Stoere plannen die op niets uitlopen zo is het vandaag ongeveer gegaan. Ik was van plan om vandaag weer een keer een flinke tocht te maken maar na ruim 90 km sta ik weer binnen. Eerst maar even bij Jan Geel langs, die is vast thuis na de grote tocht van gisteren, retourtje Dronten. Inderdaad, als ik het pad op rij komt de man met de spierwitte baard gelijk aanlopen, Jan was net de goten aan het schoonmaken, met zoveel bomen om huis en veel wind in de afgelopen dagen komt er wel eens iets extra’s naar beneden. Jan is altijd druk als hij thuis is, nu de goten en een andere keer is het weer iets voor het museum en nu heeft hij er weer een extra hobby bij, n.l. de echte Quest. Aan de buitenkant heeft hij al een raampje gemaakt zodat hij, als de kap er op zit, toch kan zien hoe hoog zijn snelheid is. Een wind/vliegenschermpje zit er ook al op en als extra de zelf geponste naamplaat van de Quest, echt vakwerk. Na het bezoek aan Jan, waar overigens koffie werd aangeboden waarvoor ik heb bedankt, ik had thuis net 2 flinke bakken weg gewerkt, ben ik verder gegaan. In Wervershoof langs broer Ben en zijn vrouw Riet, beiden niet aanwezig. Door naar Zwaagdijk even kijken bij Margriet, “Niet thuis”door naar zwager Gerrit en schoonzus Marian, “Niet thuis” toen heb ik de moed maar opgegeven om ergens koffie te gaan drinken. Het ritje ging verder via het Keern bij Hoorn. Ik zag een paar mannen in oranje hesjes bezig met tuin onderhoud en bedacht toen: “Maarten kan hier ook best zitten” en inderdaad op een paar honderd meter van de eersten reageerde een man op de claxon en dat was Maarten. Via de Bobeldijk ben ik in westelijke richting gegaan en kwam na wat omzwervingen in de buurt van de Wogmeer, even langs de “Zorgboerderij” waar broer Piet vandaag zal zijn, die was er inderdaad, even kletsen met mijn broer en de beheerder die aangaf dat ze juist zouden gaan eten omdat ze vanmiddag naar Tuitjenhorn zouden gaan met de hele club, naar het “Blankendaelpark” via een paar weggetjes, o.a. de Noordschermerdijk, waar deze vervallen boerderij nog steeds niet is ingestort, kwam ik bij Alkmaar terecht. Buiten Alkmaar werd ik staande gehouden door een paar fietstoeristen met de vraag “Can you help us”, het echtpaar met zoon uit Denemarken vertelden ze, was op weg naar Den Helder en wilde via Schagen en het liefst over fietspaden, ik heb me niet lang hoeven bedenken en gezegd, “Rijd maar achter mij aan”, in een tempo net onder de 20 km ben ik richting Schagen gegaan via zoveel mogelijk autovrije routes en fietspaden, zelfs een stukje door het park van Luna en dan weer oversteken naar het fietspad. Ondertussen kon ik allerlei vragen beantwoorden m.b.t. de Quest enz. ze vonden dat Nederland zo veilig was voor fietsers met al die fietspaden. Ze waren onderweg naar Texel en zijn eerst tot Amsterdam met de trein gekomen en hadden daar een klein foutje gemaakt door in zuidelijke richting te gaan fietsen, dus steeds verder weg van hun bestemming, toen ze de fout ontdekten hadden ze al bijna een dag gefietst. Maar goed nu waren ze op de juiste weg en vol goeie moed, op een bepaald moment vroeg de mevrouw of ze een foto mochten maken van de fiets met mij er in, dat kan altijd en ik heb ook maar een plaatje van het gezin gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten