Hoe staat
het met mijn schaatsbehoeften, nou ik moet eerlijk zeggen die behoefte is sterk
bekoeld nadat Tiny vorig schaatsseizoen iets te hard onderuit is gegaan en
daarbij haar pols had gebroken. En daarbij komt nog een ervaring van zo’n 60
jaar geleden waarbij 2 dorpsgenoten de
dood hebben gevonden door onder het ijs te verdwijnen op niet geheel
betrouwbaar ijs. Een rondje fietsen zie ik nog steeds als een prima alternatief
om de bloedsomloop opgang te houden. In Friesland, de provincie waar mijn
jongste dochter Bianca woont, is iedereen nog steeds helemaal weg van alle
mogelijkheden om de schaatsen op te pakken en ergens waar maar half de
mogelijkheid bestaat om te schaatsen dit ook helemaal waar te maken. Ook mijn
dochter is een beetje “besmet” met een sportvirus en omdat ze in Friesland
woont hoort daar ook schaatsen bij, als het half kan gaat ze helemaal.
Vanmorgen belde ze en vertelde dat ze om half 10 opgehaald zou worden door één
van haar vriendinnen om weer te gaan naar de z.g. Fugelhoeke een water vlak bij
de Morra en nu met de wetenschap dat het betrouwbaar is, gister was het voor
beide dames nog een beetje zoeken naar veilige stukken omdat er hier en daar
nog “maagdelijk” ijs voor hen lag. Ik heb haar wel gevraagd a.u.b. uit te
kijken waar ze mee bezig was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten