"Medenblik" is Medemblik geworden.

Het werd vandaag door omstandigheden geen fietsdag, het had wel gekund met betrekking tot het weer maar ik zou vandaag iemand helpen en daarbij nog wat spulletjes meenemen en dat werd om in de Quest te plaatsen allemaal veel te veel, dus met het benzine monster. Maar over de rit van gisteren, ik zou daar nog even op terug komen. Ik was dus in Enkhuizen en schreef over de oude pandjes die ik daar op de foto had gezet maar iets verder om de hoek richting Zuiderzee museum ben ik ook gestopt voor een foto. Ik ben langs dat stukje Enkhuizen al tientallen keren gereden en heb die wand of “muur” al even zo vele malen gezien maar nooit de moeite genomen om eens te kijken wat er nou precies op is weergegeven. Een aantal wapenfeiten of zeeslagen maar de meest opvallende was wel de grootste die bovenaan stond, Een schild of gedenksteen van het “Tolhuys” in “Medenblik”, ja je leest het goed Medenblik en niet Medemblik zoals het tegenwoordig wordt geschreven maar toen was het ook 1729 en hebben de ambtenaren in die tijd misschien een foutje gemaakt waardoor de n in een m is veranderd. Na de passage van “Sprookjeswonderland” kwam ik weer op de dijk en kon zonder problemen richting Andijk fietsen, tenminste dat dacht ik. Eerst een meneer op een racefiets die in inhaalde, flink bellen en daarna de claxon gebruiken omdat hij nogal van links naar rechts ging. Toen hij eindelijk wat hoorde keek hij links naar beneden naar de weg welke chauffeur er naar hem claxonneerde. Toen ik eindelijk voorbij was werd me duidelijk gemaakt dat je met een claxon op de weg moest rijden en dat een grote bel wel wenselijk zou zijn, jammer het was niet anders. Enkele kilometers later bij Wervershoof werd het fietspad totaal versperd door een bestelbus met daar achter een aanhanger, probeer daar maar eens veilig langs te komen en niet van de dijk af te rollen, dus uitstappen en voorzichtig er langs manoeuvreren en zo weer door naar Medemblik en toen op Middenmeer af waar ik werd gepasseerd door de vrachtwagen waar normaal Rob Kaag mee op pad is maar vandaag een goede bekende van mij, Hans Karstens. Even kletsen met Hans en toen nog 500 meter naar huis maar eerst nog een band verwisselen omdat rechtsvoor leeg was geraakt of van het kletsen of vanwege een scherp voorwerp wat ik onderweg was tegengekomen, het zal het laatste wel zijn geweest.