Op een mooie zomerdag, zo klonk dat liedje, het was vandaag eigenlijk ook een mooie zomerdag. Er stond wel veel wind maar ik leer daar toch redelijk gemakkelijk mee om te gaan in de Quest. In het begin vond ik het over het algemeen vaak te link, vooral met zijwind, maar vandaag ging het allemaal super goed en snel. Vanmorgen kreeg ik een telefoontje dat klonk ongeveer zo : “Opa Pé alle banden van mijn fiets zijn lek en nu kan ik niet fietsen” dan blijft er maar één mogelijkheid over en dat is naar de “plaats des onheils” gaan en het probleem oplossen. Ik had het idee dat de banden vrijwel leeg zouden zijn en als er dan een autoventiel op de binnenband is gevulkaniseerd dan is het moeilijk pompen met een standaard fietspomp. In de Quest zit een hele simpele hogedrukpomp waarmee het probleem snel is op te lossen. Dus even een tripje maken om de banden weer in goede staat te brengen, op naar Zuidoostbeemster. Alles gaat snel en ik zit in een mum van tijd al in Lambertschaag en Abbekerk waarna ik bij Benningbroek de weg oversteek en richting Wognum ga. Daar is mijn eerste bijna noodstop voor een meneer die afremde en meteen linksom ging op het fietspad, alles ging goed en met een blij gebaar passeerden we elkaar. Bij de bocht in het fietspad stopte een meneer en verleende mij lachend voorrang maar enkele tientallen meters verder moest ik echt in de remmen. Allemaal mensen met camera’s en filmapparatuur, en figuranten, mijn eerste gedachte was, ze gaan een film maken van/voor of door Dirk Scheringa. Het laatste is wel ongeveer het juiste denk ik, DSB heeft zaken gedaan en mensen die denken dat ze daar zelf wijzer van worden hebben ooit ja gezegd en komen er nu achter dat ze gewoon stom zijn geweest. En omdat zo’n stommiteit lang doorwerkt nemen ze nu een dag vrij om hun ongenoegen kenbaar te maken en gaan daarbij de hulp inroepen van de media die daar grif op inspeelt. Even later zag ik een meneer op een verhoog staan die zijn mede lotgenoten begon toe te spreken, ik ben toen maar verder gegaan. Maar voor het zo ver was kwam de meneer, die eerder op het fietspad omkeerde, erbij staan en maakte zijn verontschuldiging over zijn “misstap”, al pratende vertelde hij, mijn zoon rijd ook in zo’n fiets, ik nieuwsgierig en vragen wie die zoon dan wel was, “Nou, Nico, Nico Steur”, inderdaad ik ken Nico van de Twiskerligfietsclub en zo kan ik nu oordelen dat Nico nog een jonge vader heeft. Eenmaal op de plaats van bestemming was het banden oppompen en niet helemaal meteen wegwezen, eerst nog even een heerlijke cappuccino en toen kon ik er weer tegen. Het was nog voor 12 uur en zodoende vond ik dat ik mijn rondje wel iets mocht vergroten door langs Oost en West-Graftdijk te gaan en dan via Alkmaar weer naar huis waar het tellertje op 97 km is blijven staan en het totaal op 47.911 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten