Wind ritje van 110 km

Woensdag, mooi weer maar wel behoorlijk wat wind. Maar toch ideaal weer voor een toertje met de Quest dus maar even op en neer naar Oostzaan. Tiny heeft zoals gewoonlijk woensdag oppasdag.  Als ik daar aankom  heeft ze de koffie al klaar en meteen zitten we samen aan een bakkie achter het huis in de zon.. Om kwart over 12 haalt Tiny de jongste twee uit school, Bram de oudste, is op schoolkamp en komt vanmiddag weer terug. Ze rond 1 uur ga ik weer richting Middenmeer, nu met de wind volop op kop. Eerst maak ik nog een paar foto’s achter het huis richting  ’t Twiske, waar ik straks langs ga als ik naar huis fiets. Aan het eind staan en liggen de koeien nogal dicht op het pad en even flink afremmen is wel zo veilig. De laatste 100 meter ligt het fietspad parallel aan de doorgaande weg en in de lichte bocht die er in zit zie ik een “dame” op de racefiets die mij tegemoet komt helemaal links rijden dus even een klik met de claxon ik krijg haar liever niet over me heen, reactie “Nou nou kalm aan hoor” dat dame was voor mij meteen bijgesteld in “trut” als ze zelf niet meer oplet van vermoeidheid moet ze maar thuis blijven. Het tempo blijft redelijk en al heel vlot ben ik weer in de buurt van de vaste route, windmolens en het fietspad in de polder waar een groepje wielrenners, voor de wind, mij tegemoet komt. Ik ben weer binnen na 110 km waarmee het totaal van de teller nu op 78.647 km is gekomen en het is echt waar, “het blijft leuk” met een Quest.