Hoe is het om bijna een week niet in de Quest te zitten, nou voor mij is dat niet leuk, maar ja de plichten moeten op z’n tijd prevaleren. En dat heeft ook weer zo zijn voordelen, je leert mensen en dingen op hun waarde te schatten en er zijn situaties die heel kostbaar zijn. Vanmorgen of eigenlijk bijna vanmiddag alles zo geregeld dat ik even een rondje zou kunnen maken was het niet dat ook de eerste spatjes op de ruiten verschenen, zal ik gaan, zal ik niet gaan. Toch maar gaan, het werd een heel kort ritje net 40 km en toen was ik weer binnen, de oorzaak was de regen die ik onderweg kreeg, wel gewoon een bui maar hij viel net helemaal op mij had ik het idee. De kap er op gedaan na de eerste ruime hoeveelheid hemelwater en maar weer naar huis, onderweg steeds minder water langs de weg en thuis was het allemaal gewoon droog. De oorzaak van een hele poos niet fietsen zat hem in oppas-hulp spelen met mijn vriendin en aansluitend een familie-weekend in het Brabantse Hogeloon waar de organisatie één en ander had geregeld op een locatie waar van alles mogelijk was. Eén van de bezigheden zou het quad-rijden kunnen zijn op “Landgoed Biestheuvel” onze groep had andere intenties maar toch kwam ik via omwegen in het bezit van een echte EXTREAM-cap in de kleuren van mijn Quest. Dus in de nabije toekomst zal ik mogelijk getooid gaan met geel, op, in en aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten