Hoe controleer je alle inspanningen.

Heel even melden dat ik weer “boven water” ben, na een korte afwezigheid zal ik proberen om weer af en toe iets aan mijn blog toe te voegen. Nu kan ik wel een stukje schrijven over mijn vakantie ervaringen maar die gaan in veel mindere mate over fietsen. Wel kan ik een bijzondere foto plaatsen van 29 jaar geleden, in het vorige verslag schreef ik over de bijzondere ontmoeting met Henk Godschalk, op facebook heb ik deze foto al geplaatst maar omdat niet iedereen op facebook “zit” hoewel ????  af en toe denk ik dat je een uitzondering bent als je er niet mee bezig bent. Maar goed de foto is van 29 jaar geleden, een toertocht door de Franse Alpen van 1000 km in 8 dagen, bijna een beetje “Tour de France” voor ploeteraars. Lees het vorige verhaal en alles wordt duidelijk, Henk “staat” links op de foto in zwart tenue en zit nog steeds op een racefiets en is fanatieker dan ooit. Bovendien kwam ik door Henk op de blog van Henk V, de man die een kei is in het ontwerpen en aanpassen van deze, voor alle trainingsvormen geschikte site om je verrichtingen in alle vormen zichtbaar te maken, kijk maar eens op www.bikeplanner.com . ik kreeg vanmorgen een mail waarin Henk V  aangaf dat er nu ook een icoon is toegevoegd voor ligfietsers. Neem de tijd om deze blog te bestuderen en je zal versteld staan van de onbeperkte mogelijkheden. Op de andere foto staan de beide "Henken" hego en Henk V met zijn racefiets een ontmoeting op de camping, Henk V woont in Frankrijk en hego woont in IJmuiden en toch met hetzelfde sop overgoten, n.l. fietsen en de verrichtingen naderhand controleren op de blog van www.bikeplanner.com

AGU-Mont Ventouxtocht herinneringen na 29 jaar

Eindelijk daar is ie dan, een kort berichtje ook al fiets ik niet met de Quest maar wel af en toe op de “huistuinenkeukenfiets”. Op en neer naar Annecy over een oude spoorbaan die is geasfalteerd en nu dienst doet als fietspad/skeelerbaan. En dan beseffen dat het hier goed toeven is met zo’n 34 graden en een blauwe lucht en bijna windstil. Waarom toch een bericht op mijn blog zetten, heel simpel om de ervaring die ik hier opdeed aan mijn lezers bekend te maken. Het volgende overkwam ons toen we hier nog maar net waren, naast ons stond ook een Hollands echtpaar en de man in dit tweetal was en is nog steeds een fanatiek fietser, wel op de racefiets maar die tijd heb ik ook gekend dus een medesportieveling. Al pratende over onze hobby/verslaving vertelde hij dat hij een leuke blog wist van een kennis die hier in Frankrijk woonde en meteen werd het kaartje met de gegevens opgehaald www.Bikeplanner.com training registratie Planning Blog. Ik gaf hem een kaartje met daarop de gegevens van mijn blog en zo scheiden onze wegen. Diezelfde middag fietsten wij richting Annecy en ontmoeten deze man weer samen met zijn vrouw, stoppen en het eerste wat hij vroeg was aan de hand van mijn kaartje : “Ben jij diezelfde Pé Koomen die in 1984 de AGU-Mont Ventouxtocht heeft gereden, 1000 km door de Alpen met Alcmaria Victrix” inderdaad dat was ik was mijn antwoord, maar wie ben jij dan was mijn vraag, “Ik ben Henk Godschalk” en zo was de zaak rond na 29 jaar ontmoeten we elkaar op een camping in Frankrijk. We hadden elkaar niet herkend maar die naam Pé deed voor Henk de deur dicht of open net wat je er van wil maken. Henk fietst nog steeds zeer fanatiek zowel thuis als hier in de bergen en ik, ja ik fiets alleen thuis wat fanatieker en doe het hier rustig aan. Wel af en toe op hoogte bivakkeren zoals afgelopen zondag op de Col de Joly, 2000 m hoog en nog 24 graden heerlijk vooral bij de gedachte aan het Hollandse weer. Omdat ik meestal/altijd mijn “plaatjesmaker” bij me heb kan ik er nu ook weer een paar leuke bij plaatsen. En dan maar weer tot een volgende keer.

Weinig nieuwe wegen te vinden..

En weer schijnt de zon denk ik als ik wakker wordt, het is nog vrij vroeg maar er is geen wolkje te zien dus hij komt zeker. Eerst de vlag uit, de overburen zijn vijftig jaar getrouwd dus de straat ziet er gezellig uit. Vandaag maar een klein rondje en niet te gek maken, bovendien heb ik me voorgenomen om nu eens langs wegen en of paden te gaan waar ik niet te vaak langs kom. Het blijkt toch moeilijker dan ik had gedacht, ik ben overal al zo vaak geweest maar ik ga vandaag wel tegen de gewoonlijke richting in, een keer rechtsom i.p.v. de vaste route linksom. Via de Kolhornerweg kom ik in Kolhorn en neem daar de meest linkse route om zo richting Winkel te gaan, onderweg passeer ik nog een bezige agrariër die al aan het rijen fraisen is, meer voor het onkruid als voor de aardappelen heb ik het idee.  Elke keer denk ik zal ik al afslaan of ga ik nog even door en elke keer wordt daardoor het rondje iets groter, Noord-Scharwoude Schoorldam en dan volgt uiteraard Schoorl. Ik neem de Schoorlsezeeweg en en via de duinen en bossen kom ik bij Hargen en kijk met de “strandjutter” mee richting de vloedlijn er is weinig vertier zo te zien. Het ritje aan de buitenkant van de Hondsbosschezeewering gaat altijd vrij rap en aan het einde staat de grote driepoot nog steeds op de zelfde plek. Eenmaal weer boven neem ik voor het eerst het fietspad achter het Korfwater en door de duinen ook achter het reactorcentrum in Petten, een aparte ervaring met hier en daar steile stukken en losse schelpenpaadjes. Bij één van de steilere stukken komt net een ligfietser omhoog dus kan ik vaststellen dat ik niet de enige driewieler in de duinen ben. Als ik weer op een los stukje schelpenpad kom wat omhoog gaat moeten alle zeilen bij de mast om boven te komen maar ook dat is weer gelukt en toen ik het bordje Callantsoog zag komen ben ik rechtsaf gegaan linea recta naar Middenmeer waar precies de 80 km was volgemaakt. De totaalstand is nu 49.536 km, en 't gaat nog steeds heerlijk.

Het weer was van invloed.

Is het weer van invloed, ja, ik kan dit volmondig beamen, voor mij is het weer van invloed anders doe je geen boodschap voor een ritje van 80 km wat dan zomaar uitgroeit naar 136 km. Ja zo ging het vandaag, in de planning  “stond”  80 km op en neer naar Zuidoostbeemster maar het liep allemaal weer heel anders. In de Bobeldijk zag ik een eenden paar met pullen die allemaal al de tekening van “pa en moe” hadden meegekregen. En zo rond 11 uur zat ik bij Tiny aan de koffie en zat Remco ijverig te zoeken naar een voor hem geschikt voertuig op internet. Even wat bijkletsen en ondertussen genieten van het bekende bakkie troost en dan is het, na een broodje weer zo ver, de fiets naar huis brengen. Remco had ondertussen een afspraak gemaakt met de garage en zou daar voor 13.00 uur zijn dus in mijn “rondje” kan ik dat ook wel even meenemen en kijken waar zijn oog op gevallen was.  De afstand naar de garage is maar kort en over de dijk op het fietspad ben ik zo in Edam. Eenmaal ter plaatse was de kogel al door de kerk en kon ik hem gelijk feliciteren met zijn aankoop. Op dat moment ben je toch al uit de route en door het mooie weer werd het alleen maar erger want van Edam naar Volendam is maar even en dan langs de dijk weer omhoog want ik zal toch weer in Middenmeer moeten komen. Het was niet echt druk op “De Dijk” in Volendam en heel vlot kwam ik aan het eind waar ik in alle rust een foto kon maken met Marken aan de horizon. Verder langs de IJsselmeerdijk bracht me bij het gemaal waar ik even naar boven ben gelopen maar zag weinig nieuws vanuit dat uitzicht boven op de dijk. Dus weer naar beneden en in de startblokken voor de laatste etappe en dan ontstaat er wat twijfel, zal ik bij Scharwoude afslaan of ga ik nog even via Hoorn, Enkhuizen en Medemblik, inderdaad dan is het weer echt van invloed en trap je zo maar wat verder dus langs de dijk zoals op de kaart is te zien maar het meest opvallend voor de kenners is het feit dat bij Wijdenes niet is omgereden, je kan de dijk weer helemaal volgen, nog niet met de auto maar met de fiets ging het prima. En zo werd het dus een ruim rondje waarbij ik nog even ben gestopt voor een foto van een landbouwwagen die in de bocht bij Schardam zijn langste tijd op 4 wielen had gehad, nog een geluk dat hij niet beladen was. En zo ben ik wat ruim bemeten weer in Middenmeer aangekomen als een zeer voldaan en gelukkig mens omdat het een ietsje meer werd zonder problemen.

Voorzichtig, dan heb je minder risico.

Na de berichten op de blog van de “Bobslee Strada” bekijk je één en ander toch weer wat met ander ogen, waarom moet het altijd zo hard gaan, ik weet wel dat het vaak ongemerkt gaat maar toch, net als bij de slager mag het ietsje meer zijn, zouden we samen moeten zeggen “Nee” liever ietsje minder maar we weten het allemaal “De wil is goed maar het vlees is zwak” ook al is er geen vrouw in de buurt. Ik was van plan om vanmorgen even naar Bovenkarspel te fietsen en dan met een klein ommetje weer naar huis. Het fietsen ging prima maar de temperatuur viel me vies tegen, zal het voorjaar hiermee door blijven gaan of heet het al bijna zomer, nog 3 weken en de dagen beginnen weer te korten en nog hopen we op een mooie warme zomer, zoals vroeger. Tot aan Bovenkarspel had ik de wind in de “rug” en dat merk je echt wel. Even bij mijn schoonzus langs die net terug was van een vakantie uit het warme Turkije waarbij ze niets hebben gemerkt van de onlusten. Ik vraag me af waar in Europa is het aantrekkelijk warm, zover ik nu kan beoordelen, nergens. Terug ben door “De Streek” gereden naar Hoogkarspel en vervolgens over Zwaagdijk naar Wognum. Op de Zwaagdijk, bij Hans Wiering voor de deur had net een aanrijding plaats gevonden, voor zover ik kan beoordelen geen persoonlijk letsel maar beide auto’s zijn dichtbij “einde gebruik”. Bij Wognum lijkt het mij, dat er een rotonde wordt aangelegd vlak naast het viaduct dat zal wel een betere doorstroming geven op de weg vanaf Hoorn. Iets heel anders het is echt opvallend hoe er tegenwoordig bermonderhoud wordt gepleegd. Het viel me de laatste tijd steeds eer op dat bermen zowel langs wegen als langs fietspaden ongeveer één meter breed worden gemaaid zowel links als rechts en de rest blijft groeien, het Fluitenkruid groeit boven alles en iedereen uit en vormt de meest irritante bermbloeier voor “laagvliegers” zoals mensen op ligfietsen dus waar niets aan onderhoud is gedaan, oppassen en geen risico nemen anders gaat het net als bij die automobilist. Het ritje werd al met al net 69 km, laten we zeggen een leuk oefenritje.