Vanmorgen om 7 uur was ik al bezig in de tuin maar aangezien ik geen liefhebber ben van dergelijk in mijn ogen wat zinloos gepruts met een klimop die overal groeit waar ik het niet wil, was ik al snel klaar. De klimop heeft nog niet gewonnen maar het is een taaie. Om kwart over 8 heb ik geconstateerd dat beide vuilniscontainers vol waren dus stoppen en weer verder gaan als er weer ruimte is in één of andere “bak”. Ik was op dat moment ook dik aan koffie toe dus die handeling volgt dan meestal vrij direct, rustig koffiedrinken en ondertussen bedenken dat ik straks eerst maar even naar de molen in Blokker zal rijden om wat glutenvrij mee op te halen om voor Tiny een brood te bakken al dan niet met rozijnen of diverse noten, pitten, enz. Omkleden en de fiets naar buiten, toen ik de straat uit reed hoorde ik een geluidje wat ik niet direct thuis kon brengen maar bij de eerste bocht naar het tunneltje onder de A7 door hoorde ik wat het euvel was, een piepende schokbreker. Onderweg op de Oosterwijzend in Nibbixwoud kwam mij een hardloper tegemoet die al van verre zijn hand opstak, kennelijk wilde hij iets vragen of vertellen, het ging om het laatste. “Onlangs reed er zo’n gele ligfiets daar en daar door het dorp”, vertelde de man, “Op zich helemaal niet verkeerd ik vind ze hartstikke mooi”, maar eerst hij en later zijn vrouw zijn zich rot geschrokken van die gele Quest omdat er in beide gevallen vlak achter hun werd geclaxonneerd en dan schiet er zo’n ding voorbij met een noodgang, zijn verzoek, in mijn ogen zeer terecht, bel of claxonneer ver van te voren en niet vlak achter fietsers, lopers of hardlopers, ik heb hem toegezegd dat ik me er zeker aan zal houden en hopelijk ook andere “snelheisduivels” die deze situatie herkennen.
Als ik straks in Blokker ben geweest ga ik met een omweg eerst even naar zus Gerda in Obdam, vervolgens naar Heerhugowaard bij Kees een plasticbusje ophalen om in de schokdemper te monteren dan door naar Tiny en vervolgens naar huis om de reparatie meteen aan te pakken. Alles ging anders, in Blokker werd mij duidelijk gemaakt via bepaalde teksten dat ik te vroeg was, pas op donderdag kan ik hier terecht, dan maar even naar Obdam met een omweg, via ’t Zittend naar de provincialeweg en via Hoorn naar Grosthuizen enz, ook daar sta ik voor een gesloten deur, niemand thuis. Zal ik nu door fietsen naar Kees of ga ik eerst naar de “Zuidoost”, Tiny is vanmorgen niet aanwezig dat weet ik en Kees was even naar Wim, ik ben Kees tegemoet gereden en toen hij binnen een paar minuten op het keerpunt was zijn we samen naar de Smaragd gereden waar ik me van het onderdeel heb voorzien om het thuis eventueel in te bouwen. Het rondje wordt steeds langer en er zit geen lijn in maar na 105 km was ik toch weer thuis en kon met de “operatie”beginnen. Het was heel snel klaar en met schoonmaken daarna wat nieuw vet was alles weer verholpen en het onderdeel ligt te wachten op een moment dat het echt nodig is nu was het nog lang niet nodig.
1 opmerking:
Ja... maar dan moeten ze wel luisteren. ;-)
Ik stel het volgende voor. Als een hardloper (of ander in te halen verkeersdeelnemer) je gehoord heeft even een vingertje/handje van 'okay, ik heb je gehoord' naar achteren geven. Is voor beide partijen goed! Klinkt als een campagne!?
Een reactie posten