31 juli 2015

Ik was gast in het "Westfriesgasthuis"

Het beeld voor de operatie

En na de operatie

Hij leeft nog en hoe, afgelopen dinsdag de eerste staaroperatie aan den lijve ondervonden, de operatie is zo goed als ongemerkt aan mij voorbij gegaan. Tijdens deze medische ingreep werden er door de chirurg enkele vragen gesteld die ik netjes heb beantwoord en na een korte periode kon ik het ziekenhuis in Hoorn verlaten, een ziekenhuis wat overigens het hoogst heeft gescoord in de lijst van goede gastvrije ziekenhuizen in Nederland. Een aanrader voor een prettige en goed verzorgde behandeling, het heet ook niet voor niets het “Westfriesgasthuis” Maar goed het is nu 3x per dag druppelen en straks een tweede behandeling voor mijn andere oog. Maar hoe is het resultaat, verbluffend in één woord, op de twee bijgevoegde foto’s heb ik ongeveer het beeld weten te creëren zoals het was en zoals het nu is, onvoorstelbaar. Nog even inhouden om weer met de Quest op pad te gaan maar het komt goed, zeker weten.

26 juli 2015

Moet ik nood gedwongen gas terugnemen ?


Weer even iets van me laten horen, meer is het eigenlijk niet. Het laatste ritje is alweer bijna een week geleden als je wat ruim rekent. Dinsdag 21 juli is een paar dagen voor Tiny’s verjaardag en dan zorgen we samen dat alle ingrediënten aanwezig zijn om er een geslaagde dag van te maken en dat is dankzij het mooie weer uitstekend gelukt, overdag buiten met tientallen mensen op visite en ‘s avonds binnen de voortzetting en afsluiting.Vrijdag “bijkomen” en dan is meteen het weekend weer begonnen en zo kom ik niet zo één twee drie in de Quest. Maar dan komt er ook nog iets achteraan, waardoor ik ietsje langer mijn “gemak” moet houden denk ik. Voor onze vakantie vond ik dat mijn gezichtsvermogen op afstand wat minder scherp was dus misschien een andere bril maar bij de opticien kreeg ik, na de tweede meting, het advies om eerst naar de huisarts te gaan enz. enz. Dan zit je in de molen en van het één kwam het ander en zo stond ik op de lijst voor een staaroperatie aan beide ogen. Het eerste bezoek aan het Westfries Gasthuis in Hoorn was net voor de vakantie en a.s. dinsdag om, schrik niet, 7.00 uur ben ik de eerste. En als alles goed gaat 25 augustus het vervolg, allemaal niet ernstig maar ik ben bang dat ik niet volop aan de “bak” mag met m’n hobby. Dus maak je niet ongerust als ik een tijdje niet “online” ben. Dit is een tijdelijk ongemak wat goed te verhelpen is. De Quest krijgt noodgedwongen een heel korte rustperiode en dan is er ook nog een andere Quest om me te vermaken.


21 juli 2015

"Two ladies and the wrong way"








De dames gingen helemaal de verkeerde kant op, dat was ongeveer het begin van mijn eerste ervaring van vandaag tijdens een klein rondje trappen. Zelf had ik in mijn hoofd om vandaag dicht bij huis te blijven en dan eerst even naar Ben en Riet in Wervershoof. Maar toen ik bijna de polder uit zou gaan door bij de grasdrogerij over te steken vanaf het Agriport gebied heb ik maar voor linksaf gekozen omdat er twee dames met racefietsen stonden te wijzen en te “studeren” op een kaart, blijkbaar zoekende naar de juiste weg. Inderdaad ik had ze al in de verte voor mij uit zien rijden op het fietspad langs het Microsoft datacentrum maar nu zat er een kink in de kabel. Stoppen en vragen of ik kon helpen “We don’t speak Dutch” maar daar kwamen we wel uit, ze moesten naar Den Helder en kwamen vanaf Medemblik, ja en dan ga je richting Amsterdam, je snapt wel dan komt het niet goed. Ik heb ze uit proberen te leggen dat ze niet verder naar het zuiden moesten maar gewoon omkeren en noordwaarts gaan en dat hebben ze toen gedaan. Ik ben verder gegaan naar Wervershoof waar Ben druk bezig was met zijn voortuintje en mij de boodschap gaf, “Riet heeft koffie” een poos met schoonzus Riet zitten kletsen, ’t gaat allemaal wel maar toch langzaam bergafwaarts, niet leuk. Toen door naar Andijk waar mijn jongste zus Lia vrij is van school en Sjaak ook nog vakantie had en dan weer een tijd mijn tijd en ook de hunne “verkletsen”. Onder het genot van wat fris hebben we wat bijgepraat en toen ben ik toch maar weer via de dijk naar Enkhuizen en later naar Hoorn gefietst. In de bocht waar een klein strandje is dacht ik weer aan zwager Frans, “Het blijft zonde om zo’n strandje t.z.t. te bestrooien” maar goed de rit ging verder langs Schellinkhout waar surfers hun best deden om het zeil omhoog te houden wat niet bij iedereen lukte. En thuis gekomen zag ik dat bij mij de bloemetjes ook redelijk in bloei staan ook na deze 100 km nog.

20 juli 2015

Een echte "benenstrekker" vandaag.








Inderdaad weer hetzelfde ritje als zo vaak, heen en terug naar Oudemirdum. Het werd weer de hoogste tijd om een keer op en neer te gaan en op zo’n stille maandag is dat het juiste “medicijn” om de week goed in te zetten. Van start richting Wieringerwerf even langs de apotheek voor wat oogdruppeltjes, het begin van een nieuw beeld van de wereld maar daar kom ik later nog wel een keer op terug. Dan door naar de Afsluitdijk met de wind schuin achter, de hele dijk stond de teller ruim boven de 40 km met geregeld 45 of ietsje meer, heerlijk, wat ging dat mooi. Bianca zou niet om half 11 thuis zijn maar de kinderen waren er wel en zo werd ik bij aankomst op koffie getrakteerd door kleindochter Fleur, en zeker geen kleine dochter, wat een “brok” van een meid wordt dat en ook kleinzoon Thimo groeit mij al over het hoofd. Later kwam Bianca ook thuis en zaten we met elkaar te kletsen over van alles en nog wat. Thimo die nogal handig is met alles wat digitaal is had de pc van kennissen “gered” van een totale ondergang, z.g. verloren gegane foto’s van Columbia werden weer tevoorschijn getoverd bij de gecrashte pc tot vreugde van de kennissen. Na de nodige koffie en een broodje ben ik weer vertrokken richting Middenmeer, nog even 80 km. Alles gaat als een “speer” en bij het begin van de Afsluitdijk nam ik de route naar de dijk , misschien een paar honderd meter langer maar wat zou ‘t. Toen ik daar even een banaan stond te verorberen kwamen er twee mannen op de bepakte fietsen vanaf de dijk en wat denk je, Matthijs Leeghwater met zijn fietsmaat die de “Noordkop” gingen verkennen, even kletsen en dan weer verder. Thuis staat het tellertje voor vandaag op bijna 165 km met een redelijk gemiddelde van 33,7 km p/u

16 juli 2015

Ontspannen gedurende 110 km



Hoeveel koeien per hectare ?


Gevaarlijke helling viel wel mee




De "rietsigaren"

Eerst dacht ik dat er op elke hoek een Quest stond

Het is weer een “zomerse dag” dus na de “klus dag” van gisteren is een ontspanning weer op zijn plaats. Hoe zal ik mijn rondje van vandaag maken, ’t stikt van de mogelijkheden, Oudemirdum, Dronten en dan eventueel door naar Kampen, rondje over Den Helder ja wat zal ik doen. Eerst maar een beetje proviand in de tas,  je weet maar nooit en dan op pad. Het is en blijft allemaal wat dicht onder de rook van Middenmeer dacht ik later maar achteraf is het toch nog weer wat uit de hand gelopen. Richting de kust via Noord-Scharwoude en hier en daar onderweg hier en daar een foto maken. Over het Noordhollands kanaal bij Koedijk en dan naar Bergen en Bergen aan Zee. Hier ga ik door de duinen naar Egmond aan de Hoef en vandaar weer een beetje richting Alkmaar en zo wordt het een leuk rondje  met een omleiding omdat het fietspad niet meer “bestaat” langs de weg van Avenhorn naar Hoorn en zo kom ik even later in de Wieringermeer waar ik een hele partij “rietsigaren” in de slootkant zag, wat was dat in mijn jeugd een luxe, je stak ze dan ook nog in de brand en stinkend en smeulend deed je jezelf dan voor als een volwassen sigarenroker. Toen ik de fiets weer in de garage had gezet zag ik de dagteller op 110 km staan, net een leuk stukje voor vandaag.

15 juli 2015

"Zweten" zonder een meter te fietsen



Niks fietsen vandaag, wel nat geworden en dus niet van het zweten in de fiets maar gewoon van de gestaag neervallende motregen die af en toe echte regen mocht heten. Ik was vandaag samen met zwager Jan druk bezig met het vervangen van een brugdeel, een hardhouten plank van 4 cm dik en 3,86 m lang en 18,5 cm breed. Op zich niet zo’n klus zou je zeggen, maar 10 stuks 8 mm vast geroeste bouten los hakken uit de plank en de DIn-balken, vervolgens slijpen, zagen en timmeren en daarna boren en schroeven. Onder de brug in een waadpak kon ik amper staande blijven in de blubber, aan één hand optrekken en met de andere hand moeren aandraaien, ik stond er versteld van dat een mens nog vrij “taai” kan zijn in z’n streven om iets af te werken. Het is weer gelukt met alle dank aan Jan.

14 juli 2015

Standaard met een omweg





Maandag is over het algemeen wasdag maar ik had het vandaag,  maar desondanks kon ik op tijd van start, nou ja wat is op tijd, rond 10 uur reed ik van het pad af. De route ging rechtstreeks naar de Zuidoost om even iets op te meten en aan de hand van die gegevens eventueel hout bestellen, er moet iets gerepareerd worden aan het brugdek en dan moet je wel de juiste materialen hebben. Eerst koffie enz. enz. en daarna passen en meten, met een heel aantal omwegen komt het goed heb ik later vast kunnen stellen. Nadat we samen een broodje hadden gegeten ben ik weer terug gegaan naar huis met de voor mij standaard omweg, je moet nooit te snel weer thuis komen daar wacht toch niemand op me. En zo ging de rit weer via wat omwegen zoals op het kaartje is te zien en ook over de bekende dijk in Volendam. Het was vandaag alsof ze een aantal blikken met Aziaten hadden geopend en leeg gestrooid op “De Dijk” tjonge wat liep het er vol, heel anders als een aantal dagen geleden, het wordt zo weer bedenkelijk wat het veiligst is of het drukkere verkeer op zoeken of langzamer dan stapvoets op “De Dijk” te gaan. Maar goed ik kwam er weer vrij gemakkelijk door met series opmerkingen van “banaan” “sigaar” “gele klomp” en een hoop gelach en gejoel vanaf de terrasjes. Daarna via Hoorn langs de Provincialeweg naar Westwoud waar schoonzus Githa net in de auto zou stappen om wat boodschappen te doen. Heel even wat nieuwtjes uitwisselen en weer verder naar huis via Medemblik, thuis gaf de teller voor vandaag 117 km aan, lekker ritje zullen we maar zeggen.

13 juli 2015

Is dit een buizerd als "postduif"






En weer is het maandag en start de “werkweek” weer, helaas zonder zon maar wel droog en weinig wind. Je zou haast zeggen leuk fietsweer en dat moet je dan ook meteen waarnemen. Eerst wat boodschappen doen om vanavond weer voldoende brandstof tot me  te kunnen nemen dan omkleden en op pad. Zus Margriet is alleen en daar ben ik al een hele poos niet geweest dus even naar Zwaagdijk en omdat de lucht toch wel wat dreigend is wordt het vandaag een klein rondje. Als ik op het fietspad langs de Flevoweg fiets komen er onverwachts 2 zwanen uit de berm die meteen de vleugels spreiden en voor mij uit vliegen. Ik had niet zo snel het besef dat dit een leuk plaatje kon worden dus werd het niet zo’n specifieke foto maar toch wel apart, vooral omdat ik de éne inhaalde die niet zo snel de wind onder de vleugels kreeg en toen meteen maar naar links de sloot weer in dook. Op het zelfde moment zag ik aan de andere kant van de kruising van de Tussenweg een buizerd op een verkeersbord zitten en vroeg mij af of het beestje soms zwaar averij had opgelopen als ik zijn verenpak zo bekeek. Inzoomen en afdrukken maar daarna was hij snel verdwenen en er mankeerde hem weinig denk ik. Thuis gekomen zag ik dat het dier 2 ringen om de poten had een blauwe en een metaalachtige, nooit geweten dat er wedstrijden mee gehouden worden net als bij de postduiven, ’t zal wel ergens anders mee te maken hebben en waarschijnlijk een duidelijk iets voor kenners. Op Zwaagdijk was het redelijk goed met een zus die honderd uit praat, ik zeg weleens ze praat 5 kwartier in een uur. Na de koffie weer verder om ook nog even in Obdam langs te gaan waar bij Tom en Gerda weer koffie volgt en heel veel praten. De rit naar Middenmeer afsluiten met de laatste 20 km maakt net de 63 km vol meen ik gezien te hebben.

09 juli 2015

Er was brand maar ik ben nu weer gerustgesteld









Vandaag een beetje een mengeling van goed en kwaad, of van mee en tegenvallers, ’t is maar net hoe je het bekijkt. Ik zal het allemaal wat duidelijker proberen te maken. Sinds een aantal jaren ken ik Albert van Dijk, een trouwe lezer van mijn blog, een “jongeman” die geregeld rondje IJsselmeer doet op de brommer, een overlevende van Buchenwald, een man die ik echt bewonder. Daar begon het een beetje mee, toen wij met vakantie gingen heb ik Albert een mailtje gestuurd dat ik een aantal weken niet aan mijn blog zou werken en dat hij zich geen zorgen behoefde te maken, toen wij in het voorjaar ook een weekje weg waren kwam er een mailtje van Albert “ of alles wel goed was met mij, hij miste mijn verhaaltjes” en om die reden heb ik hem nu op voorhand gemaild over mijn afwezigheid. Afgelopen 5 juli is Albert van Dijk 91 jaar geworden een respectabele leeftijd en vooral mijn zijn instelling en conditie. Toen ik hem telefonisch wilde feliciteren kreeg ik telkens een bandje wat mij vertelde dat dit nummer buiten gebruik was, onbegrijpelijk ook al omdat er geen reactie was gekomen op het laatste mailtje, ik begon me ongerust te maken hoe het met “Mijn vriend van langs de weg” zou zijn. Vanmorgen, na weer geprobeerd te hebben via de telefoon met hem in contact te komen, heb ik besloten om op Westerland op het vroegere eiland Wieringen bij zijn zoon Jan langs te gaan om te horen of er iets ernstigs aan de hand was. Geen bel te vinden dus op de voordeur geklopt en meteen ging de deur open en voor ik iets kon vragen werd er meteen gezegd “Ja je bent hier goed” Jan was thuis en had het druk met schuren van de houten vloer en op mijn vraag hoe het met zijn vader was werd ik uitgenodigd om binnen te komen dan kunnen we praten en een bak koffie doen en zo is het dus gegaan. Ik heb gezellig met zoon Jan zitten kletsen en er werd mij heel veel nieuws verteld, het ergste is dat het huis van zijn vader grotendeels is afgebrand, door een moment van onbedachtzaamheid is er brand ontstaan en zodoende miste ik alle contacten, geen telefoon maar ook zijn laptop is in de vlammen “omgekomen”. Ik ben nu volledig op de hoogte en weer gerustgesteld, t.z.t. zien we elkaar vast weer daar ben ik van overtuigd. Na de koffie ben ik verder gegaan want oorspronkelijk zou ik naar Petten fietsen om eindelijk een rondje via het nieuwe fietspad te maken achter de Hondbossche zeewering, het viel mij zwaar tegen, eigenlijk een vlakke weg met palen en verder niets. Ik heb nog wel een filmpje gemaakt en zal straks kijken of het wat is en anders gaat het zo in de prullenmand. Onderweg wat foto’s van het pontje over het Noordhollands kanaal en via de kust naar huis door de duinen bij Schoorl. Thuis stond de dagteller op 97 km net mooi voor vandaag maar toch opgelucht dat het met Albert van Dijk nog steeds goed gaat.

08 juli 2015

Kort ritje met een "pittig" windje







Een beperkt rondje vandaag, gewoon omdat er ook nog andere dingen op de wereld zijn dan fietsen. Ik heb afgesproken dat ik in de vroege namiddag bij Tiny zou zijn dus even de route inkorten. Ik ging al niet te vroeg van huis omdat ik eerst de rechterveerpoot nog even uit elkaar heb gehaald om te smeren waardoor hij nu weer superstil is. Tijdens de vakantie hadden we een echtpaar ontmoet uit Sint Pancras en die zouden het enorm op prijs stellen als ik een keertje langs zou komen met de Quest en vandaag leek die dag er geschikt voor. Via Broek op Langdijk  even naar “Pancras”, ja en dan loop je het een beetje op, ik dacht dat ik de weg wel wist maar in de loop der jaren is er zoveel veranderd. De weg naar het bedrijf waar ik werkte is niet meer terug te vinden, nieuwbouw enz. enz. dus ik verdwaalde en reed hier en daar verkeerd waardoor ik nog weer ietsje later werd. Toen ik Sint Pancras binnen reed kwam er net een rouwstoet bij de kerk vandaan die ga je uiteraard ook niet passeren, kalm aan naar de eerste afslag richting de Benedenweg. Aangekomen bij de familie van Norden was er meteen een vrolijk weerzien en natuurlijk een bakkie “troost”, heerlijk. Even bijkletsen en vernemen dat ze gisteren net thuis waren gekomen, een aantal dagen in Maastricht enz. enz. Het lag in de bedoeling om ook nog via Zwaag te gaan maar op een bepaald moment heb ik toch maar besloten de route in te korten en op Middenmeer af te gaan, de volgende keer maar naar Leo die wat “rommel aan de vin” schijnt te hebben waardoor hij niet meer vrij rond kan varen. Het ritje eindigde vandaag na 73 km zonder regen maar wel veel wind.