Wat doe je als je een duinkaart wil hebben, dan ga je die kopen op een daarvoor bestemde locatie. Dat deed Kees vandaag ook en als je dan een uitnodiging krijgt om mee te gaan dan doe je dat maar al te graag. Dus vanmorgen alles voorbewerkt om een vlotte rit mogelijk te maken, banden op spanning, voldoende warme kleding aan en mee, ruim voldoende fourageren en zo heb je ongeveer de meeste ingrediënten wel bij elkaar om een leuke fietstocht mogelijk te maken. Ik had bericht gekregen van Kees dat hij om 10.15 uur zou vertrekken naar De Woude en Jan Geel zou ook van de partij zijn. Toen ik aankwam op de Smaragd zag ik Jan zijn fiets al staan en inderdaad om klokslag 10.15 uur zaten we alle 3 in de fietsen en begon de tweede etappe voor Jan en mij, Kees is nog fris dus die gaat voorop. Mijn teller stond nu op 25 km en naar De Woude, waar we bij Wim koffie zouden drinken, zal er 17 km bij zijn gekomen. Het klopt allemaal exact, 42 ,4 km bij aankomst op ons eerste koffieadres. Jan had nog wat extra’s mee omdat Annie pas haar verjaardag had gevierd en er tekort visite was geweest of omdat de appeltaart wat groot was uitgevallen, maar hij smaakte voortreffelijk. Toen we vertrokken vanaf Wim en Marian’s onderkomen op De Woude was het gelukkig weer droog, toen we binnen zaten had het iets geregend, maar dat is ook ongeveer het laatste geweest. Het werd prachtig weer, hoewel de temperatuur echt laag was, 7 en soms 8 graden is niet aantrekkelijk als je bedenkt dat het al “dik” voorjaar heet te zijn. Als volgeling, dus achteraan de groep van 4, heb ik rustig om me heen kunnen kijken en af en toe bemerkte ik dat ik hier en daar toch al eens eerder had gefietst, van de andere kant waren er ook legio plaatsen die voor mij nog totaal onbekend waren vooral nadat Kees zijn duinkaart had gehaald ging voor mij een nieuw panorama open. Wim en Kees fietsen hier vaker maar voor mij en Jan was dit allemaal nieuw terrein. Onderweg werd er als eerste gestopt bij het “Boetje van onze Kees” waar achter het boetje een uitkijkpost was om de aalscholverkolonie wat beter te kunnen bekijken. Onze weg werd vervolgd door het duingebied waarbij de Schotse-Hooglanders hier en daar langs de route opdoken maar verder geen problemen gaven. Aan het einde van het “afhaaladres voor een duinkaart” stonden we op de “Kop van de Haven” in IJmuiden waar de boot lag die t.z.t. de Ierland-gangers over moet zetten. Bij Corus wordt nog steeds een zware pijp gerookt en dat is te ruiken ook. Na deze “pitstop” volgde een prachtig fietspad richting pont Buitenhuis waar we na enkele minuten aan boord konden om aan de overkant richting De Woude op te zoeken. Bij Wim thuis hebben we nog een bakkie gedaan waarna we de laatste etappe hebben afgelegd naar respectievelijk Heerhugowaard, Oostwoud en Middenmeer waar bij mij de teller op 149 km bleef staan na een prachtige fietsdag, alleen maar om een “Duinkaart” te halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten