Zelf belonen werkt goed.

Ik ben de dag vandaag goed begonnen vind ik zelf, ramenlappen, boven en beneden en als er dan iemand uit de straat passeert en die zegt daar knapt het van op dan is dat een stimulans om het de volgende keer eerder te doen en niet zo lang uitstellen als ik nu heb gedaan. Maar na zo’n inspannende bezigheid mag ik mezelf ook weer ontspannen en dat doe ik dan in de vorm van een stukje fietsen. Deze keer maar weer eens langs de “Noordkaap” van Noord-Holland via Slootdorp naar Den Helder. De wind heb ik overal tegen lijkt wel maar dat is geen probleem en als ik door Den Helder richting “Zeepromenade” ga komt de zon er ook nog bij dus het belooft weer een leuk ritje te worden. Het is laag water en de wind valt erg mee ik had meer iets stormachtigs verwacht, het ziet bijna verlaten op een enkele wandelaar na. Aan het einde draai ik linksom omhoog en ga de duinen in, even verder lopen de Schotse Hooglanders en ook zie ik een aantal paardjes lopen. Door de duinen fietsen met zijn bochtig circuit en wat hoog en laag is altijd apart fietsen en goed opletten. Na Groote Keeten volgt Callantoog en vervolgens Petten waar ik de buitenkant weer opzoek langs de Hondsbosschezeewering, er fietst en loopt bijna niemand op die hele 6 km kwam ik 2 fietsers tegen en dat was alles. Aangekomen bij Hargen neem ik verder het pad door de duinen en bossen en kom zo in het dorp Schoorl uit waar ik besluit om maar weer eens richting Middenmeer te gaan. Als ik op de weg rijd en bijna bij “Het Klooster” van Nieuwe- Niedorp ben zie ik iemand op de racefiets aankomen die recht tegen de wind in niet zo’n hoge snelheid heeft, het is een oudere man, mijn jongste broer. Als hij dit leest krijg ik vast commentaar, ik weet zeker als hij ook met een Quest zou rijden dat ik hem alle keren van achteren zou zien, hij is veel sterker als mij en bovendien uit ’t echte “wielerhout” gesneden. Zo dat maakt alles weer goed. Uiteraard staan we dan even te kletsen over het wel en wee in de familie en beseffen dat wij zeker niet mogen klagen. Na deze korte pauze is het nog maar even en ik ben weer thuis met op de teller 106 km, net een passende beloning voor het ramenlappen van vanmorgen.