Je bent jong en je wil wat

Het is weer achter de rug, niet dat ik het niet leuk vond, maar de laatste kilometer moest ik lopen en dat is niet de opzet van een stukje fietsen. Zoals ik gister al een beetje had aangegeven zou ik mogelijk vandaag een rondje kunnen fietsen omdat de wegen redelijk schoon waren. Dat waren ze ook, maar het is nu erger dan ooit, alles ligt weer vol en hoe. Tegen 11 uur leek het tijdstip aangebroken dat het mogelijk moest zijn, de temperatuur was ondertussen op -0,6 C opgelopen en een heel flauw zonnetje was een moment zichtbaar. De straat uit en meteen maar over de Brugstraat om zo snel mogelijk op schone wegen te rijden, voor de eerste keer heb ik de rotonde genomen die normaal gesproken verboden is voor fietsers, maar alles ging prima. Nu richting Wervershoof om bij mijn oudste zus even iets op de laptop te installeren wat haar om één of andere rede niet was gelukt. Toen ik bijna in Wervershoof was begon het een klein beetje te sneeuwen maar dat stelde eigenlijk niets voor en nadat alles was geregeld m.b.t. de laptop ben ik weer richting Middenmeer gegaan maar eerst ben ik toch nog weer even bij een andere zus en zwager langs gegaan om een “bakkie” en zo heb ik mijn tijd eigenlijk wat verspild om goed thuis te komen want toen ik weg zou gaan begon het net iets te sneeuwen. Het is een afstand van een kilometer of 17 a 18 maar het werd een barre tocht, in Onderdijk begon de “Botterscreen” dicht te sneeuwen en in Opperdoes reed ik af en toe in de berm omdat er geen zicht meer was, waar is het fietspad en waar ga je de kant in. Het scherm had ik al een paar keer schoongemaakt en ik stond op het punt om het maar helemaal op te bergen, eerst even een foto maken dat leek me nog wel leuk. Ondertussen zag ik dat er binnen in de Quest ook al flink sneeuw lag, hier en daar schepte ik gewoon de sneeuw op omdat de laag al dikker werd. De afslag naar het tunneltje onder de A7 om zo in Middenmeer te komen werd de volgende hindernis, net voor ik de tunnel in zou gaan slipte de fiets zo erg dat ik niet verder kon dus uitstappen en 2 meter vooruit duwen de tunnel in. Dan ben ik nog iets meer dan 1 km van huis en toch heb ik nog nooit zo lang over dat stukje gedaan met de Quest, overal slippen en glijden het stuur werkt niet meer en ik ga lopen en de Quest voort duwen om thuis te komen. Ondanks alles vond ik het een heerlijk ritje met weer een nieuwe ervaring en echt zoiets van “Je bent jong en je wil wat”