek, evenals de kleinkinderen Thimo en Fleur die nog twee weken vakantie hebben terwijl Siebo aan zijn laatste week is begonnen.

Al kletsende zei m’n schoonzoon op een bepaald moment “Pé, ik zou wel eens in de Quest willen rijden mag dat” natuurlijk, en zo werd er van schoeisel gewisseld en na wat instructies ging hij van start richting het Mirnser-klif. Toen hij even later weer terug kwam was het duidelijk, om 40 km te rijden is een fluitje van een cent want dat haal je gemakkelijk. “Dus gelijk bestellen” vroeg ik “Nee, dan moet ik eerst met pensioen zijn” geduld hebben.

Het leek Fleur ook wel wat dus wisselen van schoeisel en hup daar ging mijn enige kleindochter, gek van paarden maar een mountainbike of andere sporten gaat ze ook niet uit de weg al is ze nog maar 15 jaar. Tegen de tijd dat ze terug kan zijn ben ik naar de weg gelopen om een klein stukje te filmen als ze weer aan zou komen en dat is redelijk gelukt, de volgende link aanklikken https://youtu.be/yglIZjy0ZcY dan komt ze eraan als alles werkt zoals ik verwacht.

Toen ik weer richting N.H. ging zag ik bij de afslag naar de Afsluitdijk een echtpaar met een paar kinderen met ligfietsen bovenop de dijk gaan, volgens mij is daar geen fietspad en anders is het niet lang. Ze stoppen en zwaaiden, ik remde af en riep dat het in een Quest veel idealer was, “Die heb ik ook” was de reactie, “Kom jij niet uit N.H. en ben je niet in de 70” “Ja volgende maandag 77” “Maar je naam weet ik zo gauw niet” toen ik die noemde, “O ja, ik weet het weer, ik heb zelf die Quest in de Friese kleuren, ik lees vanavond je blog wel”

En zo doe je weer een ervaring op en krijg je het idee dat je begint te behoren bij de categorie “Bonte hond” ook na de 176 km van vandaag.

Kort maar krachtig

Net 80 km

De weerprofeten hebben het bij het rechte eind, regen vanuit het zuiden en het klopt als een bus. Gisteravond had ik nog even een glutenvrij brood gebakken, een probeersel om een keer een bruinbrood te bakken met een pakje speciaal meel. Het is gelukt maar ik kan zelf nog niet enthousiast zijn over het geheel, ik hoor wel of de smaak goed is als er van is geconsumeerd. Vandaar dat ik vanmorgen even op en neer ben gefietst naar de “Zuidoost” om het baksel te bezorgen.

Met een bootje door de wildernis

Onderweg ging mijn mobiel en probeerde Eric vanuit de binnenlanden van Borneo om contact te krijgen via Facetime, helaas de verbinding kwam niet tot stand, wel stoppen en proberen maar wat ik ook deed het lukte niet, Thomas de jongste is vandaag jarig, 9 jaar alweer. Later zag ik wel een foto van het “span” en die zet ik hierbij op mijn blog, super leuk op Thomas z’n verjaardag in een klein bootje door de binnenlanden van Borneo.

De eerste spatten vallen

Onderweg krijg ik de eerste spatjes regen en als ik, nadat ik het brood heb afgeleverd en snel een bak koffie heb gedaan, nog veel meer nattigheid. Het gaat niet hard maar is wel vervelend vind ik.

Deze brug is nog prima 

Het speciale torentje van de kerk in Oosthuizen

Staal staal en nog eens staal

En daar komt straks beton overheen

En het is nog niet klaar.

Bij Oosthuizen wordt al een hele tijd gewerkt aan de brug die vervangen wordt, even stoppen omdat het nu even droog is en wat foto’s maken, wat gaat er een staal in de constructie, onvoorstelbaar. Het begint weer te spetteren en ik stop alles op z’n plaats en snel in de Quest op naar huis waar ik na 80 km ben aangekomen, net niet genoeg regen gehad voor de schuimkap.