Weer was het vandaag een echte zomerdag, niet zo zonnig als
gisteren maar ook deze dag kan worden aangemerkt met een ruime voldoende in de
serie van zomerse dagen. Omdat er in Oudemirdum geen “volk” bij de werken was
ben ik daar vandaag niet heen gereden maar heb het ritje beperkt gehouden tot
het regio verkeer in het “Noordhollandse”. Het leek me verstandig om bij Tiny
langs te gaan en daar even het gras wat korter te maken met de motormaaier. Zo
rond 11 uur was ik daar dan meteen starten en met een half uurtje was alles
weer geregeld, vervolgens koffie met koek en de komende dagen op een rijtje
zetten, alles vrij simpel en geen bijzondere festiviteiten m.b.t. familiefeesten
enz. dus een rustig weekend. Samen hebben we de lunch gebruikt en daarna heb ik
bij de fiets even een nieuwe O-ring geplaatst om het kettingwieltje, 5 minuten
werk, door mijn lange armen schijnt het probleemloos te gaan, en toen was alles
weer gereed om te starten. Meteen terug rijden naar Middenmeer ligt niet
helemaal in mijn aard dus even een ommetje maken via Purmerend en Ilpendam
vervolgens Overleek en Broek in Waterland om zo richting Monnickendam te rijden
waar ik de dijk neem richting Katwoude en Volendam. Net voor Volendam stoppen
bij de ijsboer en na het nuttigen van een “Keesie” kon de rit verder worden
afgeraffeld. Nou dat afraffelen door Volendam valt met dit weer een beetje
tegen, stapvoets en geregeld stoppen. De monumenten op de dijk leveren altijd
veel foto’s op zowel in binnen als buitenland, ik moest even stoppen omdat de
fotograaf in dit geval één voor één zijn gezin vereeuwigde naast de koperen
Volendammer ik heb toen ook maar één van de gezinsleden vereeuwigd. Iets voor
de afslag naar Scharwoude zag ik bij boerderij “Stille Pieter” Willem Schilder
bezig met een paar kalveren, stoppen en even met Willem praten over de naam op
de boerderij, die naam zei Willem, is afkomstig van een oud-oom, afkomstig van
Zwaagdijk, een heel verhaal maar wel leuk om te horen, bovendien is de poort
ook afkomstig van dezelfde man net als de voordeur, pure nostalgie, dat hij
hier zo vereeuwigd zou worden zal Pieter Neefjes ook nooit hebben gedacht, een
nieuwe naam op de boerderij die met toestemming van Willem zijn allerliefste
Riet uiteindelijk werkelijkheid is geworden. Nadat ook de situatie m.b.t. de
gezondheid van mijn broer Piet, Willem zijn beste vriend, ter sprake was
geweest konden we beiden vaststellen dat alles beter kan zijn dan zo verder te
moeten leven. Na een afscheid onder toeziend oog van twee van zijn
kleinkinderen ben ik weer op pad gegaan naar Middenmeer.
Toen ik over de wegen rondom Wognum en Spanbroek reed zag ik
nog een heel groot gezin, nu was het een familie zwaan, vader moeder en zes
kindertjes en na 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten