Nog één keer over de smalle brug.

En weer draaien we de kalender naar een nieuwe week, maandag morgen. Maar eerst even heel kort over gisteren, toen moesten we op verjaarsvisite naar Friesland mijn enige kleindochter was jarig, 12 jaar alweer en dan hangt er op een kast in de kamer een bed-overtrek die ze van haar ouders kreeg voor haar verjaardag met een foto waarbij ze op een paardje/pony zit, ze is er dolblij mee en wij, Tiny en ik wisten niet dat de techniek al zo ver gevorderd was, dat je op bestelling van een simpel fotootje zo’n prachtige bed overtrek kan laten maken.

Maar goed het gaat over de rit van vandaag, was het vorige week zoiets als naar “Robbeneiland” bij Petten, vandaag was het simpel op en neer naar Zuidoostbeemster. Je merkt toch dat de natuur aan het veranderen is, je ziet weer geploegde akkers en met een nevelige achtergrond doet het herfstig aan. Als ik de Beemster in draai via de Nekkerweg zie ik dat de afgezaagde “kabouterboom” behoorlijke gezinsuitbreiding heeft gehad en dat er zelfs “vee” voor de paddenstoel woning  loopt te grazen, leuk dat er op zo’n verlaten weg toch nog iets aparts is te bespeuren. Bij Tiny zijn net een broer en schoonzus aangekomen om hun condoleance over te brengen, morgen weer een afscheid van een dierbare die net 65 jaar is geworden en nog geen 3 maanden geleden namen we afscheid van zijn vrouw. Ik vertrek later weer en neem de route via wat omwegen naar de dijk in Volendam om zo weer langs het IJsselmeer richting het noorden te gaan. In Volendam is het tamelijk rustig slechts een paar bussen met Aziaten zwermen uit over “De Dijk” en nemen weer tientallen foto’s van dat “gele ding”. Als ik in de buurt van Scharwoude kom zie ik dat bij de “zorg boerderij”  “Stille Pieter” de dierverzorging in goede handen is. Even later realiseer ik me te laat dat ik weer op de brug in de Slagterlaan af rijd waar ik eigenlijk niet meer langs wilde omdat die smalle brug eigenlijk te smal is voor de Quest. Voorzichtig aan kom ik er voor de laatste keer over, want rond 17 oktober is de nieuwe brug in gebruik dus het moet maar en er kwamen geen andere fietsers langs. Het laatste stuk gaat steeds meer met flink wind in een gunstige hoek want het vliegt er over en de enige keer dat ik nog stop voor ik thuis ben is bij het Microsoft datacentrum dat steeds verder in ontwikkeling is en waar dagelijks meer als honderd auto’s staan van mensen die met de realisering van dit alles te maken hebben. Thuis gekomen blijkt dat het ritje van vandaag net 100 km is geworden.