Het zit er weer op, het ritje van vandaag, zomaar een willekeurige route door het Noordhollandse landschap. Vanmorgen had ik het plan om naar het oppasadres van mijn vriendin te gaan in Oostzaan maar dan had ik op een ander tijdstip van huis moeten gaan. Als ik er op dat moment heen zou zijn gereden was ze net met de kleinkinderen onderweg naar huis en als ik dan een tijdje zou staan wachten met een bezweet lichaam dan zou je het net oplopen, dus de route gewijzigd. Ja en waar kom je dan allemaal terecht, ik had de GPS meegenomen om later de route netjes weer te kunnen geven op een kaart in Google Earth maar helaas. Wat is het geval, als je van start gaat en je zet het apparaat niet op 0, dus reset naar een blanco start, dan gaat hij door op zijn reeds opgenomen gegevens en dat was als ik het goed heb een ritje naar Oudemirdum van 160 km en vandaag was het 90 km dus dan kom je totaal op 250 km en dat gaf de GPS ook aan. Om die rit nou via mapsource in het verhaaltje in te passen leek me niet zo geslaagd, dat wordt alleen maar verwarrend dus een paar andere plaatjes bij dit verslagje. Het ene is van de GPS met zijn gegevens over deze twee ritjes en de andere foto is van de mijlpaal die ik vandaag op de teller zag staan toen ik vanmiddag uit de Quest stapte. Hoe is het mogelijk, 24.000 km en alle kilometers met een zalig gevoel, zo van “Wat is het leven toch mooi om geleefd te worden” en daarbij in mijn achterhoofd wel degelijk met de gedachte bezig zijn, “Gelukkig ben ik nog gezond” (denk ik) en ik waardeer dat zeer zeker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten