Het was weer een “rijke” dag, zon geen wind en een heerlijke
temperatuur voor de tijd van het jaar en jezelf goed genoeg voelen om een
rondje te fietsen. Het is woensdag dus voor Tiny “oppasdag” in Oostzaan en voor
mij meteen een uitdaging om daar even om de koffie te gaan. Langs de Cultuurweg
in Middenmeer rijd ik tegen de zon in met mistflarden over de akkers, prachtig
om de rust van de polder te ervaren. Ik had het geluk dat ik de skelterdop bij
me had en heb die meteen meer even na invetten van de lagers geplaatst waardoor
de mannen vanmiddag zonder problemen met de skelter en aanhanger op pad kunnen
als die behoefte r onverwacht zou zijn. Op de heenreis heb ik “Het Twiske”
langs de ene kant genomen en terug langs de andere kant zodat er een echt
rondje Twiske aan vast is gereden. Ik was er niet alleen, een groot aantal
fietsers en wandelaars kwam ik tegen en verschillende amazones met paard ook de
jeugd was vertegenwoordigd met een paar pony’s. Overal merk je dat men graag
naar buiten wil na de regen van afgelopen dagen, men is opgewekt en meerder
keren wordt een hand opgestoken ter begroeting of misschien dacht men kennis te
zien, ik geniet er wel van. En als je “rustig” fietst door niet te ver boven de
30 te rijden dan zie je zelfs zo’n mooie paddenstoel niet over het hoofd. Na “Het
Twiske” ga ik richting Spijkerboor, je kan niet alle keren dezelfde route nemen
dat wordt eentonig. Langs het kanaal vliegt het erover en zonder noemenswaardig
verkeer kom ik bij de afslag, rechts zou ik naar De Woude gaan en links ga ik
richting Alkmaar en naar huis. De volgende keer maar weer eens bij Wim en
Marian kijken, nu dus maar linksom naar huis. De laatste woning die momenteel
niet meer bewoond wordt, waarschijnlijk is de bejaarde dame verhuisd of
overleden, wordt door de jeugd grondig onderhanden genomen en zal
waarschijnlijk binnenkort wel in de “hens” gaan tot vreugde van deze knapen,
wie zal het zeggen. Wel riepen ze nog “Stuur je die foto naar de politie dan moeten
we wegwezen” ze wisten blijkbaar wel dat hun bezigheden niet door de beugel
konden. Het was weer een heerlijke rit waarbij een stukje Noord-Holland onder
de wielen door is gegleden en met 124 km weer een leuke bezigheid is geweest.
1 opmerking:
Een van deze jongen is mijn zoon. Deze drie hebben niets vernield en zullen dat ook niet doen. Ze vinden het gewoon leuk om op het dak te klimmen. Beetje tendentieuze tekst dus.. Groet, Jan.
Een reactie posten