Bloembollen kopen

                                                    Mantel Bloembollen Venhuizen

Zou het in de temperatuur zitten, ik kwam vanmorgen nergens iemand tegen op de fiets, wel een paar wandelaars maar verder was het overal stil langs de weg. Het ritje voor vandaag ging richting Hem/Venhuizen naar de firma Mantel om wat bollen te halen voor de tuin, nee niet voor mijn tuin, Tiny is groot liefhebber van bloemen en planten dus die is er hartstikke blij mee. De berichten waren nou niet erg veel belovend maar de wind is te trotseren en tegen de regen kan de kap er desnoods op, dus op weg. Omdat ik in Westfriesland redelijk de weg kan vinden is het ritje naar Venhuizen vrij simpel, Medemblik, Onderdijk, Wervershoof, Hoogkarspel , De Hout , stukje langs de weg Hoorn –Enkhuizen en dan rechtsaf richting Venhuizen. Het eerste gebouw is meteen al van deze bloembollengigant en toen ik het parkeerterrein op reed zag ik al een bord staan, “Ingang Winkel” een grote loods waar een klein hoekje is afgezet en ingericht als winkel met diverse soorten bollen in allerlei soorten, voorverpakt of los om zelf je zakje te vullen hier kan elke tuinfanaat zijn of haar hart ophalen. Ik had al snel mijn keus gemaakt, afrekenen en voor de spreekwoordelijk “een appel en een ei” ging ik weer richting Middenmeer. Morgen nog maar eens kijken of Tiny hier ook te “gast” kan zijn. Na mijn inkopen ben ik via Enkhuizen langs het stadspark naar de dijk gereden om naar huis te fietsen. Het is echt somber op de dijk, de lucht is grauw net als het IJsselmeer, nee er is niet veel te beleven. Als ik in Middenmeer ben zie ik dat de “trots” van het dorp, de enorme treurwilg bij de waterkant nu echt een wilg is om bij te treuren, de zware kop is tijdens de storm uit de boom geknakt en geeft een beetje een troosteloze aanblik. Toen de fiets weer in de garage stond zag ik dat het ritje 75 km was geweest en dat het totaal van deze Quest nu op 55.717 km staat

Van alles wat onderweg met de Quest

Mijn geplande rondje werd toch weer anders, eerst naar Ben en Riet op “ziekenbezoek”, “Ben heeft wat rommel aan de vin” zoiets kwam wel eens voor als de motorschuit niet vlot genoeg door het water gleed, noem het maar een oud Westfries gezegde, als iemand niet helemaal in orde was. Aangekomen in Wervershoof bleek de vogel gevlogen dus conclusie, het gaat weer goed met hem. Van Wervershoof even op verjaarsvisite in Blokker waar zus Ria weer een trapje hoger is geklommen op de jaarlijkse ladder van steeds ouder wordende mensen. Na koffie met gebak enz. een tijdje kletsen en dan weer door naar, ja waar zal ik nu naar toe gaan. Het werd zomaar een rondje via Blokker naar Hoorn en Berkhout dan door Grosthuizen en met wat bochten en afslagen richting Ursem. Langs de dijk staat nog altijd de banpaal uit vroeger jaren, op zich een “leuk” ding maar ook hier laat de crisis zijn sporen na, er is geen verf en tijd meer om dit monument toonbaar te houden. Anders als in de polder, vlak voor Medemblik kwam ik achter de veegmachine te rijden en met 11 km per uur “stoomde” ik op naar Medemblik, zo zie je maar weer overal is het anders, eerst over de 2 keer zo breed geworden Tussenweg dan achter een veegmachine en later langs de Obdammerdijk net voorbij de molen stil komen te staan omdat er een hele groep kalkoenen de weg overstak, maar dat levert wel weer een leuk plaatje op. Al met al was ik weer op tijd thuis na dit betrekkelijk kleine rondje van 87 km.

Zo vader zo zoon

Voor vandaag nog even een korte aanvulling op het eerdere berichtje, dat ging over een fietsrondje van 101 km en wat deed ik gisteren, gewoon thuis zitten en hopen dat er niets zou sneuvelen door de extreme windstoten. Al wachtende op de “klappen” van de wind en daar tussendoor af en toe een blik op de TV werpend kwam Gerard  mijn zoon op visite. En al “spelend” met alle voor handen zijnde technische apparaten maakte hij een foto van ons beide, ik ben echt een beetje trots op dit plaatje, “Zo vader zo zoon” heb ik hem genoemd en dan krijg je via Facebook de nodige reacties van dezelfde kapper enz. enz. er zit a.s. zondag 23 jaar verschil tussen dat is n.l. zijn 50^e verjaardag. Hij zou alleen nog een Quest aan moeten schaffen dan gaat klopt het hele verhaal.

Geen wind en geen regen

Het regent bijna nooit is een vaak besproken item, vooral in de fietswereld en het klopt, het regent inderdaad bijna nooit. Vanmorgen even op een heen en weertje naar de Zuidoost, Remco terug van vakantie en Tiny aan de beterende hand allemaal positieve berichten. Toen ik wakker werd om iets na zessen regende het en nadat ik de krant “uit” had en de lichamelijke versterkingen tot me had genomen in de vorm van een normaal ontbijt en een paar “bakkies” koffie was het allang weer droog. Maar het was nog veel te vroeg om op pad te gaan dus alle gelegenheid om de banden weer even bij te pompen tot, voor 7 bar. en achter 5 bar. ziezo klaar voor vertrek. Hoe zal het gaan na ruim 10 dagen verslappen van de beenspieren we zullen het ervaren. Zo rond 10 uur leek het mij redelijk om van start te gaan, net buiten Middenmeer toch de eerste paar spatten en daar bleef het bij echt een paar spatten, het stelde niks voor. Het gaat weer in een rap tempo en na zo’n 30 km bedacht ik dat ik mogelijk de wind mee had, bij serieus controleren waar de wind weg kwam bleek ik toch schuin tegen te hebben, het gaat dus goed met mij ook na een poosje niet fietsen. Aangekomen in Zuidoostbeemster was de ervaring  dat ik om heb moeten rijden in verband met omgevallen bomen die werden geruimd. Bij Tiny aangekomen koffie en kletsen met Remco over zijn vakantie. Hij was met Eric en Patricia en de kinderen naar de Kaap Verdische eilanden geweest en het is aan zijn kleur te zien dat het daar goed toeven was. Zo rond 1 uur ben ik weer vertrokken richting Middenmeer, en waarom zou je rechtstreeks gaan als het ook met een omweg kan. Dus via Purmerend langs het Noordhollandskanaal richting Oost en West-Graftdijk en zo via Alkmaar en “De Waard” richting Obdam en zo weer naar de thuisbasis. Bij de foto’s zit er één met voor mij grote vraagtekens, van wat voor soort boom is dit een “vrucht” ik denk dat het iets met de Catalpa familie heeft te maken ? Wie weet komt er een deskundig oordeel, niet dat het zo belangrijk is maar meer weten is nooit verkeerd. In Oost en West-Graftdijk worden de oevers verstevigd met damwand wat een hele klus is die nogal wat verkeershinder veroorzaakt, maar goed de lucht veranderde steeds en toch kwam ik weer droog over ook na 101 km.

Storm met windstoten ver boven de 100 km

Gevoelsmatig is het beangstigend om niet te kunnen fietsen, zou het dan echt een verslaving zijn ? Ga er maar vanuit dat het zo is maar beter zoiets als een hele hoop andere vormen van verslaving en welke soorten van verslaving dat zijn daar zal ik het niet over hebben. Maar de angst om vandaag niet te kunnen fietsen is gezien de weersomstandigheden voor iedereen over duidelijk, storm met windstoten van ver over de 100 km zijn goede reden om thuis te blijven en dat doe ik dus ook. Voor morgen is het ook nog twijfelachtig maar dat zal de tijd leren. Na een weekje mantelzorg ben ik weer op de basis en zorg weer dat alles loopt zoals het behoort te lopen, boodschappen doen enz. enz. Als ik zo’n 50 meter van huis ben kom ik een goede kennis tegen, even bijpraten en automatisch komt de storm ter sprake. Als wij daar zo “rustig” staan te kletsen zien we vlakbij een enorme grote boom, een wilg, voor de vlakte gaan. Gelukkig staan we ver genoeg er vandaan zodat we nergens last van hebben, het is een boom die langs het pad achter de kerk naar de begraafplaats loopt, voorlopig maar geen begrafenissen dan is hij tegen die tijd wel weer opgeruimd zullen we maar zeggen. Ook langs de Brugstraat sneuvelt hier en daar wat groen. Als ik even later terug kom kan ik van geluk spreken, het tuinmeubilair ligt wat overhoop en is gelukkig niet door de ramen gegaan, allemaal reden om voorlopig “veilig” thuis te blijven en hopen dat het morgen weer veilig is langs de weg.

Te warm, inderdaad, wel in Singapore

Hoe warm was het vandaag, de antwoorden hierop zullen verschillen per regio. Hier is het momenteel achter het huis ruim 19 graden en dat op 26 oktober, ongekend hoog. Maar het kan nog “erger” ik zag net op “Facebook” een melding van Joost Buurman de zoon van mijn zus Ria en zwager Gerard die in Singapore zijn werk en woonplaats heeft dat het daar te warm was om te fietsen. Wat denk jij er van ?  Mij veel te warm dat kan ik een ieder verzekeren in de Quest fiets je ook bij temperaturen onder nul nog in minimale fietskleding en krijg je het nooit koud.

Gaan ze of gaan ze niet ?

Hoe zal het komen voor morgen als er, voor zover ik nu weet, 4 mannen en 1 vrouw rondje IJsselmeer willen fietsen. Redelijk weer voor wat betreft regen ongemak, maar de enige spelbreker zou de wind kunnen zijn. Het laatste weerbeeld heb ik hierbij afgedrukt als foto en laat zien dat er kans is op windstoten maar als die van achter komen is dat geen probleem.  Ik kan jullie alleen maar succes wensen en ga er maar vanuit dat het altijd het beste is als je gewoon van start gaat en dan ontdek je dat het altijd meevalt..

Plannen van Gerrit en Marcel

Heel even weer een klein berichtje uit de polder, het gaat met Tiny weer zeer voorspoedig de goede kant op en dat geeft weer perspectief voor de volgende week. Ik las dat Gerrit en Marcel rondje IJsselmeer willen doen a.s. zaterdag en dan de grote ronde van zo’n 300 km, ik kan alleen maar hopen dat het weer dan een beetje acceptabel is, de vooruitzichten zijn niet slecht te noemen, mogelijk geen regen maar wel behoorlijke wind, sterkte mannen, als ik weer een keer rondje om ga heb ik meestal de keuze om mooi weer af te wachten en dan maar over goed 200 km. Ik hoop volgende week weer van de partij te zijn en doe het nu met een foto van de tuin die al behoorlijk richting herfstbeeld gaat en van de weersverwachting voor komende dagen.

"Melktandjes" ???????

Vandaag een heel ander verhaal, ’t heeft niets met fietsen te maken. Wat is, was het geval, vrijdagmiddag vertelde Tiny dat ze nogal last had van haar buik, omdat ze coeliakie heeft gluten allergie, was het meteen bedenken wat ze mogelijk verkeerd had gegeten. We konden niets bedenken maar de pijn hield niet op, vrijdagavond vroeg naar bed en de hele nacht niet slapen en zaterdagmorgen om half 8 op naar het Waterlandziekenhuis in Purmerend via de huisartsenpost. Onderzoek op onderzoek, foto’s, echo enz. met gevolg  ‘s middags een galblaasoperatie. En vandaag weer  ontslagen uit het ziekenhuis, een weekend om niet snel te vergeten maar zodoende ben ik even mantelzorger en kan door “stenen en puin” niet fietsen, geen probleem er zijn belangrijker zaken aan de orde. Op de bijgevoegde foto een aantal van de verwijderde “melktandjes”.

Ramp toerisme ik deed er aan mee.

Wat is ramptoerisme, vaak heb ik me afgevraagd wat mensen er voor lol in hebben naar de ellende van anderen te kijken en toch deed ik het vanmiddag ook. Maar dit was wel heel speciaal en dat maak je niet al te vaak mee, zeg maar nooit meer. Via de media was het “hotnews” een Belgisch vissersvaartuig  was doordat er een net in de schroef terecht was gekomen stuurloos geworden en z.g. een prooi der golven geworden en op een strekdam bij de Hondsbosschezeewering vast gelopen. Nou was ik al van plan een ritje te maken zo recht mogelijk tegen de wind in, dan is het redelijk goed te doen met deze stormachtige wind uit het westen. En zo was de richting snel bepaald op naar de Noordzee kust en dan even kijken of er bij Petten echt zo veel te doen is. Ik had de wind niet echt op de “kop” en het reed niet prettig maar in Petten was ik al heel snel, zo ver is het nou ook weer niet vanaf Middenmeer. Het eerste wat opviel was een vol parkeerterrein tegen de dijk waar normaal om deze tijd misschien 5 auto’s staan was er nu amper meer plek voor “laatkomers”. Het was bovenop de dijk een drukte van belang en toen ik eenmaal met de vaste omweg aan de buitenkant kwam was het nog erger, wat een volk. En inderdaad de vissersboot lag echt als aan de grond genageld en het water zal hoger moeten komen als normaal wil het gevaarte er heelhuids vanaf komen lijkt mij. Na een aantal foto’s te hebben gemaakt ben ik voorzichtig om de wagen van de reddingsdienst heen gereden en heb mijn rondje vervolgd richting Hargen waar de strandjutter in de juiste houding stond met dit weer. Een meneer vroeg nog of de boot er nog lag bij Petten, ik liet hem wat foto’s zien en meteen besloot hij om langs de dijk ook een kijkje te gaan nemen. Mijn route ging via Schoorl naar het oosten alles voor de wind op naar Middenmeer waar de teller voor dit middagtripje iets meer dan 70 km aangaf.

Snelle ronde

Het was weer een “rijke” dag, zon geen wind en een heerlijke temperatuur voor de tijd van het jaar en jezelf goed genoeg voelen om een rondje te fietsen. Het is woensdag dus voor Tiny “oppasdag” in Oostzaan en voor mij meteen een uitdaging om daar even om de koffie te gaan. Langs de Cultuurweg in Middenmeer rijd ik tegen de zon in met mistflarden over de akkers, prachtig om de rust van de polder te ervaren. Ik had het geluk dat ik de skelterdop bij me had en heb die meteen meer even na invetten van de lagers geplaatst waardoor de mannen vanmiddag zonder problemen met de skelter en aanhanger op pad kunnen als die behoefte r onverwacht zou zijn. Op de heenreis heb ik “Het Twiske” langs de ene kant genomen en terug langs de andere kant zodat er een echt rondje Twiske aan vast is gereden. Ik was er niet alleen, een groot aantal fietsers en wandelaars kwam ik tegen en verschillende amazones met paard ook de jeugd was vertegenwoordigd met een paar pony’s. Overal merk je dat men graag naar buiten wil na de regen van afgelopen dagen, men is opgewekt en meerder keren wordt een hand opgestoken ter begroeting of misschien dacht men kennis te zien, ik geniet er wel van. En als je “rustig” fietst door niet te ver boven de 30 te rijden dan zie je zelfs zo’n mooie paddenstoel niet over het hoofd. Na “Het Twiske” ga ik richting Spijkerboor, je kan niet alle keren dezelfde route nemen dat wordt eentonig. Langs het kanaal vliegt het erover en zonder noemenswaardig verkeer kom ik bij de afslag, rechts zou ik naar De Woude gaan en links ga ik richting Alkmaar en naar huis. De volgende keer maar weer eens bij Wim en Marian kijken, nu dus maar linksom naar huis. De laatste woning die momenteel niet meer bewoond wordt, waarschijnlijk is de bejaarde dame verhuisd of overleden, wordt door de jeugd grondig onderhanden genomen en zal waarschijnlijk binnenkort wel in de “hens” gaan tot vreugde van deze knapen, wie zal het zeggen. Wel riepen ze nog “Stuur je die foto naar de politie dan moeten we wegwezen” ze wisten blijkbaar wel dat hun bezigheden niet door de beugel konden. Het was weer een heerlijke rit waarbij een stukje Noord-Holland onder de wielen door is gegleden en met 124 km weer een leuke bezigheid is geweest.

Naar de "Speelmuis"

Ik heb vandaag vastgesteld dat het bewegingsmechanisme allemaal nog redelijk werkt, zowel van de fiets als van mijn body. Het ging weer als een speer, even op en neer naar de “Zuidoost” om onderweg nog een boodschap te doen. Na mijn tocht van gisteren om een skelter onderdeel te bemachtigen, had ik nog steeds in mijn achterhoofd,  als ik de kans krijg dan ga ik toch nog even bij “De Speelmuis” in de Beemster langs om te zien of ik toevallig wel het origineel kan krijgen. Dus de route ging, na controle op de buienradar, richting het servicepunt voor mammoet skelters. Ik was er al vanuit gegaan dat ik onderweg wel de nodige buien op mijn kop zou krijgen maar amper een paar kilometer van huis scheen de zon zelfs, meteen een foto maken want het zal voor vandaag wel een moment opname zijn dan zien we de zon vandaag niet meer. Het werd zowaar een heerlijk ritje in de zon en binnen de kortste keren reed ik het erf op bij “De Speelmuis” binnen werd ik ontvangen door een dame die meteen met het juiste onderdeel aan kwam, geweldig, precies wat ik nodig heb. Eenmaal buiten heb ik de Quest meteen maar in de rij gezet met de gedachte, als je onderaan begint wordt je later de snelste coureur als velomobielrijder, ik heb dat niet, dat snelle, want in mijn tijd bestonden er nog geen skelters. Naar Zuisoostbeemster is nu nog een kwestie van even doortrappen en weer afremmen, bij Tiny aangekomen even bijkletsen en na de middag weer op huis aan. Uiteraard gaat dat bij mij standaard met een klein ommetje en zo reed ik op een bepaald moment toch weer langs de IJsselmeerdijk waar ik ergens moest claxonneren voor een wielrenner die de bocht wat te veel afsneed. En zie wie passeer ik, zwager Frans, op weg naar huis had hij zoveel haast om bij zijn Carin te komen dat hij de bochten afsneed om maar zo snel mogelijk thuis te zijn. Even iets anders, gisteren maakte ik een foto van de silo’s van de firma Haytema in Middenmeer, de naam klopt uiteraard niet meer want door overnames en fusies staat ook die wereld op zijn kop. In de krant stond een foto met een gedeeltelijke montage van die silo’s en las ik dat ze uit het dorpsbeeld zullen verdwijnen, ik ben even doorgereden om nog een foto te maken van wat er nu nog rest, over een paardagen is alles weg. Na 83 km was het voor vandaag weer einde oefening en morgen zien we wel weer.