Het telt
zomaar door, ik keek net op de totaalstand van deze Quest en dat is momenteel
48.815 km en de vorige stond bij het noodlottig afscheid op 54.206 km, er komt
geen eind aan, als het aan mij ligt voorlopig zeker nog niet, het gaat veel te
mooi om te stoppen en het houd je uit de kroeg zullen we maar zeggen. Vanmorgen
was het weer niet helemaal zoals ik het graag zou zien, iets regen en koud en
dat op 15 mei, bedroevend zulk somber en koud weer maar we moeten het ermee
doen en het zal vast wel weer een keer warmer worden. Na controle van de
buienradar ben ik zo rond half 12 van huis gegaan om vandaag eens een keer een
klein rondje te doen, het bleef dus binnen de perken met de 70 km die de teller
aangaf. Via Medemblik en Wervershoof naar Zwaagdijk, het eerste waar ik daarmee
werd geconfronteerd was een betweterige chauffeur die me haast dreigend naar
het fietspad probeerde te dirigeren wat voor hem helaas niet zinvol was want
hij kon zelf maar net een lantaarnpaal ontwijken. Zo halverwege, net na de
Rijweg en de van Deurneweg, stond een bord dat automobilisten niet verder
konden wegens werkzaamheden, fietsers konden gewoon door, helaas na een
kilometer of 4 moest ik ook terug omdat ze nou net een stukje fietspad ook
gingen asfalteren. Een beetje omrijden en ik zit weer op bekend terrein, Zwaag
uit en over de A7 naar Bobeldijk. Het viel me op dat er hier en daar weer
zwanen zaten te broeden en ik nam me voor om de eerst volgende vast te leggen
op zijn kunstig in elkaar gebouwde “kraamkamer”. Tenminste als ik er nog zou
tegenkomen, nou geen gebrek, na amper 1 km te hebben gereden passeerde ik
alweer een broedende “langnek” stoppen, camera pakken en uit de tas nemen en
toen ik weer opkeek was het nest leeg, althans geen zwaan meer, wel eieren. De
vogel stond enkele meters verder in afwachting van mijn capriolen, één foto
maken en meteen weer verder, in mijn spiegeltje zag ik dat hij alweer richting “kraamkamer”
liep dus geen noodlottige gevolgen. Later kwam ik nog een aantal nesten met
broedende zwanen tegen, ’t stikt er weer van om zo te zeggen. Richting Obdam
rijdend kwam ik Kees Schouten nog tegen, heel even stopen en na een kort
praatje weer verder, de close up die ik van Kees had gemaakt was dusdanig
schrikaanjagend dat ik die maar niet plaats. In Obdam bij de Obdammerdijk even
stoppen waar zwager Tom een gevaarlijke klus aan het opknappen was, de
waterborden en de goot aflappen zodat alles weer gaat glimmen. En zo bleef het
ritje van vandaag qua afstand netjes binnen de perken en eenmaal thuis scheen de zon weer op het "gele gevaar"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten