Het is vandaag ondanks mindere spectaculaire vooruitzichten een prachtige dag, kleindochter FLeur is geslaagd "Persoonlijk begeleider GHZ " er stond 2 jaarvoor maar ze heeft het in 1 jaar gedaan. IK ben weer thuis uit het ziekenhuis en de mooiste bloemen bloeien weer volop. Dat is in het kort wat er te vermelden valt. Dan dat minder spectaculaire, ik ben wel thuis uit het ziekenhuis na twee spoedopnames in 14 dagen maar ben er toch minder goed vanaf gekomen. Gisteren heb ik een ablatie ondergaan en helaas zonder resultaat, de plek waar de cardioloog een blokering in mijn hart wilde aanbrengen was na diverse pogingen niet te bereiken, niet met de standaard sondes en ook niet met verschillende andere materialen, 4 uur echt stilliggen op de operatietafel alles kunnen volgen via een groot scherm met geregelde uitleg van de cardioloog hebben helaas niet het gewenste resultaat opgeleverd, het was echt "poging mislukt". Het altenatief is nu proberen de hartslag in de hand te houden met pillen die na een "marinade" zoals de arts zei, gaan werken. Voorlopig dus nog niet fietsen, inspannen en weet ik wat voor blokkades er nog meer op de lijst staan, m'n gemak houden is de simpelste verklaring en pillen slikken. Al in geen 30 jaar een pil geslikt en nu is het net een apotheek als ik aan mijn ontbijt begin, zo zie je maar elke dag kan je worden verrast door minder aantrekkelijke gebeurtenissen maar het voornaamste in zo'n situatie is de moed erin houden, het komt weer goed en ddarbij is geduld een schone zaak.
10 opmerkingen:
Jammer dat de ablatie is mislukt en je nu aan de medicijnen moet beginnen.
Ikzelf sta op de wachtlijst voor een ablatie in het Erasmus MC, omdat ik graag een keer af wil van de bijwerkingen.
Sterkte!
Ablatie was ook voor mij een onbekend woord, maar inmiddels weet ik het nu ook. Jammer dat de ingrepen niet gelukt zijn. Hopelijk kunnen ze ook wat doen met medicatie. Sterkte er mee Pe'
Tjonge Pe, dit maakt een mens niet vrolijk, sterkte met deze situatie, en kijk wat er nog wel kan. Gr. Peter de Rond
Hi Pé,
Jammer dat de ingreep niet is gelukt. Maar het beste van hopen.
Rustig aan, al is dat voor jou geen voor de hand liggend gedrag.
Hoe dan ook, van harte beterschap.
Groeten,
Wim
Ik snap dat dit heel moeilijk is. Een buitenmens die gedwongen “binnen” moet zitten… Sterkte Pé en blijf werken aan herstel!
Heftig Pé! Die ablatie, wordt hier in de familie helaas ook gepland, en is geen pretje. Zou dat overigens inhouden dat je aan de pacemaker moet? Of gaat het niet om je sinusknoop?
Hoi Pé,
Jammer dat het niet gelukt is, bij mij is de ablatie in 2019 wel gelukt, maar even goed geeft dat ook geen garantie.....Ik werd een paar maanden na de ablatie weer gezond verklaard, en was 1,5 jaar "pillenvrij", voelde de vorm weer terug komen op bijna het oude niveau......en kreeg weer terug hartritmestoornissen. Kon ik weer terug aan de pillen, en werdt het hart weer door middel van elektroshocken terug in ritme gezet.
Kreeg de mededeling dat ik de rest van m'n leven die medicatie moet blijven gebruiken. Was daar niet gelukkig mee, maar goed, ik mag wel alles doen, en kan gelukkig nog veel, met behulp van de e-motor in de QV kan ik nog steeds vaak naar het werk fietsen, sommigen vinden dat niet echt fietsen, maar het gevoel is hetzelfde voor mij, ik zit in de fiets en geniet ervan.
Hopelijk komen ze er snel achter dat het voor jou ook beter is om in beweging te blijven, en mag je weer een stukje fietsen.
Er zijn natuurlijk veel verschillende hartproblemen, dus wat jij nu ervaart kan heel wat anders zijn dan ik heb, mijn medicatie is bloedverdunner (Eliquis) en beta-blokker (Metaprolol).
Ik wens je in elk geval beterschap, en hoop snel weer een fiets blogberichtje van je te lezen! Sterkte!
Groeten, Adri.
Hoi Pé,
Dat zal niet meevallen, je rustig houden terwijl juist jij altijd bezig bent, in huis, in de tuin, maar vooral in de fiets.
Sterkte de komende tijd, hoop dat je snel weer fiets blog kunt vullen.
Er zijn van die dingen die je eigenlijk niet wilt weten.
Sterkte (ook met het niet mogen fietsen), Pé.
Theo
Heel veel sterkte en beterschap! Zo’n pech dat je net de openstelling van de Afsluitdijk moet missen. Hopelijk hebben ze wat aan die blokken gedaan. Vast om de golven te breken maar je breekt er inderdaad ook je nek op als je verkeerd valt.
Een reactie posten