’t Is wat, als ik mijn frustraties kwijt wil van het bellen en mailen naar instanties die lak hebben aan normale spelregels dat ik dan ruim 100 km “moet” fietsen. Zo voelde het vanmorgen wel weer even, sinds weken was het gemis/vermist raken van mijn e-reader zo ongeveer in de vergetelheid geraakt maar af en toe roerde ik zelf nog even in de “hete”brij met alle gevolgen van dien. Na het bericht van maandag in het NHD kwamen er verschillende reacties en felicitaties na ruim 3 maanden lijkt het weer goed te komen, maar laat ik duidelijk zijn er is nog niets, helemaal niets concreets, nergens is de e reader te voorschijn gekomen, men zegt het wel maar bij navraag geeft iedereen elkaar de schuld en dan raak ik toch iets geïrriteerd vandaar dat ik alle frustraties weg “moest” fietsen en ……………… lekker als dat is, je zou haast hopen dat het alle dagen zo ging. Nou ja, dat ook weer liever niet. Ik ging op weg om even bij Kees van Hattem langs te gaan en daar ben ik ook geweest, voor het huis stonden twee stoelen en een tafeltje, de koek stond nog op tafel maar naar achter gelopen en vast gesteld dat de vogel gevlogen was, niet met de Quest want die stond in de schuur. Dan maar door en zo langs het fietspad richting Alkmaar waar de baan met bloeiende hyacinten een gevarieerd kleurpatroon gaf. Verder langs de Wetsdijk en door Graft richting Grootschermer en Schermerhorn, met dit mooie weer is een paar kilometer meer of minder geen enkel punt dus ben ik vanaf Schermerhorn langs het fietspad naar de rotonde gereden om vervolgens de weg te nemen naar Oudendijk en zo via Avenhorn naar de Zuider en Noordermeer te fietsen om tenslotte nog langs Obdammerdijk nr.1 te gaan waar niemand aanwezig was en toen weer naar huis 103 km in de zon en thuis gekomen weer een zonnig humeur.
1 opmerking:
Hoi Pé,
Fietsen werkt ECHT tegen frustratie. Ik fiets twee/drie keer per week van Leiden naar Utrecht en terug voor werk. Soms kan mijn werkdag als verkeersleider gevuld zijn met een hoop stress en calamiteiten. Nadat ik 60 kilometer terug ben gefietst naar huis ben ik het allemaal weer kwijt. Het toverwoord is: Serotine. Oftewel het gelukshormoon. Elke dag minimaal een half uur intensief bewegen is genoeg voor de aanmaak van dit hormoon. Wist iedereen dat maar, dan zou de wereld er een stuk beter uitzien.
Groetjes, Robert-Jan
Een reactie posten